คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : U Dont Alone : P. 7 Hug of u...
U Don’t Alone : Tey X Nont
P. 7 Hug of u
‘RRRRRRRRRRRRRRrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr’
“หวัดดีคับ”
-หวัดดีคับนนท์
“..อื้ม” เสียงปกติแฮะ สงสัยหายแล้ว..
-คุยได้มั๊ย? ว่างหรือป่าวคับ-
“ได้คับ ว่างอยู่”
-อืม....สรุปคนนั้นเค้าเป็นใครอะคับ-
“คนไหน”
-ก็พี่คนที่....จับมือนนท์ไง- ความจริงเค้าแอบไปสืบมานิดหน่อยแล้วล่ะว่าเป็นใคร แต่ทำไมมันต้องจับมือนนท์นี่สิ ไหนแหล่งข่าวบอกว่ามันมีแฟนแล้วไง-*- ม่อนี่หว่า..
“อ๋อออ เอ่อ...พี่วินเค้าเป็นพี่รหัสเราเอง”
-แค่นั้น?-
“แค่ไหน?”
-อย่ากวนตินสินนท์-
“ฮ่าๆ คับ แค่นั้นแหละ”
-อื้ม..ดีแล้ว แล้วนี่เป็นไงบ้างคับ เราเพิ่งได้ข่าวว่ายุ้ยเรียนที่เดียวกันกับพวกเราหรอ เจอเค้าบ้างยังล่ะ-
“
..ยังคับ....แต่เราก็ดีขึ้นแล้วล่ะ ขอบคุณที่เป็นห่วงคับ
.” โอ้ยยย~ ทำไมการจะลืมคนๆนึงมันถึงยากขนาดนี้นะ..
-...นนท์?..............................แปบนึงนะ เดวเจอกันคับ- จู่ๆเต้ยก็วางสายไป ร่างเล็กปล่อยใจไปเรื่อยๆ แล้วก็ต้องสะดุ้งกับเสียงแตรรถ หัวกลมๆชะโงกออกไปดู รถสีดำที่คุ้นเคยกำลังรอให้พ่อบ้านเปิดประตูเพื่อจะเข้ามาจอดในบ้าน เต้ย? มาไมวะ????
“ดึกแล้วนะทำไมยังขับรถมาอีกคับ มันอันตรายนะเต้ย” เสียงหวานแหวใส่ขณะที่อีกคนยังไม่ทันจะลงจากรถดี แต่ไม่มีคำตอบใดหลุดมาจากร่างสูง คนตัวเล็กก็รู้สึกว่าตัวเองโดนดึงเข้าไปหาอกกว้างของอีกคน อ้อมกอดที่คุ้นเคย อ้อมกอดที่ทำให้เค้าอบอุ่นอยู่เสมอ...
“เต้ย....”
“บอกแล้วใช่มั๊ยคับ ว่าเราจะอยู่ข้างๆ ไม่ปล่อยให้นนท์ต้องร้องไห้อยู่คนเดียว”
“บ้าหรอ~ ใครเค้าจะร้องไห้กัน ~” ดวงตากลมมีน้ำใสเอ่อขึ้นนมาก่อนจะไหลลงมายังแก้มนวล ไม่รู้ทำไม แค่คนๆนี้กอด หรือว่าอยู่ข้างๆ เค้าก็รู้สึกอบอุ่นและปลอดภัย ความรู้สึกมากมายที่อยู่ในใจ ก็เอ่อล้นออกมาต่อหน้าร่างสูง ....เค้าอยากจะอยู่อย่างนี้ อยากให้คนๆนี้อยู่ข้างเค้าตลอดไป... เห็นแก่ตัวเกินไปหรือป่าวนะ....
คนตัวเล็กหลับไปแล้ว ร่างสูงเดินลงมาข้างล่างเพื่อหาน้ำดื่ม แต่ก็ต้องสะดุดกับหญิงไวกลางคนที่ยืนอยู่ตรงกลางบรรไดบ้าน
“เต้ยใช่มั๊ยลูก?”
