ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    {IFNT-F} `LOVELY CANDY♡

    ลำดับตอนที่ #2 : ゙< LOVELY CANDY♡ > - EP.2 Merry X'mas!

    • อัปเดตล่าสุด 26 ธ.ค. 57




    EP.2♡ Merry X'mas




    "นี่ๆซองจงมาดูหิมะดิ" ลีดเดอร์อินฟินิทเอฟเดินมากอดคอน้องเล็กก่อนจะชี้ไปตรงกระจกใสๆบานหนึ่ง ดวงตากลมโตมองก่อนจะเอียงคอสงสัยเหมือนลูกแมว



    "แล้วไงอ่ะ"



    "..."



    "..."



    ทั้งซองยอลและซองจงเงียบและมองหน้ากันครู่ใหญ่ก่อนซองยอลจะยิ้มออกมามือหนาหยิกแก้มนิ่มๆของคนตัวเล็กที่อยู่ตรงหน้าเบาๆก่อนซองจงจะค่อยๆยิ้มตามซองยอล



    "ก็มันสวยดี พี่อยากดูหิมะกับนายแค่สองคนไง.." มือหนาของซองยอลค่อยๆลูบหัวซองจงเบาๆก่อนคนตัวเล็กจะเลิกคิ้วขึ้นอย่างงงๆ



    "หือ ว่าไงนะ"



    "อืมตามที่ได้ยินอ่ะ"



    "ฟังไม่ทัน พี่ซองยอลพูดเร็วเกินนะ"



    ซองจงเริ่มทำหน้าบึ้งใส่คนตรงหน้าก่อนซองยอลจะเงียบไปสักพักใหญ่ ใช่ตอนนี้ซองยอลกำลังคิดหาวิธีที่จะทำให้เขากับซองจงเข้าใกล้กันมากขึ้นไงล่ะ



    อืม.. รู้แล้ว..



    "พี่ซองยอล.."



    "อยากได้ยินอีกก็กอดพี่ดิ"



    "ห้ะ"



    "กอดดิอยากได้รู้ไม่ใช่อ่อ" ซองยอลยิ้มจนตาแทบปิดก่อนซองจงขมวดคิ้วไม่พอใจนิดๆ มือเรียวเล็กเหมือนจะยกขึ้นฟาดคนพี่ที่ทำตัวนิสัยไม่ดีใส่แต่ซองยอลดันจับมือซองจงไว้ก่อน



    "เล่นงี้เลยหรอ"



    "เร็วกอดๆ"



    "จะกอดได้ไงพี่จับมือผม" ซองจงพูดขึ้นซองยอลก็รีบปล่อยมือซองจงทันทีก่อนร่างสูงจะรีบอ้าแขนรอคนตัวเล็กเข้ามาอยู่ในอ้อมกอด



    "นิสัยไม่ดี" เสียงหวานพูดจบก็รีบสวมกอดซองยอลอย่างไว คนนิสัยไม่ดีที่พอจะฉลาดกับเรื่องฉวยโอกาสก็รีบกอดซองจงไว้แน่น แน่นพอที่น้องจะดิ้นออกไม่ได้



    "บอกดิ"



    "หือ.."



    "บอกสิเมื่อกี้พี่พูดว่าอะไร" ซองจงเงยหน้ามองคนตัวสูงกว่ากระพริบตาปริบๆ ก่อนซองยอลจะยิ้มออกมานิดๆ



    "บอกว่า..."



    "พี่อยากดูหิมะกับซองจงแค่สองคน" ซองยอลบีบจมูกคนตัวเล็กเบาๆก่อนคนที่รอคำตอบจากซองยอลจะแก้มแดงขึ้นมาอย่างดื้อๆ ซองจงรีบดิ้นสุดแรงก่อนมือบางจะฟาดไปกลางแผ่นหลังซองยอลอย่างแรง



    "โอ้ย!"



