คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ~*!Y_Yรักไปได้ยังไง....นายตัวแสบY_Y!*~
1
“1,456,978,245บาท นี้คือหนี้ที่พ่อกับแม่คุณทำไว้กับบริษัทของเรา”ว่ายังไงน่าาาาาาO_o พ่อกับแม่ฉันไปทำหนี้ไว้ที่บริษัทหนุก-หนานงั้นหรอ ไม่อยากจะเชื่อเลยT^T พ่อบ้าแม่บ้า ทำไมถึงมาทิ้งภาระอันหนักอึ้งให้กับลูกสาวแสนจะไร้เดียงสาได้ยังงายยยยยยยTT^TT
“จะไปใช่ได้ยังไงล่ะค่ะ อาจจะเป็นคนอื่นก็ได้ พ่อกับแม่ของฉันไม่เคยไปทำหนี้สิ้นกับใครเลยนะค่ะ”ฉันพูดไปด้วยความถูกต้อง(ไม่หรอกมั้ง)ทุกประการ
“ถ้าไม่ใช่พ่อกับแม่ของคุณแล้วพ่อดับแม่ของคุณถึงหนีออกจากบ้านล่ะ”อือๆ พูดมีเหตุดีนิ แต่ว่าทำไมพ่อกับแม่ของฉันถึงไปทำหนีกับเค้าเหล่าT_T
แล้วยังงี้ฉันจะทำยังไงล่ะ
“เอาไอ้นั้น แล้วก็นั้น แล้วก็นั้นด้วยฯลฯ โอ๊ะอย่าลืมนั้นด้วย”เฮ้ยยยย พวกแกจะเอาของจากบ้านฉันไปหนายยยยย เอ๊ะ! นั้นบนกรอบรูปครอบครัวฉันนิฉันไม่ยอมแน่!!!
“หยุดนะพวกแก ห้ามเอากรอบรูปครอบครัวฉันไปน่ะ”ฉันกล่าวพร้อมเขย่ามือของนายนั้นเพื่อให้มันหลุด
ปั้ก!!!
“หยุดน่ะ ถ้าไม่อยากเจ็บตัวก็ไปซะ”นายคนที่ทำการบอกให้คนย้ายของผลักฉันจนล้ม ก่อนที่จะพูดขู่ฉันอย่างองอาจ
“แต่พวกนายไม่มีสิทธ์มายุ่งกับของให้บ้านฉันนะ”ฉันตอบโต้ด้วยเสียงเข้มไม่แพ้กับหมอนั้น
“เอายัยนั้นไปโยนทิ้งที่ไหนวักที่ซิ เห็นแล้วรกหูรกตาเวลาขนของ”มันสั่งพร้อมดีดนิ้วสั่งเจ้าพวกที่ไม่ได้ที่ของ พวกมันจับฉันขึ้นรถยนตร์ก่อนที่จะขับไปยังเมือง ก่อนที่จะผลักฉันลงจากรถ
“โอ้ย!! เจ็บน่ะไอ้พวกบ้า”ฉันตะโกนไล่หลังรถของพวกมันก่อนที่จะหยับกระเป๋านักเรียนขึ้นมาแล้วเดินโซเซไปยังบ้านเพื่อนสนิทของฉัน
ติ้งต่อง! ติ้งต่อง!
ฉันกดอ้อตบ้านเพื่อนสนิทฉัน ประตูที่เปิดออกมาพร้อมกับหน้าของยัยปีใหม่
“ต๊ายแล้ว!! ยัยมิก ทำไมถึงสกปรกอย่างล่ะย่ะ”ยัยใหมกล่าวร้องด้วยความตกใจเมื่อเห็นเพื่อนสนิทสกปรก
“เดี๋ยวฉันเล่าให้ฟัง แต่ฉันขอเข้าบ้านก่อนได้ไม”ฉักล่าวพร้อมถามไปด้วย ยัยใหม่ที่ตกใจก็คืนสติก่อนทีจะเชิญฉันเข้าบ้าน ไปอาบน้ำ
“ยัยมิก! ฉันวางชุดนอนไว้หน้าห้องน้ำน่ะ”ยัยใหม่ตะโกนร้องบอกฉันที่กำลังอาบน้ำเพื่อล้างสิ่งสกปรกออกจากร่างกายอันเพรียวสวยของฉัน(แหวะ)
เวลาผ่านไปฉันก็อาบน้ำเสร็จ
“แหม แค่อาบน้ำนี้นานเกือบครึ่งชั่วโมงเลยนะย่ะ”ยัยใหม่กล่าวพร้อมกับทำหน้าทะเล้น
“ก็มันสกปรกนี้ย่ะยัยใหม่ มันก็ต้องทำให้สะอาจเป็นทำธรรมดา”ฉันกล่าวตอบโต้ยัยใหม่ที่ทำหน้าทะเล้นให้กับฉัน
“โอเคๆ ยังไงซะฝีปากของฉันก็สู้เธอไม่ได้อยู่ดี”ยัยใหม่กล่าวพร้อมกับดูทีวีต่อ
“แล้วคุณลุงกับคุณป้าล่ะ”ฉันถามยัยใหม่ที่กำลังดูทีวีอย่างสนุก แต่ไม่ได้หันมาทางฉันหรอก
“พ่อกับแม่ไปกรุงเทพนะ อีกหลายเดือนกว่าจะกลับ”ยัยใหม่ตอบพร้อมกลับเปลี่ยนช่องทีวี ฉันจึงเดินเข้าไปนั่งใกล้ยัยใหม่พร้อมกับนั่งดูทีวี
“แล้วไหนเธอจะเล่าให้ฟังไงว่าทำไมเธอถึงสกปรก”ยัยใหม่ถามพร้อมหันหน้ามาทางฉันด้วยความอยากรู้อยากเห็นของเพื่อนึนนี้
“เอ่อ....ฉันไม่อยากเล่าอ่ะ”ฉันบอกไปพร้อมทำหน้าแบบเล่าไม่ได้
“ไม่ได้นะย่ะ ไหนหล่อนบอกว่าจะเล่าให้ฉันไง”ยัยใหม่ขึ้นเสียงเข้มจนฉันไม่รู้จะทำอยากไงกับยัยใหม่ดีจึงยอมบอกอย่างโดยดี
“คือว่า...พ่อกับแม่องฉันนะ ไปทำหนี้กับบริษัทหนุก-หนานทั้งหมด1,456,978,245บาทนะซิ”ฉันกล่าวพร้อมกับจะร้องไห้แต่ยัยใหม่ก็บอกว่า
“อย่าร้องซิยัยมิก”ยัยใหม่กล่าวพร้อมกับจะเช็ดน้ำตาให้ฉัน
“โอเคๆฉันไม่ร้องก็ได้ มิกกี้คนนี้จะเข้มแข็งเข้าไว้”ฉันกล่าวพร้อมกับลุกขึ้นชู2นิ้ว^^Vหมายความว่าสู้ตายค่ะ
ความคิดเห็น