อลวนวุ่นรัก

ลำดับตอนที่ #2 : พี่เป็นนักร้องหรอ

    

              \"คือว่า..เราสองคน ก่อนที่จะมาที่นี่ เราโทรคุยกันมาประมาณ  4-5 เดือนได้ แล้วแม่กับพ่อคิดว่า.. เราจะกลับมาอยู่ด้วยกันเหมือน

       เดิมแล้วล่ะ\"   แม่พูดพร้อมกับยิ้มแก้มปริ

          \"โอ้ อย่างนี้ก็ดีสิครับ เราจะมาอยู่ด้วยกัน ว่าแต่พ่อครับเราจะไปอยู่ที่ โรงแรมของเรา หรือว่าที่นี่ครับ\"  พี่เรียวถาม   แหมพี่ที่นี่สวย    

   อย่างนี้อีกอย่างเพิ่งซื้อด้วย  พี่จะขายแล้วหรอ   ฉันคิด

          \"เรียว พ่อว่า เราอยู่ที่นี่ดีกว่า เอ่อใช่ ตอนนี้ก็ดึกแล้ว  พ่อต้องไปทำงานที่บริษัทต่อ ลูกจะอยู่ที่นี่หรือเปล่า พ่อจะได้ให้คนไปเอาของ\"

          พ่อพูด

          \"ผมขออยู่ที่นี่ดีกว่า จะได้อยู่กับแม่ และน้องสาวด้วยครับ\"   เรียวพูดหน้าตายิ้มแย้ม

         \"โอเคลูก เดี๋ยวพ่อให้คนมาเอาของให้ลูก พ่อไปก่อนนะ รินะ  โยโกะ\"   พ่อพูดกับแม่และฉันก่อนจะไป

         \"ค่ะคุณ\"     แม่พูดแล้วแม่ก็หันมาหาฉันแล้วสั่งว่า

        \"ลูกดูไปที่ห้องนอนสิ ทั้งสองคนเลยนะ อยากได้ห้องไหน เอาไปเลย\"   เมื่อแม่พูดจบ

           ฉันและพี่ชายสุดหล่อ ขึ้นไปบนบ้าน  

          \"โอ้ว้าวห้องเยอะจริง\" ฉันพูด แล้วฉันกับพี่ก็เดินเลือกห้องกัน  แล้วในที่สุด

          \"รินะ ห้องนี้ใช้ได้เลย พี่ว่าห้องนี่ของรินะดีกว่านะ\"  พี่เรียวพูดขึ้น หลังจากที่เดินหาห้องตั้งนาน

          \" อืม แล้วของพี่ล่ะ\"   ฉันถาม

          \"ก็ ห้องข้างๆ รินะ แหละ \"   พี่เรียวตอบฉัน  พร้อมกับส่งยิ้มที่แสนอบอุ่น มาให้ฉัน ทำให้หัวใจฉันหล่นไปที่ตาตุ่ม   ง่าทำไมพี่เรียว

           ต้อง  เป็นพี่ของรินะด้วย  >_<\"

          \"พี่ว่า เราเข้านอนก่อนเถอะ แล้วพรุ่งนี้เราจะไปดูโรงเรียนที่จะให้รินะเรียนก็แล้วกัน\"   พี่เรียวพูด

           \"ค่า พี่ชาย \"  ฉันตอบ     แล้วพี่เรียวกับฉันก็เดินเข้าห้องของตัวเอง

        

                    ให้ตายสิ..ฉันแอบชอบเป็นพี่ชายแท้ๆตัวเองไปได้   ฉันแปรงฟันไปด้วยคิดเรื่องนี้ไปด้วย  (คือว่าบ้านหลังนี้มีแปรงสีฟัน

                  ยาสีฟัน  ผ้าเช็ดตัวเรียบร้อยแล้ว เหมือนโรงแรมเลยล่ะค่ะ) แต่เธอก็ต้องเดินไปเอาเสื้อผ้าทั้งหมดมาเก็บไว้ที่ห้อง

              \"แต่ไม่เป็นไร  เอาเป็นว่าเราก็รักและจะหวงพี่ชายสุดหล่อให้มากก็แล้วกัน..\"   ฉันคิดแล้วก็พล่อยหลับไป



       วันรุ่งขึ้น

       \"อรุณสวัสดิ์ ครับแม่ รินะตื่นหรือยังครับ\"   เรียวถามแม่

        \"ยังเลยลูก ว่าแต่วันนี้ลูกพารินะไปโรงเรียนได้หรือเปล่า\"   แม่ถาม เพราะว่ารินะยังไม่มีที่เรียนเลย

