รักนะยัยตัวแสบ(วาเรีย)

ลำดับตอนที่ #2 : น้องใหม่วาเรีย

ณ. สนามบินนาริตะ
 
 "เครื่องบินสายการบินไทยจากประเทศไทยไปประเทศญี่ปุ่นลงจอดแล้ว ขอให้ผู้โดยสายทุกๆท่านกรุณาสำรวจสำภาระก่อนออกจากเครื่องด้วยค่ะขอบคุณค่ะ"พนักงานในเครื่อง
  
  ก๊อกแก๊ก(เสียงลากกระเป๋า)
 
 เด็กสาววัยประมาณ 15 ปี เดินลงมาจากเครื่องทำให้คนแถวนั้นต้องหันมาทางเดียว เด็กสาวผมยาวสีชมพูสระสะลวยสวยเงางามดวงตาสีชมพูใสในตาเป็นประกายสวยงาม 
"เย้!!!! มาถึงญี่ปุ่นแล้ว I am love Japanese " (เด็กสาวตะโกนทำให้คนแถวนั้นต้องหันมามองเธอ)
"ดีจ้าคายะ"
เด็กทารกตาโตใส่ชุดสูรบนหมวกมีกิ้งก่าตัวสีเขียว(เรออนเป็นกิ่งก่ารึเปล่า)ทักเด็กสาววัย 15 ปี เจ้าของตาโตสีน้ำชมพูเป็นประกายผมยาวสีชมพูเป็นเงางาม
"อ้าวคุณอารีบอร์น เออใช่เกือบลืมขอบคุณมากค่ะที่ส่งตั๋วเครื่องบินให้อยากมาญี่ปุ่นตั้งนานแล้วค่ะ แล้วคุณอารีบอร์นเรียกหนูมาญี่ปุ่นทำไมเหรอค่ะ"คายะ
"ฉันเรียกเธอมาพบรุ่นที่ 9 "รีบอร์น
"รุ่น....ที่.... 9....เหรอ อยากพบหนูทำไมเหรอค่ะงง"(ทำหน้างง)คายะ
"ตามมาเดี่ยวก็รู้เอง"รีบอร์น
"รับทราบค่ะ"คายะ
เด็กสาวเดินตามคุณอาของตนจนมาถึงรถยนตร์สีดำหรูคันหนึ่งลักษณะดำยาวเยือด มีมาเฟียใส่ชุดสูรมาต้อนรับมีพมแดงปูพื้นอย่างสง่างาม
"คุณอาค่ะคนพวกนี้เป็นใครเหรอค่ะทำไมถึงต้องมาต้อนรับด้วยค่ะงง???"คายะ
"คนของรุ่นที่ 9 ที่มาต้อนรับหนะเพราะเธอเป็นคนสำคัญ"รีบอร์น
"อ๋อ"คายะ
เมื่อเด็กสาวเข้าไปในรถแล้วก็ออกเดินทางทันที
"คุณอามันไกลไหมค่ะ"
"ไกล"
"ท่างั้นหนูขอหลับก่อนนะค่ะคุณอา"
"อืม"
เมื่อเด็กสาวหลับไปเพราะความเหนื่อยเธอก็หลับไปได้ถึงชั่วโมงเดี่ยวก็มีคนมาปลุกเธอให้ตื่นเมื่อเธอตื่นขึ้นมาได้เห็นคฤหารใหญ่โตมโหราณบริเวณก็กว้างมากทำให้เด็กสาวตื่นเต้น 
"มาถึงแล้วตามฉันมา"รีบอร์น
"คุณอารีบอร์นรอด้วยค่ะ"คายะ
เมื่อเด็กสาวเดินตามจนไปถึงห้องๆหนึ่งเมื่่อเดินเข้าไปทำให้เด็กสาวต้องตกใจเพราะห้องมันใหญ่มากแถมของที่ตกแต่งก็ของแพงๆทั้งนั้นเมื่อเด็กสาวมองไปตรงโซฟานก็เห็นคนแกคนหนึ่งที่คุ้นหูคุ้นตาเธอมาก
