เชลยรักซาตานร้าย

ลำดับตอนที่ #11 : ตอนที่ 10 คำสัญญา

ตอนที่10

“อือ...อื้อ” เฮคเตอร์ลืมตาขึ้นเมื่อได้ยินเสียงของชาริมา เขารับรู้ได้ถึงความร้อนจากร่างกายของเธอ เฮคเตอร์ลุกขึ้นนั่งเอามือแตะหน้าผากของชาริมา หน้าของเธอตอนนี้แดงก่ำเหมือนคนเป็นไข้ ริมฝีปากแดงแห้งผาก ส่งเสียงครางออกมาด้วยพิษไข้ “อื้อ...อือ” เฮคเตอร์รีบลุกเดินออกไปเรียกเทเรซ่าให้มาดูแลเธอ  ส่วนตัวเขาเดินออกไปยังห้องนอนอีกห้อง ด้วยยังมีอารมณ์โกรธค้างอยู่

เฮคเตอร์นั่งนึกถึงข้อความที่เอลส่งมาให้ชาริมาเขาขบกรามแน่น มือทั้งสองข้างกำแน่นตามอารมณ์โกรธ  “แกแส่หาเรื่องเองนะ ฉันให้โอกาสแกแล้ว...ไอ้เอล... ไอ้ผีพนัน ฮึ่ย!!” เฮคเตอร์เดินเข้าห้องอาบน้ำกดเปิดน้ำอุ่นใส่อ่าง แล้วนอนแช่น้ำนิ่งสงบอารมณ์โกรธที่ยังปะทุอยู่

ทางด้านเทเรซ่าและเบลล่า รีบขึ้นมาดูอาการของชาริมาทันทีที่วินเซนเต้ไปตาม พอทั้งสองคนมาถึงก็รีบเดินไปที่เตียงนอนทันที แต่ภาพที่เห็นกลับทำให้เทเรซ่าและเบลล่ายืนอึ้งจนทำอะไรไม่ถูก ภาพของชาริมาที่ดูสวยน่ารัก แต่ตอนนี้สภาพของเธอที่ทั้งสองคนเห็นแล้วกลับนึกสงสารจับใจ นี่นายของพวกเธอทำรุนแรงกับผู้หญิงได้ถึงเพียงนี้เชียวหรือ ตามเนื้อตามตัวของชาริมามีแต่รอยเขียวเป็นจ้ำๆทั่วๆร่างกายโดยเฉพาะที่แขนทั้งสองข้างที่ดูจะช้ำมากเป็นพิเศษ ไหนจะร่องรอยพิศวาสที่เขาทำไว้อีกรอบๆคอ ไหล่และเยอะเป็นพิเศษที่เนินอกทั้งสองข้าง ที่มีรอยฟันขบกัดเต็มไปหมด 

“สงสารคุณริมาจังคงจะเจ็บระบมหน้าดู” เบลล่าเห็นแล้วถึงกับขนลุก นายของเขานี่ออกแนวจะซาดิสละมั๊งเนี่ย   

มัวแต่ยืนเฉยอยู่นั่นแหละรีบไปเอาน้ำมาสิจะได้เช็ดตัวให้คุณเขา” เทเรซ่าหันมาสั่งเบลล่า ส่วนตัวเธอเอื้อมเอาหลังมือไปแตะที่หน้าผากของชาริมา เทเรซ่ารับรู้ได้ถึงไอร้อนในร่างกายของชาริมา จึงหันไปสั่งเบลล่าอีกครั้ง

 “เอาน้ำเย็นนะ ดูแล้วน่าจะมีไข้สูง”

“ค่ะ” เบลล่ารีบเดินไปคว้ากะละมังใบเล็กๆ แล้วเดินเข้าห้องน้ำไป เพียงครู่เดียวเบลล่าก็เดินกลับออกมาพร้อมกะละมังใบเล็กที่มีน้ำอยู่เกือบเต็ม และผ้าขนหนูผืนเล็กๆ อีกหนึ่งผืน  

ทั้งสองคนช่วยกันเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้ชาริมา และเอายาลดไข้ให้ทาน จนไข้ลดลง ชาริมารู้สึกตัวลืมตาขึ้น เธอปวดไปทั้งตัวโดยเฉพาะจุดสำคัญส่วนที่บอบบางที่สุด ที่เขากระแทกกระทั้นอย่างไม่ปราณี เธอปวดท้องน้อยตึงไปหมดจนลุกแทบไม่ไหว เทเรซ่าเอาโจ๊กอุ่นๆให้ชาริมาทานแล้วจึงเอายาแก้ช้ำให้ชาริมาทานตาม