        \"ได้ครับ..แต่ว่าผมว่าให้รินะมาอยู่โรงเรียนเดียวกับผมก็แล้วกันนะครับ\"  เรียวตอบแม่

        \"แต่ก่อนไปโรงเรียน วันนี้ผมต้องไปที่บริษัทก่อนครับ \"   เรียวพูด

        \"งั้นหรอ แล้วลูกจะกลับมาที่นี่อีกได้มั้ย\"  แม่ถามเรียว

       \" เอ่อคือ คงไม่ได้หรอกครับ เพราะว่าที่โรงเรียนวันนี้เปิดถึงแค่  บ่ายโมงเอง ผมกะว่าจะปลุกรินะไปด้วยกันเลยครับ\" เรียวลบอกแม่

        \"อืม งั้นก็แล้วแต่ลูก แล้วกัน เพราะวันนี้แม่ไม่ว่างจะจัดของเข้าที่น่ะ\"  แม่บอก

         \"ครับ ผมไปอาบน้ำก่อนนะครับ\"  เรียวพูด

          \"จ้ะ\" แม่ตอบ แล้วก็มัวจัดการเก็บของเข้าที่   เรียวขึ้นห้องนอนของตัวเองแล้วไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่ที่พ่อให้คนเอามาให้

         เมื่อเรียวอาบน้ำเสร็จ

        \"ก๊อกๆ ก๊อกๆ\"   เสียงประตูห้องรินะดังขึ้น

          \" รินะ พี่เข้าไปได้มั้ย\"   เสียงพี่เรียวดังขึ้น  แต่ นะไม่มีท่าทีตอบเลย

         \"พี่เข้าไปแล้วนะ\"  แล้วเรียวก็เปิดประตูห้องเข้ามา ยังเห็น รินะนอนอยู่บนเตียง

          \"รินะๆๆ\"  พี่เรียวเรียก แต่รินะก็ไม่ตื่น

         \"รินะ ตื่นเร็ว\"  แล้วเรียวก็เขย่าตัวรินะเบาๆ   แล้วรินะก็ตื่น

       \"อ้าวพี่เรียว อรุณสวัสดิ์ค่า \"   ฉันพูดขณะที่มีอาการงัวเงียเล้กน้อย

       \"รินะ รีบอาบน้ำเร็ว พี่จะพาเธอไปโรงเรียน\"   พี่เรียวพูด

        \"หรอค่ะ งั้นพี่รอก่อน เดี๋ยว รินะอาบน้ำก่อนนะ\"  รินะพูด

        \"คร้าบ...\" แล้วพี่เรียวก็นั่งรอ ฉันในห้องของฉันเอง  (แล้วพี่เข้าห้องผู้หญิงได้ไงเนี่ย)  คือว่าห้องนอนของทุกห้องที่อยู่ในบ้านจะมี

    ห้องน้ำและห้องแต่งตัวโดยเฉพาะ  ซึ่งแยกออกมาจากห้องนอน    ทำให้เรียวไม่สามารถเห็นฉันขณะแต่งตัวได้

     \"อ้า พี่เรียวรินะเสร็จแล้ว\"   เสียงรินะดังขึ้น ก่อนที่จะปรากฏตัวออกมา

         \".....\"  เรียวเกิดอาการช๊อกเล็กน้อย   น่ารักจังเลยน้องเรา    เรียวคิด  ขณะนั้น รินะใส่เสื้อแขนยาวสีชมพูลายดอกไม้ซึ่งน่ารักมากกระโปรงก็เป็นแบบ มินิเสกอร์ต   พร้อมกับใส่รองเท้าบูตยาวสีชมพู

           \" รินะไม่น่ารักหรอ..พี่เรียว ทำไมเงียบไปเลย\"   ฉันทักพี่เรียว ทำให้เรียวสะดุ้ง

         \"ไม่หรอก น่ารักมากเลย..ว่าแต่ว่าเราไปกันก่อนดีกว่า วันนี้ พี่จะเข้าไปที่บริษัทของพ่อด้วย\"   พี่เรียวพูด

         \" แต่เรายังไม่ได้กินอะไรเลยนะค่ะ\"   ฉันแย้ง

          \"อืม เดี๋ยวพี่จะพาไปกินข้าวที่บริษัทก็ได้ ที่นั้นมีอะไรน่ากินเยอะเลย\"   พี่เรียวพูด

