คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : U Dont Alone : P. 4 Tey
P. 4 Tey
-มหาลัย-
“ไอ้เชี่ยเต้ย หายหัวไปเลยนะเมิง เมื่อวานเค้านัดกันแดกเหล้าที่บ้านไอ้กั้งกัน เมิงไปไหนมา?” ....ไอธัญนี่เสียงแม่งมาก่อนตัวซะอีก-*-
“อ๊อค!!~ ก็พ่อกุอ่ะดิแม่งจู่ๆก็โทมาบอกให้พากวางไปกินข้าว” เสียงทุ้มตอบคนที่วิ่งมาเพื่อล็อคคอเค้าเมื่อกี้
“แล้วเมิงก็เชื่อพ่อเมิงหรอคับ? ลูกแหง่ชิบหาย!”
“ฟวย!! พ่อกุนัดไว้แล้วเหอะคับ ไม่งั้นกุจะไปทำดอกอะไรล่ะ!?” ร่างสูงตอบอย่างเซ็งๆ
“อือหึ่~ แล้ว......เป็นไงวะ?” อีกคนถามด้วยแววตากรุ่มกริ่มเป็นเชิงรู้กันกับเพื่อนซี้หน้าหล่อ
“ก็....ขาว สวย ผิวเนียน นมใหญ่ คุณหนู โหยยยย แม่งสวดยอดอะลวกเพี้ยด!!!~” เต้ยอธิบายถึงบุคคลที่3 ให้เพื่อนรักฟังจนตาเคลิ้ม
“ก็เจ๋งเลยดิ่วะ!!!!” สายตากรุ่มกริ่มเมื่อกี้ลุกวาวขึ้นมาทันทีที่ได้ยินสรรพคุณภายนอกของสาวเจ้า
“เยสสสสสส~ แต่กุไม่เอาอ่ะ”
“งั้นกุเอาเอง! จะเอาให้แม่งร้องไม่เป..” ป๊าบ!!! ยังไม่ทันเพ้อจบดี ก็รู้สึกแรงกระแทกเข้าที่หัวตัวเองเต็มๆ
“โอ๊ยยยยยยยยยยยยยย!!!? เมิงตบกุเพื่อออ???” ธัญลูบหัวตัวเองป่อยๆ
“สมองเมิงมีแต่เรื่องพวกนี้หรอไงวะ!! กุหมายถึงว่ากุไม่สนเว้ยยย กุมีเป้าหมายของกุแล้วต่างหาก เหี้ยจิงนะเมิง-*-” ธัญ เป็นคนที่หน้าตาดี ขาวตี๋สูง ไม่ว่าจะเดินไปไหน ทั้งผู้หญิงและผู้ชายมองตามกันเป็นแถวๆ แต่ถึงเค้าจะเจ้าชู้ หน้าม่อ กะหล่อน ขนาดไหน ธัญก็ไม่เคยนอกใจและนึกถึงคนรักของตัวเองเสมอ
“อ่าวหรอ เอิ๊กๆ แล้วเป้าหมายเมิงอะเป็นไง?” คนถูกด่าหัวเราะเอิ๊กอ๊ากชอบใจ แล้วเบนไปทางประเด็นที่เพื่อนเค้าเปิดเมื่อกี้
“เรื่องของกุ!!” เต้ยตอบ พลางยักคิ้วกวนๆไปให้
“ถุ๊ย!! กุไม่รุก็ได้วะ แม่งงก!!”
“หึหึ ไม่เถียงคับ ว่าแต่เมิงเหอะ เมื่อคืนพอพวกมันกลับหมด แล้วใครอยู่ช่วยไอ้กั้งมันเก็บกวาดล่ะ” ร่างสูงถามอย่างรู้ทันอีกฝ่าย
“เรื่องของกุ!!” คำตอบที่แสนคุ้นเคยถูกส่งมาอย่างกวนๆไม่ต่างกัน
“กวนตินนะเมิงงงงง”
“เหมือนเมิงไงคับ” นิ้วเรยีวชี้หน้าเพื่อน พร้อมสายตาทะเล้น
“เหี้ย!! กุเพื่อนเมิงนะเว้ย!” เต้ยทำท่าทางตามเพื่อน
“สัส!! ก็ใช่ไง”
“เออหว่ะ” เผี๊ยะ!!! เสียงมือของสองเพื่อนซี้แทคกันอย่างถูกใจ ก่อนจะระเบิดหัวเราะออกมาทั้งคู่จนคนแถวนั้นที่กำลังเหล่ๆสองคนนี้อยู่ ถึงกับต้องรีบควักกล้องขึ้นมากดชัตเตอร์รัว ไม่ใช่อะไรหรอกนะ ว่าตอนยิ้มหล่อแล้ว ตอนหัวเราะอ้าปากกว้างๆยังหล่อเลยอะ>//<
“ก๊ากกกกกกกกก ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ…”
จึกจึก(?) อะไรวะ? ใครสะกิด?
