ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ++ Game Start! ++
++++++++++++++++++++++++++++
++++++++++++++++++++++++++++
++++++++++++++++++++++++++++
บ่ายวันที่ 29 ตุลา ที่บ้านวิลสัน
ชาร์ลี เปิดโน๊ตบุ๊กอีกครั้งเหมือนทุกวัน แล้วล็อกอินเข้าห้องสนทนาส่วนตัว เธอใส่พาสเวิส์ด แล้วคลิก
ชาร์ลี >> เข้าห้อง
โนอาร์ > หวัดดี ชาร์ลี
แฟรงค์ > หวัดดี ชาร์ลี
ชาร์ลี > หวัดดี เธอสองคนมากันนานยัง?
แฟรงค์ > สักพักแล้วล่ะ
ชาร์ลี > แหม..ตื่นเต้นจัง พรุ่งนี้ฉันจะได้ไปลาสเวกัสแล้ว
โนอาร์ > อ้อ ขอให้สนุก
แฟรงค์ > ลาสเวกัส?เธอจะไปทำอะไรที่นั่น?
ชาร์ลี > อ้าว?ฉันยังไม่ได้บอกเธอหร๋อ
แฟรงค์ > ไม่นี่ ชาร์ลีเธอยังไม่ได้บอกฉัน
ชาร์ลี > อ้อใช่ ลืมไปฉันบอกแค่โนอาร์ คือฉัน..จะไปปาร์ตี้ฮาโลวีนที่ ห้างเอนเดอร์สัน
แฟรงค์ > ว่าไงนะ ชาร์ลี?ห้างเอนเดอร์สันเหรอ
ชาร์ลี > ถูกแล้ว
แฟรงค์ > เฮย์…ไม่ได้นะ
ชาร์ลี > ทำไม?
ชาร์ลี >> ออกจากห้อง
โนอาร์ > แฟรงค์
แฟรงค์ > ไง?
โนอาร์ > เราคุยกันแล้วนะ เรื่องนั้น
แฟรงค์ > แต่นายไม่ได้บอกฉันนี่ ว่าเป็นชาร์ลี
โนอาร์ > ไม่มีอะไรหรอกน่า นายกลัวอะไร?
แฟรงค์ > ไม่ ฉันไม่ได้กลัว
โนอาร์ > ไม่มีอะไรเกิดขึ้นหรอกน่า ฉันรับรอง
แฟรงค์ > นายรู้ได้ไงว่าไม่มี
โนอาร์ > พ่อฉัน นายก็รู้
ชาร์ลี >> เข้าห้อง
ชาร์ลี > โทษที ฉันหลุดน่ะ อ้อ เธอพูดต่อสิแฟรงค์ ที่นั่นมีอะไร?
แฟรงค์ > ไม่มีอะไร
โนอาร์ > ใช่ ไม่มีอะไรหรอก
ชาร์ลี > …เธอจะไปด้วยกันไม๊ล่ะ? ที่นั่นไม่จำกัดจำนวนคนไปนะ
แฟรงค์ > ฉันคิดว่าไม่
โนอาร์ > เธอไปกันกี่คนล่ะ ชาร์ลี
ชาร์ลี > คงสัก 13 ล่ะมั้ง
โนอาร์ > น้องสาวเธอล่ะ ไม่ชวนไปด้วยเหรอ
ชาร์ลี > แชร์รี่น่ะเหรอ เค้าไม่ไปหรอกมั้ง
โนอาร์ >> ออกจากห้อง
ชาร์ลี > อ้าว?โนอาร์หลุดซะแล้ว
แฟรงค์ > ชาร์ลี เธอต้องฟังฉัน
ชาร์ลี > อะไร?แฟรงค์
แฟรงค์ > คือที่นั่นมันไม่ปลอดภัย
ชาร์ลี > เอ๊ะ?ไม่ปลอดภัยเหรอ?
