please travel with me, my love <3

ข้อมูลเบื้องต้น

Short fiction

Main minkey

Special fic 2013

Place London

No rate #ฟิคเรื่องนี้น่ารัก เน้นอาการอ้อน เง้างอน อาการอยากตาม ไม่เกินห้าตอนจบ คาดไว้เช่นนั้นแล ^^

Please.. Travel with me ,my love

คุยกันก่อนนะ 
ฟิคเรื่องนี้แต่งโดยได้แรงบันดาลใจมาจากรายการชายนี่ท่องโลก 
ยังไงถ้าไม่ชอบ ชอบ ก็ติชมได้ค่ะ
เมนมินคีย์ค่ะเรื่องนี้

แต่ตัวไรเตอร์ไม่ได้เมน ช่วงนี้อินเลยแต่งจ้าาา
มีอะไรถามได้น้าา^^

เนื้อเรื่อง

 Please.. Travel with me ,my love

#minho’s part

ทายสิครับผมกำลังคิดอะไรอยู่ …

.

.

.

เฮ้! ผมจะบอกเลยแล้วกันว่าตอนนี้ผมกำลังอัดวิดีโอสำหรับการเที่ยวของผมอยู่ ตอนนี้ผมอยู่บนเครื่องบินครับ ^^ เฮ้.. เห็นไหม คนพวกนั้นเขาก็กำลังจะไปที่เดียวกับผม (ถ่ายที่ผู้โดยสารด้านหลัง)

“ดูคีย์สิครับ เขากำลังทำอะไรอยู่นะ..” ผมถ่ายไปที่คีย์ คีย์ไม่ได้สนใจผมหรอกครับตอนนี้ เขากำลังอัดวิดีโอของตัวเองอยู่แล้วทำหน้าเบะด้วย #นั่นไม่ทำให้นายดูน่ารักหรอกนะ -,-

แล้วการเดินทางของผม ก็กำลังเริ่มต้นแล้วครับ แล้วเจอกันนะ ฟุตบอลของโผมมมมมมมมมมมม >O<;

.

.

.

#key’s part

โถ่ คนข้างหลังผมเอาเท้าถีบเก้าอี้ผมอะ TT ผมทำหน้าเบ้ใส่กล้องแล้วกดปิดมันลงไป ผมต้องเซฟแบตเอาไว้ก่อน เพื่อที่เวลาไปถึงที่ลอนดอน ผมจะได้มีไว้อัดต่อเยอะๆ ^^ มินโฮกำลังทำอะไรอยู่น้า (ชะเง้อมอง) ผมกับมินโฮเราไม่ได้นั่งด้วยกันหรอกครับ เพราะว่าผู้จัดการบอกว่านี่เป็นเป็นการแยกกันไปเที่ยว โธ่! ที่จริงผมตั้งใจเลือกที่นี่เพราะมินโฮด้วยนะ อันที่จริงเพราะผมไม่อยากเที่ยวคนเดียวน่ะ TT มันแย่นะครับเมื่อเราอยู่ตัวคนเดียวในสถานที่ที่เราไม่คุ้ยเคย (แน่ใจหรา? :ไรเตอร์) เอาล่ะเครื่องจะขึ้นแล้วครับ เจอกันที่ลอนดอนนะครับ บายยยยส์ ^^ #แล้วผมจะนอนหลับได้ยังไง คุณข้างหลังผมช่างไร้มารยาท TT^TT

.

.

.

.

@London

ถึงสนามบินแล้ว เย่!!!! ในที่สุดเท้าผมก็ได้แตะพื้นลอนดอน นี่เป็นที่พักผ่อนในฝันของผมเลย การเดินอยู่บนแฟชั่นสตรีท ใช้ชีวิตแบบเบาสบาย โดยไม่ต้องสนใจใคร #นอกจากอิกบอ่ะน้า ;D

หลังจากที่ผมกับมินโฮรับกระเป๋าเรียบร้อยแล้วเราก็เดินออกมาพร้อมๆ กัน ผมดีใจจังที่เขายังไม่รีบทิ้งผม แต่อีกไม่นานหรอกเชื่อผมเถอะ เขาจะหาทางไล่ผม TT^TT ผมก็ไม่รู้เหมือนกันอ่ะทำไมผมคิดแบบนั้น แต่ทุกทีแหละ มินโฮชอบทำเหมือนฉันน่ารำคาญและอยากอยู่ห่างจากฉัน เขาเหมือนเกลียดฉันเลยบ่องตง ;(

“เราต้องนั่งรถไฟใต้ดิน..” ผมบอกมินโฮขณะที่เรากำลังยืนงงๆ อยู่ที่ทางออกและเดินไปมาเพื่อหาเส้นทางและป้าย

“ไปรถไฟดีไหม?”

