คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ตอนทีี่ 4 *ตอนย่อย 4.1 -ลิ้มลอง-
*ดิท
อ่า เนื่องด้วยเนื้อหาอาจจะมีเรท
นิดๆ ยังไงก็ตาม ไรเตอร์ห่วงงว่าจะโดนแบนเอาได้เลยขอย้ายเพจ
4.1 ตอนต้นไปไว้ในบล็อกนะ
ตามไปอ่าน...
(ที่จริงเรื่องมันต่อเนื่องกัน 4.1 4.2 ต่อกันในนั้นแหละ
อ่านแล้วมาคอมเม้นกลับในนี้ด้วย
ไม่อย่างนั้น เอนซีเอย จงรอต่อไป จะไม่แต่งแล่ววว T^T
ตามลิ้งนะ
ไม่ขึ้นลิ้งกรุณาลากไปวางในช่องแอดเดรสเองน้า อย่าด่าไรเตอร์ ไรเตอร์โง่เทคโนโลยีอย่างแรง 555
http://maccademia.exteen.com/20120411/entry-1
4.1
.
.
.
โอ้ยย ไรเตอร์ไม่ไหวแล้ว แต่งไปแต่งมาทำไมดราม่าได้ล่ะ T^Tq
เอนซีหายไปไหน??
เฮียกลับมาเดี๋ยวนี้นะ ทำไมแพ้ทางน้ำตาคิมคีย์อย่างนี้ ..
*ไรเตอร์พยายามแล้ว แต่เฮียขอบาย เฮียอ่อนไหวง่าย เฮียแพ้น้ำตา 5555555
รอไปก่อน อนคีย์ไม่หยุดเพียงแค่จูบหรอกนะ เอาน้ำจิ้มเล็กน้อย กายแนบชิดอิงแอบไปก่อนแล้วกัน
ไรเตอร์ไปนอนละ ตีหนึ่งสี่สิบ แหกตาเล่นเฟสอยู่นี่แหละ โฮะๆๆๆ*
(อ่ะมาต่อ..)
“คีย์บอม เจ้าหายไปไหนมา ข้าตามหาเจ้าแทบแย่...” น้ำเสียงเป็นห่วงเคล้าความคิดถึงดังขึ้นเมื่อเห็นคิมคีย์บอมเดินกลับเข้ามาที่ตำหนักด้วยท่าทีอ่อนล้า ดวงตาแลดูบอบช้ำจนร่างสูงตรงหน้าที่สังเกตเห็นเอื้อมมือมาแตะเบาๆ “เจ้าร้องไห้อย่างนั้นรึ” แม้น้ำตาจะไม่หลงเหลืออยู่บนใบหน้าเรียวเล็กแสนน่ารักแล้วแต่จงฮยอนก็รู้สึกถึงได้
ร่างบางเงยหน้าขึ้นสบตาคมของจงฮยอนก่อนจะระบายยิ้มบาง “แค่ฝุ่นผงที่ปลิวเข้าตาข้าเท่านั้น ท่านอย่าห่วงเลย...” ยิ้มกลบเกลื่อนพลางรีบซุกหน้าเข้ากับแผงอกเพื่อเบนความสนใจ
“ถ้าหากมีใครทำอะไรกับเจ้า เจ้าต้องบอกข้านะคีย์บอม ข้าจะไม่ปล่อยให้มันทำร้ายเจ้าแล้วอยู่เป็นสุขเป็นแน่” มือหนายกขึ้นโอบร่างบางเข้ากับลำตัว จากน้ำเสียงดุดันนั่นทำให้คีย์บอมพอจะรับรู้ได้ว่าคนที่จงฮยอนหมายถึงคือใคร แต่หากว่าพูดออกไป คนที่เดือดร้อนและจะอยู่ไม่สุขมันอาจกลับกลายเป็นตัวคีย์บอมเอง
ในเมื่อคนคนนั้น มีอำนาจเป็นถึงว่าที่กษัตริย์ ...ลีจินกิคนนั้น
“ไปพักผ่อนก่อนเถอะ เจ้าคงจะเหนื่อยล้ามาตลอดหลายวัน...” คำพูดของคิมจงฮยอนนั้นทำให้ร่างบางหน้าร้อนผ่าวขึ้นมาทันที แม้ว่าคนพูดเองจะไม่ได้สื่อออกมาแบบนั้นก็ตาม ร่างสูงช้อนคนตัวบางขึ้มอุ้ม ร่างบางที่ไม่ทันได้ตั้งตัวเลยเผลอร้องเสียงหลงด้วยความตกใจก่อนจะซบหน้าลงบนซอกคอพลางหัวเราะเบาๆ...
ขอบคุณจริงๆ ที่ยังมีท่านจงฮยอน...
------------------writer say's*
สวัสดีท่านผู้อ่านอันเป็นที่รัก <3
ข้าน้อยกลับมาแล้ว (เค้าขอโทษ ที่หายหัวไปนาน T^T")
แต่ด้วยกระแสตอบรับดูน้อย? ก็เลยขอหยอดเอาไว้แค่... น้ำจิ้ม ให้อยากจะอ่านเอนซีมากขึ้น 55555
ที่จริงจะให้น้องหู้น้อยมาปะฉะดะกันเลยตอนนี้คงดูทะแม่ง เพราะมันแอ๊บร้ายอยู่ - -
อ่า... ที่ห่างหายไปนานก็ขอโทษด้วย มีธุระนิดหน่อย + อารมณ์มันไม่มา แต่งไปเดี๋ยวจะหมดสนุก?
ก็ขอขอบคุณที่ติดตาม
พาร์ทนี้ทำย่อยเพราะ ...
รอติดตามฮะ :D ไม่บอกหรอก แบร่!!!
*[จริงๆ มีเรื่องนึงที่เป็นความลับ ไรเตอร์มันอู้เพราะมัวแต่บ้าแฟนแทสติคเบบี้กับเชอร์ล็อคอยู่น่ะ สงสัยจะหลงสเน่ห์นักสืบจนมึนเมา ฮ่าๆๆๆ แย้กกกกก! ไรเตอร์มาแล้ว อย่าไปบอกเขานะ จุ๊ๆ ><]
:: ไอ้หู้คู่หูคีย์ เดี๊ยะๆ (หมายหัว - -)
ความคิดเห็น