แฟรงค์ > ฟังนะ ฉันมีเวลาไม่มาก เธออย่าไปฟัง โนอาร์ มาก เขาไม่ได้บอกเธอทุกอย่างเกี่ยวกับที่นั่น
ชาร์ลี > เรื่องอะไรกัน เธอรู้อะไรงั้นเหรอ แฟรงค์
แฟรงค์ > ฟังนะ ชาร์ลี เธอต้องพกไม่โน้ตบุกก็มือถือเธอไปด้วย ฉันได้ยินว่าที่นั่นมีกล้องติดไว้ด้วย เพราะฉะนั้นฉันจะลองจูนภาพมา
ชาร์ลี > อะไร?ที่นั่นมีอะไร แฟรงค์ เธอบอกฉันมาเลยสิ
แฟรงค์ > ชาร์ลี ฟังฉันก่อน
ชาร์ลี > โอเค
แฟรงคื > มันคงสายไปที่จะห้ามเธอ ถ้าเขารู้ฉันก็เสร็จ แต่ว่า..ฉันจะหาเธอให้พบ อย่าลืมที่ฉันบอก เธอต้องใช้มันแน่ ถ้าเกิดอะไรขึ้น เข้าใจรึยัง
ชาร์ลี > เดี๋ยวก่อน แฟรงค์ เธอต้องการพูดอะไรกันแน่?
โนอาร์ >> เข้าห้อง
โนอาร์ > แย่จริง หลุดไปซะนาน อ้าวคุยถึงไหนกันแล้ว?
ชาร์ลี > ว่าไง?แฟรงค์
แฟรงค์ > พรุ่งนี้ ขอให้สนุก
ชาร์ลีล็อกเอาท์ออกจากห้องแชทแล้ว เธอมองนาฬิกา ตอนนี้เป็นเวลาเกือบ 5 โมงเย็นแล้ว ก่อนหน้านั้น แดเนียล โจแอนนา คิม และคนอื่นๆ โทรมาถามเรื่องวันพรุ่งนี้ที่กำลังจะถึงกันยกใหญ่ พวกนั้นคงตื่นเต้นกันมาก แต่สำหรับชาร์ลีแล้ว กลับรู้สึกไม่สบายใจ เธอไม่อยากไปเลย ตั้งแต่ที่แฟรงค์พูดเป็นนัยๆว่าที่นั่นมันมีอะไรบางอย่าง ปกติแล้วแฟรงค์ไม่ใช่คนที่ชอบพูดเล่น เขาอาจพูดจริงก็ได้เรื่องนั้น แต่..มันคืออะไร?
และในขณะเดียวกัน…ใครคนหนึ่งก็แอบลอบเข้ามาด้านหลังชาร์ลี
\" พี่ \" แชร์รี่นั่นเอง
\" มีอะไร?ฮึ แชร์รี่ แม่ล่ะ \"
\" แม่ดูละคร แต่พรุ่งนี้พี่จะไปไหน? \"
ชาร์ลีคิดคำตอบ ว่าควรจะบอกความจริงกับแชร์รี่ดีไม๊?
\" พี่ไปลาสเวกัสจ๊ะ \"
\" ไปทำอะไรกันที่นั่นเหรอ? \"
\" อ้อ เราไป..ปาร์ตี้ฮาโลวีนที่บ้านโจแอนนาน่ะ \" ที่จริงบ้านโจแอนนาอยู่ไมอามีต่างหาก
\" ว้าว ปาร์ตี้ฮาโลวีนเหรอ?ฉันไปด้วยสิ \"
\" โอว์…เอ่อ..เกรงว่าจะไม่ได้จ๊ะ \"
\" อ้าวทำไมล่ะ ฉันรู้จักพี่โจแอนนี่นา \"
\" อันที่จริง…เราไปไนท์คลับกันจ๊ะ เด็กต่ำกว่า16เขาห้านเข้านะ \" แชร์รี่อึ้ง ใช่ล่ะก็เธอเพิ่งอายุ12นี่
\" เยี่ยม!! \" ว่าแล้วแชร์รี่ก้อเดินปึงปังออกไป ชาร์ลีโล่งใจที่ไม่ได้บอกความจริงกับน้องสาว ความจริงคือ
เธอกลัวว่าน้องอาจจะตามไปด้วย ซึ่งมันคงไม่ดีเท่าไหร่
วันที่ 30 ตุลา เวลา21:13:13น.
