[OS] JUNSEOB _{{B2ST}} “TOMORROW”

ข้อมูลเบื้องต้น

[OS] JUNSEOB _{{B2ST}}   “TOMORROW” 
by  madam_kim
update  20/03/11  (0.46)

 

 

ท่ามกลางความวุ่นวายในโรงอาหารในเวลาพักกลางวัน จะมีมั้ยใครสักคนจะสังเกตใบหน้าอันเบื่อหน่ายของเด็กหนุ่มร่างเล็กคนนี้   เพราะดูท่าว่าสายตาหลายคู่ของเหล่านักเรียนมากมายในโรงอาหารจะจับจ้องไปที่บุคคลหนึ่งเป็นตาเดียวกัน ทั้งเสียงกริ๊ดและเสียงซุบซิบดังขึ้นเป็นระยะเมื่อบุคคลนั้นเปลี่ยนอริยบท

 

“นี่โยซอบ   ดูสิพี่จุนฮยองเท่ห์เนอะ   หน้าตาก็หล่อ   แต่งตัวก็ดี   เรียนก็เก่ง เรื่องกีฬาก็ไม่แพ้ใคร   ร้องเพลงก็เพราะ ไหนจะเต้นเก่งอีก   โอ้ย! ฉันล่ะชอบพี่เค้าจริงๆเลย >///< ”   กีกวังกำลังเขย่าแขนเพื่อนรักที่นั่งกินข้าวอย่างไม่สนใจอะไร เพื่อให้หันไปสนใจ จุนฮยอง หนุ่ม   ป๊อปปูล่าของโรงเรียน   พร้อมคำชื่นชมสาระพัด
 

“อืม...”   โยซอบเพียงแค่เงยหน้าขึ้นมามอง ก่อนจะหันไปสนใจข้าวในจานต่อ
 

“อ๊ากก!   โยซอบๆๆๆๆ พี่เค้ามองมาทางนี้ด้วย >///<   พี่เค้าจะเห็นเรามั้ยอ่ะ”   กีกวังเขย่าแขนโยซอบแรงขึ้นเพราะความตื่นเต้น
 

“นี่กีกวัง ฉันว่าพี่เค้าคงไม่เห็นเราหรอก ดูดิคนก็ตั้งเยอะตั้งแยะ   กินข้าวต่อเถอะ จะได้รีบขึ้นเรียน นี่มันก็ใกล้เวลาเรียนคาบบ่ายแล้วนะ”   โยซอบเตือนเพื่อนตัวเล็กอย่างหน่าย 
 

“นายนิแปลกจริงๆเลย หัดสนใจสิ่งรอบข้างบ้างสิ นั่นน่ะพี่จุนฮยองนะ หล่อขั้นเทพขนาดนั่นทำเมินได้ไงว่ะ”   กีกวังพูดค้อนๆให้เพื่อนรักก่อนจะหันมาตั้งใจกินข้าวในจาน เพราะตอนนี้ก็ใกล้จะถึงเวลาเรียนคาบบ่ายแล้ว

 

ใครบอกนายล่ะว่าฉันไม่สนใจ   แต่ที่ฉันไม่มองก็เพราะฉันกลัวว่าจะทำใจให้เลิกมองพี่เค้าไม่ได้ตะหากล่ะ

 
 

­­­…………………………………………

 

 

“นี่กีกวัง นายกลับก่อนเลยนะ ฉันว่าจะแวะไปดูแปลงดอกไม้ข้างตึกหน่อย”   โยซอบบอกกับกีกวังหลังจากที่พวกเค้ากำลังเดินไปที่ประตูโรงเรียนเพื่อจะกลับบ้าน
 

“ไปอีกแล้วหรอ?   แปลกดอกไม้มันมีอะไรหน้าสนใจนักหนาเนี้ย นายถึงไปได้ทุกวัน     รีบกลับล่ะกัน   ฉันไปล่ะ”    กีกวังส่ายหัวเบาๆก่อนจะบอกลาเพื่อนรักแล้วออกเดินต่อ   ที่เค้าไม่คิดจะรอโยซอบนั่นก็เป็นเพราะ ไม่ว่าจะขอไปด้วยรึออกปากว่าจะรอ แต่เจ้าเพื่อนตัวเล็กก็ต้องบอกปฏิเสธทุกที
 

“อืม...กลับดีๆจะพรุ่งนี้เจอกัน”    โยซอบบอกลาเพื่อนรัก แล้วจึงรีบวิ่งไปที่แปลงดอกไม้ที่อยู่ข้างๆตึกเรียน
 

