คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Chapter 1 : อูยอง...ถึงเวลาที่นายจะต้อง เสียสาว แล้ว (Its Time for You to...)
A Special Chamber of my Heart
Chapter 1 : อูยอง .... ถึงเวลานาย “เสียสาว” แล้ว (It’s Time for You to …)
Couple : KhunWoo # TaecJay # etc.
Rate : PG – NC (Up to chapter)
Genre : Romantic -Comedy
Author : mamameya
อา ..... วันนี้เป็นอีกวันนึงแล้วสินะ ที่ผมต้องอยู่คนเดียว TT__TT
พี่เจย์บอมไปซ้อมเต้นบีบอย ก็มันใกล้วันแข่งเข้าไปทุกทีแล้วนี่นา ... และที่สำคัญ ... งานนี้เป็นการประกวดเต้นบีบอยระดับประเทศซะด้วย ...ใครชนะ ... ก็จะได้เป็นตัวแทนประเทศ ไปแข่งที่อเมริกา ...
การเต้นบีบอย เป็นความสุข ... เป็นความใฝ่ฝันของพี่เค้า ... ช่วงนี้พี่เค้าก็เลยต้องซ้อมหนัก
พี่แทคยอนก็ไปถ่ายรายการวาไรตี้ ...... นี่เช้าแล้วก็ยังไม่กลับ ...... วาไรตี้โชว์อะไรกันเนี่ย !!
เห็นว่าเป็นวาไรตี้โชว์รายการใหม่เอี่ยมอ่อง มีดาราแล้วก็ MC ดัง ๆ เข้าร่วมเพียบ พี่แทคก็ได้รับเลือกให้เป็นหนึ่งในพิธีกรประจำของรายการนี้ ก็คงเพราะนิสัยที่สุดจะ Alert ของพี่เค้า PD ผู้จัดทั้งหลายก็เลยเห็นแววว่า ... น่าจะสร้างสีสันให้กับรายการได้ เลยมาจีบให้เข้าไปร่วมเป็นพิธีกรประจำ โอกาสดี ๆ อย่างนี้ ต้นสังกัดของเราไม่ปล่อยให้หลุดมือไปแน่นอน
ส่วนชานซองน้องเล็กของเรา ... ไปถ่ายละคร ... หลังจากที่พูด ๆ อยู่ตลอดว่าชอบการแสดง ก็เคยเล่นไปเรื่องนึงแล้วนะ ก่อนเดบิวส์ แต่ก็เป็นแค่ตัวประกอบบทไม่มากนัก แต่ก็ฉายแววทีเดียว หลังจากพวกเราโด่งดัง ก็มีข้อเสนอเรื่องงานแสดงยื่นเข้ามามากมาย แต่ต้นสังกัดของพวกเราก็ไม่เอาซักเรื่อง แต่เรื่องนี้คงเข้าตากรรมการ หมีเลยได้มีโอกาสแสดงความสามารถกับเค้าซักที
เรื่องนี้หมีของเราได้เล่นเป็นแม่ทัพในละครย้อนยุคเลยน๊า .... ไม่ใช่ย่อย ๆ ...... ถึงแม้จะไม่ได้เป็นพระเอก (เพราะบารมีและประสบการณ์ยังไม่ถึง) แต่ก็ได้เป็นพระรอง มีบทบาทสำคัญในเรื่อง แต่ผมว่าหมีมันก็เหมาะกับบทแม่ทัพนะ เพราะมันตัวใหญ่ยังกะหมี =_=;
ส่วนผมน่ะเหรอ .... เฮอะ ๆ ๆ ..... ผมมันก็แค่ “อูด้ง อัง อัง” ซาลาเปาน้อยที่ยังไม่ฉายแสง ก็ผมน่ะ..มันไม่โดดเด่นอะไรซักอย่าง ..... ใช่ครับ !! ผมเต้นเก่ง ..... ผมมั่นใจในเรื่องนี้มาก แต่ในวงการไอดอล ก็มีคนที่เต้นเก่งอยู่หลายคน ... ถ้าอยากจะโดดเด่น ... มันต้องเต้นเก่งระดับฆ่าไอดอลคนอื่น ๆ ให้ตายไปเลย .... แต่ตอน battle กันทีไร ....มันก็ยังสูสี ๆ กันตลอด
