คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : [Miralkhor] Story 0: Enrolled
"What's with all that noise, Mala?" คุณหนูกลางของบ้านเดินมาหาบัทเลอร์ของเธอหลังจากเธอได้ยินเสียงกรีดร้องด้วยสไตล์หุ่นยนต์ดังไปทั่วคฤหาสน์หลังโต อะไรก็ตามที่ส่งเสียงดังขนาดนี้ในบ้านของฮันนาห์ ย่อมไม่ใช่สิ่งที่ปกติที่จะเกิดขึ้นเป็นแน่ ทางด้านมาลา บัทเลอร์สาวร่างเล็กหน้าตาเรียบร้อยมองใบหน้างดงามมู่ทู่เพราะอารมณ์ไม่ดี ผมสีบลอนด์เข้มยุ่งเหยิงกับกรอบแว่นสีชาวางบนจมูกได้รูปมีสายคล้องที่คอ คุณหนูกลางของเธอคงกำลังอ่านหนังสือในห้องของตน จนกระทั่งหุ่นยนต์สีส้มแสดงความเกรี้ยวกราดรบกวนความสงบในบ้านหลังนี้ เธอยิ้มแหยก่อนตอบด้วยน้ำเสียงนอบน้อม
"An odd robot just came in and give me this document, miss Hannah. I think it's your offer letter for Miralkhor Academy."
"And it passed through the security?" สาวงามเลิกคิ้วพลางรับซองจดหมายจากมาลา เธอสำรวจซองที่ใช้กระดาษอย่างดี
"Yes, it managed to do it somehow." มาลารำพึง ฮันนาห์ฮัมเสียงในลำคอแสดงความแปลกใจ ก่อนจะสะดุ้งเมื่อได้ยินคำเอ่ยปากห้ามเมื่อเธอทำท่าจะเปิดซองจดหมาย "Miss! That robot said that you should open the letter with your parents!"
"What? why they have to use such an annoying way just to tell me I've enrolled in the academy. This doesn't make any sense." ฮันนาห์เอ่ยอย่างไม่พอใจ นอกจากจะรบกวนเวลาส่วนตัว ยังจะให้บังคับให้เธอรอดูพร้อมคุณพ่ออีกหรอ คิดถูกหรือเปล่าเนี่ยที่เชื่อมั่นในตัวหลักสูตรของโรงเรียนนี้?
มาลาถอนหายใจ แต่เธอเองก็ไม่ได้อยากให้คุณหนูทำหน้ายับแบบนี้อีกต่อไปแล้ว "เดี๋ยวคุณท่านก็กลับมาแล้วล่ะค่ะ และช่วงนี้พี่มาลาว่าเราใช้ภาษาไทยกันดีไหมคะ เผื่อจะได้พูดคล่องๆ กับเพื่อนๆ"
เด็กสาวกลอกตาไปมา เธอทิ้งตัวลงบนโซฟาของโถงรับแขก ยกขาขึ้นมากอดก่อนส่งจดหมายให้มาลารับไว้ "ภาษาไทยหนูโอเคค่ะ แสลงภาษาไทยหนูก็รู้ เดี๋ยวนี้เขานิยมคำว่านกกันใช่ไหมคะ? หนูชอบคำว่าแห้วมากกว่า อีกอย่างนี่ international school นะคะ Don't you think everyone should at least speak English?"
อดหัวเราะคิกกับท่าทีเด็กๆ ไม่ได้ มาลาเก็บซองจดหมายไว้อย่างดี "คุณฮันนาห์หิวหรือยังคะ? นี่ก็จะบ่ายโมงเต็มทีแล้ว จะได้ไปบอกในครัวให้เตรียมอาหารให้"
"ก็ดีค่ะ บอกแน่งน้อยให้ไปเอาหนังสือบนโต๊ะหัวเตียงหนูให้หน่อยนะคะ แล้วยกอาหารไปไว้ที่สวนเลย หนูจะกินข้าวแล้วอ่านหนังสือต่อที่นั่น ถ้าคุณพ่อกลับมาก็บอกให้ไปรอที่ห้องหนังสือ พี่มาลาเอาจดหมายให้คุณพ่อเลยนะคะ"
"ได้ค่ะ พี่มาลาจัดการให้ เชิญคุณฮันนาห์ที่สวนเลยค่ะ"
คุณหนูกลางของบ้านค้อมหัวให้มาลาเล็กน้อย เธอตรงดิ่งไปที่สวนหน้าบ้าน นั่งดื่มด่ำกับความร่มรื่นเพื่อรอบอกข่าวดีคุณพ่อ อย่างไรเสียฮันนาห์ก็มั่นใจว่าเธอสอบติด ก็เพราะเช็คคำตอบแล้ว เช็คคำตอบอีกอยู่นั่นนี่นา โรงเรียนต้องให้อะไรที่ตอบแทนความเหนื่อยของเธอให้สาสมบางแหละ?
ความคิดเห็น