ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    สู้ต่อไปทาเคชิ!! เราจะเป็นTU77

    ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 01 : จุดเริ่มต้นของเรื่องราว

    • อัปเดตล่าสุด 13 เม.ย. 56


    � � � � � � สวัสดีค่ะ สำหรับบทนี้จะเป็นเหมือนเรื่องราวของพี่ว่าทำไมถึงได้สนใจในรร.เตรียมฯนัก
    � �น้องๆอาจจะสงสัยว่ารร.นี้มีอะไรอย่างนั้นเหรอ ทำไมต้องแย่งกันเข้าด้วย? เอาล่ะค่ะ พี่จะเล่าให้ฟัง
    :)

    �������
    � � � � � � ครั้งหนึ่ง ณ ตอนพี่อยู่ม.1 รร.ชื่อดังย่านพัฒนาการ(ย้อนความไกลมาก 5555) ตอนนั้นพี่สอบติด
    � �โครงการกิฟเต็ดค่ะ น้องคงคิดใช่มั้ยคะว่าแบบ เฮ้ย เด็กกิฟต์แม่งฉลาดจะตายยยย อะไรอย่างนี้
    � �สารภาพค่ะ พี่ก็เคยแอบภูมิใจเล็กๆนะว่าแบบ เออ เรานี่ฉลาดนะ สอบได้กิฟต์ แต่พี่ก็คิดอย่างนี้ได้
    � �ไม่นาน เมื่อพี่เริ่มเข้าสู่สนามสอบแข่งขันทั้งหลาย ไม่ว่าจะเป็น
    IJSO สอวน และอื่นๆอีกมากมาย ทำให้พี่
    � �ได้เปิดโลกกว้างว่ายังมีคนเก่งๆอีกมากมายทั่วทุกทิศ แต่พี่ก็ไม่เครียด เพราะคิดว่า เออ เครียดทำไมวะ
    � �เพิ่งม.1 เอง ม.2 ค่อยคิดถึงอนาคตก็ไม่สาย พี่ก็ใช้ชีวิตเรื่อยๆ (น้องอย่าคิดนะว่าเด็กกิฟต์เอาแต่เรียน
    � �อย่างพี่นี่ ใครเห็นก็ไม่เชื่อแน่ 5555555) พอม.2 พี่ก็เริ่มคิดได้ว่า เฮ้ยย จะม.3 แล้วนะ
    !!! จะต้องสอบเข้า
    � �ม.4 แล้วนะเว้ยยย เธอจะเรียนที่ไหนกัน???(ลองถามตัวเองดูนะน้อง) พี่ก็นั่งคิดไป คิดมา นั่นสินะ คนอื่น
    � �เค้าสอบแข่งขันได้เหรียญกัน เราสอบอะไรก็ไม่ได้ แล้วสอบเข้าม.4 เราจะได้มั้ยนะ?? หลังจากวันนั้น
    � �พี่ก็หาข้อมูลเกี่ยวกับรร.ชื่อดังย่านศาลายาและรร.เตรียมฯ ตอนแรกๆพี่ก็รู้สึกว่าพี่อยากเข้ามหิดลอ่ะ
    � �(ขอเอ่ยชื่อเลยละกัน 5555) คือตอนนั้นพี่เห่อมหิดลมากเลยนะน้อง แบบมันเจ๋งมากอ่ะ ได้อยู่หอ
    � �มีค่าขนมให้(มากกว่าที่พี่ได้อีก 5555) มีสระว่ายน้ำ ห้องสมุดสุดเจ๋ง บลาๆๆๆๆ แต่พอพี่คิดไปคิดมา
    � �พี่ก็รู้สึกว่าวิทย์-คณิตมันไม่ใช่ทางของพี่อ่ะ คือน้องรู้ใช่มั้ยว่ามหิดลเค้าจะเน้นด้านวิทย์กับคณิต ซึ่งพี่ก็ไม่ได้
    � �เกลียดหรอกนะ แต่พี่คิดว่า พี่ก็อยากเรียนวิชาอื่นเหมือนกัน อยากทำกิจกรรมต่างๆมากมาย อารมณ์แบบ
    � �เด็กวิทย์ หัวใจศิลป์อ่ะ 5555 เมื่อรู้ตัวแล้ว พี่ก็เลยนั่งหาข้อมูลเกี่ยวกับรร.เตรียมฯ เท่านั้นแหละน้อง ตั้งแต่
    � �วันนั้น
    ตั้งแต่ที่พี่ได้รู้จักรร.เตรียมฯ ทำให้พี่หลงรักรร.นี้ และพี่จะรักรร.นี้ตลอดไปด้วย ไม่ว่าพี่จะติด
    � �หรือไม่ติดก็ตาม ตั้งแต่วินาทีนี้ พี่ตั้งใจจะทำตามฝัน พี่จะต้องเข้ารร.นี้ให้ได้ เพราะพี่รักรร.นี้ไปแล้ว:)

    � �(ถึงแม้หลังๆพี่จะท้อจนเกือบ�ยอมแพ้ไปแล้วก็ตาม T T //เป็นตัวอย่างที่ไม่ดีเลย )

    �....ใช่ค่ะ นี่คือจุดเริ่มต้นของพี่...แล้วน้องล่ะ น้องค้นหาตัวเองเจอรึยัง? น้องอยากเข้ารร.นี้จริงหรือเปล่า? �
    � �หรือเป็นเพียงแค่ค่านิยม? ลองถามตัวเองดูนะคะน้อง
    ว่ารร.เตรียมฯใช่สำหรับน้องๆจริงหรือเปล่า?


