คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : SecRecY 2
“เป็นไรันอ่ะ เียบทำไม เมื่อี้ยัหัวเราะเสียัลั่นร้านอยู่เลยนี่”
“โห พีู่โฮ พวผม็ลัวหมูฝ่ายปรอมาามล่าพวผมน่ะสิ”
“ลืมไปแล้วหรอ ว่าถ้ามา พวนาย็หนีไปไ้ั้นานแล้วน่ะ”
“ั้น พีู่โฮมา ผมไปนะเฮีย ผมอยาไปทำวามรู้ัน่ะับ”
“เออ ๆ ะไป็ไป ไม่ไ้ห้าม พอีมีเมียแล้ว เลยไม่สนว่ะ”
“หรอับ” พวผมประสานเสียพร้อมัน อย่าอสู ที่เฮียบอว่าไม่สน
“ไอ้ห่าพวนี้นิ อยาาย้วยีนูหรอวะ”
“แล้วแลัวไปทำไม ็ในเมื่อแ ็ยัไม่เสียท่าให้ใร”
“อ้อ แล้ว็เลิทำเป็นัเสียหวาน แทนลู่ั้น ลู่ี้ นะ ะอ้วฟ่ะ”
“อ่าว ไอ้นี่ ปาวอนีนพี่ลู่ะแล้ว”
“เอ่อ.....สัรู่นะรับ [เอาไีวะแบ]”
“อบุรับ ผม ปาร์ านยอล นะรับ”
“รับ ผม บยอน แบอยอน ส่วนนนี้ ลู่หาน นะรับ”
“ุแบฮยอน ับุลู่หาน มาันแ่สอนเหรอรับ”
“รับ พวเรามาันอย่านี้น่ะรับ”
“ถ้าไม่รัเีย็ไปนั่ับพวผมไ้นะรับ พวผมไม่ับปล้ำหรอับ ินยาปลุเรียบร้อยแล้ว”
อ่าว ไอ้นี่ บอไม่ปล้ำ เสือินยาปลุ ไอ้โยา เี๋ยวโนถีบ
“แบ เป็นไรวะ ้อุานยอลมาไปมั๊ย อโทษ้วยนะรับ ุานยอล”
“ไม่เป็นไรรับ แล้ว็พวุเรียผมว่า านยอล ธรรมา ๆ ็ไ้รับ”
“อ่อ ั้นเรียพเราว่า ลู่ ับ แบ ็ไ้นะ”
“นี่ านยอล ไปห้อน้ำับันแปปนึิ๊”
“นี่แบอยอน ไม่้อลา็ไ้ มีอะไรป่าววะ รีบั”
ร่าบาแ่ไม่บาัารลาานยอลไปในห้อน้ำ แล้ว็ปิประู โยล็อไว้้วย อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ
อย่าเ้าใผิ เาแ่พามาเลียร์เพื่อวามแน่ใเย ๆ อ่ะ ๊า
“แบฮยอน ทำไรอ่ะ ล็อประูทำไม มีไรป่าว ทำไมูเรีย ๆ”
“นี่ านยอล นาย..... เอ่อ แบบว่า....”
“เออ นั่นิพี่ ลอไปหาผู้ายนนั้นมั๊ย เผื่อะรู้”
“โว้ยยยยยยยย ไอ้เรี่ยยยยยยยยยยยยย ูไปับมึ็ไ้วะ”
“หืม” เฮ้ยยยยยย พี่ริส ับ.........................
ใรวะ ุ๊ ิบลอสสสสสสสสสสสส
“ไม่มีอะไรหรอ แ่ะมาถามว่า ไอ้านไปไหนน่ะ”
“อ้อ ลืมไป พี่ื่อ ริสนะ ส่วนนี้ เฮุน”
“รับ ผมลู่หาน” เฮุน เป็นผู้ายทีุ่๊ และเหมาะับารเป็น……
“เห็นว่า โนแบฮยอนุ ระา ลาถู ไปที่ห้อน้ำน่ะรับ มีอะไรรึป่าว”
“ไม่มีะมาหาหรอ รับ ลู่หาน” อ่าว ปานี่ ุ๊น้อย วอนะแล้ว วอนนนนนนนน
“ไอ้ฮุน ปามึนี่ เ็บัวเห้ ไว้บ้านะ”
“านยอล ันอถามนายแบบ ร ๆ นะ”
“เฮือ” ไอ้หมาแบอยอนรู้ไ้ไวะเนี่ย
“อบบบ!!!!!!!!!!!!!!!!!! ิวะ เห็นรั้แร็อบเลย อบั้แ่แรเห็นแล้ว”
.....................................
“ไอ้ัม มึะำอีนานมั๊ยวะ ไอุ้๊้วย ปาีเล่าะหมเปลือเลย ไอ้ห่า”
“ไอ้ฮุน มึทำี้ไมวะ านสามพีับมันีว่า” หึ หึ ไอ้อินรับมุผม้วย
“เฮ้ยยยยยย ไอ้เพื่อนบ้า ูไม่เล่น สัส ูหยอเล่นเย ๆ พวมึเสือเล่นรินี่นะ ฟายยยยยย”
“อ่าว แบับลู่ หรอเหรอ มีไรป่ะ”
“ป่าว แ่สสัย พวนายเล่นบ้าอะไรันน่ะ”
“็ไม่มีอะไรหรอ แล้ไอ้ฮุนมันน่ะแหละ สนุี”
“แบ ่วยัน้วย ไอ้าน ไอ้ัม มันแล้ันอ่ะ”
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ สม”
“เฮ้ย ไอ้าน มึไปส่แบฮยอนทีสิ ันะไปื้ออับลู่หานน่ะ”
“โห เออ ไ้ ๆ ป่ะแบลับัน”
“อืม ไป่อนนะ ไอ้ลู่ อิน”
“านยอล เราะทำไ่อีอ่ะ มันัะไปันให่แล้วนา” ร่าบาหันไปมอร่าสู่อนะถามออไป
“เ้าท่าว่ะ โยา ให้ไ้ี้ิ”
“แน่นอน ปาร์ โยา ไม่ทำให้ลูหมาแบผิหวัอยู่แล้ว”
“ย๊าาาาาาาาาา ไอ้โยา ว่าันเป็นหมาหรอ”
1 อาทิย์ ผ่านไปไวิบลอสสสสสสสสส
“เลิันแล้ว็ยัเป็นเพื่อนันไ้นี่นา ไม่เห็นเป็นไรเลย เนาะ านยอล”
“ไม่ไ้อะไรทั้นั้นแหละ แบ ไม่เป็นไรแน่หรอ ันห่วแว่ะ”
.........................................................
....................................
ความคิดเห็น