คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #43 : (บทความวิชาการ) อวสานแห่งรัตติกาล
มันือารที่นเราเปิไฟันทั้วันทั้ืน นรบวนธรรมาิอสัว์่าๆที่พึ่พาวามมื
ใ้อภิปรายโวหาร เริเนื้อหาาเว็บแนันแนลีโอราฟฟิ เิม่ะ
=====================================
อวสานแห่รัิาล
นับั้แ่โธมัส เอวา เอิสัน ไ้ประิษ์หลอไฟแบบไส้ที่มีอายุารใ้านยาวนาน มนุษย์เราไ้ใ้ประโยน์าแสสว่าอย่าเ็มที่และสะวสบาย เราใ้แสในารประอบิรรม่าๆ เ่น ารอ่านหนัสือ ารับรถ ารแสแสสี เพราะมนุษย์เป็นสัว์ที่หาินอนลาวัน วาอเราถูปรับให้เ้าับแสอาทิย์ ึมอเห็นไ้ัในที่สว่า ามธรรมาิเราวรใ้ีวิอนลาวันและเ้านอนอนลาืน ทว่าวามริไม่เป็นเ่นนั้น มนุษย์เราไม่ยอมำนน่อวามมืยามรารี และนำแสไฟประิษ์มาใ้ ทำให้ลาืนสว่าไม่่าาลาวัน
ารปรับแ่ธรรมาิเ่นนี้แม้ะรอรับวาม้อารอมนุษย์ไ้ ทว่า็มีผลระทบเ่นัน เพราะโลไม่ไ้มีเพียสัว์ที่หาินอนลาวันเท่านั้น แ่มีสัว์ที่หาินอนลาืน้วย นอานี้ ารเปลี่ยนแปลระับวามสว่าและวััรอลาวันับลาืนที่ผิปิไป ยัส่ผลระทบโยรวม่อสิ่มีีวิทุประเภทบนโลรวมถึมนุษย์ เหมือนผลรรมที่ย้อนลับมาสนอืนเราในที่สุ เราเรียผลระทบนี้ว่า มลพิษทาแส ึ่ปัุบันเป็นปัหาที่นัวิทยาศาสร์และนัธรรมาิวิทยาเริ่มสนใมาึ้น
ามธรรมาิสัว์ที่หาินลาืนำรีวิโยใ้แสันทร์และแสาวเป็นหลั แ่แสไฟประิษ์อมนุษย์อยู่ใล้ว่าและให้วามสว่ามาว่า พวมันึสับสนทิศทา หรือใ้ีวิลำบามาว่าเิม เ่น สัว์ป่าที่ใ้วามมืพราัวเป็นเป้าอสัว์นัล่า่ายึ้น ลูเ่าทะเลที่ใ้แสันทร์นำทาลสู่ทะเลเมื่อแรออาไ่ มัหลทาเ้าหาแสไฟริมหา นลาืนหลายนิบินนอาารสูที่เปิไฟสว่าไสว นทะเลมัหลแสแท่นุเาะน้ำมัน ทำให้บินวนรอบแท่นนาย แมล่าๆหลแสไฟในเมือทำให้้าาวินแมลในป่าลำนวนล ฯลฯ
สำหรับเราึ่เป็นมนุษย์ วามายอสัว์เหล่านี้อาูเป็นเรื่อเล็น้อย ทว่าารสูพันธุ์อสัว์หลายนิมีสาเหุมาามลพิษทาแส ารสำรวในสหรัอเมริาแสให้เห็นว่า เพาะในรัฟลอริาเพียรัเียว มีลูเ่าทะเลายเพราะไม่สามารถหาทาลทะเลไ้หลายแสนัวในแ่ละปี และในแถบอเมริาเหนือมีนายเพราะหลแสไฟอย่าน้อยปีละ ๑๐๐ ล้านัว ารที่สัว์นิในิหนึ่สูพันธุ์หรือลำนวนละทำให้ำนวนสัว์ผู้ล่าและเหยื่ออมันเปลี่ยนไป้วย ึ่ะส่ผลระทบ่อๆันไปเป็นลูโ่ในระบบนิเวศน์