    �ถ้าใช่...ก็ได้เวลาเดินตาม
    ความฝันของน้องแล้วค่ะ:) �

    พี่ฟิน:3

    สวัสดีอีกครั้งค่ะ 55555 สำหรับพี่ พี่เป็นคนที่ไม่ได้เรียนพิเศษจนกระทั่งปิดเทอมม.2 ขึ้น ม.3 ไม่รู้จักที่เรียนพิเศษไรเลย วรรณสรณ์?? สยาม?? รถไฟฟ้าไม่เคยขึ้น (รู้สึกเหมือนตัวเองไม่ได้อยู่กรุงเทพฯ) ไม่เข้าใจว่าทำไมคนถึงต้องไปเรียนพิเศษกัน เรียนไปทำไม ที่ห้องก็รู้เรื่อง จนกระทั่งวันนึง เพื่อนมาถามว่า ไปเรียนด้วยกันมั้ย วันที่ไปวันแรก เปลี่ยนโลกเลยน้อง เหมือนเราอยู่ในหลุมตลอดมา แล้วก็ไม่เคยมีความคิดที่จะย้ายโรงเรียน ใครถามก็บอกว่า อยู่ที่นี่แหละดีแล้ว ใกล้บ้านดี 555 แต่กลายเป็นว่า เพื่อนที่อยู่ในห้องเดียวกับพี่ จะไปสอบมหิดลวิทย์ กับเตรียมใหญ่กันหมด ความคิดพี่ตอนนั้นคือ "อ่าว กรรม เพื่อนไปหมด แล้วทิ้งฉันไว้คนเดียวเนี่ยนะ" เลยเกิดอาการฟิตมากๆ 555 หาข้อมูลเกี่ยวกับมหิดลวิทย์ (มันสอบก่อนอะ เลยหาก่อน) *เราควรจะข้ามช็อตนี้ไป เพราะพี่ไม่ติด 5555* ----> หลังสอบมหิดลไม่ติด ก็เกิดอาการเสียใจขั้นรุนแรง เปิดคอม หาข้อมูลเกี่ยวกับเตรียมใหญ่ (มาแนวเดิม 555) แล้วก็พบว่าาาาาา ม่ายยยยยยย ฉันทำอะไรอยู่หลายปี นี่แหละ ใช่เลย โดนใจฉันเลยยย ~ เพอร์เฟคมากๆ มันใช่จริงๆอะน้อง โรงเรียนในฝัน คือได้ทำทั้งกิจกรรมและเรียนไปพร้อมๆกัน มันได้ทั้งสองอย่าง ไม่เสียอย่างใดอย่างนึง (พี่ชอบทำกิจกรรม ไม่ชอบอยู่เฉยๆ มันว่างเกิน เรียนเยอะไปก็ไม่ดี เครียดๆ) โรงเรียนก็เป็นโรงเรียนใหญ่ พี่ที่ชอบลั้นลา ไปคุยกะคนนู้นทีคนนี้ที มันก็เหมาะมาก ลงตัวสุดๆ พอมาอยากเข้าเตรียมฯตอนนี้ ก็เกือบไม่ทันละ เหลือเวลาอีกประมาณสามเดือน ซึ่งมันเครียดมากกก กดดันมากกก

    หากน้องคิดอยากจะเข้าเตรียมฯนะ เริ่มตอนนี้เลย อย่าปล่อยให้ช้าไปกว่านี้ เราจะได้ไม่ต้องมานึกเสียใจว่า ทำไมตอนนั้นเราไม่ทำนะ ถ้าตอนนั้นทำเราคงติดไปแล้ว บลาๆ น้องอ่านหนังสือไปเถอะ อ่านไปนะ ไม่ได้ใช้วันนี้ แต่เดี๋ยวก็ได้ใช้ ตอนอ่านก็คิดซะ บรรทัดที่อ่านไปอะ ถ้ามันออกสอบมาข้อนึง ข้อนี้มันอาจจะเปลี่ยนน้องจากไม่ติดเป็นติด หรือติดเป็นไม่ติดเลยก็ได้ แล้วน้องทำได้ มันก็จะเป็นอะไรที่ปลื้มสุดๆ �555 แบบว่าอ่านมาตรงเป๊ะ

    ฝันแล้ว ก็ไปให้ถึงด้วย :D

    พี่โม

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×