แดเนียลขับรถเข้ามาจอดบริเวณหน้าบ้านชาร์ลี ตามมาด้วยรถของคิมกับยังเจย์ ในรถทั้ง3คัน มีเพื่อนๆทั้ง12คนนั่งรออยู่แล้ว แดเนียลลงจากรถมาหาชาร์ลี เขาใส่เสื้อแขนยาวสีดำทับด้วยเสื้อยืดสีขาว กับกางเกงยีนส์เก่าๆ
\" เธอช้าไป 13นาที 13วิ \" ชาร์ลีพูดใส่แดเนียล
\" ขอโทดความผิด โจแอนน่ะ \" เขาหันไปที่โจแอนนาแล้วปล่อยขำออกมาพร้อมๆกับชาร์ลี
\" ทำไมย่ะ?ฉันจะแต่งตัวแบบนี้มันผิดตรงไหนมิทราบ \" โจแอนนาอยู่ในชุดแวมไพร์นสาวอย่างเต็มยศ มีแค่เธอเท่านั้นที่แต่ตัวแบบนั้นมา
\" ฉันมีชุดให้เปลี่ยนนะเอาไม๊ \" ชาร์ลีว่า ยังไม่หยุดขำ
\" ไม่ย่ะ ฉันพอใจสิ่งที่ฉันเป็นอยู่ ชุดธรรมดาๆฉันใส่ไม่ลงหรอกย่ะ \" โจแอนนาตอบอย่างมั้นใจ นั่นแหละตัวตนของเธอ เวอร์อย่าบอกใคร!
\" ตามใจเธอนะ \"
\" ขึ้นรถเถอะชาร์ลี เดี๋ยวจะไปถึงสายนะ \" แดเนียลว่า ชาร์ลีหันกลับมายิ้มน้อยๆ
\" เธอเอาคืนฉันเหรอ แดน \"
\" ป่าว ผมเธอสวยนะ \" แดเนียลยิ้ม หยักไหล่นิดๆ ชาร์ลีเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าตัวเธอเองไปดัดผมมา
\" โอเค โอเค ฉันแพ้เธอ ไปเถอะแดนโจแอนคงอยากให้ถึงไวๆ \"
แล้วรถทั้งสามคันก็มุ่งหน้าออกจากบ้านวิลสันไป ทั้งที่ไม่ได้รู้อะไรเลย…
ว่านี่อาจจะเป็นครั้งสุดท้ายที่จะได้มาเหยียบที่นี่!!
\" อยู่ลึกเหมือนกันนะเนี่ย \" แดเนียลบ่นขณะขับรถเข้าสู่เมืองฮาพไลท์ ในลาสเวกัส
\" ฉันว่าเมืองนี้มันชนบทมากเลย ว่ามั้ย?อยู่ในลาสเวกัสแท้ๆ แต่ฉันยังไม่เห็นตึกเลยด้วยซ้ำ! \"
\" ฉันว่ามันไม่มีแสงสีเสียงมากกว่า เธอถึงได้บอกว่ามันชนบทน่ะโจแอน \"
\" ที่นี่แน่นะ ชาร์ลี? \" แดเนียลขัดขึ้นระหว่างบทสนทนาของชาร์ลีกับโจแอนนา
\" แน่สิ ก็โนอาร์บอกมาอย่างนั้น ว่าเข้าไปสัก2กิโลก็จะเจอป้ายใหญ่ๆ \"
\" ป้ายใหญ่ๆที่ว่าน่ะ ใช่ป้ายนั้นไม๊? \"
โจแอนนาชี้ไปข้างหน้า ป้ายที่เขียนว่า Enderson Sopping เลี้ยงขวา
\" ต้องใช่แน่ๆล่ะ \"
แดเนียลขับรถเลี้ยวเข้าไปตามป้ายบอก คิมและยังเจย์ขับตามมาติดๆ สักพัก พวกเขาก็เริ่มจะเห็นแสงไฟลางๆ
มาจากห้างเอนเดอร์สัน นั่นเอง
\" ถึงซะที \" โจแอนนาว่าแล้วก็กระโดลงจากรถเป็นคนแรก
