ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักนี้..อีกกี่ทีก็ยังเป็นเธอ !!

    ลำดับตอนที่ #9 : *วันแห่งความสุข (จริงอ่ะ?)*

    • อัปเดตล่าสุด 9 เม.ย. 49


    -9-

    *วันแห่งความสุข ( จริงอ่ะ? )*

     

         เฮียวจินตัดสินใจที่จะโทรหา ฮองมินในวันพรุ่งนี้ เพราะอะไรน่ะเหรอถ้าเธอโทรไปหาเค้าตอนนี้ เธอก้อนับว่าโง่แล้ว...
    เค้าจะต้องพูดว่าเธอเจ็บ ๆ แสบ ๆ
    แน่ ๆ..

    คิดได้อย่างนั้น เฮียวจินก็ตัดสินใจ เอนตัวลงนอนต่อเธอพลิกไปพลิกมาอยู่ซักพักจนกระทั่งหลับไปในที่สุด...
    !!

    หญิงสาวหลับอย่างสบายโดยที่ไม่รู้เลยว่าจะเจอกับอะไรในวันรุ่งขึ้น...!!

     

                แดดยามเช้าส่องแสงเข้ามาภายในห้องนอนของ เฮียวจิน

    หญิงสาวคิดที่จะลุกขึ้นไปดึงผ้าม่านลงแต่ก็ทำได้แค่คิดเท่านั้น...

    เธอยังคงทอดกายนอนขี้เซาอยู่อย่างนั้น

                เสียงนก แข่งกันร้องราวกับว่ามัน กำลังกำลังจับคู่หยอกล้อ เล่นกัน

    เฮียวจินกลับคิดว่าเสียงพวกนั้นช่างน่ารำคาญซะจริง ๆ

     หญิงสาวคิดที่จะลุกขึ้นไปไล่เจ้าพวกนกให้ออกไปให้พ้น ๆ

    จากบริเวณหน้าต่างห้องเธอ แต่ เธอก็ได้แต่คิดเท่านั้น

    เธอยังคงนอนทอดกายอยู่บนเตียงนอน โดยที่ตอนนี้มีหมอนอีกใบวางทับบนหัว...

                ยามเช้าเช่นนี้ผู้คนต่างออกมาทำงานเพื่อหาเลี้ยงชีพ

    รถขายมันเผาวิ่งมาจากที่ไหนซักที่ และ จอดอยู่ตรงบริเวณแถวบ้านของเฮียวจิน

    ลุงคนขับจอดรถ นั่งสูบบุหรี่อยู่ข้างหน้า ส่วนป้าผู้เป็นภรรยานั่งอยู่ส่วนท้ายของรถที่ซึ่งเป็นบริเวณสำหรับขายมันเผา...พร้อมทั้งตะโกนขายสินค้าด้วยเสียงแหลมปี๊ดด

    มันเผาจ้า มานนเผาาาา อร๊อยยยย อร่อย

    มันเผาจ้า มานนเผาาาา ไม่ชอบเผาเอาแบบต้มก็ได้จ้า

    ผู้คนต่างเดินเรียงรายเข้ามารุมล้อมรถขายมันเผา ดูท่าทางวันนี้ มันเผาจะขายดี

                เฮียวจิน กระเด้งตัว ลุกขึ้นมานั่งหัวยุ่งเหยิง

     เธอทำตาขวาง หน้าตาบอกอาการหงุดหงิด เนื่องจากนอนหลับไม่เต็มตา

    ย๊ากกกกกกกกก ไม่นง ไม่นอน แล้ววววว ตื่นก็ได้ ตื่นก็ได้

    หญิงสาวตะโกนระบายความแค้น...วันนี้เป็นวันหยุดของเธอ

    เธอไม่ต้องไปเรียน และไม่ต้องไปทำงาน การที่จะได้นอนตื่นสาย ๆ

    เป็นความหวังสูงสุดที่เธอต้องการในวันนี้ !! แต่ มันกลับพังทลายลง

    เชอะ ฉันต้องไปหาอะไรใส่ท้องซะหน่อย จะได้อารมณ์ดีขึ้น

    เฮียวจินเดินออกจากห้องนอนอย่างไม่ค่อยจะเต็มใจนัก

    เธอเดินลงบันไดเพื่อที่จะลงมาชั้น 1 ของบ้าน

     พร้อมทั้งกวาดสายตามองหาแม่...

    แต่ กลับมีแต่เธอคนเดียวเท่านั้นที่อยู่ในบ้าน !!

    โอ๊ะะ...วันนี้แม่ทำงานนี่นะ บ๊องจริงฉัน ลืมซะได้...

    คิดได้อย่างนั้นเฮียวจินก็เดินเข้าไปในครัวเพื่อที่จะเปิดตู้เย็นหาอะไรกิน...

    มีแผ่นกระดาษเล็ก ๆ แปะไว้หน้าตู้เย็น

    หญิงสาวดึงออกมาดูอย่างสงสัย.....

     

    -แม่ไปทำงานก่อนนะจ๊ะ...นี่ !!ทำไมเมื่อวานไม่โทรหาฮองมินล่ะ?