แล้วเสียงหัวเราะของเต้ยก็ต้องหยุดลง เมื่อรู้สึกถึงแรงสะกิดที่ไหล่หนาเบาๆ
“ขอกระเป๋าตังค์ของผมด้วยคับประธานเต้ย” ร่างสูงหันหลังกลับไปมองทันทีเมื่อเสียงหวานใสที่เค้าได้ยินเมื่อวานมาจากคนที่สะกิดเค้าเมื่อกี้
“นนท์?” ....วันนี้ก็น่ารักอีกแล้ว
“คับ?” คนตัวเล็กยังคงแบมือรอกระเป๋าตังของตัวเองอยู่อย่างนั้น
“รู้ได้ไงเนี่ยว่าเราอยู่ตรงนี้?”
“ตอนแรกก็ไม่รู้หรอก...แต่เสียงหัวเราะของประธานมันเป็นเอกลักษณ์นี่คับ คิกคิก~” เสียงหัวเราะเล็กๆดูสดใสกว่าเมื่อวานมากแล้ว ตากลมโตก็ดูมีประกายมากขึ้น ร่างสูงอดยิ้มไม่ได้กับความน่ารักสดใสของอีกฝ่าย
“โหยยยยยย อะๆ แล้วนี่นนท์กินไรยังคับ” มือใหญ่ควักเอาของที่นนท์ต้องการออกมาคืน
“กำลังจะไปกินกับเพื่อนน่ะคับ” นิ้วเล็กชี้ไปข้างหลัง ที่มีผู้ชายขนาดตัวไม่ต่างกันยืนอยู่ เต้ยพยักหน้าเป็นเชิงเข้าใจ
“งั้นเราไปก่อนนะ บายคับ” เสียงใสบอกลา พร้อมยกมือโบกไปมา ก่อนจะเดินออกไป
“บายคับ” เต้ยมองตามอีกคนอย่างมีความสุข รอยยิ้มกว้างฉายอยู่บนใบหน้าหล่อเหลาจนเห็นเขี้ยวและรอยบุ๋มที่มมุแก้ม แต่แล้วก็มีเสียงมารข้างๆทำให้ต้องหุบยิ้มลง
“ใครวะเมิง น่ารักชิบหาย”
“เสือก!!!”
“เหี้ย...กระแทกหน้ากุเต็มๆ-*- กุรุและใคร หึหึ~” รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ผุดขึ้นบนใบหน้าขาวตาตี๋ๆเหล่มองเพื่อน แล้วหัวเราะออกมา
“รุแล้วก็เหยียบไว้ นี่คือเหตุผลที่ฉันต้องไปจากชีวิตเธอ~~~*” เค้าไม่รอให้เพื่อตัวเองพูดออกมาหรือเป็นคนเฉลยซะเอง ธัญเลือร้องเพลงสื่อให้อีกคนรู้แทน
“โหหหหหหหหหหหหหหหหหหห กุรุแล้วไอหล่ออออว่าเมิงร้องเพลงเพราะ แต่เก็บปากไว้แดกข้าวเหอะเมิง กุหิวจะตายอยู่และ”
“จัดไป!!” ว่าแล้วทั้งคู่ก็พากันเดินผ่านเหล่าผู้คนที่พากันมาเดินใกล้ๆเพื่อจะได้เห็นหน้าทั้งคู่ชัดๆ
/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
คุยสักนิดกับLzjama // ตอนแรกนึกว่าจะไม่ได้ลงซะแล้ว เพราะไม่สบาย เหนื่อยมากๆ เมื่อวานไปทัวอยุธยามา ไหว้พระเก้าวัด เอาบุญมาฝากทุกคนด้วยนะ เอ้าาาา สาธุ~-/\- ของกินที่ตลาดน้ำอโยธยาก็อร่อยมาก! กินไปหลายอย่างเลยทีเดียว สั่นมั๊ยคับพาสนี้? สั้นมากอะ-*- นู๋ขอโต๊ดT^T ยังไงก็ฝากติชมด้วยนะคับ รักคนเม้นคิดถึงคนอ่านคับบบบ^_________________________^
ความคิดเห็น