ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : การแก้แค้น
เมื่อทั้ง 2 ล้างหน้าเสร็จ โซลก็หยิบของขวัญขึ้นมาแกะหน้าอ่างล้างหน้า
-“เปิดค่อยๆหน่อยดิกระดาษมันสวยนะ” เมลพูดขึ้น
-อืมมม จะพยายาม
เมื่อแกะโซลเปิดกล่องขึ้นมาเค้าก็เห็นว่าภายในกล่องเป็นตุ๊กตามิกกี้เมาส์ตัวเล็กๆน่ารัก
-นิโซลซิปใช่ไม๊ เปิดเลยสิ
-มีอะรัยอยู่เนี่ย
แล้วโซลก็รูดซิปที่อยู่ด้านหลังของมิกกี้เมาส์ลง และเจอสร้อยคอเชือกสีดำเรียบๆแต่มีจี้รูปมิกกี้เมาส์สีเงินห้อยอยู่ และมีจี้กางเขนเงินอันเล็กๆ ห้อยอยู่ขนาบข้างตัวมิกกี้เมาส์…………….โซลเงียบไปสักครู่
-สวยมากเลยอะ ขอบคุณนะเมล.......... เมลน่ารักมากๆเลยละขอบคุณนะ ว่าแต่เท่าไหร่หรอ
-ก้ตัวสร้อยอะ 60 บ.ซื้อข้างนอกเพราะร้านขายมิกกี้เมาส์มันทะลุ 2 ทางได้ ส่วนจี้มิกกี้เมาส์กับกางเขนเงินแท้มันอยู่เป็นเซ็ท 500 บ.จ๊ะ ส่วนตุ๊กตานี่เมลพกไว้อยู่แล้วตั้งแต่ที่บ้านก็จะให้โซลนี่แหละ ตุ๊กตานี่ซื้อตอนไปอเมริกา
แต่ยังไม่ได้ใช้นะแต่ไม่ได้ซื้อเองเลยจำไม่ได้ว่าราคาเท่าไหร่นะ
-ไม่ต้องให้เราขนาดนี้หรอก แต่ก็ขอบคุณมากๆเลยนะ
-อืมม ไม่เป็นไรหรอกจ๊ะ เมลให้ด้วยใจอะ
-“เมลน่ารักจัง” แล้วโซลก็เดินเข้าไปหอมแก้มเมลอย่างแผ่วเบาตรงหน้าห้องน้ำท่ามกลางสายตาของคนอื่นนั่นเอง
- “ทำอะรัยอะ โซล ”เมลตะโกนออกมา
-ก็หอมแก้มเพื่อนที่น่ารักไง ไม่ได้หรอ?
-ก็เราเขินนะนี่มันที่สาธารณะนะ
-ทีเมลยังกอดเราแน่นเลยนะคับ หอมแก้มเราคืนก็ได้นะจะได้เสมอกันไง
-เหอะๆ ไม่มีทาง ไปเหอะๆ กลับบ้านกัน
-ไปก้ได้
**บนมอเตอร์ไซค์**
-โซลเร็วๆหน่อยนะมันดึกแล้วอะจะกลับไปดูหนัง
-ได้คับๆ
แล้วโซลก็เร่งความเร็วขึ้นเล็กน้อย ทันใดนั้นเมลก็เอื้อมมืออันบอบบางมากอดเอวของโซลเอาไว้ แล้วเอาหน้าแนบไปกับหลังของโซลอย่างแผ่วเบา
-เมล
-อืม มีอะรัยหรอ
-เปล่าๆ ไม่มีอะรัยหรอก
แล้วเมลก็รัดโซลจนแน่น
-เฮ้ย เจบๆเจบนะเมล
-555+ เราแก้แค้นแล้วนะ หายกัน หุๆ
-ก็ได้ๆ หายกัน จุกเลยนะเนี่ย
**15 นาทีผ่านไป**
-ถึงแล้วๆถึงบ้านแล้ว
แล้วโซลก็ค่อยๆปลุกเมล
-“เมลถึงแล้วโว้ย” โซลตะโกน (มันค่อยตรงไหนเนี่ย)
-“ห๊ะ ถึงแล้วหรอ”เมลงัวเงียตื่นขึ้น และคลายมืออกจากเอวของโซล
ที่โซลต้องตะโกนปลุกเมลขึ้นมาก้เพราะว่าเทอรัดเอวของเขาไว้ซะแน่น
-เมลรัดเราแน่นมากๆเลนยรุป่าว
-จิงอะ ขอโทดๆ เมลกลัวตกอะเลยเผลอกอดแน่นไปหน่อย
-ไม่ได้ๆไม่ให้อภัย
แล้วโซลก็จักกะจี้เมลที่ยืนอยู่หน้าบ้านด้วยความรวดเร็ว
-โอ๊ยๆอย่าๆๆ55555555555555555555555555555+อย่านะ
เมลร้องผสมหัวเราะ แล้วลงไปนั่งขำ
-ดิ้นซะ 55555555+
หลังจากที่โซลหยุดจี้เค้าก็ช่วยให้เมลยืนขึ้น และเข็นมอเตอร์ไซค์เข้าไปเก็บที่โรงรถ ขณะที่เมลยืนขึ้นแกะผมของตนแล้วหยิบหวีเล็กๆมาหวีให้หายยุ่งแล้วเดินเข้าบ้านไป
