ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ประสบการณ์ครั้งที่ 2
ตึ่ง..ตึ่ง ตึ๊ง.สัญญาณ msn เตือนคอมของปั้นว่า มีผู้ออนไลน์เพิ่มอีก 1คน ใช่..คนๆนั้น คือคนที่ปั้นต้องการจะคุยด้วย..
\"สวัสดีครับ\" ผู้ที่แอดทักทายด้วยความสุภาพ \"สวัสดีค่ะ\"ผู้ที่ถูกทักทายตอบรับอย่างดี \"ผมชื่อ ปั้นครับ ไม่ทราบว่าคุณชื่ออะไรครับ\" ผู้ทักทายแนะนำตัวเองก่อนแล้วถามตามมารยาท \"น้ำหวาน คะ หรือเรียกว่า หวาน เฉยๆก็ได้ค่ะ\"เช่นเดิมผู้ถูกทักทายตอบกลับตามมารยาทเช่นกัน
\"เอ่อ...คือที่ผมแอดคุณเพราะว่า...\"ปั้นสาธยายถึงเรื่องที่เค้าสนใจ นั่นคือเรื่องผู้หญิงในตำนานวันวาเลนไทน์นั่นเอง
\"ค่ะ หวานก็ไม่ค่อยจะรู้เรื่องผู้หญิงคนนี้มากเท่าไรนะคะ แต่เนื่องจากเธออยู่โรงเรียนเดียวกับหวานและเป็นตำนานที่เล่าขานในโรงเรียนคะ หวานจึงพอรู้บ้าง\" น้ำหวานสนทนาตอบผู้สนใจกระทู้ของเธอเอง \"อุ๊ย! ขอโทษนะคะ หวานต้องไปแล้วนะคะ ไว้เจอกันวันหลังนะคะ\"น้ำหวานพิมสนทนาอีกครั้งด้วยอาการเร่งรีบ \"น้ำหวาน may not reply because his or her status is offline\" นั่นหมายความว่า เครื่องของน้ำหวานออกจาก msn ไปแล้วนั่นเอง \"โถ่เอ๊ย พอออนไลน์คุยกันได้แป๊บเดียวก็ออกแล้ว อะไรกันวะเนี่ย\"ปั้นสบดเบาๆ ขณะนั้นปั้นได้ลุกออกจากคอมรีบตรงไปที่ห้องน้ำ ทันที \"ปวดท้อง โว้ย!\" ปั้นตะโกนลั่น รีบวิ่งเข้าห้องน้ำทันที รีบทำธุระส่วนตัวด้วยความเร่งรีบ
\"ก๊อก .....ก๊อก.......ก๊อก....\" เสียงเคาะประตูดังขึ้น \"ใครอะ พี่ก้อยหรอ ปั้นอยู่ในห้องน้ำครับ ขอเวลาแป๊บนะ\" ไม่มีเสียงตอบรับ....