“คับ”
“ตั้งแต่เลิกกับยุ้ย ก็ดูเหมือนเจ้าตัวเล็กของแม่จะยิ้มน้อยลง....แต่ทุกครั้งที่กลับมาบ้านเค้าก็จะเล่าเรื่องของเต้ยให้แม่ฟัง ใบหน้าเค้าดูต่างออกไปกว่าตอนท่เล่าเรื่องยุ้ยให้แม่ฟังครั้งแรก”
“ต่างออกไป?” คิ้วเรียวขมวดเค้าหากันอย่างสงสัย
“ใช่จ๊ะ เต้ยคงจะสนิทกับนนท์มานานสินะ” แม่ของนนท์ยิ้มหวานให้ เป็นยิ้มที่ดูน่ารักจิงใจ เหมือนกับคนที่หลับไปแล้วไม่มีผิด
“ก็....มั้งคับ” ร่างสูงได้แต่ส่งยิ้มแหยๆไปให้ ....อาทิตย์เดียวเองคับคุณแม่ แต่ถ้านับเวลาที่ผมแอบมองลูกคนแม่ด้วยก็นานพอตัวคับ อิอิ
“ยังไงแม่ก็ฝากเค้าด้วยนะจ๊ะ เค้าน่ะติดพ่อมาก เต้ยคงจะเหมือนพ่อเค้าล่ะมั้ง”
“ค...คับ” พ่อ? นี่เค้าแก่ขนาดนั้นเลยหรอคุณแม่-*-
“แม่ไว้ใจเต้ยนะ แม่ถึงให้เต้ยยอมอุ้มนนท์ขึ้นไปนอน ไม่งั้นไม่มีใครได้ขึ้นหรอกนะจะบอกให้” หญิงกลางคนขยิบตาให้เต้ยทีนึงก่อนจะยิ้มให้ แล้วเดินกลับขึ้นห้องไป
“ง่า.....ฝันดีคับคุณแม่” เต้ยถึงกับหน้าขึ้นสีเมื่อถูกว่าที่แม่เยาย(?)รู้ทัน ก่อนจะบอกราตรีสวัสแม่ของนนท์
“ฝันดีจ๊ะ ฝากด้วยนะ”
ร่างสูงค่อยๆแทรกตัวเข้าไปในผ้าห่มช้าๆ ...หอมจังน้า~ นอนดีกว่า ผมเป็นคนดีพอหน่า... หลับตาลงได้สักพักก็รู้สึกว่ามีแรงเบียดเข้ามา
“ขอโทดคับ เราทำให้นนท์ตื่นหรอ?”
ร่างสูงลืมตาขึ้นอีกครั้งก็พบดวงตากลมปรือขึ้นมา ปล้วปากเล็กก็เอ่ยคำที่คนตัวโตไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะเป็นฝ่ายพูดออกมา
“เต้ย....กอดเราหน่อยได้มั๊ย?” ไม่ต้องรอคำตอบของอีกฝ่าย แขนเล็กก็วาดลงที่ลำตัวอีกคนทันที เต้ยตกใจเล้กน้อย ก่อนจะหันไปกอด และให้อีกคนหนุนแขนดีๆ
“อยู่ดีๆทำไมถึงอ้อนเราล่ะ?”
“ไม่รู้~อุ่นมั้ง” นนท์ตอบออกมาเสียงอู้อี้เพราะใบหน้าหวานตอนนี้ซุกอยู่ที่อกของเค้า
“ฮะๆ~ ฝันดีคับ” ร่างสูงก้มลงกระซิบที่ข้างหูคนตัวเล็กเบาๆ ดีนะที่ปิดไฟแล้ว ไม่งั้นเต้ยต้องเห็นแน่ๆว่าตอนนี้หน้าเค้าแดงขนาดไหน
“อื้ม~ เช้นกันคับ” แล้วนนท์ก็กลับสู่ห้วงนททราอีกรอบ ห้องทั้งห้องตกสู่ความเงียบอีกครั้งพร้อมร่างสองที่คอยให้ความอบอุ่นซึ่งกันและกัน
......
..
ซะเมื่อไหร่ล่ะ!!!? ทั้งกลิ่น ทั้งใกล้ขนาดนี้ ผมก็ผู้ชายนะคับ!! โอ๊ยยยยยยยย อยากจะบ้า เดวพ่อก็ปล้ำซะดีมั๊ย มานอนทำหน้าน่ารักอยู่บนตัวเนี้ย!!!~ ว่าแล้วร่างสูงก็ค่อยๆเขยิบตัวออกมาแล้วเอาหมอนข้างเข้าแทนที่ ก่อนจะรีบวิง่เข้าห้องน้ำไปสงบอารมตัวเอง
“เฮ้อ~ หื่นจิงกุ” เสียงทุ้มสบถออกมาเบาๆ แล้วพาร่างสูงใหญ่ของตัวเองกลับมานอนแหมะที่เดิม พร้อมเป็นหมอนข้างให้อีกคนกอดก่ายเหมือนเก่า ก่อนจะตามคนตัวเล็กเข้าสู่นิทราไปอีกคน
///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
คุยสักนิดกับLzjama// ในที่สุดก็ลงวันนี้ครบ2พาส นั่งแต่งยันเสด2พาสสสส อัยยะ แต่พาสนี้สันมากอะ-*- ขอโทดคะ หิวข้าว ง่วงนอน วันนี้มานั่งแต่งที่ร้านเกมนะคะเนี่ยยย ลงทุนมากอะ ขี้ช้างจับตั๊กแตนจิงๆฉันTT ยังไงก็ขอกำลังใจด้วยนะคะ ขอบคุณคะ รักคนเม้นคิดถึงคนอ่านค้าบบบบ
ความคิดเห็น