โยซอบรู้ดีว่าการที่เค้ามาที่แปลงดอกไม้ทุกวันนั้นคงไม่ใช่การมานั่งชมดอกไม้ หรือการมาดูแลดอกไม้ที่อยู่ในแปลง แต่เป็นเพราะการที่มานั่งอยู่ที่แปลงดอกไม้นั่นจะทำให้มองเห็นสนามฟุตบอลได้อย่างชัดเจน   ใช่นี้แหละคือเห็นผลที่เค้ามาที่แปลงดอกไม้ได้ทุกวี่วันไม่มีเบื่อ ก็เพียงเพื่อจะได้มานั่งมองเค้าคนนั้นแตะฟุตบอล เค้าคนนั้น   รุ่นพี่จุนฮยอง 
 

 

.................................................................................

 
 

เวลาล่วงเลยไปกว่าชั่วโมง   นักเรียนชายที่พากันเตะฟุตบอลอยู่กลางสนามก็ต่างพากันแยกย้ายเพื่อจะได้กลับบ้าน   รวมทั้งร่างสูงที่โยซอบเฝ้ามองมาตลอดชั่วโมงที่ผ่านมา    เมื่อเห็นว่าจุนฮยองสะพายเป้ขึ้นหลังแล้วเดินออกไปทางประตูโรงเรียน โยซอบจึงรีบออกไปบ้าง  
 

และวันนี้ก็เป็นเหมือนทุกๆวันที่ป้ายรถเมล์หน้าโรงเรียนจะเต็มไปด้วยนักเรียนชายที่พึ่งแตะฟุตบอลเสร็จ    และวันนี้ก็ยังเป็นเหมือนทุกๆวันที่โยซอบจะมายืนรอรถเมล์ที่ป้ายรถเมล์แห่งนี้ แต่เหตุผลสำคัญคงหนีไม่พ้นการได้เจอร่างสูงที่มานั่งรอรถเมล์ที่ป้ายเหมือนกัน
 

เวลาผ่านไปไม่นานนักรถเมล์สายประจำที่โยซอบต้องขึ้นก็มาจอดอยู่หน้าป้าย   ‘หมดเวลาของวันนี้แล้วสินะ’ โยซอบพึมพำกับตัวเองเบาๆก่อนหันไปมองจุนฮยองที่กำลังนั่งฟังเพลงจากหูฟังอย่างสบายอารมณ์ แล้วจึงรีบก้าวขึ้นรถเมล์ไป

 

 

.............................................................................

 
 

“อ้าว! จุนฮยอง ยังไม่กลับบ้านอีกหรอ แล้วนี่นายมานั่งยิ้มอะไรอยู่ที่ป้ายรถเมล์เนี้ย” ดูจุนที่กำลังเดินผ่านป้ายรถเมล์ถามขึ้นเมื่อเห็นเพื่อนร่างสูงนั่งเหมือนกำลังรอรถเมล์อยู่
 

“อืม.....กำลังจะกลับแล้วล่ะ”    จุนฮยองหันมาตอบดูจุน ก่อนจะหันกลับไปมองท้ายรถเมล์คันที่พึ่งวิ่งออกไป แล้วใบหน้าหล่อก็เผยให้เห็นรอยยิ้มอีกครั้ง
 

“เออไอ้นี้ท่าจะบ้าโว้ย   มองรถเมล์แล้วก็ยิ้ม   กูไปล่ะ พรุ่งนี้เจอกัน”    ดูจุนว่าแล้วก็เดินออกไปตามทางเท้า

 

 

“กลับบ้านดีๆนะโยซอบ   พรุ่งนี้นายก็จะไม่ต้องไปเบียดกับคนบนรถเมล์อีกแล้วล่ะ”   จุนฮยองพึมพำกับตัวเองอีกครั้งก่อนจะเดินไปขึ้นรถสปอต์คันหรูของตัวเองที่จอดอยู่ไม่ไกล
 

 

END

­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­
OS  JUNSEOB  เรื่องแรกในชีวิต  ช่วยวิจารณ์หน่อยนะคะ  ^^   (ชอบก็เม้น ชอบมากหน่อยก็โหวต)  หรือสามารถคอมเม้น ถามข้อข้องใจได้โดยตรงที่ twitter @GraceNK_  (รบกวนแท็ก #JStomorrow  ด้วยนะคะ)