“รถไฟเหรอ..”

“เออ รถไฟ = =”

อันที่จริงผมไม่อยากไปรถไฟง่า =^= ผมเดินลากกระเป๋านำไปอีกทาง แต่ไม่ทันที่จะพ้นดีมินโฮก็ทำผมหน้าเหี่ยวลงด้วยการบอกผมว่า “เฮ้ย! ทางนี้ๆ..” นี่ผมไม่ได้หลงนะ! T^T แค่เดินผิดเฉยๆ เอง แต่ก็เอาเหอะ นั่นเป็นสิ่งที่ทำให้ผมมีข้ออ้างในการตามเขาได้ คิกๆ ><

“งั้นเอาแบบนี้ เดี๋ยวฉันตามนายแล้วกัน…. นี่ฉันต้องตามนายจริงๆ แล้วแหละ ;w;” แหะ  เข้าทางคิมคีย์แล้ววววว ผมบอกปัดๆ ว่ามันต้องตามเขาจริงๆ เพื่อกลบเกลื่อนอาการดีใจของผม ในที่สุดผมกับมินโฮก็จะไม่ต้องแยกกันแล้วฮะ ที่จริงแล้ว ผมเคยคิดเอาไว้ว่าเราจะมาเดทกันที่นี่ แบบว่าผมอยากจะทำให้มันเหมือนเดท แต่เฮ้!! เดี๋ยวสิคีย์บอม นี่นายลืมรึเปล่า ไอ้ตาโปนนี่เป็นแค่เพื่อนนะ! = = อืมมม ที่จริง ก็อย่างนั้นแหละครับ ผมกับมินโฮเราแค่เพื่อนกันจริงๆ นี่นา จะไปเดทกันได้ยังไง อีกอย่างนี่คือการพักผ่อน และผมพอจะรู้ว่าเขาคงไม่อยากอยู่กับผมหรอก ตอนทำงานก็อยู่ด้วยกันจนเบื่อแล้วล่ะ T^T

“ฮะ!?” มินโฮเริ่มฉุกคิด

“เฮ้ยยย. เดี๋ยว! หยุดเลยหยุด! !!!” มินโฮที่เดินนำผมอยู่ ขมวดคิ้วและเริ่มหันมาคว้าแขนผมจนเซถอยหลัง อ๊ากกกกก  นายอย่าเพิ่งไล่ฉันเซ่!! ขออยู่กับนายอีกแปปไม่ได้รึไงนะ!

“นายไปทางโน้น เดี๋ยวฉันจะไปทางนี้..” นั่นไงละ มหกรรมไล่ = =;

“ไม่อ่ะ ก็ฉันต้องไปทางนี้เหมือนกัน” ผมพยายามใส่เหตุผลสุดฤทธิ์ แต่ที่จริงก็ผมต้องไปทางนี้จริงๆ นี่นา #เหรอ? = =

“อย่าตามฉันมา โอเคป้ะ?”

“เออ โอเคๆ..” แบร่! เชื่อก็บ้า ผมเดินตามเขาต่อไปโดยไม่สนใจในสิ่งที่เขากำลังพยายามพูดกับผม เรียกว่าทำหูทวนลมก็ได้

“สัญญาดิ”

“เอ่อ…… คือ…” สั ญ ญา.. หรอ จะทำยังไงล่ะ โธ่!!

“ทำไม? สัญญาดิ!!!”

“แต่เราก็ไปด้วยกันได้นี่นา.. ;3”

“ทำไมผู้ชายต้องพูดอะไรออกมาสองแบบจากปากปากเดียวด้วยอะ” นั่นคำถามเหรอ ? แล้วนายไม่ใช่ผู้ชายไง๊!!

“bye” ย่า!! นี่จะมาบอกลากันง่ายๆ งี้ได้ยังไง ไม่ได้นะ!!

.

.

.

.