    "ไอพี่บ้า" ซองจงรีบดุใส่แก้อาการเขินของตัวเองแต่ซองยอลยังคงยิ้มและยีหัวซองจงเหมือนเคย



    "เขินหรอ"



    "ทำไมต้องเขินด้วย อะไรก็ไม่รู้ผู้ชายด้วยกันนะพี่"



    "...แล้วทำไมอ่ะ ผู้ชายด้วยกันนี่จู๋จี๋กันไม่ได้หรอ"



    พอซองยอลพูดจบอาการเขินของซองจงก็พุ่งขึ้นใบหน้าอีกครั้งร่างบางทำอะไรไม่ถูกจนเกือบจะฟาดซองยอลไปอีกครั้ง แต่คนตัวสูงก็รีบดึงซองจงเข้าไปกอดอย่างไวจนคนถูกกอดสะดุ้งทำอะไรไม่ถูก



    "นี่ซองจง ไอเด็กดื้อ" ซองยอลกระซิบข้างๆหูซองจงเบาๆจนซองจงนิ่งไปชั่วขณะ มือหนาลูบหัวซองจงเบาๆจนคนตัวเล็กหลับตาพริ้มคล้อยตามไป จมูกโด่งของซองยอลค่อยๆเลื่อนไปใกล้ๆแก้มนิ่มๆของซองจงก่อนจะกดลงไปเบาๆ



    "...เมอร์รี่คริสต์มาสนะเด็กดื้อ..."


    !!!





     


    "แอลกินข้าว" เสียงลีดเดอร์ซองกยูดังขึ้นอยู่ทางหน้าประตูห้องของแอลก่อนร่างสูงจะหันมามองด้วยหางตาและหันกลับไปมองโน๊ตบุ๊คต่อ



    "..."



    "แอลกิน..."



    "ไม่กิน"



    "ก็แล้วแต๊ ซองยอลกับซองจงกำลังนั่งป้อนข้าวอยู่ด้วยกันนู้น" ซองกยูพูดน้ำเสียงแหย่ๆก่อนจะรีบปิดประตูห้องอย่างไวเพราะดูท่าทางของแอลเหมือนจะลุกขึ้นมาตีซองกยู



    "พี่แอลไม่ออกมาหรอ" ซองจงเอ่ยถามพี่ใหญ่ของวงทันทีเมื่อเขาเดินเข้ามานั่งที่เก้าอี้ ซองยอลที่นั่งข้างๆก็หันไปมองซองจงด้วยสายตาไม่พอใจอีกต่างหาก



    ห่วงมันมากมั้ง...



    "ไม่กินก็ไม่ต้องกินสิเรามากินกันให้หมดเหอะ" ซองยอลรีบพูดทันทีก่อนจะตักอาหารบนโต๊ะมากินอย่างไวจนทุกคนนั่งอึ้งกันไปชั่วขณะก่อนจะนั่งกินข้าวกันตามปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น



    ทั้งๆที่มันมี..



    'เออกินไปให้หมดเลยเหอะไม่กินก็ได้วะ!'



    แอลขมวดคิ้วไม่พอใจก่อนจะถอนหายใจออกมาและถอนหายใจไปอีกเรื่อยๆ ตอนนี้แอลกำลังไม่พอใจ ใช่เขาเห็นทุกอย่างที่ซองยอลทำอะไรซองจงไปจี๊ดสุดตรงไปหอมแก้มนั่นแหละแอลถึงโกรธขนาดนี้



    แก้มซองจงของกูคนเดียวเว้ย!



