Love Hate, บอกแล้วว่าจะ (ไม่) รักเธอ

꧁ਬੇ คำเปรย ਓ꧂

“จริงๆ ผมเป็นพวกนักสะสมไวน์ ถ้าคุณลิณินชอบผมอยากเชิญคุณไปดื่มกับผมหลังจากจบงานนี้”

“ขอโทษนะคะ แต่ว่าฉันไม่ได้สนใจเรื่องพวกนี้หรอกค่ะ…”

เธอขัดขึ้น เขากำลังต้องการอะไรจากเธอกันแน่ สายตาที่ส่งมาไม่ใช่ความหื่นกระหายแต่ว่ามันคือความรู้สึกแปลกๆ ที่คนถูกจ้องเองไม่สามารถบรรยายมันออกมาได้

…มันเหมือนความรู้สึกของคนที่ต้องการเป็นเจ้านาย อยากบงการ อยากเป็นเจ้าของ

“ผมไม่ได้สนใจเรื่องแบบนั้นหรอกนะครับ ผมอยากยื่นข้อเสนอกับคุณลิณินมาเป็นของสะสมของผมนะครับ ให้ผมได้ครอบครองชีวิตคุณ เป็นเจ้าของคุณโดยไม่มีเรื่องความสัมพันธ์ทางร่างกายมาเกี่ยวข้อง”

“คุณหมายความว่าไงนะคะ?”

“ของสะสมไงครับ ของสะสมที่มีชีวิต” ธานินท์จ้องหน้าแสดงความจริงจังว่าสิ่งที่พูดมาไม่ใช่เรื่องตลก แน่นอนมันไม่ใช่เรื่องน่าขันสำหรับเธอแม้แต่นิดเดียว แต่ว่า…เขากล้าพูดเรื่องน่ารังเกียจอย่างตรงไปตรงมาได้ยังไงกัน

꧁ਬੇ LOVE HATE ਓ꧂

เรื่องนี้แต่งตามจินตนาการของผู้เขียน หากชื่อ สถานที่ไม่พาดพิงถึงผู้ใดต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ไรท์จะตั้งใจลงก่อนหน้าเรื่อง To a lost girl that day แต่งไว้หลายตอนแล้ว

ถ้ารักถ้าชอบกดไล้ค์กดติดตามกันด้วยนะคะ ❤️

MADAM PRESIDENT

10/27/2021