ส่วนเรื่องหน้าตาน่ะเหรอ .... (=_=) …. คุยกับผมเรื่องอื่นดีกว่ามั๊ยครับ
ผมน่ะ !! ..... ก็ไม่ได้หล่อคมเข้มเหมือนพี่แทคยอนกับชานซอง ...... หรือไม่ได้มีกล้ามเป็นมัด ๆ ให้สาวได้กรี๊ดดดดด .... เหมือนพี่เจย์ ....... คำว่า “ผู้ชายสวยกว่าดอกไม้” ก็ยังห่างไกลจากตัวผมนัก TT__TT
แฟนคลับชอบบอกว่า ... ผมน่ารัก ...... ผมมอง ๆ ตัวเอง ...... ผมก็ไม่ได้น่ารักขนาดนั้นนะ
ก็คงเป็นเพราะแก้มยุ้ย ๆ ของผม แฟนคลับเลยมองว่าน่ารัก แต่ผมไม่ได้ชอบเลยนะ .... ไอ้แก้มยุ้ย ๆ ของผมเนี่ย ….. ผมอยากมีหุ่นเท่ห์ ๆ หน้าเรียว ๆ เหมือนไอดอลคนอื่น ๆ เค้ามากกว่า
อ้าวววววว ..... เกริ่นมาซะยาวยืด ตกลงพวกคุณรู้จักพวกผมรึยังเนี่ย ....... ผมนี่เสียมารยาทจริง ๆ
พวกเราเป็นวงไอดอลชื่อดังครับ ..... วงเรามีสมาชิก 4 คน ประกอบไปด้วย
พี่เจย์บอม ...... พี่ใหญ่สุดเท่ห์ของเรา
พี่แทคยอน ....... สัตว์ประหลาดของวง
ชานซอง ....... น้องเล็กแต่ตัวเท่าหมีควาย
แล้วก็ผม ...อูยอง ... ผมเป็นอะไรดีล่ะ?? ... “อูด้ง อัง อัง” ... “จิง จิง อูยอง” ... หรือ “ซาลาเปาน้อย” แล้วแต่คุณจะเรียกก็แล้วกันนะครับ
พวกเราเดบิวส์กันมาประมาณ 2 ปีแล้ว วงเราประสบความสำเร็จมากมาย ไม่ใช่เฉพาะในเกาหลี ในต่างประเทศแถบเอเชีย พวกเราก็มีชื่อเสียงมิใช่น้อย มีเพลงฮิตติดชาร์ท ติดหู ก็หลายเพลง พวกเราเป็นไอดอลวงโปรดของเหล่า PD รายการวาไรตี้ทั้งหลาย .... งานโฆษณารึ ... ก็มีเข้ามามากมาย
แต่ตอนนี้พวกเราอยูในช่วงพักครับ .... รอทำอัลบั้มใหม่กันอยู่ .... ช่วงนี้อาจจะพักยาวสักหน่อย เพราะที่ผ่าน ๆ มา พวกเราโหมงานกันหนักมากกกกก.... เพราะต้องการโปรโมทวงของพวกเราให้เป็นที่รู้จัก ซึ่งแน่นอนว่าเมื่อ 2 ปีก่อน พวกเรายังเป็นวงหน้าใหม่กันอยู่ ....
“แต่งานหนัก มันย่อมส่งผล” .... ตอนนี้พวกเราเป็นวงไอดอลอันดับต้น ๆ ของประเทศแล้ว ..... เราเลยขอกับทางต้นสังกัดว่า ..... ขอพักยาวสักหน่อยได้มั๊ย !? .... ให้พวกเราได้ทำอะไรในสิ่งตัวเองชอบหรืออยากทำกันบ้าง .... แล้วก็ถือซะว่า .... เป็นการ “Reboot” วงของเราด้วย ..... กลับมากับอัลบั้มชุดใหม่ พวกเราจะได้รู้สึก “Fresh”
มันก็ดีครับ ที่พวกเราจะได้พักกัน ..... แต่ผมไม่รู้ว่า ....... ผม “อยาก” ทำอะไร ??
