ความหลอน!!!

ลำดับตอนที่ #1 : วาเลนไทน์เดย์

          ปั้นเป็นเด็กเรียนชายธรรมดาๆ คนหนึ่งที่เรียนอยู่โรงเรียนชายล้วนชื่อดัง แต่มีจุดเริ่มต้นอะไรบางอย่างที่ทำให้ปั้นต้องพบกับสิ่งแปลกๆ

มากมาย   ถ้ามีคนมาพูดสิ่งที่คุณไม่เห็นแต่เค้าเห็นให้คุณฟัง คุณจะเชื่อเค้ามั๊ย?

          อาจเพราะปั้นเป็นเด็กเรียนจึงทำให้ปั้นสนใจหนังสือ ต่างๆ วันนี้เป็นวาเลนไทน์ แต่เหมือนคนในบ้านจะจำไม่ได้ ปั้นก็ไม่ได้สนใจอะไร สนุกอยู่กับตัวอักษรจากเว็บไซด์อินเตอร์เน็ต ทั่วไป   พี่ก้อย พี่เลี้ยงปั้นอายุ 30ปี เคาะประตูเรียกปั้นแล้วบอกจะไปตลาดแป๊บนึง ปั้นตอบรับพร้อมกับ

นั่งเล่นอินเตอร์เน็ตต่อไป... ปั้นเกิดกระหายน้ำขึ้นมาจึงเดินลงมาเพื่อเปิดตู้เย็นทานน้ำ แต่ปั้นเกิดเหลือบไปเห็นพี่ก้อยกำลังเดินถือดอกไม้สีแดงสด ปั้นงง มาก ไปตลาดทำไมกลับมาเร็วจัง แต่ก็ไม่ได้เอะใจอะไรนัก เพราะอยากจะเล่นอินเตอร์เนตต่อ จึงเดินขึ้นห้องไปผจญกับโลกไซเบอร์ตามปกติ ก๊อก..ก๊อก...ๆ เสียงเคาะประตูดังขึ้น ปั้นรีบเดินออกไปเปิด แต่กลับไม่มีวี่แวว ผู้ที่ทำให้เกิดเสียงนั้น \"อะไรกันเนี่ย พี่ก้อยทำอะไรอะ\" ไม่มีเสียงตอบรับ สงสัยเราคงหูฝาดมั้ง ปั้นคิดในใจแล้วมานั่งเล่นอินเตอร์เน็ตต่อ เสียงกริ่งดังขึ้น กริ๊ง...... พร้อมกับเสียงตะโกนมาจากประตูบ้านว่า คุณปั้นคะ มาเปิดประตูให้พี่ก้อยหน่อยคะ...  ปั้นก้าวท้าวไปเปิดประตูบ้าน ถามพี่ก้อยว่า\"พี่ก้อยเข้าบ้านมารอบนึงแล้วไม่ใช่หรอครับ ออกไปไหนอีก\" \"ป่าวนะคะ พี่ก้อยเพิ่งกลับมาถึงบ้านเอง น้องปั้นเป็นอะไรรึปล่าว\"สีหน้าและน้ำเสียงของพี่ก้อยดูก็ออกว่าไม่ได้พูดเล่น แน่อ้าว..พี่ก้อยเพิ่งมาหรอ แล้วคนที่เธอถือดอกไม้สีแดงสดเดินอยู่หละ ใคร? ปั้นคิดในใจ ไม่กล้าพูดออกมาให้พี่ก้อยได้ยิน กลัวจะขวัญเสีย

เราอาจจะตาฝาดก็ได้มั้ง ชั่งเถอะ..ปั้นวิ่งขึ้นบ้านไปเล่นอินเตอร์เน็ตสักพัก ปั้นก็เข้านอน ตอนเช้าขณะปั้นตื่นนอนก็พบดอกไม้สีแดงสดเหี่ยวย่น วางอยู่ปลายเตียง มีการ์ดเหน็บไว้แล้วเขียนว่า สุขสันต์ วันวาเลนไทน์ ..พร้อมกับมีหยดเลือด 1 หยดหลังจบข้อความ

ของพี่ก้อยแน่เลย แต่ทำไมพี่ก้อยให้ดอกไม้แดงสดเก่าๆปั้นอย่างนี้นะ ปั้นเดินไปถามพี่ก้อยพร้อมกับดอกไม้ช่อนั้น \"ขอบคุณ สำหรับดอกไม้นะครับพี่ \" เสียงของปั้นพูดออกมาจากใจ ถึงแม้ดอกไม้จะเหี่ยวย่นก็ตาม \"อะไรกันคะ คุณปั้น ดอกไม้อะไรหรอคะ\" พี่ก้อยตอบปั้นกลับมาอย่างงุนงง

\"ก็นี่ไงครับ ดอกไม้นี่ไง พี่ก้อยไม่ได้ให้ปั้นหรอครับ\" พี่ก้อยกล่าวกลับด้วยน้ำเสียงอย่างเดิม \"พี่ไม่ได้ให้นะคะ ถ้าพี่จะให้พี่ไม่ให้ดอกไม้เหี่ยวย่นอย่างนั้นหรอก\"ปั้น งุน งง อีกครั้งและนึกถึงเรื่องเมื่อคืน และคิดว่ามันต้องมีอะไรสักอย่างแน่ๆเลย



วันนี้เป็นวันหยุดปั้นนั่งเล่นอินเตอร์เน็ตและก็เล่น msn คุยกับเพื่อนตามปกติ ปั้นผจญภัยกับโลกของอินเตอร์เน็ตมาเรื่อยๆ จนเผลอเข้ามาที่กระทู้ ตำนานผู้หญิง วันวาเลนไทน์ เนื้อหาในกระทู้ช่างน่ากลัวยิ่งนัก บอกถึงเมื่อ 2ปีที่แล้วผู้หญิงในค่ำคืนวาเลนไทน์ ที่อกหักจากคนรัก และฆ่าตัวตายพร้อมกับดอกไม้ที่ถืออยู่ในมือ โดยการแขวนคอตายใต้สะพานกรุงธนในมีถือดอกไม้พร้อมกับกระดาษข้อความที่เขียนอาฆาตถึงคนรักที่ไปมีแฟนใหม่ สภาพร่างกาย ลิ้นจุกปาก ดวงตายังบงบอกถึงความอาฆาตได้อย่างชัดเจน แต่ยังมีเนื้อความในกระทู้ต่ออีกว่า

ก่อนฆ่าตัวตาย ผู้หญิงคนนี้ได้นำดอกไม้ไปให้แก่คนรัก แต่เห็นคนรักอยู่แฟนคนใหม่ จึงเสียใจอย่างยื่งและได้ฆ่าตัวตายในที่สุด

มีความเชื่อกันว่า วิญญาณมักจะออกอาฆาตคู่รักที่เดินผ่านใต้สะพานกรุงธน ในวันวาเลนไทน์ของทุกปี



ปั้นรู้สึกสนใจกระทู้นี้เป็นอย่างมาก คิดว่าคงจะต้องเกี่ยวกับสิ่งที่ปั้นพบมาแน่ๆเลย จึงแอดเมลของผู้ตั้งกระทู้นี้ไปทาง msn แต่กลับพบว่า

อีเมลที่ปั้นแอดไปนั้นออฟไลน์อยู่