“ดีขึ้นรึยังคะคุณ” เทเรซ่าถามชาริมาเมื่อเธอทานยาเสร็จ

“ค่อยยังชั่วแล้วค่ะคุณแม่บ้าน เลยต้องลำบากคุณแม่บ้านและเบลล่าเลย ขอบคุณนะคะ

“มันเป็นหน้าที่ฉันอยู่แล้วค่ะ ฉันไม่รู้หรอกนะคะว่าทำไมคุณเฮคเตอร์ถึงทำกับคุณได้ขนาดนี้ แต่ฉันอยากจะเตือนคุณว่าอย่าทำให้คุณเฮคเตอร์เธอโกรธ เพราะเธอโมโหร้าย อะไรที่เธอสั่งห้ามไว้คุณก็อย่าไปทำมันเลยนะคะ นี่ขนาดว่าเธอรักคุณมากนะคะ เธอยังร้ายกับคุณได้ถึงเพียงนี้ ฉันว่าไหนๆ คุณก็เป็นภรรยาของเธอแล้ว ทำตามที่เธอสั่งไว้จะดีกว่าค่ะ นะคะ”เทเรซ่ายิ้มให้กำลังใจขาริมา

ชาริมายิ้มเล็กน้อยและพยักหน้าตอบแม่บ้านอาวุธโส เธออยากจะบอกว่าเธอไม่ได้เป็นคนทำอะไรเลย แต่นายของพวกเขาต่างหากที่เข้าใจเธอผิดไป ไม่เปิดโอกาสให้เธอได้แก้ตัวเลยซักนิด คนใจร้ายยย!!!

“งั้นคุณนอนพักเถอะนะคะ เดี๋ยวฉันจะให้เบลล่าอยู่เป็นเพื่อนคุณ” เทเรซ่าเดินถือถาดอาหารออกจากห้องไป ชาริมาจึงหลับตาลงโดยมีเบลล่านั่งเฝ้าอยู่ใกล้

เฮคเตอร์อาบน้ำแต่งตัวแล้วเดินออกมาจากห้องที่ติดกับห้องของเธอ เขาเปิดประตูเข้าไปเห็นเบลล่านั่งเฝ้าอยู่เลยให้เบลล่าออกมารอข้างนอก เขามองหน้าที่ขาวซีดของชาริมาด้วยความรักและความแค้นไปพร้อมๆกัน เฮคเตอร์นั่งลงข้างๆ ชาริมาเอามือเกลี่ลูบหน้านวลแล้วก้มจูบที่ริมฝีปากที่แห้งผาก 

“คุณพร้อมที่จะฟังฉันบ้างรึยังคะ”  ชาริมาลืมตาขึ้น มองหน้าคนใจร้าย น้ำตาเริ่มเอ่อล้นจะไหลออกมา

“ก็ลองพูดมาสิ ฉันก็อยากจะฟังคำแก้ตัวของเธออยู่เหมือนกัน” เฮคเตอร์มองหน้าชาริมานิ่งไม่แสดงอาการใดๆ จนชาริมานึกน้อยใจเขา

“ฉันไม่มีคำแก้ตัวใดๆ หรอกค่ะ แต่ฉันอยากจะบอกคุณ ว่าฉันไม่คิดที่จะมีหลายผัวเหมือนที่คุณด่าว่าฉันไว้ และฉันไม่ได้ติดต่อกับเขา แต่ฉันแค่อยากโทรหาเพื่อนของฉัน เพราะป่านนี้เขาคงเป็นห่วงที่ฉันหายมาแบบนี้ ก็เลยเปิดโทรศัพท์เพื่อจะโทรหา และที่เขาส่งข้อความมาฉันก็ไม่เคยตอบรับเลยสักครั้ง ในเมื่อฉันเป็นเมียของคุณ ฉันก็จะซื่อสัตย์กับคุณ ไม่มองใครที่ไหนอีก ฉันสัญญา” ชาริมาน้ำตาไหลอาบแก้ม มองหน้าคนตรงหน้าที่เอาแต่จ้องหน้านิ่ง จนเธอเดาใจเขาไม่ถูก

“ฉันจะเชื่อคำพูดของเธอได้มากแค่ไหนกัน” เฮคเตอร์พูดเสียงเรียบมองหน้าชาริมาเพื่อรอฟังคำตอบจากเธอ

“ฉันไม่เคยผิดคำพูดกับใคร ฉันรักเดียวใจเดียว ไม่คิดจะมีใครไหนอีก และฉันเป็นเมียของคุณ ฉันก็รักและซื่อสัตย์ในตัวคุณ สำหรับเขามันเป็นเพียงอดีตที่ไม่มีแม้เยื่อใยจะสานต่อ คุณบอกว่าคุณรักฉัน แต่คุณก็ยังไม่ไว้ใจฉัน แล้วแบบนี้เราจะอยู่ด้วยกันต่อไปอย่างไงคะ ถ้าคุณรักฉันคุณต้องเชื่อในตัวฉันเหมือนที่ฉันเชื่อมั่นในตัวคุณ”