คนอื่น ๆ ในวง เค้าก็มีเรื่องอยากจะทำของเค้ากันไปหมดแล้ว ...... ก็ไอ้สิ่งต่าง ๆ ที่ผมร่ายยาวมาตอนต้น ๆ นั่นแหละ .... ไม่ว่าจะเป็น ... แข่งบีบอย ... ออกรายการวาไรตี้ .... หรือเล่นละคร .... แล้วผมล่ะ ผมจะทำอะไรดี
ชีวิตผมที่ผ่าน ๆ มา ก็มีแต่ ซ้อม...ซ้อม...ซ้อม ซ้อมเต้นซ้อมร้องอย่างหนัก เพราะผมมีความใฝ่ฝันมาตั้งแต่เด็ก ๆ แล้วว่า อยากจะเดบิวส์เป็นศิลปิน แต่พอได้มาเป็นศิลปินอย่างที่ใฝ่ฝันแล้ว ..... ผมไม่เคยคิดเลยครับว่า .... ชีวิต “ไอดอล” มันจะเหนื่อยหนักแสนสาหัสอย่างนี้
ใครว่าเป็นไอดอลสบาย ..... ตารางงานผมในแต่ละวัน มันแน่นซะยิ่งกว่าปลาซาดีนในประป๋อง ยิ่งวงของผมมีชื่อเสียงมากเท่าไหร่ .... ตารางงานก็ยิ่งแน่น .... แน่นจนผมไม่มีเวลาแม้แต่จะนอน ... แค่ทำกิจกรรมในแต่ละวันให้มันสำเร็จลุล่วงไปด้วยดี .... ผมก็หมดแรง .... จนไม่มีจินตนาการเหลือจะคิดทำอะไรแล้ว .....
แล้วอยู่ดี ๆ ผมก็ได้มาหยุดพักยาว ... ดีใจก็ดีใจนะครับ ... แต่ผมไม่เคยมีเวลาได้คิดล่วงหน้าไว้ก่อนเลยครับว่า ... ถ้าผมมีเวลาว่างยาว ๆ ผมจะทำอะไร
มีอยู่วันนึง ..... พวกเรามานั่งล้อมวงคุยเรื่องนี้กัน ..... เพราะสมาชิกคนอื่น ๆ ในวงเค้าเป็นห่วงกันว่า ... ปล่อยให้ “อูด้ง อัง อัง” อยุ่หอคนเดียว มันจะ “จิง จิง” รึเปล่า เพราะผมเป็นคนเดียวที่ยังไม่มี Activity อะไรทำเป็นเรื่องเป็นราวกับเค้าเลย
“นายก็นอนสิ ..... เมื่อก่อนเห็นบ่นตลอดว่างานหนัก ไม่ค่อยได้นอน” ...... พวกคุณเดาซิครับว่า ... ไอเดียนี้เป็นของใคร
“จะให้นอนมันทั้งวันทั้งคืน ตลอดทั้งเดือนเลยเหรอไงพี่แทค” ……. ถูกต้องแล้วคร๊าบ!! ... ไอเดียการนอนกินบ้านกินเมืองนี้ เป็นของพี่แทค เห็นพี่เค้าลั้ลลาได้ตลอดทั้งวันอย่างนั้น แต่พอจะแบตหมด พี่แกก็น็อคลงไม่นอน แบบไม่แคร์สายตาประชาชีได้เหมือนกัน .... ก็ผมบอกแล้ว .... พี่เค้าเป็นสัตว์ประหลาดของวง
“ตระเวนเที่ยวไงพี่ หาของกินอร่อย ๆ เที่ยวมันตั้งแต่เหนือจรดใต้เลย” ..... รู้แล้วใช่มั๊ยครับ .... ว่าไอเดียนี้เป็นของใคร
“เที่ยวพี่ก็ชอบนะชานซอง ... แต่พวกเราเป็นไอดอลนะ ... เที่ยวลำบาก ... นายก็รู้นี่”
“งั้นเที่ยวต่างประเทศไปเลยสิพี่...เอาแถบยุโรปไปเลยมะ...รับรองแฟนคลับตามไม่ถึงแน่” ..... หมีชานมันพูดด้วยความภาคภูมิใจในความคิดอันเฉียบแหลมของมัน .... ผมเลยตอบแทนมัน .... ด้วยการเบิร์ดกระโหลกมันไปหนึ่งที
“แค่เจอฝรั่งตามงานต่าง ๆ ชั้นยังพูดได้แค่ว่า .... ‘Hello’….’Happy Birthday’ ….อยู่เลย....จะให้ชั้นกระแดะไปเที่ยวเมืองนอกเนี่ยนะ !!“...... ฮึ่มมมม .... เดี๋ยวปั๊ด เบิร์ด ให้อีกที
ชานซอนได้แต่ลูบหัวตัวเองป้อย ๆ แล้วก็หันกลับมาจิกตาใส่ผม ...