\"ก๊อก....ก๊อก....ก๊อก....\" เสียงเคาะประตูดังขึ้นอีกครั้ง \"เสร็จแล้วครับๆ...เร่งจังเลย\" ปั้นพูดกับผู้ที่เคาะประตูแต่ไม่มีเสียงตอบรับ
ฉ่าส์...เสียงน้ำในห้องน้ำดังขึ้น โคร่ก.... เสียงชักโครกดังขึ้นตามมา หลังจากนั้นประตูห้องน้ำถูกเปิดออก \"ปั้นเสร็จแล้วนะ\"ปั้นพูดเพื่อให้คนที่รอเข้าห้องน้ำได้ยิน ไม่มีเสียงตอบรับอีกครั้ง ปั้นเดินออกมาจากห้องน้ำ แต่ปั้นไม่เห็นใครเลย จึงตะโกนเรียกอยู่เป็นนาน.... ทันใดนั้นปั้นเหลือไปเห็นคลิบโน๊ต ฉบับหนึ่งติดอยู่ที่ตู้เย็น ปั้นเดินไปดูด้วยความอยากจะรู้ข้อความในกระดาษโน๊ตแผ่นนั้น ฟวับ! เสียงที่ปั้นกระฉากกระดาษโน๊ตแผ่นนั้นดังขึ้น แต่ปั้นก็ต้องตกใจเมื่อพบข้อความในโน๊ตว่า \"วันนี้ไม่มีใครอยู่บ้านนะ เฝ้าบ้านด้วยหละ แม่กับพ่อพาพี่ก้อยเค้าไปออกงานเลี้ยงบ้างจะ วันนี้จะกลับก็คงสักประมานตี 1 จะ จากคุณแม่\" นี่แปลว่า เราอยู่บ้านคนเดียวหรอ? แล้วคนที่เคาะประตูหละ คือใคร??? นี่เราเป็นอะไรไปอีกแล้ว เสียงนี้อยู่ในสมองของปั้น \"ปั้ง..!!!\" เสียงเหมือนมีคนกระแทกประตูอย่างแรง คนที่ปั้นเห็นไม่ผิดแน่ พี่ก้อยนี่หน่า แต่ว่าจะใช่พี่ก้อยตัวจริงรึป่าว? ปั้นคิดในใจอีกครั้ง ตอนนี้สมองของปั้นปั่นป่วนไปหมดแล้ว ปั้นรวบรวมความกล้าตะโกนไปว่า \"พี่ก้อย รึป่าวครับ\" พี่ก้อยหันมายิ้ม แต่ไม่มีเสียงตอบรับ ทำให้ปั้นได้รู้สึกว่า คงจะเป็นพี่เลี้ยงของปั้นแน่ๆ ปั้นกล่าวถามถึงความสงสัยกับพี่ก้อยอีกครั้ง เมื่อสายตาเขาเหลือบไปเห็นนาฬิกา เข็มยาวชี้ที่เลข 12 เข็มสั่นอยู่ที่เลข 12 เช่นกัน แปลว่า นี่เพิ่งเวลาเที่ยงคืนนั่นเอง \"ทำไมพี่ก้อยกลับมาเร็วจังหละครับ แล้วคุณพ่อกับคุณแม่หละ\" ปั้นถามด้วยความสงสัย พี่ก้อยหันมายิ้ม แต่รอยยิ้มนั้นยังคงสิ้นเสียงเช่นเคย ปั้นคิดว่า สงสัยพี่ก้อยคงจะเหนื่อย ไม่รบกวนดีกว่า แต่เอ๊ะ! นั่น ดอกไม้อะไรอะ ? ปั้นตั้งคำถามกับตัวเองเมื่อเห็นพี่ก้อยถือดอกไม้ ในมือพร้อมกับเดินไปทางหลังครัว สงสัยได้มาจากงานเลี้ยงมั้ง? ปั้นตอบคำถามกับตัวเอง \"ปั้น ไปนอนแล้วนะค้าบบ\" ปั้นตะโกนอีกครั้ง พร้อมกับวิ่งขึ้นเพื่อจะไปที่ห้องนอนของเค้านั่นเอง
เวลา 1.00 น. เสียงคนเปิดประตู พร้อมกับเสียงรถเบนซ์คันงามของคุณพ่อเข้ามาในบ้าน แต่ปั้นก็ยังคงหลับอยู่บนเตียง