         \"งั้นก็ได้ค่ะ ..ว่าแต่เราจะไปกันยังไง\"   ฉันถาม

        \"เดี๋ยวพี่จะขับรถไป\"  เรียวพูด

         \"ฮ้า พี่ขับรถแล้วหรอ\"  รินะถาม

        \"อืมม\"   เรียวตอบ   แล้วทั้งสองก็นั่งรถ สปอร์ตคันหรูของ เรียวไปบริษัท     แล้วเมื่อทั้งสองมาถึงที่บริษัทโยคิซาว่า

  

     \" อ่า เรามาถึงแล้ว\"    เรียวพูด

       \"ถึงแล้วหรอค่ะ\" ฉันถาม เพราะไม่เชื่อตาตัวเอง  บริษัทที่ทั้งสองมาถึง เป็นบริษัทที่หรูมาก   มีขนาดใหญ่ด้วย

        \"...อ่า..นั่น เรียวนี่  เรียวค่า \"       แฟนคลับเรียวเห็นเรียวลงจากรถเท่านั้น  มุงเรียวกันใหญ่

        \"เอ่อ..เรียวขอลายเซ็นหน่อยค่า  ๆๆ\"   ฉันมีท่าทีงงเล็กน้อย   ทำไมคนต้องมาขอลายเซ็นพี่เรียวด้วย

      \" เอ่อ..คือว่าต้องขอโทษด้วยนะครับ ผมกับแฟนมีธุระต้องทำนะครับขอตัวก่อน\"   พี่เรียวพูด แล้วทำไมพี่เค้าบอกว่าเราเป็นแฟนกัน

น่า..^_^?



        แล้วทั้งสองก็หลุดพ้นจากแฟนคลับพี่เรียว  แล้วก็รีบวิ่งเข้าบริษัท

      \"นี่ พี่ ทำไมถึงมีคนมาขอลายเซ็นพี่ด้วยล่ะ\"  ฉันถาม พลางหอบไปด้วย เพราะว่าเรียวดึงมือแล้วก็รีบพาวิ่ง

      \"ฟังนะ รินะ  พี่เป็นนักร้อง ของบริษัทนี้    เรื่องของเรื่องคือ บริษัทที่พ่อเป็นเจ้าของ มันเป็นค่ายเพลง\"   อะไรนะพี่เป็นนักร้อง พ่อเป็นหัวหน้าค่ายเพลง    โอ้พระเจ้าช่วยกล้วยทอด  ไม่น่าเชื่อ ฉันมี พี่เป็นนักร้อง  โอ้ว้าว ดีจังเลย    

         \" คือว่า เราไปหาพ่อกันเถอะ\"  แล้วเรียวก็จับมือ รินะ ไปขึ้นลิฟต์ ไปชั้นที่ 36

          \"ฮ้า  ถึงแล้ว\" เรียวพูด   ง่า ให้ตายสิ สูงฉะมัดเลย ลิฟต์ก็เป็นลิฟต์แก้ว  ฉันยิ่งกลัวความสูงอยุ่

         แล้วฉันกับพี่ก็เดินไปที่ห้องทำงานของผู้อำนวยการ   ปรากฏว่า ขณะที่ พี่เรียวจับมือฉัน เดินไปที่จุดหมายนั้น มีพนักงานผู้ชายและพนักงานผุ้หญิงมองกันตาเป็นมันเลย   55+  อิจฉาฉันละสิ  เรียวคิด

         \"ก๊อกๆ\"   แล้วพี่เรียวก็หยุดอยู่ที่ห้องๆหนึ่ง  

         \" เข้ามาได้\"   เสียงของพ่อตอบมา แสดงว่า  นี่คือห้องผู้อำนวยการน่ะเอง  แล้วฉันกับพี่เรียวก็เดินเข้าห้อง   ปรากฏว่าในห้องมีผู้ชายคนนึงซึ่ง   กำลังนั่งคุยกับพ่ออยู่

           \" อ่าเรียวกับ รินะน่ะเอง เอ้า วันนี้ไม่มีงานของลูกหรอกเรียว เทปลูกที่ออกไปตลาดน่ะ ขายดีเป็นเทน้ำเทท่าเลยไม่มีปัญหาเลย\"

        พ่อพูด



        \"  เอ่อ..ใช่   โทยะคุง นี่รินะลูกสาวฉันเอง\" พ่อแนะนำฉันกับผู้ชายคนนั้น

        \" ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ\"  ฉันพูด

         \"ส่วนรินะ นี่ โทยะ อากิระ น่ะ\" เมื่อพ่อพูดจบ ผู้ชายคนนั้นก็ หันหลังมามองฉัน    โอ้ว้าว..เท่จัง  หล่อมากเลยอ่า