เออ!!...ผมก็ลืมไป...หมีมันเป็น “มักเน่ On Top” ถ้าเกิดมันสวนผมกลับขึ้นมา ผมได้กระอักเลือดตายแน่
“พี่ว่า ... ช่วงพักเบรกยาวนี้ .... แกจะต้อง -เสียสาว- ให้ได้ว่ะ”
=///= <<<<<< -------- นั่นน่ะหน้าผม
^0^ <<<<<< -------- ส่วนเนี่ย...หน้าของสมาชิกคนอื่น ๆ
พวกมันทำหน้าอย่างนั้น ... แล้วมันก็มาพร้อมกับเสียงหัวเราะ ... โห่ฮา ... เป่าปากกันปิ๊ดปิ๊ว ...
แหม !! … ถูกอกถูกใจกันนักนะพวกแก (=**=)
ใช่ครับ!! … ความคิดอัน “ประเสริฐศรี” และ “มีเรท” ขนาดนี้ ... มันจะเป็นของใครไปไม่ได้ นอกจากพี่เจย์
“พี่เข้าใจนะว่านายรู้สึกยังไง ... แต่พี่ว่า ... นายควรจะพิจารณาข้อเสนอของพี่เจย์เค้าบ้างนะ” เสียงใครคนหนึ่งพูดขึ้นมา พร้อมกับหัวเราะคิกคัก
ตอนนี้ผม “อึ้งกิมกี่” เลยครับ ... จะไม่ให้ผมอึ้งได้ยังไง ในเมื่อคนที่พูดประโยคเมื่อสักครู่เนี่ย .... คือพี่คุณ พี่คนเดียวที่ผมคิดว่าจะอยู่เคียงข้างผม เวลาผมถูกไอ้พวก “Un-Virgin” มันรุมรังแก
พี่คุณเป็นน้องแท้ ๆ ของพี่เจย์ครับ สองคนเนี่ยมีอย่างเดียวที่เหมือนกันคือ “ขาว” นอกนั้นไม่เห็นมีอะไรที่เหมือนกันเลย พี่เจย์นี่ หน้าจะออกเฉี่ยว ๆ เหวี่ยง ๆ .... ส่วนพี่คุณนี่ หน้าหวานยังกับผู้หญิง ..... เอ!! แต่จะว่าไป พี่เจย์น่ะ มองดี ๆ หน้าก็หวานใช้ได้ เหมือน “หมวย” เหมือนกันนะ
แต่อย่าไปพูดเรื่องหน้าหวานให้สองคนนั้นเค้าได้ยินนะ ... เค้าไม่ชอบ ... ถึงจะหน้าหวานยังไง พี่ทั้งสองเค้าก็แมนเกินร้อยนะ .... อ้อ!! แล้วอีกเรื่องที่ห้ามพูดถึงเลย .... คือเรื่องส่วนสูง .... เหมือนแม่ลำเอียงให้มาไม่เท่ากัน .... พี่คุณน่ะขาออกจะ ย้าวววว .. ยาว ส่วนพี่เจย์น่ะรึ ..... หุหุ .... คุณดูเอาเองก็แล้วกันครับ
“พี่คุณ ... ไหง งั้น ล่ะ ... พี่คุณไปเข้าข้างไอ้พวก...เจนสังเวียน... อย่างนั้นได้ยังไง” ... TT_TT
“ไหนพี่คุณเคยชื่นชมผม ที่ผมขยันซ้อม เป็นเด็กดีมีสมาธิอยู่กับงาน .... ไม่วอกแวกไปกับสาว ๆ เหมือนไอ้พวก .... เนี่ย!! ” ผมชี้หน้าสมาชิกคนอื่น ๆ ด่ากราดไปทั่ว ... ไอ้คนอื่น ๆ ที่ผมพูดถึงน่ะ ... ก็ได้แต่หลบปลายดัชนีของผมเป็นพัลวัน .... แล้วทำหน้าทำตาประมาณว่า ... ไอ้ด้ง!! แกพูดเรื่องอะไร ... ชั้นไม่รู้เรื่อง ... ชั้นอินโนเซ็นต์ ^_^”
“อูยอง ฟังพี่ก่อนนะ...ไหน ๆ ก็ได้พักเบรกยาวทั้งที พี่ว่ามันก็น่าจะเป็นโอกาสดี...โอกาสเดียว...แล้วนะ...ที่นายจะได้......เอ่อ ........” พี่คุณหยุดคำพูดไว้แค่นั้น แต่ไอ้พวกที่เหลือนี่สิ หัวเราะกันยกใหญ่ หลังจากที่อั้นหัวเราะกันมานาน เพราะถูกสายตาของพี่คุณปรามเอาไว้ ... ประมาณว่า ... อย่าไปล้อน้องเค้า
“ก็ถ้ายังอยู่ในช่วงทำงาน ... อูยองก็ยังถูกจับตามองโดยสื่อใช่มั๊ยล่ะ จะขยับตัวไปไหนแต่ละทีก็ลำบาก”
“แต่ถ้าทางต้นสังกัดประกาศออกไปว่า ... ตอนนี้...พวกนายอยู่ในช่วงพักเบรกยาวนะ ... สายตาสื่อก็น่าจะพุ่งเป้าไปที่ศิลปินคนอื่น ๆ แทน เพราะทางเราไม่มีข่าวให้เขียนแล้ว” พี่คุณพยายามอธิบายให้ผมเข้าใจในความคิดของพี่เค้า
“เออ!! ….นั่นแหละๆ ที่ชั้นหมายถึงแหละ ... อย่างนั้นเลยด้ง” ได้ทีก็แถไปกับเค้าเลยนะไอ้พี่เจย์...ไอ้พี่บ้า!!