    แอลส่ายหัวเบาๆก่อนจะนั่งดูโทรทัศน์ต่อตอนนี้โน๊ตบุ๊คคือที่พังพิงใจของแอลที่สุดแล้ว แต่มันดันไม่ใช่ เขาคิดถึงเรื่องนั้นตลอดเลย ถอนหายใจเป็นล้านๆรอบแล้ว



    "พี่แอล.." เสียงของคนที่แอลกำลังคิดถึงดังขึ้นก่อนร่างสูงจะรีบหันไปหาทันทีจนลืมไปแล้วว่าตอนนี้เขากำลังโกรธซองจง



    "...มาทำไม" แอลตั้งสติขึ้นได้ก่อนสีหน้าจะเริ่มเปลี่ยนไปเหมือนไม่อยากคุยกับซองจงอย่างนั้น น้ำเสียงเริ่มนิ่งขึ้นจนซองจงเริ่มกลัวแปลกๆ



    "กินข้าวสิมันจะหมดแล้วนะ"



    "ไม่ ไปไหนก็ไปๆ" คนฟอร์มจัดรีบพูดไล่ซองจงอย่างไวจนซองจงตกใจเล็กน้อย ซองจงพยักหน้าเบาๆก่อนแอลจะรีบหันกลับไปมองโน๊ตบุ๊คนั่งดูรูปต่อ



    "เค๊.."



    เสียงปิดประตูดังขึ้นก่อนมือหนาจะตบปากตัวเองอย่างแรง



    "ปากหมาอีกแล้ว..." แอลตบปากตัวเองอีกครั้งก่อนจะปิดหน้าจอโน๊ตบุ๊คอย่างไวตอนนี้จากที่แอลเครียดมากๆมันกลับเครียดมากของมากกว่าเดิม แอลทำตัวนิสัยไม่ดีกับซองจงอีกแล้ว



    "ซองจงไปหาไรกินกันมั้ย" ซองยอลรีบถามซองจงทันทีเมื่อคนตัวเล็กเดินก้าวขาอย่างไว แต่ซองจงกับก้มหน้าเงียบจนซองยอลสงสัย



    "ไม่เป็นไรผมอิ่มแล้ว" น้ำเสียงหวานพูดจบก็รีบเดินเข้าห้องตัวเองแถมยังล็อกประตูไว้อีก ซองยอลก็ยิ่งสงสัยอีก แต่เข้าไปถามตอนนี้น้องคงเหวี่ยงกลับมาแน่ๆ



    เครียดเรื่องงานมั้ง...



    ซองยอลไม่อยากคิดมากเรื่องซองจงร่างสูงยิ้มนิดๆก่อนจะรีบเดินเข้าห้องตัวเอง ทุกอย่างก็เหมือนเดิมกิจวัตรประจำวันของอินฟินิทก็แย่งกันอาบน้ำแต่ดูเหมือนมันจะไม่สนุกเหมือนวันอื่นนี่สิ มักเน่ไลน์ซึมกันไปอย่างดื้อๆเลยนะ



    0.00 AM



    คาริสม่าของวงอินฟินิทสะดุ้งตื่นขึ้นมาเที่ยงคืนพอดี ตอนนี้มันวันที่ 26 แล้วนะมันไม่ใช่วันคริสต์มาสแล้วล่ะ แต่มันจะทันมั้ยเขายังไม่ได้พูดคำว่า เมอร์รี่คริสต์มาส ให้คนสำคัญเลย ร่างสูงค่อยๆบิดขี้เกียจก่อนจะลุกขึ้นจากเตียง มือหนาค่อยๆเปิดผ้าม่านดูบรรยากาศข้างนอก



    หิมะยังตกอยู่เลย...



    มันดูโรแมนติกดีนะ



    ขายาวรีบก้าวเดินออกจากห้องของตัวเองก่อนจะค่อยๆย่องไปหน้าประตูห้องนอนของซองจง มือหนาค่อยๆเลื่อนมือไปจับลูกบิดประตูก่อนจะบิดเบาๆ



    'ประตูไม่ได้ล็อกด้วย.. แหล่มหมู'



    มือหนาค่อยๆดันประตูเข้าไปก่อนจะมองมักเน่ตัวน้อยที่กำลังหลับใหลอยู่ในภวังค์ของความฝันอยู่ แอลค่อยๆเดินเบาๆๆไม่ให้เสียงมันดังเกินจนซองจงตื่น ร่างสูงค่อยๆลูบหัวซองจงเบาๆก่อนจะสะกิดที่ต้นแขนของซองจง