    เหลวไหลจริง ๆ

    เค้าโทรมาหาแม่แต่เช้าเชียว...

    เอาล่ะ วันนี้เตรียมตัวไปเที่ยวซะนะ

    แม่อนุญาติ ^__^

    ฮองมินจะมารับลูกตอนเที่ยงจ้ะ-

     

    อะไรกันเนี่ย แม่ ทำไมไม่บอกฉันซักคำ ไปเที่ยวเหรอ เที่ยวที่ไหน

    ไปกับ ฮองมินสองคนเนี่ยนะ(ตายแล้ว...ทำไมฉันใจเต้นแรงอ่ะ)

    เมื่อหญิงสาวปรายตามองนาฬิกาซึ่งแขวนอยู่บนฝาผนัง

    ขณะนี้เวลา 11.50 น.


    ตายแล้วฉัน
    !! >.<   อีกแปปเดียวนายนั่นก็จะมาแล้ว


    เฮียวจินรีบวิ่งเข้าห้องน้ำเพื่อจัดการตัวเอง..

    เธอไม่อยากให้ ฮองมินเห็นเธอในสภาพขี้ตากรัง

     หัวยุ่งเหยิงอย่างนี้  ว๊ายยยย จะทันมั้ยเนี่ย...

    ฉันไม่มีเสื้อผ้าสวย ๆ ใส่ซะด้วยสิ อุ๊ย เดี๋ยว ๆ เดี๋ยวสิ

    ฉันตั้งใจจะรอเจอ ฮองมิน เพื่อปฏิเสธที่จะไม่ไปนี่นา

    ทำไมต้องกระวนวายเรื่องหาเสื้อผ้าสวย ๆ ใส่ด้วยนะ

    หญิงสาวคิดไปพลางอาบน้ำไปด้วย...ในตอนนั้นเองมีเสียงกดกริ่งดังขึ้น

    ติ๊ง ต่อง ติ๊ง ต่อง !!

    หนึ่งครั้ง สองครั้ง สามครั้ง...และเงียบลงในที่สุด

    เฮียวจินเดินออกจากห้องน้ำอย่างรีบเร่ง พลางหันไปมองนาฬิกาอีกครั้ง

    12.05 น. แล้ว.....เอ๊ะ !! สงสัยนายนั่นคงจะมาเลทแน่ ๆ  

    อิอิ..ดีเลย ฉันจะได้มีเวลาแต่งตัว...

    เฮียวจิน เดินขึ้นชั้นสองเพื่อไปแต่งตัวในห้องนอนของเธอ

    อย่างสบายอารมณ์.....

    ชุดนี้ ^__^

    อึ๋ย...มันขาดเป็นรูอ่ะ” >_<

    เธอหยิบชุดขึ้นมาลอง พร้อมทั้งพูดกับตัวเองอยู่อย่างนั้น

    ชุดนี้..ล่ะ” ^__^

    กรี๊ดด...เชยอ่ะ” >_<

    เป็นเวลานานพอสมควรกว่าเธอจะเลือกชุดที่ถูกใจได้

    ในที่สุด เธอก็เลือกชุดที่จะใส่ได้ซะที...

    เสื้อสีชมพูแขนสั้น และ กระโปรงสีขาวมีระบาย

    เฮียวจินดูขาว สวย สะดุดตามากเมื่อใส่ชุดนี้...

     

    ติ๊ง ต่อง ติ๊ง ต่อง ติ๊ง ต่อง ติ๊ง ต่อง ติ๊ง ต่อง ติ๊ง ต่องงงงงงงงงง

     

    เสียงกดกริ่งดังรัวขึ้นสนั่นบ้าน เฮียวจินทำหน้าเบ้... 

    ฮองมิน นายมาสายเองแท้ ๆ

    ยังจะมากดกริ่งซะรัว จนมันแทบจะทะลุกำแพงอยู่แล้ว ฮึ๊ยย...

    คอยดูนะ...ฉันจะวีนใส่นายให้รัวเหมือนเสียงกริ่งเลย

     

    ติ๊ง ต่อง ติ๊ง ต่อง ติ๊ง ต่อง ติ๊ง ต่อง ติ๊ง ต่องงงงงงงง

     

    เสียงกริ่งยังดังรัวขึ้นอย่างไม่ขาดสาย

    หญิงสาวเดินมาเปิดประตู เตรียมพร้อมจะเม้งใส่ฮองมิน

    ที่ไม่รู้จักมารยาท

     

    แอ๊ดดดด

    หยุดซะทีเซ่....ช้านิดช้าหน่อย กดกริ่งบ้านคนอื่นซะรัว

    บ้าาาาา หรือไง

    หญิงสาวเซ็กซี่สองคนยืนทำหน้าบอกบุญไม่รับอยู่หน้าประตูบ้านของเธอ

    หนึ่งในนั้น ทำหน้าตาท่าทางโมโหมากจริง ๆ

    เธอ..!! ยู เฮียวจิน งั้นเหรอ ? เนี่ยนะช้านิดช้าหน่อย



    .............................................

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×