มลพิษทาแสยัทำให้าราเวลาามธรรมาิผิปิ ล่าวือยืเวลาลาวันให้ยาวว่าลาืน หรือบาเมือที่มีวามเริ็อาไม่มีลาืนเสียเลย ารที่่วเวลาลาวันยาวึ้นทำให้น่าๆออหาอาหารไ้นานึ้น และเรียมพร้อมสำหรับารอพยพไ้เร็วว่าที่วร ทำให้เมื่อพวมันอพยพไปแล้ว ปราว่า สภาพแวล้อมในที่นั้นยัไม่เหมาะสำหรับารอาศัยและทำรัวาไ่ เ่น หส์และนเป็น้ำในอัฤษ ึ่มีปัหาารอพยพเร็วว่าปิ ทำให้เมื่อพวมันไปถึไบีเรียและวาไ่ อาาศที่นั่นยัหนาวเินไปและไ่ำนวนมาไม่อาฟัเป็นัว
นอาาราเวลาอสัว์่าๆะผิปิแล้ว นาฬิาีวภาพอมนุษย์เรา็เ่นัน ปัุบันนเรามัเิอาารผิปิ่าๆ ที่เป็นผลาารนอนหลับไม่เพียพอ นอนไม่รเวลา หรือหลับไม่สนิท วามมืสำั่อารหลับอเรามา เพราะสมอะพัผ่อนเ็มที่่อเมื่อไม่มีแสสว่ารบวน ึ่แม้ะหลับาแล้ว็ไม่ไ้หมายวามว่าประสาทสัมผัสอันอ่อนไหวอร่าายะไม่รับรู้ ทำให้บานถึับ้อสวมแถบาาเวลานอน เ่นนี้ยัไม่ิว่าเราิไฟให้ลาืนมาเินไปริๆแล้วหรอหรือ ในเมื่อมลพิษทาแสเริ่มทำลายสมุลารื่นและนอนอเรา้วย นอานี้ยัมีโรหลายนิที่ไ้รับารวิัยว่ามีสาเหุามลพิษทาแสระหว่าารนอนหลับ เ่น มะเร็ โยเพาะมะเร็ทรวอในสรีึ่มีอัราวามเสี่ยแปรผันรับแสไฟในละแวบ้านยาม่ำืน
ในบาประเทศมีารวบุมมลพิษทาแส โยารออประาศให้เมือใเมือหนึ่เป็นเมือฟ้ามื ึ่แรเริ่มมาาารำหนปริมาแสสว่าอนลาืนเพื่อให้นัาราศาสร์ทำานไ้สะว เ่น เมือแฟลสแฟฟ์ รัอริโนา ในสหรัอเมริา ึ่ไ้รับารประาศให้เป็นเมือฟ้ามืนานาาิแห่แรเมื่อปี พ.ศ.๒๕๔๔ เพื่อปป้อทัศนียภาพอหอูาวโลว์เอลล์ ปัุบันลายเป็นเมือ้นแบบารวบุมมลพิษทาแส และประเทศสาธารรัเ็ึ่ปิาะลปริมาแสไม่พึประส์ นับเป็นนิมิหมายอันีสำหรับารปรับสมุลลาวันลาืน ทั้ยัประหยัพลัานให้มนุษย์สามารถอยู่ร่วมับธรรมาิไ้อย่ายั่ยืน
ารระหนัถึมลพิษทาแส็เป็นเ่นเียวับารระหนั่อารระทำทั้หลายอมนุษย์เรา ในยามที่วามเริ้าวหน้าทาเทโนโลยีทำให้มนุษย์ลายเป็นพลโลที่เห็นแ่ัว เราไม่เยิเลยว่าแ่ารระทำเพียเล็น้อยะสามารถทำลายสมุลธรรมาิที่สิ่มีีวิทุนิุ้นินมาเป็นเวลานับล้านๆปี แม้นลาอย่าเอิสัน็ยัไม่เยิ่อนะประิษ์หลอไฟึ้น มลพิษทาแสเป็นหนึ่ในหลายๆบทเรียนสำหรับมนุษย์ให้ิอย่าถี่ถ้วนถึผลีและผลเสีย่อนที่ะสร้าสรร์สิ่ใึ้นมา ทั้่อสิ่มีีวิอื่นและ่อเราโยร เพราะสุท้ายแล้วมนุษย์็เป็นส่วนหนึ่อธรรมาิ ารปรับแ่ธรรมาิามอำเภอใทำให้ระบบารัารที่ลัวอยู่แล้วอมันเสียไป และสุท้ายเราเอ็ะ้อเป็นผู้ที่ร่วมใ้รรมนั้น
ความคิดเห็น