และในที่สุด ผมกับมินโฮก็ได้มานั่งอยู่ในรถไฟขบวนเดียวกัน โบกี้เดียวกัน และเบาะเดียวกัน <3 ;)

Minho’s part

คีย์.. คีย์.. คีย์!!!! เจ้าบ้าคีย์จะตามผมถึงไหน นี่มันการพักผ่อนนะ โธ่!!!!! ผมคิดไว้ว่าผมจะใช้การพักผ่อนของผมให้คุ้มค่าสุดๆ กับการดูบอลที่ผมชอบ และเดินเที่ยวในเมืองพร้อมกับถ่ายรูป ตอนนี้ผมสนใจการถ่ายรูปเป็นพิเศษเลยล่ะ ไม่รู้สิ อะไรสักอย่างมันทำให้ผมอยากเดินทางคนเดียว… แต่บอกเลย ผมไม่ได้เกลียดเขาสักหน่อย! เจ้าบ้านั้นก็ชอบคิดไปเอง ผมแค่รู้สึกว่าเราอยู่ด้วยกันมามากพอแล้ว แต่ยังไงซะ คีย์ก็ตามผมมาจนได้..

“นี่มันไม่เห็นเหมือนรถไฟใต้ดินเลย มันเหมือนรถไฟมากกว่าอีก..”

“15 นาทีจากที่นี่…” คีย์พึมพำกับตัวเองอยู่พลางก่อนจะเถียงผมต่อ “นี่มันรถไฟใต้ดิน ถึงแม้มันจะไม่ได้วิ่งใต้ดินก็เถอะ…”

“งั้นอะไรที่วิ่งใต้ดิน เขาเรียกรถไฟใต้ดินใช่ไหม?”

“ก็นี่มันรถไฟใต้ดินอะ!”

“รถไฟมันก็วิ่งลงใต้ดินได้เหมือนกันอะ” ผมกับคีย์ยังคงเถียงกันอยู่เรื่องรถไฟกับรถไฟใต้ดิน ไม่รู้ทำไมคีย์ถึงยังพยายามจะก่อกวนผม ที่จริงเขาควรหยุดเถียงผมต่างหาก

“นายนี่ตลกจัง”

“แล้วไงอะ”

“ไม่รู้อะ”

“นายไม่รู้เหมือนกันหรอไง!” แล้วนายจะเถียงมาทำไมตั้งนาน ฮะ!!!!!

“เดี๋ยวพอลงจากรถ เราไปหากาแฟกินกันสักแก้ว แล้ว..” คีย์กำลังอธิบายแพลนของเขาให้ผมฟัง นั่นเหมือนกำลังจะบอกผมว่า.. “ไปเดินเที่ยวกัน ^^”

“… แล้วนายจะบอกฉันทำไมวะเนี่ยยย” ที่จริงผมไม่ได้จะมาเที่ยวในแพลนของเขานะ!!!! ให้ตายเถอะ เมื่อไหร่คีย์จะเข้าใจผม โอยย ผมล่ะขำท่าทางของคีย์ตอนนี้จริๆ เลย เขาดูไม่มีที่ไปจริงๆ 55555

“นี่นายไม่ได้วางแผนอะไรเลยรึไง! ไม่หรอ.. ไม่มีเลยรึไง…” ผมพยายามรื้อกระเป๋าของคีย์ที่ดูว่างเปล่ามาก เขาเอาอะไรมาบ้างเนี่ย??? นอกจากแฟชั่นบนตัวของเขาแล้ว ไม่คิดจะมีแพลนล่วงหน้าหน่อยหรอ นี่มันเป็นการพักผ่อนที่หาได้ยากของชายนี่เลยนะ!

“อย่างน้อยเราก็ต้องไปโดนกาแฟกันสักแก้วอะ!” คีย์พูดแกมบังคับผม เรากำลังหัวเราะ นั่นเป็นการบอกทางอ้อมว่าเขาต้องการให้ผมอยู่กับเขานะ อันที่จริงมุกนี้คีย์ใช้กับผมบ่อย เวลาที่เขาต้องการไปซ็อปปิ้ง หรือเดินเที่ยวอะไรทำนองนี้ แต่ขอร้องล่ะ ครั้งนี้อย่าตามผมเลยนะ ผมอยากจะเที่ยวแบบไพรเวทบ้างนี่นา =^=;

“หลังจากนั้น.. นายก็ไปตามทางของนายและฉันก็จะไปตามทางของฉัน หยุดตามฉันได้แล้ว..” ผมยื่นข้อเสนอ

“แต่เราต้องไปดื่มกาแฟกันนะ ..” คีย์ยังคงอ้อนผมอยู่ และเริ่มทำหน้าเบ้  ..ไม่ว่าจะยังไง สีหน้าแบบนั้น มันทำให้ผมเริ่มใจอ่อนนะ อย่าทำหน้าน่าสงสารสิ!

