รักนะยัยตัวแสบ(วาเรีย)

ลำดับตอนที่ #4 : ธาตุแท้ของคายะ

ณ.ปราสาทวาเรีย
เช้าอันสดใสแสงสอดส้องไปในห้องของเด็กสาวขี้เซาเจ้าของผมสีชมพูเป็นประกายงดงามดวงตาสีชมพูในตาเป็นประกายใสเมื่อดวงตาที่เริ่มเปิดขึ้นเพราะความรู้สึกเหมื่อนมีใครมากอดทำให้ดวงตาเปิดกว้างและแล้วเด็กสาวก็ต้องตกใจเมื่อเห็นผู้ชายคนๆหนึ่งมานอนข้างเธอผู้ชายคนนั้นผมสีทองผมปิดตาทั้งสองข้างไว้ เด็กสาวลุกขึ้นมองผู้ชายที่นอนข้างเธออยู่
"........-_-"คายะ(กรี๊ดหน่อยก็ดีนะ-[]-)
"นายมาทำอะไรที่ห้องของหนู"คายะ(เสียงเรียบ)
"อ้าวตื่นแล้วเหรอเจ้าหญิง"
"ฉันถามก็ตอบดิ"คายะ
"เจ้าชายกลัวเจ้าหญิงเงาก็เลยมานอนด้วย"
"แล้วถามสักคำไหมว่าจะให้นอนด้วย-[]-"
"ไม่ได้ถาม"
"รู้แล้วก็เรียบออกไปค่ะไม่งั้นเดี๋ยวหนูจะฟ้องบอสซัสคุงนะ"หน้าโมเอะ
"อะออกไปก็ได้บายนะเจ้าหญิงเออใช่เจ้าหญิงอาบน้ำเสร็จลงไปกินข้าวด้วยนะ"(คิด/หน่ารัก)
"ค่า"
ตัดมาที่ห้องรับประทานอาหาร
"ชิชิชิเจ้าชายมาแล้ว"
"รุ่นพี่ครับไปไหนมาครับ"
"ชิชิชิไม่บอก"
"โว้ย!!!แล้วคายะยังไม่เห็นลงมาเลยแล้วเมื่อไรจะได้กินฟะ"
"มาแล้วค่า"(หอบเพราะวิ่งมา)
เมื่อเหล่าวาเรียได้ยิ้นดังนั้นเลยหันไปทางเด็กสาวที่วิ่งมาเมื่อเหล่าวาเรียหันไปก็ต้องตกใจเด็กสาวเพราะเธอใส่ชุดน่ารักๆผูกผม2ข้างมีโบสีดำผูกเอาไว้
นี้ชุดที่คายะใส่