    "ซองจง"



    "อื้อ"



    "พาออกไปหาไรกินหน่อย" แอลรีบดึงแขนซองจงให้ลุกออกจากเตียง ไอคนตัวเล็กที่เพิ่งสะลึมสะลือก็เออออกับแอลไปแถมยังลุกขึ้นมาอย่างงงๆอีกด้วย มือหนาตบแก้มซองจงเบาๆก่อนคนตัวเล็กจะขมวดคิ้วค่อยๆขยี้ตามองคนที่มาก่อกวนการนอนของเขา



    "อ่ะใส่" แอลรีบยื่นเสื้อกันหนาวตัวหนาให้ซองจงก่อนซองจงจะขมวดคิ้วสงสัย แต่ก็ยังรับเสื้อกันหนาวจากแอลไปอยู่ดี



    "ไปไหน"



    "ไปหาไรกินกัน" แอลพูดจบซองจงก็ค่อยๆเงยหน้ามองนาฬิกาก่อนตากลมโตจะเบิกกว้างออกมาด้วยความตกใจ



    "เที่ยงคืนเนี่ยนะ!" ซองจงตะโกนเสียงดังจนมือหนาต้องรีบปิดปากซองจงเว้ย แต่เด็กดื้อก็ยังคงจะพยายามดึงมือของแอลออกไปอีก



    "อย่าบ่นสิ ไปด้วยกันเหอะ" แอลพูดจบก็รีบดึงน้องเล็กออกจากหออย่างไวแถมยังปล่อยให้ซองจงงงกับเขาอีกต่างหาก มือหนาจับข้อมือซองจงเดินข้ามถนนก่อนซองจงจะจ้องหน้าแอลไม่หยุด



    "มองทำไม" คนที่รู้ตัวว่าวองจงกำลังจ้องมองเอ่ยปากถามขึ้นก่อนซองจงจะเริ่มทำหน้าบึ้งใส่แถมยังสะบัดข้อมือออกอย่างงอนๆอีก



    "ก็ไล่กันเมื่อตอนหัวค่ำ แล้วตอนนี้มาชวนกันทำไมอ่ะ"



    "..."



    "คนนิสัยไม่ดี ไล่กันแล้วยังมาชวนอีกแถมยังเข้าห้องผมแล้วไม่ขออนุญาตอีก นิสัยไม่ดีที่สุดเลย แล้วยัง..."



    "ถ้าเคาะประตูเข้าไปนายจะยอมมาด้วยหรอ" แอลรีบพูดตัดหน้าน้องเล็กขี้บ่นก่อนซองจงจะก้มหน้าลงอย่างเงียบๆ มือหนาค่อยๆจับข้อมือซองจงอีกครั้งก่อนจะพาเดินเข้าร้านอาหารร้านหนึ่ง



    "เลี้ยงเลย" ซองจงทำตาขวางใส่แอลนิดๆก่อนร่างสูงจะค่อยๆยิ้มมุมปาก เขาพยักหน้ารับก่อนจะลูบหัวซองจงเบาๆ



    "อยากกินอะไรก็สั่งสิ" เสียงทุ้มพูดจบซองจงก็รีบยิ้มออกมาจนตาปิด ก่อนจะรีบสั่งอาหารอย่างไวส่วนคนเลี้ยงมื้อดึกก็รีบสั่งตาม



    "ทำไมสั่งเยอะงี้ล่ะ ไม่อิ่มหรอเมื่อหัวค่ำ..."