“ฟังนะ เดี๋ยวพอเราไปถึง ฉันจะไปที่อพาร์ทเมนต์ของฉันแล้วนายจะที่ไหน..?” ผมถามคีย์ เขาตอบกลับแบบไม่ต้องคิดเลย “ฉันก็จะไปกับนายนั่นแหละ”

“เฮ้ย!! ทำไมไปด้วยกัน??  ฉันจะไปถ่ายรูปแล้วก็..” ผมว่าพลางหยิบกระเป๋ากล้องขึ้นมา “นี่.. ฉันวางแผนทุกอย่างไว้ในหัว นายไม่ได้วางแผนอะไรไว้เลยหรือไง ไม่มีเลยหรอ??” ผมยังถามต่อไปด้วยท่าทางจริงจัง ครับ..ผมจริงจัง คีย์น่าจะโตกว่านี้ได้แล้วน้า บางทีเขาก็ยังดูเด็กไปอะ ผมไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายจิตใจของคีย์นะ แต่ผมวางแผนของผมไว้แล้วอะสำหรับทริปนี้ และคีย์ก็ดูเหมือนจะเอาผลประโยชน์จากผม เขาไม่คิดแพลนไว้บ้างเลยอะ TT

“เอ่อ.. คือว่าฉัน เช็คอินช้าอ่า! ดังนั้นเลย…ฉันเลยจะไปที่อพาร์ทเมนต์นายก่อน” คีย์สารภาพกับผมหน้าเศร้าๆ #จริงๆ คีย์กำลังหาข้ออ้างเพื่อจะไปกับมินโฮต่างหาก!

“หยุดตลกได้แล้ว!” ผมบอกขำๆ แล้วกระแทกไหล่ใส่คีย์อย่างหมั่นไส้ เจ้าบ้ามารยาร้อยเล่มเกวียน!!!! ชอบตีหน้าเศร้าเล่าความเท็จตลอดเลย =___=;

“ไปหาที่อื่นดิวะ!”

“ฉันไม่ได้บอกว่าจะค้างนี่หว่า ..นี่นายตลกอีกและนะ” คีย์บอกผมหน้าตาย เฮ้ย ไม่ค้างก็ไม่ให้ไป! โธ่!!!

“ฉันถามเหตุผลว่าทำไมนายถึงตามฉัน..”

“นายซ่อนอะไรไว้ที่ของนายรึไงเล่า!!” อย่าเปลี่ยนเรื่องเซ่!!! คีย์ชอบตลบตะแลงเวลาผมถามหาเหตุผล ทำไมนะ?

Key’s part

มินโฮจะซักไซ้อะไรผมนักหนา ผมไม่ได้จะไปค้างกับเขานี่นา ผมแค่อยากเห็นที่พัก อยากไปกับเขาสักพัก แค่ครึ่งวันก็ได้ โธ่! ผมรู้.. เขาต้องเกลียดผมแน่ๆ

“งั้นฉันจะติดหนี้นายไว้แล้วกัน..”

“เฮ้ยพอเลย ลืมมันไปซะ.” มินโฮ นายอย่าใจร้ายกับฉันนักเลย T^T

“นายบอกว่านายไม่รู้ งั้นฉันจะจัดการเองนะ โอเค๊?” ได้ทีผมก็รวบหัวรวบหางมินโฮเลยแล้วกัน ยังไงซะผมก็ไม่มีทางหยุดตามเขาหรอก แบร่! ;P

“ไม่ อย่าเลย อย่าตามฉันมา.” ไม่รู้ละ ผมถือว่าผมได้ตัดสินแล้ว ^^

หลังจากนั้นไม่นาน เราก็ต่างเงียบกันไป มินโฮหยิบกล้องขึ้นมาถ่ายวิดีโอและภาพวิวตามทางรถไฟที่วิ่งผ่าน ส่วนผม พอเห็นมินโฮถ่ายก็เลยนึกขึ้นได้ว่าเอาแฮนดิแคมมานี่นา เอามาถ่ายเล่นดีกว่า ^^ ผมเปิดกล้องขึ้นมา และพยายามหันกล้องไปหามินโฮ เขาไม่สนใจผมแม้แต่นิด

