คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : *วันแห่งความสุข (จริงอ่ะ?)*
-9-
*วันแห่งความสุข ( จริงอ่ะ? )*
เฮียวจินตัดสินใจที่จะโทรหา ฮองมินในวันพรุ่งนี้ เพราะอะไรน่ะเหรอถ้าเธอโทรไปหาเค้าตอนนี้ เธอก้อนับว่าโง่แล้ว...
เค้าจะต้องพูดว่าเธอเจ็บ ๆ แสบ ๆ แน่ ๆ..
คิดได้อย่างนั้น เฮียวจินก็ตัดสินใจ เอนตัวลงนอนต่อเธอพลิกไปพลิกมาอยู่ซักพักจนกระทั่งหลับไปในที่สุด...!!
หญิงสาวหลับอย่างสบายโดยที่ไม่รู้เลยว่าจะเจอกับอะไรในวันรุ่งขึ้น...!!
แดดยามเช้าส่องแสงเข้ามาภายในห้องนอนของ เฮียวจิน
หญิงสาวคิดที่จะลุกขึ้นไปดึงผ้าม่านลงแต่ก็ทำได้แค่คิดเท่านั้น...
เธอยังคงทอดกายนอนขี้เซาอยู่อย่างนั้น
เสียงนก แข่งกันร้องราวกับว่ามัน กำลังกำลังจับคู่หยอกล้อ เล่นกัน
เฮียวจินกลับคิดว่าเสียงพวกนั้นช่างน่ารำคาญซะจริง ๆ
หญิงสาวคิดที่จะลุกขึ้นไปไล่เจ้าพวกนกให้ออกไปให้พ้น ๆ
จากบริเวณหน้าต่างห้องเธอ แต่ เธอก็ได้แต่คิดเท่านั้น
เธอยังคงนอนทอดกายอยู่บนเตียงนอน โดยที่ตอนนี้มีหมอนอีกใบวางทับบนหัว...
ยามเช้าเช่นนี้ผู้คนต่างออกมาทำงานเพื่อหาเลี้ยงชีพ
รถขายมันเผาวิ่งมาจากที่ไหนซักที่ และ จอดอยู่ตรงบริเวณแถวบ้านของเฮียวจิน
ลุงคนขับจอดรถ นั่งสูบบุหรี่อยู่ข้างหน้า ส่วนป้าผู้เป็นภรรยานั่งอยู่ส่วนท้ายของรถที่ซึ่งเป็นบริเวณสำหรับขายมันเผา...พร้อมทั้งตะโกนขายสินค้าด้วยเสียงแหลมปี๊ดด
“มันเผาจ้า มานนเผาาาา อร๊อยยยย อร่อย”
“มันเผาจ้า มานนเผาาาา ไม่ชอบเผาเอาแบบต้มก็ได้จ้า”
ผู้คนต่างเดินเรียงรายเข้ามารุมล้อมรถขายมันเผา ดูท่าทางวันนี้ มันเผาจะขายดี
เฮียวจิน กระเด้งตัว ลุกขึ้นมานั่งหัวยุ่งเหยิง
เธอทำตาขวาง หน้าตาบอกอาการหงุดหงิด เนื่องจากนอนหลับไม่เต็มตา
“ย๊ากกกกกกกกก ไม่นง ไม่นอน แล้ววววว ตื่นก็ได้ ตื่นก็ได้”
หญิงสาวตะโกนระบายความแค้น...วันนี้เป็นวันหยุดของเธอ
เธอไม่ต้องไปเรียน และไม่ต้องไปทำงาน การที่จะได้นอนตื่นสาย ๆ
เป็นความหวังสูงสุดที่เธอต้องการในวันนี้ !! แต่ มันกลับพังทลายลง
“เชอะ ฉันต้องไปหาอะไรใส่ท้องซะหน่อย จะได้อารมณ์ดีขึ้น”
เฮียวจินเดินออกจากห้องนอนอย่างไม่ค่อยจะเต็มใจนัก
เธอเดินลงบันไดเพื่อที่จะลงมาชั้น 1 ของบ้าน
พร้อมทั้งกวาดสายตามองหาแม่...
แต่ กลับมีแต่เธอคนเดียวเท่านั้นที่อยู่ในบ้าน !!
โอ๊ะะ...วันนี้แม่ทำงานนี่นะ บ๊องจริงฉัน ลืมซะได้...
คิดได้อย่างนั้นเฮียวจินก็เดินเข้าไปในครัวเพื่อที่จะเปิดตู้เย็นหาอะไรกิน...
มีแผ่นกระดาษเล็ก ๆ แปะไว้หน้าตู้เย็น
หญิงสาวดึงออกมาดูอย่างสงสัย.....
-แม่ไปทำงานก่อนนะจ๊ะ...นี่ !!ทำไมเมื่อวานไม่โทรหาฮองมินล่ะ?