\"นี่ๆแม่ เอาไอ้นั่นมาสิ\"คุณพ่อเรียกคุณแม่ ให้ส่งอะไรบางสิ่งบางอย่างให้ \"ค่ะ\" คุณแม่ตอบรับพร้อมกับสิ่งของในมือให้คุณพ่อ \"นี่ ก้อยๆ ช่วยเอาของนี่ไปวางไว้ที่เตียงปั้นที\"คุณพ่อพูดกับพี่ก้อยนั่นเอง \"ค่ะ\" พี่ก้อยขานรับพร้อมกับเข้าไปรับของในมือคุณพ่อ \"เอาของแม่ไปให้ปั้นด้วยนะ\" คุณแม่พูดกับพี่ก้อยหลังจากพี่ก้อยรับของจากคุณพ่อแล้ว \"ค่ะ\"พี่ก้อยขานรับอีกครั้ง พร้อมกับเข้าไปรับของจากมือคุณแม่ แต่ครั้งนี้ดูเหมือนพี่ก้อยจะทำหน้าเบี้ยวนิดๆ ซึ่งเกิดจากความขี้เกียจนั่นเอง \"โอ๊ย!คนมันง่วงนอนเหมือนกันนะ\" พี่ก้อยบ่นงึมงำ \"อะไรนะ\" คุณพ่อทำเสียงขรึม \"ป่าวค่ะๆ\" พี่ก้อยตอบพร้อมกับก้มหน้า \"ก้อยจะเอาของไปให้ปั้นได้ยังจ๊ะ\" คุณแม่ปั้นถามก้อย ในขณะที่กำลังถอดเครื่องประดับหรูหรา ราคาถึงหลักแสน \"ไปแล้วคะ\" พี่ก้อยขานรับอีกครั้งแล้วก็เดินขึ้นไปห้องนอนของคุณปั้น กรึ๊บ..ครึ่ก...เสียงลูกบิดดังขึ้น เมื่อพี่ก้อยหมุนลูกบิดเข้าไปในห้องของคุณปั้น เพื่อจะนำของไปให้ \"ว้า หลับซะแล้ว วางไว้ตรงนี้แหละ\" พี่ก้อย สบดเบาๆสื่อว่ารู้สึกผิดหวังเล็กน้อย
เวลา 10.00 น. วันอาทิตย์ โอ๊ย!... ปั้นตื่นขึ้นมาแล้วบิดขี้เกียจ 2-3 ครั้งก่อนจะเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วก็เข้าห้องน้ำ แต่ขณะที่ลุกจากเตียงก็เผลอไปสะดุดตากับสิ่งของ 3 สิ่ง ที่ปลายเตียง ปั้นหยิบกล่องขึ้นมาเปิดดู พบว่าเป็น หุ่นยนต์ ตัวเล็กๆ ที่อิมพอร์ตมาจาก ญี่ปุ่น ปั้นเห็นการ์ดที่ขาของหุ่นยนต์ตัวสูงขนาด 1 ไม้บรรทัด \"ของขวัญสำหรับเด็กดีของพ่อ ลงชื่อ คุณพ่อ\" ข้อความข้างในทำให้ปั้นรู้ได้ทันทีว่า ผู้ที่ให้คือพ่อของเค้าเอง ปั้นวางหุ่นยนต์สุดที่รักลงอย่างช้าๆ แล้วเปิดของขวัญกล่องที่ 2 ดู ปั้นพบว่าเป็น โทรศัพท์มือถือของ Nokia รุ่นใหม่ ที่สามารถทำประสิทธิภาพได้ไม่ต่างจากคอมพิวเตอร์ \"คุณแม่ นี่ก็ช่างรู้ใจจริงๆเลยนะเนี่ย\" ปั้นพูดกับตัวเอง ปั้นนำมือถือรุ่นใหม่ที่ได้จากคุณแม่นั้นมาชาร์ตแบตเตอรี่ และกลับมาเปิดของขวัญกล่องที่ 3 ปั้นแกะเรื่อยๆ ก็พบเชือกเส้นหนึ่ง ภายในไม่มีการ์ดหรือข้อความอะไรบ่งบอกให้รู้ว่าใครให้ แต่ปั้นไม่สงสัย รู้ทันทีว่าต้องเป็นพี่ก้อยแน่ \"ทำไมพี่ก้อยให้ของอะไรประหลาดๆนะ\" ปั้นตั้งคำถามกับตัวเอง ซึ่งคำถามนี้ต้องการให้มีคนตอบ นั่นก็คือพี่ก้อย ปั้นรีบวิ่งลงไปข้างล่าง พบว่าพี่ก้อยกำลังชงกาแฟ อยู่ \"พี่ก้อยครับๆ พี่ก้อยให้เชือกปั้นหรอ\"ปั้นร้องถามขณะวิ่งเข้าใกล้พี่ก้อยเรื่อยๆ พี่ก้อยทำหน้า งุนงง เหมือนคนไม่รู้เรื่องพร้อมกับพูดว่า\" พี่ก้อยไม่ได้ให้อะไรน้องปั้นเลยนะคะ แค่เงืนเดือนพี่ก้อยก็แทบจะไม่พออยู่แล้วหละคะ จะเอาเงินที่ไหนมาซื้อของขวัญให้น้องปั้นคะ\" ...