-“เปิดค่อยๆหน่อยดิกระดาษมันสวยนะ” เมลพูดขึ้น
-อืมมม จะพยายาม
เมื่อแกะโซลเปิดกล่องขึ้นมาเค้าก็เห็นว่าภายในกล่องเป็นตุ๊กตามิกกี้เมาส์ตัวเล็กๆน่ารัก
-นิโซลซิปใช่ไม๊ เปิดเลยสิ
-มีอะรัยอยู่เนี่ย
แล้วโซลก็รูดซิปที่อยู่ด้านหลังของมิกกี้เมาส์ลง และเจอสร้อยคอเชือกสีดำเรียบๆแต่มีจี้รูปมิกกี้เมาส์สีเงินห้อยอยู่ และมีจี้กางเขนเงินอันเล็กๆ ห้อยอยู่ขนาบข้างตัวมิกกี้เมาส์…………….โซลเงียบไปสักครู่
-สวยมากเลยอะ ขอบคุณนะเมล.......... เมลน่ารักมากๆเลยละขอบคุณนะ ว่าแต่เท่าไหร่หรอ
-ก้ตัวสร้อยอะ 60 บ.ซื้อข้างนอกเพราะร้านขายมิกกี้เมาส์มันทะลุ 2 ทางได้ ส่วนจี้มิกกี้เมาส์กับกางเขนเงินแท้มันอยู่เป็นเซ็ท 500 บ.จ๊ะ ส่วนตุ๊กตานี่เมลพกไว้อยู่แล้วตั้งแต่ที่บ้านก็จะให้โซลนี่แหละ ตุ๊กตานี่ซื้อตอนไปอเมริกา
แต่ยังไม่ได้ใช้นะแต่ไม่ได้ซื้อเองเลยจำไม่ได้ว่าราคาเท่าไหร่นะ
-ไม่ต้องให้เราขนาดนี้หรอก แต่ก็ขอบคุณมากๆเลยนะ
-อืมม ไม่เป็นไรหรอกจ๊ะ เมลให้ด้วยใจอะ
-“เมลน่ารักจัง” แล้วโซลก็เดินเข้าไปหอมแก้มเมลอย่างแผ่วเบาตรงหน้าห้องน้ำท่ามกลางสายตาของคนอื่นนั่นเอง
- “ทำอะรัยอะ โซล ”เมลตะโกนออกมา
-ก็หอมแก้มเพื่อนที่น่ารักไง ไม่ได้หรอ?
-ก็เราเขินนะนี่มันที่สาธารณะนะ
-ทีเมลยังกอดเราแน่นเลยนะคับ หอมแก้มเราคืนก็ได้นะจะได้เสมอกันไง
-เหอะๆ ไม่มีทาง ไปเหอะๆ กลับบ้านกัน
-ไปก้ได้
**บนมอเตอร์ไซค์**
-โซลเร็วๆหน่อยนะมันดึกแล้วอะจะกลับไปดูหนัง
-ได้คับๆ
แล้วโซลก็เร่งความเร็วขึ้นเล็กน้อย ทันใดนั้นเมลก็เอื้อมมืออันบอบบางมากอดเอวของโซลเอาไว้ แล้วเอาหน้าแนบไปกับหลังของโซลอย่างแผ่วเบา
-เมล
-อืม มีอะรัยหรอ
-เปล่าๆ ไม่มีอะรัยหรอก
แล้วเมลก็รัดโซลจนแน่น
-เฮ้ย เจบๆเจบนะเมล
-555+ เราแก้แค้นแล้วนะ หายกัน หุๆ
-ก็ได้ๆ หายกัน จุกเลยนะเนี่ย
**15 นาทีผ่านไป**
-ถึงแล้วๆถึงบ้านแล้ว
แล้วโซลก็ค่อยๆปลุกเมล
-“เมลถึงแล้วโว้ย” โซลตะโกน (มันค่อยตรงไหนเนี่ย)
-“ห๊ะ ถึงแล้วหรอ”เมลงัวเงียตื่นขึ้น และคลายมืออกจากเอวของโซล
ที่โซลต้องตะโกนปลุกเมลขึ้นมาก้เพราะว่าเทอรัดเอวของเขาไว้ซะแน่น
-เมลรัดเราแน่นมากๆเลนยรุป่าว
-จิงอะ ขอโทดๆ เมลกลัวตกอะเลยเผลอกอดแน่นไปหน่อย
-ไม่ได้ๆไม่ให้อภัย
แล้วโซลก็จักกะจี้เมลที่ยืนอยู่หน้าบ้านด้วยความรวดเร็ว
-โอ๊ยๆอย่าๆๆ55555555555555555555555555555+อย่านะ
เมลร้องผสมหัวเราะ แล้วลงไปนั่งขำ
-ดิ้นซะ 55555555+
หลังจากที่โซลหยุดจี้เค้าก็ช่วยให้เมลยืนขึ้น และเข็นมอเตอร์ไซค์เข้าไปเก็บที่โรงรถ ขณะที่เมลยืนขึ้นแกะผมของตนแล้วหยิบหวีเล็กๆมาหวีให้หายยุ่งแล้วเดินเข้าบ้านไป
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น