เหลวไหลจริง ๆ
เค้าโทรมาหาแม่แต่เช้าเชียว...
เอาล่ะ วันนี้เตรียมตัวไปเที่ยวซะนะ
แม่อนุญาติ ^__^
ฮองมินจะมารับลูกตอนเที่ยงจ้ะ-
อะไรกันเนี่ย แม่ ทำไมไม่บอกฉันซักคำ ไปเที่ยวเหรอ เที่ยวที่ไหน
ไปกับ ฮองมินสองคนเนี่ยนะ(ตายแล้ว...ทำไมฉันใจเต้นแรงอ่ะ)
เมื่อหญิงสาวปรายตามองนาฬิกาซึ่งแขวนอยู่บนฝาผนัง
ขณะนี้เวลา 11.50 น.
ตายแล้วฉัน !! >.< อีกแปปเดียวนายนั่นก็จะมาแล้ว
เฮียวจินรีบวิ่งเข้าห้องน้ำเพื่อจัดการตัวเอง..
เธอไม่อยากให้ ฮองมินเห็นเธอในสภาพขี้ตากรัง
หัวยุ่งเหยิงอย่างนี้ ว๊ายยยย จะทันมั้ยเนี่ย...
ฉันไม่มีเสื้อผ้าสวย ๆ ใส่ซะด้วยสิ อุ๊ย เดี๋ยว ๆ เดี๋ยวสิ
ฉันตั้งใจจะรอเจอ ฮองมิน เพื่อปฏิเสธที่จะไม่ไปนี่นา
ทำไมต้องกระวนวายเรื่องหาเสื้อผ้าสวย ๆ ใส่ด้วยนะ
หญิงสาวคิดไปพลางอาบน้ำไปด้วย...ในตอนนั้นเองมีเสียงกดกริ่งดังขึ้น
ติ๊ง ต่อง ติ๊ง ต่อง !!
หนึ่งครั้ง สองครั้ง สามครั้ง...และเงียบลงในที่สุด
เฮียวจินเดินออกจากห้องน้ำอย่างรีบเร่ง พลางหันไปมองนาฬิกาอีกครั้ง
12.05 น. แล้ว.....เอ๊ะ !! สงสัยนายนั่นคงจะมาเลทแน่ ๆ
อิอิ..ดีเลย ฉันจะได้มีเวลาแต่งตัว...
เฮียวจิน เดินขึ้นชั้นสองเพื่อไปแต่งตัวในห้องนอนของเธอ
อย่างสบายอารมณ์.....
“ชุดนี้” ^__^
“อึ๋ย...มันขาดเป็นรูอ่ะ” >_<
เธอหยิบชุดขึ้นมาลอง พร้อมทั้งพูดกับตัวเองอยู่อย่างนั้น
“ชุดนี้..ล่ะ” ^__^
“กรี๊ดด...เชยอ่ะ” >_<
เป็นเวลานานพอสมควรกว่าเธอจะเลือกชุดที่ถูกใจได้
ในที่สุด เธอก็เลือกชุดที่จะใส่ได้ซะที...
เสื้อสีชมพูแขนสั้น และ กระโปรงสีขาวมีระบาย
เฮียวจินดูขาว สวย สะดุดตามากเมื่อใส่ชุดนี้...
ติ๊ง ต่อง ติ๊ง ต่อง ติ๊ง ต่อง ติ๊ง ต่อง ติ๊ง ต่อง ติ๊ง ต่องงงงงงงงงง
เสียงกดกริ่งดังรัวขึ้นสนั่นบ้าน เฮียวจินทำหน้าเบ้...
ฮองมิน นายมาสายเองแท้ ๆ
ยังจะมากดกริ่งซะรัว จนมันแทบจะทะลุกำแพงอยู่แล้ว ฮึ๊ยย...
คอยดูนะ...ฉันจะวีนใส่นายให้รัวเหมือนเสียงกริ่งเลย
ติ๊ง ต่อง ติ๊ง ต่อง ติ๊ง ต่อง ติ๊ง ต่อง ติ๊ง ต่องงงงงงงง
เสียงกริ่งยังดังรัวขึ้นอย่างไม่ขาดสาย
หญิงสาวเดินมาเปิดประตู เตรียมพร้อมจะเม้งใส่ฮองมิน
ที่ไม่รู้จักมารยาท
แอ๊ดดดด
“หยุดซะทีเซ่....ช้านิดช้าหน่อย กดกริ่งบ้านคนอื่นซะรัว
บ้าาาาา หรือไง”
หญิงสาวเซ็กซี่สองคนยืนทำหน้าบอกบุญไม่รับอยู่หน้าประตูบ้านของเธอ
หนึ่งในนั้น ทำหน้าตาท่าทางโมโหมากจริง ๆ
“เธอ..!! ยู เฮียวจิน งั้นเหรอ ? เนี่ยนะช้านิดช้าหน่อย”
.............................................
ความคิดเห็น