ปั้นทำขำๆที่มุมปาก กล่าวตอบพี่ก้อยเหมือนคนรู้ทัน \"แม้พี่ก้อยจะเล่นตกอะไรกับปั้นก็บอกมาเถอะ ปั้นขำก็ได้ ฮา...ฮ่า...ฮา...\" ปั้นหัวเราะเหมือนคนมีอารมณ์กวนๆ แต่ปั้นเริ่มแปลกใจกับสายตาของพี่ก้อย
พี่ก้อยชงกาแฟในมือ แต่สายตาพี่ก้อยมองปั้นอย่าง งุนงง แล้วก็พูดกับปั้นอีกครั้งหนึ่ง \"พี่ก้อยไม่ได้ให้จริงๆนะคะ พี่ก้อยไม่ได้ตลกด้วย\" อาการกริยาของพี่ก้อยมันฟ้องว่าพี่ก้อยไม่รู้เรื่องด้วยจริงๆ ปั้นเริ่มใจเสีย สีหน้าซีดเผือก \"แล้วมันของใครกันหละ คนในบ้านมีอยู่ 3คน ของคุณพ่อกับคุณแม่ก็ให้มาแล้ว แล้วเชือกเส้นนี้หล่ะ เป็นของใคร?\" เสียงคำถามนี้ดังก้องอยู่ในใจของปั้น......
\"สวัสดีครับ\" ผู้ที่แอดทักทายด้วยความสุภาพ \"สวัสดีค่ะ\"ผู้ที่ถูกทักทายตอบรับอย่างดี \"ผมชื่อ ปั้นครับ ไม่ทราบว่าคุณชื่ออะไรครับ\" ผู้ทักทายแนะนำตัวเองก่อนแล้วถามตามมารยาท \"น้ำหวาน คะ หรือเรียกว่า หวาน เฉยๆก็ได้ค่ะ\"เช่นเดิมผู้ถูกทักทายตอบกลับตามมารยาทเช่นกัน
\"เอ่อ...คือที่ผมแอดคุณเพราะว่า...\"ปั้นสาธยายถึงเรื่องที่เค้าสนใจ นั่นคือเรื่องผู้หญิงในตำนานวันวาเลนไทน์นั่นเอง
\"ค่ะ หวานก็ไม่ค่อยจะรู้เรื่องผู้หญิงคนนี้มากเท่าไรนะคะ แต่เนื่องจากเธออยู่โรงเรียนเดียวกับหวานและเป็นตำนานที่เล่าขานในโรงเรียนคะ หวานจึงพอรู้บ้าง\" น้ำหวานสนทนาตอบผู้สนใจกระทู้ของเธอเอง \"อุ๊ย! ขอโทษนะคะ หวานต้องไปแล้วนะคะ ไว้เจอกันวันหลังนะคะ\"น้ำหวานพิมสนทนาอีกครั้งด้วยอาการเร่งรีบ \"น้ำหวาน may not reply because his or her status is offline\" นั่นหมายความว่า เครื่องของน้ำหวานออกจาก msn ไปแล้วนั่นเอง \"โถ่เอ๊ย พอออนไลน์คุยกันได้แป๊บเดียวก็ออกแล้ว อะไรกันวะเนี่ย\"ปั้นสบดเบาๆ ขณะนั้นปั้นได้ลุกออกจากคอมรีบตรงไปที่ห้องน้ำ ทันที \"ปวดท้อง โว้ย!\" ปั้นตะโกนลั่น รีบวิ่งเข้าห้องน้ำทันที รีบทำธุระส่วนตัวด้วยความเร่งรีบ
\"ก๊อก .....ก๊อก.......ก๊อก....\" เสียงเคาะประตูดังขึ้น \"ใครอะ พี่ก้อยหรอ ปั้นอยู่ในห้องน้ำครับ ขอเวลาแป๊บนะ\" ไม่มีเสียงตอบรับ....