\" โห ใหญ่จัง \" คิมสมทบ
ห้างนี้มีขนาดใหญ่ไม่ใช่เล่นเลย เป็นห้างสูงขนาด 7 ชั้น หรู่และดูดีกว่าที่จิตนาการไว้มาก ที่เจ๊งไปคงเพราะตั้งอยู่ในที่ที่ไม่คอยมีคนสันจรไปมานั่นเอง
\" กี่โมงแล้ว?คิม \" ชาร์ลีเอ๋ยถาม สายตายังอยู่ที่ห้างอันใหญ่โต
\" 23:59 น. \"
\" อีก 1 นาที \" ยังเจย์ว่า
\" เรามาแล้วฮาโลวีนจ๋า \" สก็อตหยิบกล้องวีดีโอออกมาเริ่มถ่ายไปรอบๆ
\" กี่นาทีแล้วคิม \" ชาร์ลีย้ำ
\" เที่ยงคืนเป๊ะ \"
\" ถึงวันฮาโลวีนแล้ว.. \"
แสงสีเสียงรอบข้างดังกระหึ่ม ห้างกลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง ป้ายขนาดใหญ่ถูกสาดลงมา มันเขียนว่า
\" ยินดีต้องรับผู้มาเยือน คุณคือผู้โชคดีในค่ำคืนฮาโลวีน \"
\" เกมStart แล้วเพื่อน \" ลีรอยผู้ที่พูดน้อยที่สุด เอ่ยออกมาเบาๆ
และแล้วเหล่าบรรดานักศึกษาทั้ง13 คนก็เดินเข้าสู่ประตูทางเข้า……
ทั้งที่ไม่รู้เลยว่าพวกเขา ต้องเจอกับอะไรบ้าง…………ที่อยู่ข้างในนั้น
+++++++++++++++++++++++++++++++++++
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++
++++++++++++++++++++++++++++
++++++++++++++++++++++++++++
บ่ายวันที่ 29 ตุลา ที่บ้านวิลสัน
ชาร์ลี เปิดโน๊ตบุ๊กอีกครั้งเหมือนทุกวัน แล้วล็อกอินเข้าห้องสนทนาส่วนตัว เธอใส่พาสเวิส์ด แล้วคลิก
ชาร์ลี >> เข้าห้อง
โนอาร์ > หวัดดี ชาร์ลี
แฟรงค์ > หวัดดี ชาร์ลี
ชาร์ลี > หวัดดี เธอสองคนมากันนานยัง?
แฟรงค์ > สักพักแล้วล่ะ
ชาร์ลี > แหม..ตื่นเต้นจัง พรุ่งนี้ฉันจะได้ไปลาสเวกัสแล้ว
โนอาร์ > อ้อ ขอให้สนุก
แฟรงค์ > ลาสเวกัส?เธอจะไปทำอะไรที่นั่น?
ชาร์ลี > อ้าว?ฉันยังไม่ได้บอกเธอหร๋อ
แฟรงค์ > ไม่นี่ ชาร์ลีเธอยังไม่ได้บอกฉัน
ชาร์ลี > อ้อใช่ ลืมไปฉันบอกแค่โนอาร์ คือฉัน..จะไปปาร์ตี้ฮาโลวีนที่ ห้างเอนเดอร์สัน
แฟรงค์ > ว่าไงนะ ชาร์ลี?ห้างเอนเดอร์สันเหรอ
ชาร์ลี > ถูกแล้ว
แฟรงค์ > เฮย์…ไม่ได้นะ
ชาร์ลี > ทำไม?
ชาร์ลี >> ออกจากห้อง
โนอาร์ > แฟรงค์
แฟรงค์ > ไง?
โนอาร์ > เราคุยกันแล้วนะ เรื่องนั้น
แฟรงค์ > แต่นายไม่ได้บอกฉันนี่ ว่าเป็นชาร์ลี
โนอาร์ > ไม่มีอะไรหรอกน่า นายกลัวอะไร?
