ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : พี่ทราย
-แม่ค่ะสวัสดีค่ะ แม่ดูอะรัยอยู่ค๊า
-อ้าว เมลแม่ดูสืบ-สาว-ราว-รัก อยู่นะจ๊ะ  เมลกับโซลไปเที่ยวกันสนุกไม๊จ๊ะ
-สนุกค่ะโซลเค้าซื้อซินนามอนหั้ยเมลด้วยค่ะ
-หรอจ๊ะลูกซื้ออะไรตอบแทนเค้าหละ แล้วนี่โซลอยู่ไหนละ
-“เค้าไปเก็บมอเตอร์ไซค์อยู่ค่ะ.”... .”หนูก็ซื้อสร้อยมิกกี้เมาส์ให้เค้านะค่ะ” 
ปัง! โซลเปิกประตูหลังบ้านแล้วก็เดินเข้ามา
-สวัสดีคะคุณน้า
-หวัดดีจ๊ะหนูโซล
-“แม่คะเดี๋ยวเมลขึ้นไปดูหนังนะค่ะ” เมลพูดกับแม่พร้อมกลั้นหัวเราะ
-โซลไปด้วยค่ะ
-อืมม ไปเถอะจ๊ะ แล้วอย่านอนให้ดึกมากนะเกิน ห้าทุ่มครึ่งแม่จะไปไล่ หนูด้วยนะจ๊ะโซลอย่านอนดึกละ
-“ค่ะ/คะ”แล้วเมลก็อมยิ้มแบบเจ้าเล่ห์อีกครั้ง
เมื่อทั้ง 2เดินขึ้นบันไดไป
-เมลยิ้มอะรัยอะหน้าเจ้าเล่ห์โคดๆ
-โซลแต๋วแตกหร๋อออ 555555+ ค่ะ คะ ขา555+
-บ้าดิ เชอะส่วนใหญ่เราก็พูดกับผู้ใหญ่ว่าค่ะๆอยู่แล้ว
-อ๋อ หรอจ๊ะ 555+
-หยุดเลยนะถ้าไม่หยุดอะจะทำให้เมลได้หัวเราะแบบไม่หยุดเลย เหอๆๆๆ
-“อย่านะ ถ้าทำจิงอะไม่ต้องพูดกันเลย” เมลเปลี่ยนสีหน้าเจ้าเล่ห์เปนสีหน้าที่จริงจังอย่างรวดเร็ว
-โอ๋ๆ อย่าซีเรียสน่าเราล้อเล่น
-งั้นGoodnight Sweetdream ฝันดีนะจ๊ะ เจอกันพรุ่งนี้โซล
-“เมลก็เหมือนกันฝันดีนะ แต่..........” โซลเว้นวรรค
-งืม อะไรหรอ
-“ขอหอมแก้มเมลก่อนนอนละกัน” แล้วโซลก็รีบหอมแก้มเมลอย่างรวดเร็ว แต่ทว่าเมลรีบหันหน้าไปทางอื่นทันที และก็กลายเป็นว่า..... ปากของทั้งคู่สัมผัสกันอย่างรวดเร็วและผละออกจากกันอย่างรวดเร็วเช่นกัน
เกิดความเงียบขึ้นทันทีพร้อมกับที่หน้าของทั้งคู่แดงขึ้น 
-“เมื่อกี้ถือว่าเรายังไม่ได้จูบกันเนอะเพราะโดนแค่นิดเดียวเองอะ ...โอเคนะ” เมลพูดแล้วยกแขนเสื้อขึ้นถูปากเบาๆ
-“อืมมมม ไปนอนแล้วนะฝันดีนะ”โซลพูดและยกมือขึ้นแตะปากเบาๆ
-แต่เราโดนโซลจูบปากต้องฝันร้ายแน่เลย อีกอย่างเรายังไม่นอนด้วยต้องดูหนังก่อนอ่า
-“โหห งั้นเราต้องฝันร้ายก่อนเมลแหงเลยเพราะเราจะไปอาบน้ำนอนเลย เหอะๆ ไปละ”แล้วโซลก็ฉีกยิ้มแบบกวนๆผสมเก็กให้เมล
-“นายบ้าขี้เก็กอีกต่างหาก”เมลพูดแต่ก็ยิ้มกว้างให้โซล
*เช้าวันรุ่งขึ้น7.30 น.*
“คนๆหนึ่งที่เปลี่ยนแปลงทุกๆอย่างไป คนที่ทำให้ยิ้มได้ ไม่ว่าเราจะเศร้าเพียงไหน........”
