คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : INTRO ; rainbow flow
เขาบอกว่าดอกไม้จะเติบโตแข็งแรงได้ ต้องหมั่นใส่ใจดูแลรดน้ำใส่ปุ๋ย
ความรักก็เหมือนกัน ก็แค่ดูแลใส่ใจ ใส่ความรู้สึกลงไป คงเติบโตแข็งแรง : )
- Intro -
ท่ามกลางท้องฟ้ายามเช้าที่แสนจัดจ้าน ส่องประกายจนแสบตา เจ็ดนาฬิกากว่าๆแสงอาทิตย์ทอดตัวยาว ร้อนใช้ได้ไม่เสียชื่อเดือนเมษา แต่จะให้ร้อนแค่ไหน ทุกเช้าก่อนเคารพธงชาติข้างรั้วบ้านสวนหลังใหญ่แห่งหนึ่งก็ไม่เคยขาดแขกเหรื่อตัวเล็กมาเยี่ยมเยียน
“วู้วววว ว๊าวว ว๊าววว ดูดิ๊ ลุ้ง กิน น๊ามมมมม~~~~~~”
เสียงน่ารักน่าชังของเด็กชายในชุดประถมวัยกลุ่มเล็กร้องโหวกเหวกกันเสียงดังเสียจนใครบางคนแถวนั้นที่กำลังหลงทางในบ้านเกิดยามเช้าตรู่ของตัวเอง หัวฟู หูกาง ตาปรือ และยังไม่ได้แปรงฟัน ต้องเบรกเอี๊ยด หักหัวจักรยานคันเล็กเพื่อจอดดูอย่างสนใจใคร่รู้
“เจ้าเด็กพวกนั้นมันเงยหน้ามองอะไรกันว่ะ?”
ปาร์คชานยอลขมวดคิ้วมองก่อนจะหาววอดๆ เขาก็แค่เบื่อๆเซงๆที่อยู่ดีก็โดนแม่ไล่ให้ไปซื้อเต้าหูขาวเพิ่มตรงตลาดเช้าบ้านลุงพยอน เพราะพี่สาวคนสวย ชื่อดัง(แต่ปากร้าย)กลับมาเยี่ยมบ้านหลังจากเดบิวท์เป็นผู้สื่อข่าวสายการเมือง
“เด็กตกงานอย่างแก ตื่นเช้าซักวันแค่นี้ไม่ตายหรอกน่า”
ชานยอลจิ๊ปากอย่างเจ็บใจ น้ำตาจะไหล ก็แค่ออกจากงานกลางคันเพราะเรื่องบางอย่างที่แม่กะพี่สาวไม่มีทางเข้าใจ ฮึ.... แค่คิดก็น้ำตาจะไหลแล้ว งานขายตรงอะไรกัน คนอย่างเขามันต้องทำงานวงการบันเทิงสิวะ
ฮึ้ยยยยยย! เจ็บใจเฟร้ย การแสดงของเขาออกจะยอดเยี่ยมแต่กลับบอกว่าเขาเยอะและโอเวอร์แอคติ้งยังกะจะไปแสดงละครเวที
แล้วยังไง ละครเวทีผิดตรงไหนฟระ!!!!!!
เขาสะบัดหัวไล่ความคิดแสนเศร้าก่อนจะเห็นพวกเด็กๆที่ตอนนี้เริ่มรวมกลุ่มกันใหญ่ขึ้นอย่างน่าแปลกใจ เขามองตาม
กลุ่มสายรุ้งกลุ่มเล็กกลุ่มน้อยที่ส่องประกายยู่บนท้องฟ้าภายใต้รั้วไม้สีขาวที่ปกคลุมหนานุ่มไปด้วยเถาไม้เลื้อย เขาจอดจักกระยานทิ้งไว้มุมหนึ่งก่อนจะเดินแล้วเข้าไปส่องตรงซี่ไม้ที่เหมือนจะได้เห็นอะไรดีๆข้างใน
ใครบางคนตัวเล็กๆกำลังยืนรดน้ำอย่างตั้งอกตั้งใจ เสียงสายน้ำที่โปรยปรายกระทบพุ่มไม้ดอกสีสด ราวกับเสียงฝนยามเช้า ปาร์คชานยอลยืนมองคนตัวเล็กที่จ้องมองท้องฟ้าสีสดสะท้อนสายรุ้งอย่างเหม่อลอย ก่อนจะได้ยินเสียงแหลมเล็กแข่งกะสายน้ำของคนตรงหน้าฮัมท่อนเพลงบางอย่างที่แสนคุ้นชิน
지금 막 소리 내어 울려고 해요
จีกึม มัก โซรี เนออ อุลรยอโก แฮโย
때마침 비가 와서 침대보 눅눅해서
แตมาชิม บีกา วาซอ ชิมเดโพ นกนกแคซอ
그 참에 얼굴 묻어 그래서 습도 1도 올라가
คือชาเม ออลกุล มูดอ คือเรซอ ซึบโด อิลโด อลราคา
ราวกับน้ำตามันกำลังจะไหลออกมา
มาถูกเวลาเสียจริงนะ... ฝนตกโปรยปรายและชื้นแฉะเป็นปกติ
โบกไหวได้อย่างเป็นธรรมชาติ คัดจมูกก็เป็นเรื่องธรรมชาติเหมือนกัน....
.................
ความคิดเห็น