แฟรงค์ > ไม่ ฉันไม่ได้กลัว
โนอาร์ > ไม่มีอะไรเกิดขึ้นหรอกน่า ฉันรับรอง
แฟรงค์ > นายรู้ได้ไงว่าไม่มี
โนอาร์ > พ่อฉัน นายก็รู้
ชาร์ลี >> เข้าห้อง
ชาร์ลี > โทษที ฉันหลุดน่ะ อ้อ เธอพูดต่อสิแฟรงค์ ที่นั่นมีอะไร?
แฟรงค์ > ไม่มีอะไร
โนอาร์ > ใช่ ไม่มีอะไรหรอก
ชาร์ลี > …เธอจะไปด้วยกันไม๊ล่ะ? ที่นั่นไม่จำกัดจำนวนคนไปนะ
แฟรงค์ > ฉันคิดว่าไม่
โนอาร์ > เธอไปกันกี่คนล่ะ ชาร์ลี
ชาร์ลี > คงสัก 13 ล่ะมั้ง
โนอาร์ > น้องสาวเธอล่ะ ไม่ชวนไปด้วยเหรอ
ชาร์ลี > แชร์รี่น่ะเหรอ เค้าไม่ไปหรอกมั้ง
โนอาร์ >> ออกจากห้อง
ชาร์ลี > อ้าว?โนอาร์หลุดซะแล้ว
แฟรงค์ > ชาร์ลี เธอต้องฟังฉัน
ชาร์ลี > อะไร?แฟรงค์
แฟรงค์ > คือที่นั่นมันไม่ปลอดภัย
ชาร์ลี > เอ๊ะ?ไม่ปลอดภัยเหรอ?
แฟรงค์ > ฟังนะ ฉันมีเวลาไม่มาก เธออย่าไปฟัง โนอาร์ มาก เขาไม่ได้บอกเธอทุกอย่างเกี่ยวกับที่นั่น
ชาร์ลี > เรื่องอะไรกัน เธอรู้อะไรงั้นเหรอ แฟรงค์
แฟรงค์ > ฟังนะ ชาร์ลี เธอต้องพกไม่โน้ตบุกก็มือถือเธอไปด้วย ฉันได้ยินว่าที่นั่นมีกล้องติดไว้ด้วย เพราะฉะนั้นฉันจะลองจูนภาพมา
ชาร์ลี > อะไร?ที่นั่นมีอะไร แฟรงค์ เธอบอกฉันมาเลยสิ
แฟรงค์ > ชาร์ลี ฟังฉันก่อน
ชาร์ลี > โอเค
แฟรงคื > มันคงสายไปที่จะห้ามเธอ ถ้าเขารู้ฉันก็เสร็จ แต่ว่า..ฉันจะหาเธอให้พบ อย่าลืมที่ฉันบอก เธอต้องใช้มันแน่ ถ้าเกิดอะไรขึ้น เข้าใจรึยัง
ชาร์ลี > เดี๋ยวก่อน แฟรงค์ เธอต้องการพูดอะไรกันแน่?
โนอาร์ >> เข้าห้อง
โนอาร์ > แย่จริง หลุดไปซะนาน อ้าวคุยถึงไหนกันแล้ว?
ชาร์ลี > ว่าไง?แฟรงค์
แฟรงค์ > พรุ่งนี้ ขอให้สนุก
ชาร์ลีล็อกเอาท์ออกจากห้องแชทแล้ว เธอมองนาฬิกา ตอนนี้เป็นเวลาเกือบ 5 โมงเย็นแล้ว ก่อนหน้านั้น แดเนียล โจแอนนา คิม และคนอื่นๆ โทรมาถามเรื่องวันพรุ่งนี้ที่กำลังจะถึงกันยกใหญ่ พวกนั้นคงตื่นเต้นกันมาก แต่สำหรับชาร์ลีแล้ว กลับรู้สึกไม่สบายใจ เธอไม่อยากไปเลย ตั้งแต่ที่แฟรงค์พูดเป็นนัยๆว่าที่นั่นมันมีอะไรบางอย่าง ปกติแล้วแฟรงค์ไม่ใช่คนที่ชอบพูดเล่น เขาอาจพูดจริงก็ได้เรื่องนั้น แต่..มันคืออะไร?
