Fic 1827 จับคน(น่า)รักมัดไม่ให้ดิ้น

Fic 1827 จับคน(น่า)รักมัดไม่ให้ดิ้น

   

   เช้าอันแสนสงบสุขในนามิโมริที่มีอยู่ทุกวัน หลังจากผ่านเรื่องต่างๆมามากมาย  หลังจากแก้ความวุ่นวาย(ด้วยกำลัง)ตรวจสอบความเรียบร้อย ก็ถึงเวลาพักผ่อนสักหน่อยของผม'ฮิบาริ เคียวยะ'

"ฮาววววว ว"นิ้วเรียวของผมยกขึ้นมาปิดปากเล็กน้อย ยามที่รู้สึกตาจะหลับอยู่รอมร่อ

Rrrrrrrr

"...."เสียงโทรศัพท์(ใหม่ที่เปลี่ยนเป็นเสียงสั่นปกติ)ของผมดังขึ้น ทำให้ผมจำใจยันตัวขึ้นจากแผ่นกระเบื้องอย่างหงุดหงิด ใครฟร่ะ เดี๋ยวจับขย้ำหมกศาลเจ้าเลย หึ

เมื่อมองหน้าจอก็ถึงกับบังออในทันใด หนึ่งในเพื่อน(ที่ผมไม่ได้ยากจะนับมันเป็นเพื่อน)ในกลุ่มที่ผมยอมให้สุมหัวกันได้บ้าง'ยามาโมโตะ ทาเกชิ'

[ฮิบาริ!!!!!!!!!!!]เสียงที่ดังจากปลายสายจนผมต้องยกมือขึ้นเอาโทรศัพท์ออกจากหูเพื่อชีวิตและแก้วเยื่อบางๆที่ใกล้กับสมอง

"เป็นอะไร เลียนแบบซาซางาวะ?"

[ไม่ใช่ เรื่องใหญ่! ชวนเข้าแล้ว ตามมาในกลุ่มเลยนะโว้ย]

....ติ๊ด...............

ผมมองโทรศัพท์อย่างงๆ แต่ก็พอจะเข้าใจ กดเข้าเฟซไปเห็นข้อความแจ้งเตือนที่เด้งเป็นสีแดงอยู่

'คุณได้เข้าร่วมในกลุ่มลับ ซานะLive โดยยามาโมโตะ..........'

"ไปเนียนขอกลุ่มสาว จากไหน ของมันอีกเนี่ย"ผมมองหน้าจอไม่วางตาก่อนข้อความอีกอันจะเด้งตามมาติดๆ

'I Live SaNaกำลังถ่ายทอดสด.......'

มือมันไวทันใจรีบกดเข้าไปดูทันที

!!!

ในไลฟ์นั่น ปรากฏร่างขาวเนียนที่ใส่แต่เสื้อเชิ้ตยาวถึงเหนือเข่าเล็กน้อย เรียวขาขาวเนียนเล็กที่ยืดตัวขึ้นทำให้เห็นว่าเขายังมีปราการสุดท้ายบดบังอยู่ ผมสีน้ำตาลยาวถึงกลางหลัง ไหนจะแผงอกบาง ที่ไม่ติดกระดุมสักเม็ด....ที่สำคัญ......นี่มันผู้ชาย

ใบหน้าที่กล้องถ่ายไม่ถึงทำให้ไม่รู้ว่าเป็นใคร

ข้อความคอมเม้นต์เริ่มมาอย่างไม่ขาดสาย ขาวบ้างละ ถอดออกเลยครับบ้างละ อย่าให้รู้นะมีเด็กนามิโมริไหม พ่อจะขย้ำเรียงตัวเลย!

ร่างในไลฟ์เริ่มอยู่ไม่เป็นสุข 

"อะ...."มือบางเริ่มซุกซนบนตัวของตัวเองอย่างสนุกสนาน จนทำให้ผมต้องลุกขึ้นเดินออกไปจากดาดฟ้า

..........................ไปห้องน้ำน่ะ...................................................................ผู้ชายไม่หื่นมนุษย์โลกคงสูญพันธุ์ไปแล้วละ