         \"ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันครับ   ท่านโยคิซาว่าผมต้องขอตัวไปก่อนนะครับ\"  โทยะคุงพูด

         \"อืมมม\"   แล้วโทยะ ก็ก้มหัวให้พ่อของฉันแล้วเค้าก็เดินออกจากห้องไป

       \"เออ่อ..งั้นถ้าไม่มีอะไร ผมต้องพารินะไปสมัครที่โรงเรียนก่อนนะนะครับ\"   พี่เรียวพูดขึ้นหลังจากเงียบไปนาน

      \"อืมม ไปเถอะ ว่าแต่กินอะไรหรือยังล่ะ\"    พ่อถาม

         \"ยังเลยครับเรากำลังจะไปหาอะไรกินอยู่พอดี ไปก่อนนะครับ\"พี่เรียวพูด แล้วพ่อก้พยักหน้าเป็นเชิงอนุญาต

         แล้วทั้งสองก็เดินไปหาอะไรกินที่โรงอาหารปรากฏว่า เมื่อซื้อของมาแล้ว ไม่มีที่นั่ง ก็เห็นโต๊ะหนึ่ง ซึ่งมี โทยะ กับ ผู้ชายคนนึงซึ่งออกกระเทยนั่งอยู่   แต่นั่นไม่ใช่อุปสรรค พี่เรียวจับมือฉัน ( อีกและ)  เดินไปนั่งที่โต๊ะนั้น

         \" อ้าว เรียวคุงน่ะเอง แล้วนี้ใครล่ะ แฟนหรอ น่ารักจังเลยน่าจะเอามาร้องเพลงด้วยดันนะ\"   กระเทยคนนั้นทักพี่เรียวอย่างสนิทสนม

        \"เออ่อ  คือ ฉัน โยคิซาว่า  รินะ ค่ะ\"    เมื่อฉันแนะนำตัวไป  กระเทยคนนั้น งงเล็กน้อย

         \"คือว่า  รินะ เป็นน้องสาวของผมครับ   น้องสาวแท้ๆ\"   พี่เรียวพูด ทำให้กระเทยคนนั้นหายงงทันที

        \" อ้าวหรอ  เป็นลูกสาวของท่านประธานนั้นเอง\"  กระเทยคนเดิมพูด

          \" คือว่า  เดี๊ยนนะ ทำหน้าที่จัดหานักร้องของบริษัท ค่า  ชื่อว่า  อุเมะจังยินดีที่ได้รู้จักฮะ\" กระเทยที่ชื่ออุเมะจังพูด

        \"อ้าว  อากิระ  เงียบทำไมอ่า\"   เรียวทัก โทยะ อย่างสนิทสนม  เพราะเห็นว่า  โทยะ เงียบมาตั้งนาน

        \"เปล่าไม่ใช่หรอก เออ เรียว วันนี้ไปไหนหรือเปล่า   วันนี้ ฉันว่าง มันเบื่อน่ะ\" โทยะพูด

      \"เอ่อ.คือฉันจะพารินะ ไปสมัครที่โรงเรียน  อิจิโนมิยะน่ะ\"  เรียวพูด

         \"งั้นหรอ  ผมไปด้วยได้หรือเปล่าครับ\"  แล้ว โทยะคุง ก็หันมาถามฉัน ส่งยิ้มด้วย  โอ้ว หัวใจฉันแทบละลาย

         \"......\"   ฉันเงียบ

        \" แหม อากิระคุง  เริ่มแล้วไง ติดใจน้องสาวของเรียวคุงหรอ \"    อุเมะจังพูดแซว โทยะ

       \"เปล่านะ\"   โทยะคุงหน้าแดง

         \"อืมม พอเถอะ นี้มัน 11โมงกว่าแล้ว อากิระไปด้วยกันก็ได้\"   พี่เรียวพูด

  แล้วเราทั้งสามก็นั่งรถของพี่เรียวไป   ( รถของ โทยะอยู่ในที่จอดรถของ บริษัท โยคิซาว่า)



************************************************

        คือว่า ชื่อ โทยะ อากิระ เอามาจาก ฮิคารุเซียนโกะ  ที่เอามาก็เพราะ  เราชอบชื่อนี้มากๆเลยนะ  ต้องขอโทษ ที่เอาชื่อนี้มาจากเรื่องอื่นนะค่ะ