\"ก๊อก....ก๊อก....ก๊อก....\" เสียงเคาะประตูดังขึ้นอีกครั้ง \"เสร็จแล้วครับๆ...เร่งจังเลย\" ปั้นพูดกับผู้ที่เคาะประตูแต่ไม่มีเสียงตอบรับ
ฉ่าส์...เสียงน้ำในห้องน้ำดังขึ้น โคร่ก.... เสียงชักโครกดังขึ้นตามมา หลังจากนั้นประตูห้องน้ำถูกเปิดออก \"ปั้นเสร็จแล้วนะ\"ปั้นพูดเพื่อให้คนที่รอเข้าห้องน้ำได้ยิน ไม่มีเสียงตอบรับอีกครั้ง ปั้นเดินออกมาจากห้องน้ำ แต่ปั้นไม่เห็นใครเลย จึงตะโกนเรียกอยู่เป็นนาน.... ทันใดนั้นปั้นเหลือไปเห็นคลิบโน๊ต ฉบับหนึ่งติดอยู่ที่ตู้เย็น ปั้นเดินไปดูด้วยความอยากจะรู้ข้อความในกระดาษโน๊ตแผ่นนั้น ฟวับ! เสียงที่ปั้นกระฉากกระดาษโน๊ตแผ่นนั้นดังขึ้น แต่ปั้นก็ต้องตกใจเมื่อพบข้อความในโน๊ตว่า \"วันนี้ไม่มีใครอยู่บ้านนะ เฝ้าบ้านด้วยหละ แม่กับพ่อพาพี่ก้อยเค้าไปออกงานเลี้ยงบ้างจะ วันนี้จะกลับก็คงสักประมานตี 1 จะ จากคุณแม่\" นี่แปลว่า เราอยู่บ้านคนเดียวหรอ? แล้วคนที่เคาะประตูหละ คือใคร??? นี่เราเป็นอะไรไปอีกแล้ว เสียงนี้อยู่ในสมองของปั้น \"ปั้ง..!!!\" เสียงเหมือนมีคนกระแทกประตูอย่างแรง คนที่ปั้นเห็นไม่ผิดแน่ พี่ก้อยนี่หน่า แต่ว่าจะใช่พี่ก้อยตัวจริงรึป่าว? ปั้นคิดในใจอีกครั้ง ตอนนี้สมองของปั้นปั่นป่วนไปหมดแล้ว ปั้นรวบรวมความกล้าตะโกนไปว่า \"พี่ก้อย รึป่าวครับ\" พี่ก้อยหันมายิ้ม แต่ไม่มีเสียงตอบรับ ทำให้ปั้นได้รู้สึกว่า คงจะเป็นพี่เลี้ยงของปั้นแน่ๆ ปั้นกล่าวถามถึงความสงสัยกับพี่ก้อยอีกครั้ง เมื่อสายตาเขาเหลือบไปเห็นนาฬิกา เข็มยาวชี้ที่เลข 12 เข็มสั่นอยู่ที่เลข 12 เช่นกัน แปลว่า นี่เพิ่งเวลาเที่ยงคืนนั่นเอง \"ทำไมพี่ก้อยกลับมาเร็วจังหละครับ แล้วคุณพ่อกับคุณแม่หละ\" ปั้นถามด้วยความสงสัย พี่ก้อยหันมายิ้ม แต่รอยยิ้มนั้นยังคงสิ้นเสียงเช่นเคย ปั้นคิดว่า สงสัยพี่ก้อยคงจะเหนื่อย ไม่รบกวนดีกว่า แต่เอ๊ะ! นั่น ดอกไม้อะไรอะ ? ปั้นตั้งคำถามกับตัวเองเมื่อเห็นพี่ก้อยถือดอกไม้ ในมือพร้อมกับเดินไปทางหลังครัว สงสัยได้มาจากงานเลี้ยงมั้ง? ปั้นตอบคำถามกับตัวเอง \"ปั้น ไปนอนแล้วนะค้าบบ\" ปั้นตะโกนอีกครั้ง พร้อมกับวิ่งขึ้นเพื่อจะไปที่ห้องนอนของเค้านั่นเอง
