คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : U Don't Alone : P.1 Don't Cry...
P.1 Don't Cry
ซ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
. เสียงฝนกระหน่ำลงมาอย่างไม่ขาดสายในเมืองหลวง จราจรติดขัดจนน่าหงุดหงิด ร่างเล็กได้แต่นั่งมองหยาดฝนที่ตกลงมาเหมือนต้องการจะตอกย้ำซ้ำเติมเรื่องที่เพิ่งจะเกิดขึ้นไม่ถึงครึ่งชม.
...
..
.
"...นนท์คะ...ยุ้ยว่ามันถึงเวลาที่เราต้องคุยกันแล้วล่ะคะ" เสียงหวานเอื้อนเอ่ยออกมาช้าๆ อย่างระมัดระวัง เพื่อดูปฏิกิริยาของอีกฝ่าย
"เราก็คุยกันทุกวันอยู่แล้วนี่นา^^" ถึงช่วงนี้จะห่างๆกันก็เถอะ.... เจ้าของชื่อว่าพลางส่งรอยยิ้มทะเล้นๆออกไป ก่อนจะกุมมืออีกฝ่ายไว้ แม้ว่าเค้าจะรู้ว่าแฟนสาวใช้คำพูดและมีท่าทางที่เปลี่ยนไป แต่ก็ยังคงยิ้มเหมือนเป็นการปลอบใจตัวเอง
"นนท์....ขอโทษนะคะ ยุ้ยไม่ได้ตั้งใจจะทำให้นนท์เสียใจหรือรู้สึกแย่...แต่ว่ายุ้ยไม่ต้องการที่จะหลอกนนท์อีกแล้วคะ"
"ยุ้ยคับ คนดีของนนท์ ยุ้ยไม่เคยหลอกอะไรนนท์อยู่แล้วนะคับ" ไม่นะ!? ได้โปรด...อย่าพูดคำนั้นเลย..... คำพูดที่พลั่งพลูของอีกฝ่ายยิ่งทำให้นนท์มั่นใจ เค้าทำได้เพียงแต่กดความรู้สึกไว้ลึกๆและยิ้มออกไป เพื่อให้แฟนสาวสบายใจ ยุ้ยได้แต่ส่งสายตาสงสารออกไป หล่อนรู้เสมอว่าอีกคนไม่ได้นึกถึงตัวเองเลย
"เรื่องของนนท์และยุ้ย....ให้มันจบแค่นี้เถอะคะ...ยุ้ยรักคนอื่น......." หล่อนพูดจบก็ลุกขึ้นและเดิน ออกจากร้านอาหารซึ่งเป็นจุดนัดพบและเป็นที่ๆหล่อนและเค้าได้พบกันเป็นครั้งแรก....
.
..
...
.........ยุ้ยรักคนอื่น.........
เสียงหวานน่าฟังยังคงล่องลอยอยู่ในความคิดของนนท์ .... rrrrrrrrrrrrrrRRRRRRRRRRR~~*
ร่างเล็กสะดุ้งเฮือก มือเรียวค่อยๆควักเจ้าตัวที่มันแผดเสียงออกมา .... rrrrrrrrrrrrrrRRRRRRRRRRR~~*.... rrrrrrrrrrrrrrRRRRRRRRRRR~~*.... rrrrrrrrrrrrrrRRRR..
".........สวัสดีคับ นนท์คับ.......คับแม่....คับ.....อยู่ร้านเดิมคับ.....ยุ้ย..กลับไปแล้วคับ .....คับ......เจอกัน คับแม่.." นนท์ลุกขึ้นไปจ่ายเงิน ก่อนจะเดินออกจากร้านไป ตื๊ดดดดดดดดดตื๊ดดดดดดดดดดดด..
-คุณมีข้อความใหม่1ข้อความ ยุ้ยที่รัก-
'นนท์ ยุ้ยขอโทษ... นนท์ยังเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของยุ้ยเสมอนะคะ...ขอบคุณสำหรับทุกอย่างที่ผ่าน มา...ลาก่อนคะ'
..
.
.