และในขณะเดียวกัน…ใครคนหนึ่งก็แอบลอบเข้ามาด้านหลังชาร์ลี
\" พี่ \" แชร์รี่นั่นเอง
\" มีอะไร?ฮึ แชร์รี่ แม่ล่ะ \"
\" แม่ดูละคร แต่พรุ่งนี้พี่จะไปไหน? \"
ชาร์ลีคิดคำตอบ ว่าควรจะบอกความจริงกับแชร์รี่ดีไม๊?
\" พี่ไปลาสเวกัสจ๊ะ \"
\" ไปทำอะไรกันที่นั่นเหรอ? \"
\" อ้อ เราไป..ปาร์ตี้ฮาโลวีนที่บ้านโจแอนนาน่ะ \" ที่จริงบ้านโจแอนนาอยู่ไมอามีต่างหาก
\" ว้าว ปาร์ตี้ฮาโลวีนเหรอ?ฉันไปด้วยสิ \"
\" โอว์…เอ่อ..เกรงว่าจะไม่ได้จ๊ะ \"
\" อ้าวทำไมล่ะ ฉันรู้จักพี่โจแอนนี่นา \"
\" อันที่จริง…เราไปไนท์คลับกันจ๊ะ เด็กต่ำกว่า16เขาห้านเข้านะ \" แชร์รี่อึ้ง ใช่ล่ะก็เธอเพิ่งอายุ12นี่
\" เยี่ยม!! \" ว่าแล้วแชร์รี่ก้อเดินปึงปังออกไป ชาร์ลีโล่งใจที่ไม่ได้บอกความจริงกับน้องสาว ความจริงคือ
เธอกลัวว่าน้องอาจจะตามไปด้วย ซึ่งมันคงไม่ดีเท่าไหร่
วันที่ 30 ตุลา เวลา21:13:13น.
แดเนียลขับรถเข้ามาจอดบริเวณหน้าบ้านชาร์ลี ตามมาด้วยรถของคิมกับยังเจย์ ในรถทั้ง3คัน มีเพื่อนๆทั้ง12คนนั่งรออยู่แล้ว แดเนียลลงจากรถมาหาชาร์ลี เขาใส่เสื้อแขนยาวสีดำทับด้วยเสื้อยืดสีขาว กับกางเกงยีนส์เก่าๆ
\" เธอช้าไป 13นาที 13วิ \" ชาร์ลีพูดใส่แดเนียล
\" ขอโทดความผิด โจแอนน่ะ \" เขาหันไปที่โจแอนนาแล้วปล่อยขำออกมาพร้อมๆกับชาร์ลี
\" ทำไมย่ะ?ฉันจะแต่งตัวแบบนี้มันผิดตรงไหนมิทราบ \" โจแอนนาอยู่ในชุดแวมไพร์นสาวอย่างเต็มยศ มีแค่เธอเท่านั้นที่แต่ตัวแบบนั้นมา
\" ฉันมีชุดให้เปลี่ยนนะเอาไม๊ \" ชาร์ลีว่า ยังไม่หยุดขำ
\" ไม่ย่ะ ฉันพอใจสิ่งที่ฉันเป็นอยู่ ชุดธรรมดาๆฉันใส่ไม่ลงหรอกย่ะ \" โจแอนนาตอบอย่างมั้นใจ นั่นแหละตัวตนของเธอ เวอร์อย่าบอกใคร!