-“โอ๊ย ใครโทรมาปลุกแต่เช้าเนี่ย คนจานอน” โซลงัวเงียขึ้นกดปุ่มรับโทรศัพท์
-ฮาโหลลลลลวว  คัยคับ-
-ฮัลโหล  นี่เราเองนะ-
-อ้าวว!  พี่ทรายหรอคับ สุดที่รักของเรานี่เอง ว่าไงคับโทรมาปลุกแต่เช้าเนี่ย-
-โซลวันนี้ว่างรึป่าว?-
-ว่างคับ-
-มาเจอเราที่โรงเรียนเราตอนเย็นได้รึป่าว-
-ได้คับ ไปเจอพี่ทรายก็ต้องอยากไปอยู่แล้ว555+-
-อืมมม จ๊ะงั้นแค่นี้นะ-
*โรงเรียนม.ปลายแห่งหนึ่ง*
-ทรายแกจะทำยังงี้แน่ใจแล้วหรอ
-อืม แน่ใจสิเราคิดว่ามันถึงเวลาแล้วละเต้
-แกไม่เสียใจหรอ
-ไม่หรอกเราทำใจเอาไว้ตั้งนานแล้ว มาถึงวันนี้เราคิดว่าเราต้องทำได้ เราไม่อยากให้เขามาลำบากกับเรา
ปีหน้าเราก็เข้ามหาลัยแล้วเราต้องตั้งใจเรียนแล้วก็สอบให้ติดแพทย์  เราไม่มีเวลาให้เค้าแล้วหรอกมันไกลกันเกินไป ให้เขาไปมีคนใหม่แล้วมีความสุขกับเขาคนนั้นด้วยกันมันจะดีกว่าคอยมาหาเรา มันเป็นไปไม่ได้แล้วละ
เสียใจตอนนี้มันทำใจง่ายกว่าที่หากเราไปมีคนใหม่แล้วขอเลิกกับเขา
-แต่แกจะเสียใจมากกว่านะ
“หยาดน้ำตาใสๆค่อยๆไหลรินลงมาจากดวงตาของผู้หญิงคนที่ได้ชื่อว่าเข้มแข็งเหลือเกิน ”
-ทรายอย่าร้องไห้เลยนะ ถ้าคนเข้มแข็งอย่างแกเสียใจขนาดนี้ก็ไม่ต้องเลิกหรอกนะน้องเค้าไม่คิดว่าลำบากหรอก
-ไม่เต้! เราตัดสินใจทุกอย่างเอาไว้แล้ว เราจะต้องทำให้ครอบครัวดีใจที่เราสอบแพทย์ติด ถ้าเรายังต้องคอยเป็นห่วงเค้าเราไม่มีทางทำได้หรอกอีกอย่างเราร้องไห้ออกมาให้มันหมดตอนนี้ดีกว่าไปร้องให้เขาเห็นต่อหน้า
“ติ๊ง ต่อง ติงต๋อง”
-ออดขึ้นแล้วละ
-ไปกันเถอะทรายรีบไปล้างหน้าแล้วเข้าห้องเรียนดีกว่า
-อืมมม จ๊ะ
...................................................................................................................................................................................