"ไงจ๊ะหนูคายะไม่เจอกันตั้งนานคิดถึงลุงไหม"รุ่นที่9
"คุณปะป๋าค่า"คายะ 
เด็กสาววิ่งเข้าไปกอดรุ่นที่ 9 ที่เป็นเหมือนพ่อแท้ๆของเธอเลย เด็กสาวยิ้มแป้นด้วยความสุขที่ได้เจอผู้ที่เป็นเหมือนพ่อของเธอ
"โตขึ้นเยอะเลยเหอะ แถมน่ารักและเก่งขึ้นด้วยนะ"รุ่นที่ 9
"ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกค่ะ เออใช่พ่อเป็นรุ่นที่ 9 เหรอค่ะเพิ่งรู้"คายะ
"ใช้แล้วปะป๋าเป็นรุ่นที่ 9 "
"แล้วมีธุรสำคัญอะไรเหรอค่ะ"คายะ
"ปะป๋ามีเรื่องจะบอกหนูคายะคือปะป๋าจะให้หนูคายะไปเข้ากลุ่มวาเรียเพราะปะป๋าเห็นความสามารถหนูแล้วหนูคายะจะว่ายังไงเหรอจะเข้าไหม"รุ่นที่ 9
เด็กสาวได้ยินดังนั้นทำให้เธอทำหน้าเกร็งรุ่นที่ 9 ได้เห็นดังนั้นเลยพูดว่า
"ถ้าเข้าไปหนูจะได้เจอคนที่หนูรู้จักดีเลยละ"
"จริงเหรอค่ะเข้าก็ได้ค่ะไปวันไหนค่ะตื่นเต้นจังค่ะ"คายะ
"วันนี้ชั่วโมงนี้เลย"
"เย้!!!"คายะ
"เป็นใครนะที่เรารู้จักดี"บ่นพรึมพรัม
"ถ้างั้นไปกันเลยเถอะ"รีบอร์น(กลัวไม่มีบท)
เมื่อเด็กสาวคนแก่และเด็กทารกเข้าไปในรถแล้วก็มุ่งไปสนามบินทันที เมื่อถึงสนามบิน
"มาทำไมเหรอค่ะ"
"ก็ไปอิตาลีไง"รีบอร์น
"เอ๋แต่หนูยังไม่ได้เตรียมข้าวของเลยนะค่ะ"คายะ
"ไปเหอะน่า อะนี่ตั๋ว"รีบอร์น
"อ้าวแล้วคุณรีบอร์นกับรุ่นที่ 9ละค่ะไม่ไปด้วยกันเหรอค่ะ"
"ไม่ไปแต่ไม่ต้องหวงจะมีคนไปรับเธอที่สนามบิน"x2(รีบอร์น,รุ่นที่9)
"แล้วหนูจะรู้ได้ไงค่ะว่าใครอะ"คายะ
"ไม่ต้องหวงหรอกหนูไปถึงก็รู้เองแหละ ไปได้แล้ว"
เด็กสาวโดนตาแก่พลักเข้าไปในเครื่องบินเมื่อเด็กสาวเข้าไปในเครื่อง เครื่องก็ออกเดินทางทันที
"ไม่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"คายะ
"บายยยยยยยยยยยยยยยยยย"x2
"ช่วยด้วยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"คายะ
เมื่อคายะออกเดินทางไอ้แก่มันหยิบมือถือขึ้นมา มันรีบกดเบอร์โทรไปหาคนหนึ่ง
ฝั่งวาเรีย
กึ้ง กึ้ง(เสียงโทรศัพท์เรียกเข้า)
"มีอะไร"ซันซัส
"ไงซันซัสจ้าาาาาาาา"รุ่นที่9
"เฮ้ยอีแก่แกโทรมาทำไมวะ"
"ได้ข่าวว่าแกขาดเด็กเมฆาอยู่นี้"
"แล้วทำไมวะ ระ..รึว่าไอ้แก่แกไม่ได้ไปหาคนมาให้ใช่ไหมวะ"
