คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : chapter 1
บทนำ
แสงสว่างจากดวงอาทิตย์ส่องไปทั่วเมืองเล็กๆอย่าง อเวโยรา จนเกิดทิวภาพงดงามไปทุกแห่งหน หญิงสาวผมสีชมพูปล่อยยาวสยายในชุดเดรสลูกไม้สีขาวสะอาดเดินมาดูกายกรรมกลางเมืองจากเหล่า Acrobat ต่างถิ่น
หญิงสาวคนนี้มีดวงตาสีม่วงเข้มกลมโต รูปร่างสูงผอม ผิวขาวสะอาด เส้นผมยาวเหยียดตรงสีชมพูเหมือนกับกลีบดอกซากุระชวนมอง ทำให้เธอดูเหมือนเทพธิดาบริสุทธิ์น้อยๆ ..ดวงตาของเธอฉายประกายแววตื่นเต้นกับการแสดงตรงหน้า ก่อนจะมีการแสดงเวทมนต์เล็กๆน้อยของพวกนักเวทย์ (mage) ต่อ
แก๊ง .. แก๊ง ...
เสียงนาฬิกาบนหอคอยดังทำให้เธอแปลกใจ... ทุกทีมันจะดังเมื่อยามเที่ยงตรง กับเที่ยงคืนเท่านั้น แต่นี้ยังเป็นเวลาเช้าอยู่เลย ทันทีที่สายตามองเข็มนาฬิกา เธอก็รู้สึกราวกับร่างกายของตัวเองค่อยๆถูกกลืนกิน รู้สึกว่างเปล่า ไม่เป็นตัวเอง ฉับพลันภาพบางอย่างก็แว้บเข้ามาในหัวสมอง ...เหมือนบางอย่างที่อยู่ลึกในใจ ค่อยๆปรากฏเป็นภาพภวังค์..
ผู้ชายสองคน คนหนึ่งผมยาวสยายสีดำสนิทดุจรัตติกาล มือข้างซ้ายมีเลือดสีแดงฉานหลั่งริน ส่วนมืออีกข้างถือคทาเปล่งประกายสีดำมืด ริมฝีปากบางร่ายเวทอะไรบางอย่างที่ไม่เคยได้ยิน ยิ่งได้ยินก็ยิ่งปวดหัว ปวดร้าวไปทั้งกาย..
ส่วนอีกคนเป็นชายหนุ่มผมสีบลอนต์ มือทั้งสองถือดาบเล่มยาว ตวัดฟันไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว เฉียบขาด แต่ก็ไม่สามารถทำลายเกราะเวทสีดำนั้นได้..
การต่อสู้ของจอมเวทย์และอัศวินยังคงดุเดือด รุนแรง ยิ่งรุนแรงเท่าไหร่ มันทำให้เธอรู้สึกปวดหัว..ปวดหัว และปวดหัว...ปวดรวดร้าวไปทั้งร่างกาย โดยเฉพาะหัวใจที่มันเต้นแรงขึ้นเรื่อยๆ รู้สึกราวมันจะหลุดออกมาข้างนอก...
“กรี๊ดดด!”
ดวงตาสีอเมทิสต์ลืมขึ้นพร้อมกับบรรยากาศรอบข้างที่เปลี่ยนไป ชุดสีขาวของเธอเปรอะเปื้อนเลือดราวกับเทพธิดาที่แปดเปื้อน รอบข้างถูกทำลายย่อยยับ พื้นคอนกรีตแตกร้าว ผู้คนวิ่งหนีแตกกระเจิง ไฟสีดำสนิทปนกับสีส้มเผาไล่ลามตึก อาคารจนน่ากลัว กริฟฟินนับสิบตัววิ่งไล่ล่าผู้คนอย่างกระหายเลือด ยังไม่นับมังกรสีดำที่บินรอบเมือง
กรอฟินน่า วิ่งหนีตามเหล่าฝูงชนที่แตกกระเจิงอย่างสับสน เสียงนาฬิกายังคงดังก้องไปก้องมาเหมือนเดิมประสานกับเสียงกรีดร้องของผู้คน เธอกรีดร้องเมื่อพบว่าเด็กชายตัวเล็กๆถูกกริฟฟันตะปมอย่างรุนแรงแล้วใช้กรงเล็บแยกเขาเป็นสองส่วน..
เสียงกรีดร้องทำให้กริฟฟินตัวนั้นค่อยๆย่างก้าวมาใกล้เธอราวกับเจอเหยื่อดับกระหาย ... เธอค่อยๆถอยหลังอย่างหวาดผวา ก่อนที่กริฟฟินตัวนั้นจะกระโดดทำท่าจะตะปบเธอ
!!!
แต่แล้วก็มีลูกศรที่มีออร่าสีฟ้าสว่างก็ปักลงตรงกลางอกของกริฟฟิน กริฟฟินตัวนั้นกรีดร้องอย่างเจ็บปวดและหวาดกลัวก่อนที่มันจะแตกสลายกลายเป็นผุยผงสีเงิน
“รีบออกมา เร็ว!!” ชายหนุ่มผมสีฟ้าสว่างพูดอย่างเร่งรีบมือเรียวเอื้อมไปหยิบลูกธนูจากด้านหลังก่อนจะยิงใส่กริฟฟินตัวอื่น แต่เมื่อมันมาล้อมรอบตัวเขากับสาวน้อยชุดเดรสขาวคนนั้น ก็เริ่มหวั่นๆ แต่แล้ว...
“ถ้าบู๊ไม่เก่ง ก็หลบไปไอ้เบี๊ยกวาลเช่!” ชายหนุ่มร่างสูงผมสีอเมทิสต์พูดตวัดดาบในมือฟันคอกริฟฟินตัวหนึ่งก่อนจะตวัดดาบใส่ตัวที่เหลือ จากนั้นก็พูดอะไรบางอย่างคล้ายเป็นคาถาปักดาบบนพื้นตวัดสูงจนเกิดพลังบางอย่างสีขาวแสบตาทำลายพวกกริฟฟินให้เป็นผุยผง...
..
กรอฟินน่า หัวใจเต้นถี่รัวรู้สึกถึงเลือดในกายเดือดพล่าน รู้สึกถึงความรู้สึกหลายอย่างรวมกัน ความรู้สึกโกรธเกรี้ยว ความรู้สึกฮึกเหิม ความรู้สึกหวาดกลัว...
เมื่อยามมองอัศวินผู้นั้นก็รู้สึกราวกับอะไรที่ขาดหายได้กลับคืนมา!
ความคิดเห็น