"โอ๊ยยยยยย เชี่ยเอ้ย!! เพราะงี้แหละถึงไม่อยากเอารถใหญ่ออกมา แม่งจะติดไปไหนวะ เฮ้อออออออ" เด็กหนุ่มในชุดเสื้อเชิ๊ตยี่ห้อดังที่นั่งอยู่ในเบนซ์ดำมันาว สบถออกมาอย่างโมโห ดีหน่อยที่เค้าออกมา ก่อนเวลานัดชม. เพราะกะว่าจะเอารถไปล้าง แต่ยังไม่ทันถึงไหน ฝนก็ตกลงมาอย่างหนัก ก็ดีจะได้ ไม่เปลืองค่าล้างรถ... นิ้วเรียวเคาะจังหวะเบาๆตามเสียงเพลงที่เปิดในรถ ตาคมมองไปตามข้างทาง ก่อนจะสะดุดกับอะไรบางอย่าง
หือ? ใครแม่งโง่เดินตากฝนอย่างนั้นวะน่ะ คิดว่าเป็นพระเอกมิวสิคไงวะ?
"หึหึ" เด็กหนุ่มหัวเราะออกมาเบาๆ ..เดี๋ยวนะ...นั่นมันนนท์นี่หว่า?? เฮ้ย?? ทำไมหน้าตาอย่างกับโดน ใครเค้าแทงข้างหลัง(?)มาอย่างนั้นวะน่ะ???...ลงไปดูสักหน่อยดีมั๊ยนะ.....
ตาคมมองตัวเลขที่ข้อมือ..ยังทันหน่า..ขอเถลไถลหน่อยละกัน.... เค้าหักพวงมาลัยเข้าซอยแถวนั้น ก่อนหน้านนท์ไปสักกกซอย แล้วหาที่จอด มือหยาบหันไปหยิบร่ม แล้วรีบวิ่งไปหาอีกคนที่เค้า นึกถึงเมื่อกี้ทันที
"นนท์! นนท์!! นนท์!!! นี่! เดี๋ยวสิ!!" แขนเล็กถูกอีกคนดึงเอาไว้ให้หันมาหา ตาเรียวช้อนขึ้นสบตา กับอีกคนที่สูงกว่า ร่างสูงเดินเขาไปใกล้เพื่อให้ร่มบดบังสายฝนที่กะหน่ำตกลงมาอย่างไม่มีทีท่าว่า จะหยุดง่ายๆ ... ใครทำให้เพื่อนเค้าคนนี้ต้องหมองได้ขนาดนี้นะ.....
"...อ่าว...เต้ยเองหรอ?.." ปากเล็กที่เคยแดงอิ่ม ตอนนี้ซีดเพราะอุณภูมิในร่างกายลดลง ปลายเสียงสั่น เครือเล็กน้อย เต้ยมองคนตรงหน้าอย่างสงสัย ดวงตากลมโตที่มีประกายอยู่เสมอ บัดนี้เริ่มมีน้ำใสๆ คลอขึ้นมากลบดวงตาที่ไร้แววเหมือนจะพังม่านตาลงมา เพียงแต่เจ้าของสะกดกลั้นเอาไว้... เวลา นี้..เพื่อนเค้าดูเหมือนจะแตกสลายได้ทุกเมื่อ...
"เกิดอะไรขึ้น???"
"...ฮึก!~
เต้ยยยยยยยยยยยยย!!! โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ!! ฮึก!!! ฮือออออออออ ออ!!!! เต้ยยยยยยย!!!!!~~~~" แทนคำตอบ ร่างเล็กโผเค้ากอดอีกคนที่ได้ขึ้นชื่อว่าเคยเป็นเพื่อนร่วม ห้องกันตอนม.ปลาย เต้ยทำได้เพียงโอบกอดร่างเล็กแน่นเหมือนกับว่าคนตรงหน้าจะหายไป... ทำไมกันนะ? ความรู้สึกนี้?..มันคืออะไร? แล้วทำไมต้องเกิดขึ้นตอนนี้?...เค้ารู้เพียงแค่ว่า ไม่อยากให้ คนตรงหน้าต้องเสียน้ำตามากมายขนาดนี้ ไม่ต้องการที่จะเห็นใบหน้าที่ดูสดใสอยู่ตลอดเวลา ต้อง กลายเป็นแบบนี้......
..
.
/////////////////////////////////////
คุยกันสักนิดกับLzjama// หวัดดีค่าาาาา นี่เป็นนิยายเรื่องแรกที่แต่งนะคะ แอบคิดเหมือนกันว่าตอน แรกก็ดราม่าซะแล้ว>< ยังไงก็ฝากด้วยนะคะ สั่นเนอ ะ? 555+ ขอโทดด้วยถ้าผิดพลาดปะการใด มือ ใหม่หัดแต่งคะ แล้วจะรีบปั่นทุกวันนะคะ ขอกำลังใจเล็กๆน้อยๆเป็นการเม้นจะดีมากคะ แหะๆ รักคน เม้นคิดถึงคนอ่านทุกคนคะ ^0^
ความคิดเห็น