"ถูกต้องแล้วจะลูกรักป๋าส่งไปให้แล้วนะจ๊ะพรุ่งนี้แกไปรอเด็กคนนั้นที่สนามบินเลยนะ"
"ไม่เว้ยยยยยยยยยยยยยยย"
"ต้องเว้ยยยยยยยยยยยไม่งั้นกูจะยุบวาเรียแค่นี้เว้ยยยยยยยย"
"เห้ยยยยยยยยยยยย เดี่ยวเว้ยอย่าเพิ่งวาง"
วางเรียบร้อยแล้วค่ะ
"ไอ้บอสเวสตะไลแกโว้ยอะไรวะ"
ชายหนุ่มผมสีขาวยาวสวยตะโกนเสียงของอีกบอสตะไลนั้นทำให้พวกวาเรียที่หรือเข้ามาดูกัน
"มีอะไรเหรอบอสอารมเสียเลย ชิชิชิชิ"
"ใช่ฮาาาาบอสมีอะไรเหรอฮาาาาาาาาา"
"อีกบอสเวสตะไล!!!บอกมานะเว้ย!!!"(มึงก็โว้ยวายอยู่ได้วะน่าลำคานโว้ย!!!)
"ใช่ฮะ"
"หนวกหูจริงๆเลยคนเขากำลังนับตังอยู่"
"บอสมีอะไรรึเปล่าครับใช้ผมได้เลยครับ"(ถ้าบอกให้ไปตายไปปะ)
"พรุ่งนี้จะมีเด็กใหม่เข้ามาไอ้แก่หามาให้พรุ่งนี้ไปรอรับมันทุกคนนะโว้ย!!!ฉันจะทดสอบมันให้เหมือนตกนรกเลยคอดูเว้ย!!!!"ซันซัส(ยิ้มมุมปากอย่างชั่วร้าย)
"ว้ายยยยยยยยยยตายยยยยยยแล้วฮาาบอสเอาจริงขึ้นมาแล้วฮาาาาาาา"
"ชิชิชิชิชิสนุกละสิพรุ่งนี้ได้ฆ่าแมลงสาบด้วย"
"ว้ารุ่นพี่เบลเริ่มโรคจิตอีกแล้วนะครับ"
"กล้าด่าเจ้าชายเหรอ"
เบลเฟกอลปามีดใส่ฟรานอย่างไม่ออมแรงแถมปักอยู่ที่หัวฟรานอีก
"ว้ารุ่นพี่เบลไอ้มีดที่ปักบนหัวเนี้ยเอาออกได้ไม่ครับ ยิ่งเป็นมีดที่น่าภูมิใจนักหนามันอายชาวบ้านนะครับ"(คิด/อยากฆ่ารุ่นพี่เบลจังแต่ไม่มีโอกาศให้ฆ่าเลยเห้ยย)
"อืมเช็ดส่งมาให้สะอาดซะละ"
"ไม่เอาหรอกครับของพันนี้ของพันนี้นะ"
ฟรานพูดไปพร้อมๆกับหักมีดไปพร้อมๆกัน ทำให้ยั่วโมโหเจ้าชายเบลเฟกอล
"ใครส่งให้แกหักฟะ"(ยิบมีดขึ้นมา)
"ผมไม่หักก็ได้ครับ"
ฟรานจากไม่หักกลับมาขว้างทิ้งแทน
"หน่อยแกไปตายซะ"
โครม(เสียงระเบิดเพลิงพิโรธ)
ตัดหน้าพวกเบลที่กำลังทะเลาะกันอยู่ทำให้ทั้ง 2 คนต้องตกใจแล้วมองไปทางเดียวกันทางคนที่ยิงมา
"บอส!!!!"x2(เบล ฟราน)
"เลิกโว้ยว้ายได้แล้วเว้ยหน้ารำคาญโว้ยยยยย"สควอโล่
"เตรียมตัวซะพรุ่งนี้เราจะไปฆ่าคนกัน 555555"ซันซัส
"ชิชิชิ/คร๊าบ/ฮ้า/บอสไปไหนผมก็จะตามไปด้วยครับบอส/ชิ"ทุกคนในวาเรีย

ขอบคุณที่เสียเวลาที่มาอ่านนะค่ะ

ช่วยวิจาร์กันด้วยนะค่ะจะได้ปรับปรุงค่ะ

เดี๋ยวพรุ่งนี้หนูจะมาต่อนะค่ะ