\" ตามใจเธอนะ \"
\" ขึ้นรถเถอะชาร์ลี เดี๋ยวจะไปถึงสายนะ \" แดเนียลว่า ชาร์ลีหันกลับมายิ้มน้อยๆ
\" เธอเอาคืนฉันเหรอ แดน \"
\" ป่าว ผมเธอสวยนะ \" แดเนียลยิ้ม หยักไหล่นิดๆ ชาร์ลีเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าตัวเธอเองไปดัดผมมา
\" โอเค โอเค ฉันแพ้เธอ ไปเถอะแดนโจแอนคงอยากให้ถึงไวๆ \"
แล้วรถทั้งสามคันก็มุ่งหน้าออกจากบ้านวิลสันไป ทั้งที่ไม่ได้รู้อะไรเลย…
ว่านี่อาจจะเป็นครั้งสุดท้ายที่จะได้มาเหยียบที่นี่!!
\" อยู่ลึกเหมือนกันนะเนี่ย \" แดเนียลบ่นขณะขับรถเข้าสู่เมืองฮาพไลท์ ในลาสเวกัส
\" ฉันว่าเมืองนี้มันชนบทมากเลย ว่ามั้ย?อยู่ในลาสเวกัสแท้ๆ แต่ฉันยังไม่เห็นตึกเลยด้วยซ้ำ! \"
\" ฉันว่ามันไม่มีแสงสีเสียงมากกว่า เธอถึงได้บอกว่ามันชนบทน่ะโจแอน \"
\" ที่นี่แน่นะ ชาร์ลี? \" แดเนียลขัดขึ้นระหว่างบทสนทนาของชาร์ลีกับโจแอนนา
\" แน่สิ ก็โนอาร์บอกมาอย่างนั้น ว่าเข้าไปสัก2กิโลก็จะเจอป้ายใหญ่ๆ \"
\" ป้ายใหญ่ๆที่ว่าน่ะ ใช่ป้ายนั้นไม๊? \"
โจแอนนาชี้ไปข้างหน้า ป้ายที่เขียนว่า Enderson Sopping เลี้ยงขวา
\" ต้องใช่แน่ๆล่ะ \"
แดเนียลขับรถเลี้ยวเข้าไปตามป้ายบอก คิมและยังเจย์ขับตามมาติดๆ สักพัก พวกเขาก็เริ่มจะเห็นแสงไฟลางๆ
มาจากห้างเอนเดอร์สัน นั่นเอง
\" ถึงซะที \" โจแอนนาว่าแล้วก็กระโดลงจากรถเป็นคนแรก
\" โห ใหญ่จัง \" คิมสมทบ
ห้างนี้มีขนาดใหญ่ไม่ใช่เล่นเลย เป็นห้างสูงขนาด 7 ชั้น หรู่และดูดีกว่าที่จิตนาการไว้มาก ที่เจ๊งไปคงเพราะตั้งอยู่ในที่ที่ไม่คอยมีคนสันจรไปมานั่นเอง
\" กี่โมงแล้ว?คิม \" ชาร์ลีเอ๋ยถาม สายตายังอยู่ที่ห้างอันใหญ่โต
\" 23:59 น. \"
\" อีก 1 นาที \" ยังเจย์ว่า
\" เรามาแล้วฮาโลวีนจ๋า \" สก็อตหยิบกล้องวีดีโอออกมาเริ่มถ่ายไปรอบๆ
\" กี่นาทีแล้วคิม \" ชาร์ลีย้ำ
\" เที่ยงคืนเป๊ะ \"
\" ถึงวันฮาโลวีนแล้ว.. \"
แสงสีเสียงรอบข้างดังกระหึ่ม ห้างกลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง ป้ายขนาดใหญ่ถูกสาดลงมา มันเขียนว่า
\" ยินดีต้องรับผู้มาเยือน คุณคือผู้โชคดีในค่ำคืนฮาโลวีน \"
\" เกมStart แล้วเพื่อน \" ลีรอยผู้ที่พูดน้อยที่สุด เอ่ยออกมาเบาๆ
และแล้วเหล่าบรรดานักศึกษาทั้ง13 คนก็เดินเข้าสู่ประตูทางเข้า……
ทั้งที่ไม่รู้เลยว่าพวกเขา ต้องเจอกับอะไรบ้าง…………ที่อยู่ข้างในนั้น
+++++++++++++++++++++++++++++++++++
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น