    "กินไม่ลง..." ซองจงตอบอย่างไวก่อนแอลจะเลิกคิ้วมองซองจง ใบหน้าหล่อยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆใบหน้าของอีซองจงก่อนคนตัวเล็กจะรีบเขยิบออก



    "ทำไมอ่ะ"



    "ผมเครียดเรื่องพี่นั่นแหละ" ซองจงเริ่มพองแก้มขึ้นมาอย่างงอนๆก่อนแอลจะค่อยยิ้มจนตาแทบปิด ซองจงขมวดคิ้วก่อนจะนิ้วเรียวจะดีดหน้าผากคนพี่อย่างแรงแต่แอลกลับไม่โกรธเลยสักนิด



    "ซองจงอา ขอโทษนะ"



    "..."



    "ขอโทษที่ปากหมาใส่อ่ะ ความจริงพี่ก็อยากคุยกับนายนะไม่ได้อยากไล่" พูดจบซองจงก็ยิ้มจนตาปิดแก้มซองจงเริ่มแดงขึ้นกว่าเดิมก่อนจะส่ายหัวนิดๆ



    "นานๆทีจะพูดแบบนี้นะเนี่ย"



    "อืมก็นานๆทีนี่แหละ"



    "คนฟอร์มจัดเอ๊ย" ซองจงหัวเราะนิดๆก่อนแอลจะหัวเราะตาม มือหนาเลื่อนไปบีบจมูกซองจงเบาๆดวงตากลมโตจ้องมองร่างสูงจนตาไม่กระพริบก่อนจะดึงมือแอลออก



    "ซองจง"



    "อะไร"



    "เมอร์รี่คริสต์มาส... ทันมั้ยเนี่ย" แอลยิ้มโชว์ลักยิ้มก่อนซองจงจะรีบพยักหน้างึกๆ มือเรียวค่อยๆเลื่อนไปหยิกแก้มร่างสูงเบาๆก่อนจะหัวเราะออกมานิดๆ



    "พี่แอลก็น่ารักเป็นกับเขาเป็นนะเนี่ย.."



    "..."



    "เมอร์รี่คริสต์มาสเหมือนกันนะ" ซองจงค่อยๆเอามือออกจากแก้มแอลก่อนมือหนาจะรีบดึงร่างบางมากอดคออย่างไว



    "กลับไปนอนห้องเดียวกันนะ"



    "..."



    "นะ" แอลเริ่มโชว์มุกอ้อนเดิมๆออกมาอีกแล้ว ร่างกอดกอดแขนซองจงทันทีก่อนซองจงจะยิ้มออกมาเพราะความน่ารักของแอล



    "อืมก็ได้"



    แอลยิ้มจนตาปิดหน้าแทบยับก่อนจะหัวเราะออกมานิดๆซองจงก็ดันหัวเราะตามอีกทั้งสองคนนั่งกินอาหารที่ตัวเองสั่งแถมยังมีป้อนข้าวให้กันอีก แอลคงมีความสุขในตอนดึกๆมากกว่าตอนกลางวันซะมากกว่าเพราะเขาขออะไรซองจงเขาก็ยอมหมดเลยไงล่ะ



    อย่างน้อยแอลก็เหนือกว่าซองยอลที่ได้นอนกับซองจงล่ะมั้ง...



    _________________________
    มาเพิ่มตอนที่2ให้แล้วนะคะ หลังจากขี้เกียจมานาน..
    แวร์ๆอิสแวร์ๆ(ไหนๆก็ไหนๆ)ถือเป็นโอกาสวันคริสต์มาสเลยมาอัพให้เลยปั่นอย่างเร่งด่วน
    ขอบคุณหลายคนๆอันน้อยนิดที่ติดตามฟิคเรื่องนี้นะคะ ขอบคุณมากๆเลยนะคะมีกำลังใจมาก!
    รักทุกคนมากๆนะคะจะพยายามเป็นไรท์เตอร์ที่แต่งฟิคให้เก่งกว่านี้นะคะ
    ขอบคุณที่ติดตามอีกครั้งแล้วจะรีบมาอัพตอนที่3ในโอกาสไหนสักครั้ง รักนะคะ♥
    twitter: @m3ltedx
    #ฟิคลลคด
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×