“เอาเถอะ ๆ ...ไว้ค่อยว่ากัน...อย่าไปกดดันแม่ชีอูยองเค้าหน่อยเลย...เดี๋ยวจิตหลุดเพราะยังไม่เคยเสียสาว...วันดีคืนดี...ลุกขึ้นมาไล่ปล้ำพวกเราขึ้นมา...พวกเราจะเดือดร้อนกันนะ” พูดไม่พูดเปล่า อิหมีมันยังเอามือมาประสานกันที่หน้าอก ปิดหน่มน้มเอาไว้ทั้ง 2 ข้าง....ทำท่าประมาณว่า...อย่าทำอะไรเค้านะตัวเธอว์!!
ไม่ไหวแล้ว...ผมสุดจะทนกับไอ้พวกบ้ากามนี้แล้วจริง ๆ .... แอปเปิ้ลใครก็ไม่รู้วางอยู่กลางโต๊ะ .... ผมไม่สน .... ผมจับมันขว้างใส่ไอ้หมีหน้าหม้อไปทันที ...สรุป ที่ผ่าน ๆ มา ... ไอ้หมีชานซอง มันเคยเห็นผมเป็นพี่มันบ้างมั๊ยเนี่ยยยยย !?....
หมีมันก็ไวเกินคาด ขนาดอยู่ระยะประชิด มันยังหลบทัน .... หลบได้หลบไป ... ผมรัวกระสุนแอปเปิ้ล และผลไม้ต่าง ๆ ที่วางอยู่บนโต๊ะ ใส่ไอ้หมีชานซองแล้วก็คนอื่น ๆ แบบไม่ยั้ง ... เป็นผลทำให้วงแตก ... การประชุมครั้งนั้นเลยต้องสิ้นสุดลง แบบไม่ได้เรื่องไม่ได้ราวอะไรเลย .... สรุปช่วงพักเบรกยาว ผมจะทำอะไรดีเนี่ย!! ….. ด้งกลุ้มมมมม
-To be Continue-
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Writer Talk : อ้าวววว ..... จบไป 1 ตอนแล้วเหรอนี่ ..... ด้งยังไม่ทันได้เสียสาวเลย
นี่มันแค่เริ่มต้นเปิดเรื่องเท่านั้นนะคะ ..... ใจเย็น ๆ
ไม่ต้องเป็นห่วง กลัวด้งจะไม่เสีย “พรหมจรรย์” นะคะ
ไรท์เตอร์รับประกัน ..... ด้งได้เสียสาวแน่นอน ..... อิอิ
“Fiction” มันก็คือเรื่องที่แต่งขึ้นนะคะ
มันเป็นจินตนาการของไรท์เตอร์ล้วน ๆ ขอให้ทุกคนเข้าใจ
ไรท์เตอร์อยากให้ : สมาชิก 2pm ได้มีเวลาพักผ่อนกันเยอะ ๆ ก็เลยแต่งให้ ได้มีช่วงพักเบรกยาว ๆ กัน
ไรท์เตอร์อยากให้ : หมีชานซองของเราได้เล่นหนังเล่นละครกับเค้าซักที
ตอนช่วงโปรโมท Again&Again หมีชอบพูดบ่อย ๆ ว่า “ชอบการแสดง” เห็นพูดอยู่พักนึง .... แต่เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยได้ยินแล้ว แต่ยังไง ๆ ไรท์เตอร์ก็ยังอยากเห็นหมีเล่นละครอยู่ดี และที่สำคัญ...ไรท์เตอร์อยากดูหมีเล่นละครย้อนยุค อิงประวัติศาสตร์ ประมาณเรื่อง “แดจังกึม” อะไรงี้ (ยกตัวอย่างละครเก่าได้อีก =_=!) แต่หมีคงเล่นเรื่องแดจังกึม ไม่ได้ เพราะเดี๋ยวกินอาหารหมดครัว ไม่มีของเข้าฉากกันพอดี .... หุหุ
ไรท์เตอร์อยากให้ : เหมียวอ๊ก ได้ลั้ลลา สมใจปรารถนาของพี่ท่าน ....