ทรายเป็นเด็กม.6ผิวขาว ผผมยาวถึงกลางหลัง ตัวสูงถึง174 ซ.ม. ผอม หน้าตาสวย นิสัยอ่อนโยนและเรียบร้อยแต่ก็เข้มแข้งมากทีเดียว ที่สำคัญเทอเรียนเก่งและให้ความสำคัญกับการเรียนและครอบครัวมากที่สุด เทอดุเหมือนคนที่ปกป้องตัวเองไม่ค่อยได้ แต่แท้ที่จริงแล้วเธอเรียนเทควันโดสายดำแล้ว เทอเปนคนที่ปลอบโยนโซลได้ทุกๆเรื่อง  ทรายเปนเด็กที่รุ่นน้องทุกคนเห็นแล้วไม่กล้าเรียกว่าทรายเฉยๆ รุ่นน้องทุกคนเรียกเทอว่าพี่ทราย แม้แต่โซลซึ่งเป็นแฟนของเทอเอง  ทั้งคู่เจอกันตอนโซลอยู่ม.1และทรายอยู่ม.5แต่โรงเรียนของทรายอยู่ใกล้ๆโรงเรียนของโซลซึ่งเป็นโรงเรียนก่อนที่เขาจะย้ายไปที่ IRS  ทั้งคู่มักจะเจอกันตอนเย็นทุกวันที่โรงเรียนของทราย
-อ้าว เมลแม่ดูสืบ-สาว-ราว-รัก อยู่นะจ๊ะ  เมลกับโซลไปเที่ยวกันสนุกไม๊จ๊ะ
-สนุกค่ะโซลเค้าซื้อซินนามอนหั้ยเมลด้วยค่ะ
-หรอจ๊ะลูกซื้ออะไรตอบแทนเค้าหละ แล้วนี่โซลอยู่ไหนละ
-“เค้าไปเก็บมอเตอร์ไซค์อยู่ค่ะ.”... .”หนูก็ซื้อสร้อยมิกกี้เมาส์ให้เค้านะค่ะ” 
ปัง! โซลเปิกประตูหลังบ้านแล้วก็เดินเข้ามา
-สวัสดีคะคุณน้า
-หวัดดีจ๊ะหนูโซล
-“แม่คะเดี๋ยวเมลขึ้นไปดูหนังนะค่ะ” เมลพูดกับแม่พร้อมกลั้นหัวเราะ
-โซลไปด้วยค่ะ
-อืมม ไปเถอะจ๊ะ แล้วอย่านอนให้ดึกมากนะเกิน ห้าทุ่มครึ่งแม่จะไปไล่ หนูด้วยนะจ๊ะโซลอย่านอนดึกละ
-“ค่ะ/คะ”แล้วเมลก็อมยิ้มแบบเจ้าเล่ห์อีกครั้ง
เมื่อทั้ง 2เดินขึ้นบันไดไป
-เมลยิ้มอะรัยอะหน้าเจ้าเล่ห์โคดๆ
-โซลแต๋วแตกหร๋อออ 555555+ ค่ะ คะ ขา555+
-บ้าดิ เชอะส่วนใหญ่เราก็พูดกับผู้ใหญ่ว่าค่ะๆอยู่แล้ว
-อ๋อ หรอจ๊ะ 555+
-หยุดเลยนะถ้าไม่หยุดอะจะทำให้เมลได้หัวเราะแบบไม่หยุดเลย เหอๆๆๆ
-“อย่านะ ถ้าทำจิงอะไม่ต้องพูดกันเลย” เมลเปลี่ยนสีหน้าเจ้าเล่ห์เปนสีหน้าที่จริงจังอย่างรวดเร็ว
-โอ๋ๆ อย่าซีเรียสน่าเราล้อเล่น
-งั้นGoodnight Sweetdream ฝันดีนะจ๊ะ เจอกันพรุ่งนี้โซล
-“เมลก็เหมือนกันฝันดีนะ แต่..........” โซลเว้นวรรค
-งืม อะไรหรอ
-“ขอหอมแก้มเมลก่อนนอนละกัน” แล้วโซลก็รีบหอมแก้มเมลอย่างรวดเร็ว แต่ทว่าเมลรีบหันหน้าไปทางอื่นทันที และก็กลายเป็นว่า..... ปากของทั้งคู่สัมผัสกันอย่างรวดเร็วและผละออกจากกันอย่างรวดเร็วเช่นกัน
เกิดความเงียบขึ้นทันทีพร้อมกับที่หน้าของทั้งคู่แดงขึ้น 
-“เมื่อกี้ถือว่าเรายังไม่ได้จูบกันเนอะเพราะโดนแค่นิดเดียวเองอะ ...โอเคนะ” เมลพูดแล้วยกแขนเสื้อขึ้นถูปากเบาๆ
-“อืมมมม ไปนอนแล้วนะฝันดีนะ”โซลพูดและยกมือขึ้นแตะปากเบาๆ
-แต่เราโดนโซลจูบปากต้องฝันร้ายแน่เลย อีกอย่างเรายังไม่นอนด้วยต้องดูหนังก่อนอ่า
-“โหห งั้นเราต้องฝันร้ายก่อนเมลแหงเลยเพราะเราจะไปอาบน้ำนอนเลย เหอะๆ ไปละ”แล้วโซลก็ฉีกยิ้มแบบกวนๆผสมเก็กให้เมล
-“นายบ้าขี้เก็กอีกต่างหาก”เมลพูดแต่ก็ยิ้มกว้างให้โซล
*เช้าวันรุ่งขึ้น7.30 น.*
“คนๆหนึ่งที่เปลี่ยนแปลงทุกๆอย่างไป คนที่ทำให้ยิ้มได้ ไม่ว่าเราจะเศร้าเพียงไหน........”