“งั้นก็แปลว่าคุณรักผมแล้วใช่มั๊ยชาริมา คุณรักผมคุณถึงเชื่อมั่นในตัวของผม ใช่มั๊ย” เอคเตอร์ยิ้มออกมาแล้วจ้องชาริมาตาเป็นประกาย ทำไมเขาถึงมองข้ามจุดนี้ไปนะ เขารอคำตอบจากปากของเธออย่างใจจดใจจ่อ

“ค่ะ ฉันรักคุณ ฉันถึงเชื่อและไว้ใจในตัวของคุณ สำหรับเขามันจบไปแล้วและไม่มีวันจะกลับมาเป็นแบบเดิมได้อีก” เฮคเตอร์ยิ้มกว้างทันที เขากุมมือเรียวเล็กไว้แล้วยกขึ้นมาจูบสองสามครั้ง

“ริมา ผม...ขอโทษนะที่รัก ที่ผมไม่ฟังคุณแล้วด่วนตัดสิน ทำร้ายให้คุณต้องเจ็บ ผมสัญญาต่อไปนี้ผมจะถามคุณก่อนเสมอ ผมรักคุณนะ รักมาก แค่คุณสัญญาว่าจะไม่ทิ้งผมไปไหน จะรักผมคนเดียว”

“ค่ะ ฉันสัญญา” เฮคเตอร์คว้าตัวชาริมามากอดและกดจูบที่แก้มนวล เขารักและหวงแหนเธอมาก เพียงแค่ได้ยินจากปากเธอว่าเธอรักและจะมั่นคงต่อเขา เท่านี้ความโกรธแค้นทั้งหมดก็หายเป็นปลิดทิ้ง

“โอ๊ยยย...”ชาริมาร้องเมื่อเฮคเตอร์กอดเธอแรงขึ้น จนไปโดนรอยฟกช้ำตรงแขนทั้งสองข้าง

“ผมขอโทษ ไหนคุณเจ็บตรงไหนบ้าง ผมจะได้ระวังมากกว่านี้” เฮคเตอร์ตรวจดูตามร่างกายของชาริมา เห็นแล้วก็นึกสงสารเธอจับใจ นี่เขาทำกับเธอลงไปได้ยังไงเนี่ยะ...

“ทุกตรงค่ะ คุณไม่เว้นที่ว่างให้ฉันได้อวดผิวเลย” เฮคเตอร์ขบขันกับคำพูดหน้าตายของเธอจนหลุดยิ้มออกมา

“ผมขอโทษจ้ะ มา... ผมจะค่อยๆ ประองคุณก็แล้วกันนะ คุณนอนพักเถอะ เดี๋ยวผมจะลงไปทำงานข้างล่าง เดี๋ยวตอนกลางวันผมจะขึ้นมาทานอาหารกับคุณบนนี้ นะครับที่รักของผม...จุ๊บ...” เฮคเตอร์กดจูบที่ปากบางแล้วห่มผ้าให้ชาริมา เขานั่งมองหน้าเธอสักพัก นึกสงสารที่เธอต้องมารองรับอารมณ์ที่ขึ้นๆ ลงๆ ของเขา แต่แล้วก็ยิ้มออกมา เมื่อนึกถึงที่ชาริมาสัญญาว่าจะรักและเชื่อในตัวเขา เฮคเตอร์ลุกขึ้นเดินออกไปผิวปากอย่างคนอารมณ์ดี จนบอดี้การ์ดหน้าห้องและเบลล่า งงไปตามๆ กัน กับอารมณ์ของเจ้านายของพวกเขา

เมื่อมาถึงห้องทำงาน เฮคเตอร์เรียกลูซิโอ้กับวินเซนเต้เข้ามาในห้อง

“อาทิตย์หน้าแกสองคนไปจัดคนเฝ้าคอนโดของเมียฉันไว้ ถ้าเห็นไอ้เอล ให้ลากตัวมาให้ได้และเอามันไปไว้ที่โกดัง ในเมื่อมันไม่จบฉันก็จะจัดการให้มันจบเอง ไปได้แล้ว” เฮคเตอร์สั่งลูกน้องเสียงเข้ม แล้วคว้าเอกสารบนโต๊ะมาเปิดอ่าน

“ครับ” ลูกน้องคนสนิทรับคำแล้วเดินออกจากห้องไป 


              ..................................................................................................