ไปออกรายการวาไรตี้นี่แหละเหมาะที่สุดแล้วเหมียวเอ๊ย ไม่มีบทไม่กรอบมากีดกั้น เป็นตัวของตัวเองได้แบบสบาย ๆ อยากเป็น “ธิดาดอกบ๊วย” หรืออยากติดโบว์ใหญ่ ๆ แล้วเต้น Clover วงเกิร์ลกรุ๊ป วงไหน ก็ตามแต่ใจพี่ท่านปรารถนาเลยนะ
ไรท์เตอร์อยากให้ : เจย์ได้เต้นบีบอยสมใจ แต่ก็ยังอยากให้อยู่กับ 2pm ด้วยได้มั๊ยอ๊า
และที่สำคัญที่สุด ..... ไรท์เตอร์อยากให้ : คุณได้กับด้ง ชานได้กับโฮ แทคได้กับคุณ แทคได้กับเจย์ แทคได้กับด้ง (เอ่อ...ทำไมแทคมันได้หลายคนจังว่ะ...ไม่เป็นไร...ต่อ ๆ ) ชานได้กับคุณ ด้งได้กับเจย์ ด้งได้กับโฮ ... etc.
“ไรท์เตอร์ลืมใครไปรึเปล่าครับ...ผมยืนหัวโด่วอยู่นี่...ใจคอไรท์เตอร์จะไม่ให้ผมคู่กับใครเลยเหรอครับ” .... อันนี้ คิมจุนซู พี่คิมโปปิ๊บ ของเรา ตะโกนไล่หลัง...ด่าไรท์เตอร์มา
“ทำไมไรท์เตอร์ทั้งหลาย ชอบแต่งให้ผมไม่มีคู่นะ .... ผมไม่เข้าใจจริง ๆ ... ผมออกจะเท่ห์ ออกจะ “ชิค” ผมเหมาะที่จะเป็น “เมะ” จะตาย ..... หรือถ้าไรท์เตอร์เห็นว่า ผมตัวไม่สูง อยากจะให้ผมเป็น “เคะ” ผมว่า...หน้าผมก็หวานใช่ย่อยนะ” .... พี่คิมจุนซูของเรายังคงบ่นอยู่
“เห็นมะ ... ผมน่ะ ... สารพัดประโยชน์จะตาย แต่ทำไมชอบแต่งให้ผมไม่มีคู่ ... ผมก็น้อยใจเป็นเหมือนกันนะ”
OK ... เราปล่อยให้ Broadcast Man ของเราได้ระบายความในใจต่อไป ส่วนเราไปต่อกันที่ความปรารถนาสุดท้ายของไรท์เตอร์กันดีกว่า
และความปรารถนาสุดท้าย .... ของขวัญสุดพิเศษที่ไรท์เตอร์อยากจะขอซานต้า ในวันคริสมาสต์ที่ใกล้จะมาถึงนี้
หลังจากที่ไรท์เตอร์ได้ดู Strong Heart แล้วได้ทราบข่าวว่า
ด้งยังไม่เคยเดท .... ด้งยังจิ้น .... ด้งยังไม่เคยเสียสาว แม้แต่จูบก็โดนเค้าขโมยเอาไป
ไรท์เตอร์ได้ฟังแล้ว ...ไรท์เตอร์เป็นห่วงกระด้งน้อยกลอยใจผู้น่ารักของเรายิ่งนัก
ไรท์เตอร์เลยแต่งให้ด้งมัน “เสียสาว” ซะเลย
สนองจิ้นสาว Y แถว ๆ นี้ แล้วก็สนองจิ้นตัวเองด้วย
หึ .. หึ .. หึ ........แกตายแน่ ........ ด้งเอ้ยยยยย !!
ความคิดเห็น