-“โอ๊ย ใครโทรมาปลุกแต่เช้าเนี่ย คนจานอน” โซลงัวเงียขึ้นกดปุ่มรับโทรศัพท์
-ฮาโหลลลลลวว  คัยคับ-
-ฮัลโหล  นี่เราเองนะ-
-อ้าวว!  พี่ทรายหรอคับ สุดที่รักของเรานี่เอง ว่าไงคับโทรมาปลุกแต่เช้าเนี่ย-
-โซลวันนี้ว่างรึป่าว?-
-ว่างคับ-
-มาเจอเราที่โรงเรียนเราตอนเย็นได้รึป่าว-
-ได้คับ ไปเจอพี่ทรายก็ต้องอยากไปอยู่แล้ว555+-
-อืมมม จ๊ะงั้นแค่นี้นะ-
*โรงเรียนม.ปลายแห่งหนึ่ง*
-ทรายแกจะทำยังงี้แน่ใจแล้วหรอ
-อืม แน่ใจสิเราคิดว่ามันถึงเวลาแล้วละเต้
-แกไม่เสียใจหรอ
-ไม่หรอกเราทำใจเอาไว้ตั้งนานแล้ว มาถึงวันนี้เราคิดว่าเราต้องทำได้ เราไม่อยากให้เขามาลำบากกับเรา
ปีหน้าเราก็เข้ามหาลัยแล้วเราต้องตั้งใจเรียนแล้วก็สอบให้ติดแพทย์  เราไม่มีเวลาให้เค้าแล้วหรอกมันไกลกันเกินไป ให้เขาไปมีคนใหม่แล้วมีความสุขกับเขาคนนั้นด้วยกันมันจะดีกว่าคอยมาหาเรา มันเป็นไปไม่ได้แล้วละ
เสียใจตอนนี้มันทำใจง่ายกว่าที่หากเราไปมีคนใหม่แล้วขอเลิกกับเขา
-แต่แกจะเสียใจมากกว่านะ
“หยาดน้ำตาใสๆค่อยๆไหลรินลงมาจากดวงตาของผู้หญิงคนที่ได้ชื่อว่าเข้มแข็งเหลือเกิน ”
-ทรายอย่าร้องไห้เลยนะ ถ้าคนเข้มแข็งอย่างแกเสียใจขนาดนี้ก็ไม่ต้องเลิกหรอกนะน้องเค้าไม่คิดว่าลำบากหรอก
-ไม่เต้! เราตัดสินใจทุกอย่างเอาไว้แล้ว เราจะต้องทำให้ครอบครัวดีใจที่เราสอบแพทย์ติด ถ้าเรายังต้องคอยเป็นห่วงเค้าเราไม่มีทางทำได้หรอกอีกอย่างเราร้องไห้ออกมาให้มันหมดตอนนี้ดีกว่าไปร้องให้เขาเห็นต่อหน้า
“ติ๊ง ต่อง ติงต๋อง”
-ออดขึ้นแล้วละ
-ไปกันเถอะทรายรีบไปล้างหน้าแล้วเข้าห้องเรียนดีกว่า
-อืมมม จ๊ะ
...................................................................................................................................................................................
ทรายเป็นเด็กม.6ผิวขาว ผผมยาวถึงกลางหลัง ตัวสูงถึง174 ซ.ม. ผอม หน้าตาสวย นิสัยอ่อนโยนและเรียบร้อยแต่ก็เข้มแข้งมากทีเดียว ที่สำคัญเทอเรียนเก่งและให้ความสำคัญกับการเรียนและครอบครัวมากที่สุด เทอดุเหมือนคนที่ปกป้องตัวเองไม่ค่อยได้ แต่แท้ที่จริงแล้วเธอเรียนเทควันโดสายดำแล้ว เทอเปนคนที่ปลอบโยนโซลได้ทุกๆเรื่อง  ทรายเปนเด็กที่รุ่นน้องทุกคนเห็นแล้วไม่กล้าเรียกว่าทรายเฉยๆ รุ่นน้องทุกคนเรียกเทอว่าพี่ทราย แม้แต่โซลซึ่งเป็นแฟนของเทอเอง  ทั้งคู่เจอกันตอนโซลอยู่ม.1และทรายอยู่ม.5แต่โรงเรียนของทรายอยู่ใกล้ๆโรงเรียนของโซลซึ่งเป็นโรงเรียนก่อนที่เขาจะย้ายไปที่ IRS  ทั้งคู่มักจะเจอกันตอนเย็นทุกวันที่โรงเรียนของทราย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น