เวลา 1.00 น. เสียงคนเปิดประตู พร้อมกับเสียงรถเบนซ์คันงามของคุณพ่อเข้ามาในบ้าน แต่ปั้นก็ยังคงหลับอยู่บนเตียง
\"นี่ๆแม่ เอาไอ้นั่นมาสิ\"คุณพ่อเรียกคุณแม่ ให้ส่งอะไรบางสิ่งบางอย่างให้ \"ค่ะ\" คุณแม่ตอบรับพร้อมกับสิ่งของในมือให้คุณพ่อ \"นี่ ก้อยๆ ช่วยเอาของนี่ไปวางไว้ที่เตียงปั้นที\"คุณพ่อพูดกับพี่ก้อยนั่นเอง \"ค่ะ\" พี่ก้อยขานรับพร้อมกับเข้าไปรับของในมือคุณพ่อ \"เอาของแม่ไปให้ปั้นด้วยนะ\" คุณแม่พูดกับพี่ก้อยหลังจากพี่ก้อยรับของจากคุณพ่อแล้ว \"ค่ะ\"พี่ก้อยขานรับอีกครั้ง พร้อมกับเข้าไปรับของจากมือคุณแม่ แต่ครั้งนี้ดูเหมือนพี่ก้อยจะทำหน้าเบี้ยวนิดๆ ซึ่งเกิดจากความขี้เกียจนั่นเอง \"โอ๊ย!คนมันง่วงนอนเหมือนกันนะ\" พี่ก้อยบ่นงึมงำ \"อะไรนะ\" คุณพ่อทำเสียงขรึม \"ป่าวค่ะๆ\" พี่ก้อยตอบพร้อมกับก้มหน้า \"ก้อยจะเอาของไปให้ปั้นได้ยังจ๊ะ\" คุณแม่ปั้นถามก้อย ในขณะที่กำลังถอดเครื่องประดับหรูหรา ราคาถึงหลักแสน \"ไปแล้วคะ\" พี่ก้อยขานรับอีกครั้งแล้วก็เดินขึ้นไปห้องนอนของคุณปั้น กรึ๊บ..ครึ่ก...เสียงลูกบิดดังขึ้น เมื่อพี่ก้อยหมุนลูกบิดเข้าไปในห้องของคุณปั้น เพื่อจะนำของไปให้ \"ว้า หลับซะแล้ว วางไว้ตรงนี้แหละ\" พี่ก้อย สบดเบาๆสื่อว่ารู้สึกผิดหวังเล็กน้อย
เวลา 10.00 น. วันอาทิตย์ โอ๊ย!... ปั้นตื่นขึ้นมาแล้วบิดขี้เกียจ 2-3 ครั้งก่อนจะเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วก็เข้าห้องน้ำ แต่ขณะที่ลุกจากเตียงก็เผลอไปสะดุดตากับสิ่งของ 3 สิ่ง ที่ปลายเตียง ปั้นหยิบกล่องขึ้นมาเปิดดู พบว่าเป็น หุ่นยนต์ ตัวเล็กๆ ที่อิมพอร์ตมาจาก ญี่ปุ่น ปั้นเห็นการ์ดที่ขาของหุ่นยนต์ตัวสูงขนาด 1 ไม้บรรทัด \"ของขวัญสำหรับเด็กดีของพ่อ ลงชื่อ คุณพ่อ\" ข้อความข้างในทำให้ปั้นรู้ได้ทันทีว่า ผู้ที่ให้คือพ่อของเค้าเอง ปั้นวางหุ่นยนต์สุดที่รักลงอย่างช้าๆ แล้วเปิดของขวัญกล่องที่ 2 ดู ปั้นพบว่าเป็น โทรศัพท์มือถือของ Nokia รุ่นใหม่ ที่สามารถทำประสิทธิภาพได้ไม่ต่างจากคอมพิวเตอร์ \"คุณแม่ นี่ก็ช่างรู้ใจจริงๆเลยนะเนี่ย\" ปั้นพูดกับตัวเอง ปั้นนำมือถือรุ่นใหม่ที่ได้จากคุณแม่นั้นมาชาร์ตแบตเตอรี่ และกลับมาเปิดของขวัญกล่องที่ 3 ปั้นแกะเรื่อยๆ ก็พบเชือกเส้นหนึ่ง ภายในไม่มีการ์ดหรือข้อความอะไรบ่งบอกให้รู้ว่าใครให้ แต่ปั้นไม่สงสัย รู้ทันทีว่าต้องเป็นพี่ก้อยแน่ \"ทำไมพี่ก้อยให้ของอะไรประหลาดๆนะ\" ปั้นตั้งคำถามกับตัวเอง ซึ่งคำถามนี้ต้องการให้มีคนตอบ นั่นก็คือพี่ก้อย ปั้นรีบวิ่งลงไปข้างล่าง พบว่าพี่ก้อยกำลังชงกาแฟ อยู่ \"พี่ก้อยครับๆ พี่ก้อยให้เชือกปั้นหรอ\"ปั้นร้องถามขณะวิ่งเข้าใกล้พี่ก้อยเรื่อยๆ พี่ก้อยทำหน้า งุนงง เหมือนคนไม่รู้เรื่องพร้อมกับพูดว่า\" พี่ก้อยไม่ได้ให้อะไรน้องปั้นเลยนะคะ แค่เงืนเดือนพี่ก้อยก็แทบจะไม่พออยู่แล้วหละคะ จะเอาเงินที่ไหนมาซื้อของขวัญให้น้องปั้นคะ\" ...ปั้นทำขำๆที่มุมปาก กล่าวตอบพี่ก้อยเหมือนคนรู้ทัน \"แม้พี่ก้อยจะเล่นตกอะไรกับปั้นก็บอกมาเถอะ ปั้นขำก็ได้ ฮา...ฮ่า...ฮา...\" ปั้นหัวเราะเหมือนคนมีอารมณ์กวนๆ แต่ปั้นเริ่มแปลกใจกับสายตาของพี่ก้อย
พี่ก้อยชงกาแฟในมือ แต่สายตาพี่ก้อยมองปั้นอย่าง งุนงง แล้วก็พูดกับปั้นอีกครั้งหนึ่ง \"พี่ก้อยไม่ได้ให้จริงๆนะคะ พี่ก้อยไม่ได้ตลกด้วย\" อาการกริยาของพี่ก้อยมันฟ้องว่าพี่ก้อยไม่รู้เรื่องด้วยจริงๆ ปั้นเริ่มใจเสีย สีหน้าซีดเผือก \"แล้วมันของใครกันหละ คนในบ้านมีอยู่ 3คน ของคุณพ่อกับคุณแม่ก็ให้มาแล้ว แล้วเชือกเส้นนี้หล่ะ เป็นของใคร?\" เสียงคำถามนี้ดังก้องอยู่ในใจของปั้น......
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น