"..........."ทุกคน(คิด/น่ารักเกินไปแล้ว-//[]//-)
"เป็นอะไรรึเปล่าค่ะน่าแดงกันไปหมดเลยค่ะ"หน้าโมเอะ
"ชิชิชิเจ้ากญิงสวยจัง"
"จริงด้วยคร๊าบ"
"ขอบคุณค่ะที่ชม^v^"หน้าโมเอะ
"น่ารัก"เลวี่
"คายะจังใส่ชุดนี้น่ารักมากเลยฮระ"
"โว้ยกินข้าวได้แล้ว"
"ค่า"
"เจ้าชายขอนั่งข้างๆนะ"
"ค่า"
"ผมด้วย"
"ค่า"
เมื่อลุชซูเรียนำอาหารไว้บนโต๊ะ
"ว้าวอะอร่อยจังค่ะพี่ลุชซูเรีย"
"แหมปากหวานจังนะฮ้าเค้าเขินแย่เลยอะ"บิดตูด
"ก็มันเรื่องจริงนี้ค่ะ"
"แหมๆเค้าอายอะ"
"งั้นเหรอค่า"
เมื่อทุกคนกินข้าวเสร็จ
"ซัสคุงซัสคุง"
"อะไร"
"ภาจกิจมีบ้างปะเค้าเบื่อ"
"ไม่มี"
"อ้าวเซ็งเป็ด"
"....."(-[]-^^)
"เออใช่ถ้างั้นเค้าขอพาเพื่อนมาได้ปะ"
"ไม่"
"ไม่เอาอะเค้าจะพาเพื่อนมาแค่3คนนะน่า"
"ไม่"
"งั้นเหรอเอาก็เอา"(นายได้เห็นดีแน่น)
"......"(ทำไมง่ายจังวะ)
"ขอโทษที่รบกวนนะค่ะบาย"
เมื่อเด็กสาวออกไปจากห้องเด็กสาวก็มุ่งไปห้องครัวทันที
"เจ๊ขาเดี๋ยวหนูช่วยทำกับข้าวค่ะ"(หึหึหึ)
"เอ๋คายะจังทำกลับข้าวเป็นด้วยเหรอจ๊ะ"
"เป็นค่ะ"
"งั้นอันนี้ของบอสนะนี้ของสคอวโล่นี้ของเบลนะจ๊ะ"
"ค่า"(นายไม่ตายดีแน่น)
เมื่อเจ๊ลูเพ้อคายะเลยเอาเนื้อที่เสียแล้วมาสลับกับของซันซัส
เมื่อทานอาหารค่ำ
"เอานี้ค่ะสควอโล่"
"อืมขอบใจ"
"นี้ของเบล"
"ชิชิชิ"
"นี้ของบอสนะฮ้า"
"นี้ของเลวี่ค่า"
"นี้ของหนูฟรานนะฮ้า"
เมื่อทุกคนกินข้าวกันเสร็จ
"คายะทำกับข้าวอร่อยจังเลยชิชิชิิชิชิ"
"นั้นสิคร๊าบ"
"ว่างๆก็ทำให้ท่านอีกนะ"ซันซัส
"ค่า"(3 2 1 0)
"อ๊าก!!!!"
"บอสเป็นนะค่ะบอส"
"ปวดท้อง"
บูด
"บอสตด-[]-^^^"เหล่าวาเรีย
"55555อีบอสตะไล5555"
"5555555555555"เหล่าวาเรียยกเว้นเลวี่
"55นายไม่เป็นอะไรใช่มั้ยเอาละไปเข้าห้องน้ำเถอะค่ะมาฉันช่วยค่ะ"
"บอสรอผมด้วยครับ"
"เลวี่นายไม่ต้องตามมา-นะ-ค่ะ"หน้าโมเอะ
"......คะครับ"(น่ารัก)
"ดีมากจ๊ะ"
เมื่อเด็กสาวพาบอสมาที่ลับตาคน
"เธอพาฉันมาทำไมที่นี้ฉันจะเข้าห้องน้ำ"
"ค่าแต่ว่าบอสรู้ไมว่าทำไมบอสถึงท้องเสียค่ะ"
"ระรึว่าเธอ"
"ใช่ค่ะฉันเป็นคนทำให้แกท้องเสียไง"
"หน่อยเธอเธอทำไปทำไมกัน"
"นี้ยาถอนพิษถ้าอยากได้ก็ต้องให้หนูพาเพื่อนมานะค่ะแล้วก็ให้เขาเข้าปราสาทด้วยนะ"
"หน่อย หึ กะก็ได้"
"งั้นก็ดีค่ะนี้ค่ะยาถอนพิษค่ะบายนะ-ซัส-คุง"โมเอะ
"หน่อย!!!"
เด็กสาววิ่งรีบวิ่งไปยังห้องของตนรีบค้าวมือถือขึ้นมากดเบอร์โทร
"ไงคุโรมิ ชายะ อาโออิจัง"
[มีอะไรเหรอถึงโทรมาเหรอ/ชายะ]
"คือว่าเค้าเหงาแถมเบื่อมากช่วยมาเที่ยวกับอั๋วหน่อยดิน่าาาา"
[ไม่เอาอะขี้เกลียด/ชายะ]
"แล้วแต่น้าาาไม่มาก็อย่าเสียใจที่ไม่ได้มาเหอะ"
[ทำไมต้องเสียใจด้วย/ชายะ]
"ก็เพราะฉันจะให้ไปเจอกับ ฮิบาริ"
ผึ้งเข้าหูคุโรมิ
"ดีโน่"
ผึ้งเข้าหูอาโออิ
"และโกคุเดระ"
ผึ้งเข้าหูชายะ
[พวกเราเตรียมตัวไปญี่ปุ่นด่วน/คุโรมิ รับทราบ/อาโออิกับชายะ]
เมื่อเด็กสาววางสาย
"555555^[]^"(สะใจ)