#จิระล่าวาฬ

คำเตือน: นิยายเรื่องนี้เหมาะกับผู้อ่านอายุ 18 ปีขึ้นไป ชื่อตัวละคร สถานที่ เนื้อหา คำพูดที่ปรากฎภายในนิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องแต่งที่สมมติขึ้นมาเท่านั้น ตัวละครในเรื่องอาจมีพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม ขอห้ามมิให้ผู้อ่านกระทำลอกเลียนแบบ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

*เหล้าและสุราเป็นสาเหตุก่อการทะเลาะวิวาท อุบัติเหตุ และการก่ออาชญากรรม*

------------------------------------------------------------------------

tag: #จิระล่าวาฬ

“คุณจิระ”

ริมฝีปากอิ่มที่เตรียมขยับออกคำสั่งให้ถอยกลับไปถูกหยุดไว้แค่นั้น เมื่อจิระได้ก้มลงสบเข้ากับดวงตากลมแสนออดอ้อนที่ช้อนมองขึ้นมา เขาไม่เคยได้พิจารณาใบหน้าของเด็กนี่โดยละเอียดสักที ถึงคราวนี้จึงเป็นโอกาสที่ได้มาโดยไม่ได้ตั้งใจ เมื่อคนเมาเบียดกายเข้ามาใกล้จนจะเกยตักกันอยู่ร่อมร่อ

ริมฝีปากบางขมุบขมิบ วาฬบ่นอะไรสักอย่างเกี่ยวกับเสื้อของตัวเองที่เปียกชื้น จิระคงมึนเหล้าไปด้วยเหมือนกันถึงได้คิดว่ามันดูนุบนิบน่ารัก จินตนาการเลยเถิดไปไกลจนถึงความนุ่มของมัน ยิ่งจิระพิจารณาเครื่องหน้าของวาฬอย่างถี่ถ้วน ก็ยิ่งเห็นว่าใบหน้าที่ใครต่างบอกว่านิ่งแล้วจะน่ากลัว แท้จริงกลับมีเค้าความสวยหวานผสมซ่อนตัวอยู่ภายใต้ทรงผมยุ่งเซอร์และรอยสักตรงแขนที่จูงให้มองเจ้าตัวไปทางเท่เสียมากกว่า

เมื่อรู้ว่าตนได้ค้นพบบางอย่างที่น้อยคนจะมีโอกาสค้นหาเจอ ความรู้สึกที่อธิบายไม่ได้พลันก่อเกิดขึ้นในใจ ลมหายใจของจิระสะดุด สัญชาติญาณนักล่าถูกปลุกขึ้นเพียงเพราะคนตรงหน้าเรียกชื่อเขาด้วยน้ำเสียงยั่วยวนสิ้นดี

"คุณจิระฟังวาฬหน่อย"

โดยไม่ทันรู้ตัว มือหนายกขึ้นมาข้างใบหน้าเล็ก ก่อนจะค่อยๆ จับปอยผมหยักศกทัดใบหูให้ เพียงชั่วแวบเดียวที่คนไม่เคยพลาดอย่างเขาก่นด่าตัวเองในใจ ที่โง่จนมองข้าม ‘เหยื่อ’ ตรงหน้าไปเสียหลายต่อหลายครั้ง ทั้งที่มีโอกาสได้อยู่ใกล้ชิดมาโดยตลอด

“ขา หนูวาฬมีอะไรคะ” 

หมายเหตุ: เรื่องนี้พระเอกผัวออกสาวนะคะ ปากแดงแต่ก็เป็นผัวเธอ ไม่สลับโพแน่นอน

กำลังหัดแต่งพระเอกแนวนี้อยู่ค่ะTT สามารถติชมเพื่อพัฒนาการเขียนของเราได้ค่ะ

ขอขอบคุณทุกเมนต์และกำลังใจที่มีให้กันนะคะ

twitter : @lyncheesoda