“นี่อัดวิดีโออยู่หรอ?” ผมถามขณะที่ยังอัดวิดีโออยู่

เขาไม่ตอบผมอะ สงสัยจะโกรธผมแน่ๆ เลย ทำไงดีละ.. คงต้องปล่อยไปก่อน โอเค งั้นมาถ่ายตัวเองก็ได้ ผมถนัดการพรีเซนต์ตัวเองอยู่แล้ว ;D

“กล้องของเขาดูต่างจากกล้องของผมจังเลย..” บ้าแล้วน่า นี่ผมกำลังพูดคนเดียว? ใส่กล้อง บนรถไฟ? #แน่นอนกล้องอิกบมันดีเอสแอลอาร์เชียวนะ โปรปะละ??

ผมไม่มีอะไรจะถ่ายแล้วอ่า ถ่ายหน้าตัวเองแล้วกัน ^^ ไม่รู้สิ ผมคิดว่าวิดีโอที่ไม่มีผม มันเหมือนเป็นแค่พื้นโล่งๆ บอกไม่ถูก -*-

อืมม  มุมนี้ผมดูดีไม่น้อยเลยเนาะ. //#เมนฉันชมตัวเอง ยอตัวเอง ดีเหมือนกันออมม่า 5555

“ถึงแล้วหรอ?”  มินโฮเก็บกล้องลงกระเป๋า

“สถานีต่อไปคือ.. ชินชน สถานีชินชน” ผมพยายามมองทางเพื่อดูว่าใกล้จะถึงแล้วรึยัง

“จากตรงนี้..คีย์กุนและมินโฮกุนจะแยกทางกัน” อย่าพูดอย่างนั้น เหมือนเราจะแยกกันจริงๆ ไม่เอาน่า TT

“กรุณาอย่าตามฉันมา” ไม่รู้ละ อย่างน้อยนายต้องดื่มกาแฟกับฉันสักแก้ว ;) ผมเดินไปหยิบกระเป๋า สักพักมินโฮก็ตามมา

และเราก็ลงสถานีเดียวกัน…

.

.

.

อา….

น้ำจิ้มเนอะ เหมือนกดดูซับไทยรายการนิ้ไปด้วย #จะบอกว่าก็เอามาจากนั่นแหละ คำพูดเป๊ะหมด ทุกแอคเลยทีเดียว แต่แบบ ใส่ความรู้สึกไปบ้างนิดหน่อย ยังเกร็งๆ กับการแต่งคู่เพื่อน 91 line ยังไงก็ฝากด้วย

ไม่รู้จะเครดิตคนแปลยังไง ยังไงก็เครดิตยูทูป ที่ทำซับไทยดีๆให้แล้วกันนะ ว่างๆ ก็ไปหาดูสำหรับใครที่ยังไม่ดู นี่มันพีคมาก

<3 ^__________^ #แล้วจะมาต่อ

ชอบไม่ชอบก็ติชมหน่อยนะ มันเป็นชอร์ทฟิค แต่คงยาวอยู่ระดับนึงอะ อาจมีหลายพาร์ท ถ้าจะเอาทุกแอคแบบนั้น จะลอง พยายามตัดบางแอคออกนะ ^^ เรื่องนี้ใสๆ โนเรทจ้า อยากอ่านเรทพบกันได้ที่ SWAN #อันนี้ครบรสมาก มีแทบทุกคู่ เมนอนคีย์นะ แต่มีจงคีย์มีมินคีย์ ทูมิน พร้อมมมเลย! 5555555555 มีเรทแบบกำเดาไหลสามวันสามคืนไม่หยุดด้วย ว่างๆ ไปอ่านด้วยเน้ออออ  

บัยส์ๆๆ อยากได้ฟิคเมนใครบอกมา ถ้าสนจะแต่งให้ค่ะ แนวไหน อะไรยังไง ช่วงนี้สนใจชอร์ทฟิคมาก ว่างๆ จะลองพาร์ทเดียวจบ แบบสั้นๆ นะ

ขอบคุณที่ติดตาม ;D

#และขอโทษสำหรับภาษาที่อาจไม่ถูกต้องไม่โอเคในบางจุด คำวิบัติและภาษาวัยรุ่น อะไรไม่เข้าใจ ไม่เกทก็ถามมาเลยค่า

#ติดต่อได้ที่ทวิต @Bbeehoney นะ ^^