คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว...
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว...
" หมู่บ้านแห่งหนึ่ง มีแม่และลูกสาวตัวเล็กๆ หน้าตาน่าเอ็นดูมากคนหนึ่ง
ใครๆ ต่างก็จะเรียกเธอกันจนติดปากว่า... "
“ คยองซู “
“ ฮะแม่ “
คยองซูเป็นชายร่างเล็กที่อาศัยอยู่กับแม่และน้องชายอีกคนหนึ่งในป่าลึก ด้วยระยะทางที่ห่างไกลความเจริญ ทำให้คยองซูถูกธรรมชาติชุบเลี้ยงขึ้นมาอย่างบริสุทธิ์ ผิวขาวสดใสและริมฝีปากอวบอิ่มสีแดงเรื่อมักจะเผยยิ้มออกมาตลอดเวลา
คยองซูไม่ได้บ้า แต่เขาจะยิ้มออกมาเมื่อมีความสุข แน่นอนว่าชีวิตของเขาดำรงมาถึงยี่สิบปีด้วยความสุข ความรักจากผู้เป็นแม่ที่มอบให้อย่างเปี้ยมล้นมันทำให้คยองซูไม่รู้สึกน้อยใจเลยที่ได้มาใช้ชีวิตอยู่ในป่า
“ พี่คยองซู พี่ไม่อยากเข้าเมืองบ้างหรอ ” น้องชายของคยองซูชื่อจงอิน เขาเป็นเด็กหนุ่มอายุสิบแปดปี ผิวพรรณของเขาเข้มกว่าคยองซูใบหน้าก็หล่อเหลากว่าคยองซู คงเป็นเพราะได้รับสายเลือดของพ่อมาเต็มๆ จงอินเลยเป็นคนที่แข็งแกร่งและซนมากตามอายุของเขา
“ ไม่ละ อยู่กับแม่ก็ดีแล้วนิ “
“ ไม่ใช่สักหน่อย ผมหมายถึงไม่อยากเข้าไปดูความเจริญบ้างหรอ “
“ พวกคนเมืองมีอะไรน่าสนใจนักหนา “
“ ทั้งสวยทั้งน่ารักเลยนะพี่ “ จงอินพูดแล้วทำสายตาวิบวับ คยองซูเลยฟาดมือใส่หน้าน้องชายเบาๆ
“ แอบไปส่องสาวอีกแล้วละสิ “
“ ไม่ใช่สาวครับพี่ เขาเป็นผู้ชาย ชื่อเซฮุน “
“ ผู้ชายอะไรจะทั้งสวยแล้วก็น่ารัก “
“ แบบพี่ก็จัดว่าน่ารักนะ “ เด็กหนุ่มพุดยกยอพี่ชายของตัวเอง พอได้ยินอย่างนั้นคยองซูก็ยักไหล่แล้วตั้งหน้าตั้งตาปอกผลไม้ต่อไป
“ ไม่เขินหน่อยหรอ “ น้องชายแอบเดินมากอดเอวพี่ชายตัวเล็กเอาไว้หลวมๆ
“ ไร้สาระนะจงอิน มีอะไรทำก็ไปทำเถอะ “
“ เอะอะอะไรก็ไร้สาระตลอด ชีวิตที่นะนอกจากทำกับข้าวดูแลบ้าน ไม่คิดจะทำอะไรอย่างอื่นบ้างหรอ ? “ คยองซูวางผลไม้ในมือลงกับจานแล้วหันมาตอบน้องชายด้วยใบหน้าจริงจัง
“ ถามตัวเองก่อนเถอะจงอิน “ พี่ชายตัวเล็กยกจานผลไม้ออกไปให้แม่ของเขา ลำคานจงอินเสียเต็มที่แล้ว เด็กอะไรพูดมากชะมัด
แต่ก็ยังไม่วายว่าจะเดินตามมาก่อกวนเขาอยู่ดี..
“ พี่คยองซูไม่อยากมีคนรักบ้างหรอ “ ตัวเล็กส่ายหัวแล้วเดินต่อไป จงอินไม่ละความพยายามยังตามมาตื้อถาม “ ผมพาไปหาสาวๆในหมู่บ้านเอาไหม ? “ ก็ยังส่ายหัวปฏิเสธเหมือนเดิม
** ************************ **
หลังจากเอาผลไม้ไปให้ผู้เป็นแม่แล้ว คยองซูก็เดินออกจากบ้าน เขาตรงไปที่แปลงดอกไม้ของเขา คยองซูยืนมองการเจริญเติบโตของพวกมันด้วยใบหน้าชื่นใจ
“ พี่คยองซู พรุ่งนี้วันเกิดผมนะ “ แล้วเสียงที่สุดแสนจะทำลายบรรยากาศก็ดังขึ้น
“ ผมขออะไรหน่อยสิ “ เด็กหนุ่มเดิมมาเกาะแกะกับคยองซูอีกแล้ว นี่คงไม่คิดจะอ้อนเอาของขวัญหรอกนะ
“ ถ้าให้ได้จะให้นะ “
“ เข้าเมืองไปเป็นเพื่อนผมหน่อยสิ “ เขาเบิกตาโพลง ทำไมวันนี้จงอินถึงได้พูดเรื่องในเมืองบ่อยจังนะ จงอินคงจะไปติดใจคนที่ชื่อเซฮุนอะไรนั่นแน่ๆ ถึงได้คิดอยากจะเข้าเมืองบ่อยขนาดนี้
“ นะพี่คยองซู “
“ ตกลง พี่ไปกับนายก็ได้ “ จงอินกระโดดดีใจส่งเสียงดังลั่น
ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลยว่าการเข้าเมืองครั้งนี้จะสร้างเรื่องอะไรขึ้นมาบ้าง ทุกอย่างก็ถูกกำหนดไว้แล้วว่าจะต้องเกิดขึ้น อย่าได้คิดที่จะล่วงรู้โชคชะตาของตัวเองเลย ไม่มีใครรู้หรอกว่าอนาคตจะเกิดอะไรขึ้น บางทีเรื่องที่เกิดขึ้นมันอาจจะเปลี่ยนชีวิตของเราไปตลอดกาลเลยก็ได้
โปรดติดตามตอนต่อไป..
ความคิดเห็น