Jack love ‘story คฤหาสน์วิปลาส [ identity v - Jack x Geisha]

Fiction Identity V - Jack x Geisha

                ในคฤหาสถ์หลังใหญ่ที่มีผู้ล่าและผู้ถูกล่าเพิ่มขึ้นมาเรื่อยๆ พวกเขาอาศัยอยู่ภายในพื้นที่เดียวกันแต่ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายอยู่ที่ไหน เกมได้ถูกเริ่มต้นขึ้นจากจิตใจอันดำมือและความวิปลาส ทุกครั้งเมื่อเริ่มเกมไม่ว่าใครก็จะถูกวางยาและพาไปยังสนามแข่งขัน ไม่ว่าใครก็ไม่เคยรู้ว่าสนามแห่งนั้นอยู่ที่ไหน ไม่มีใครรู้ว่าจะถอนตัวออกจากการแข่งขันนี้อย่างไร ที่รู้มีเพียงแค่ว่าต้อง-รอดและต้อง-ฆ่า

          ถึงกระนั้นแล้วแม้จะมีคนถอดใจจนยอมตายก็ยังไม่ใช่ทางออก เพราะเมื่อคุณพ่ายแพ้หรือตายผู้คุมเกมนี้จะฉีกกระชากวิญาณของคุณกลับมาจากนรก รักษาที่คุณทั้งๆที่ยังลืมตาเพื่อให้ได้รับความเจ็บปวดจนต้องกรีดร้อง ให้ทนทุกข์ทรมาณ เพื่อกลับมาสู่การไล่ล่าที่ไม่มีวันจบสิ้น มันคือเกมที่ผู้เล่นทุกคนต้องชดใช้แก่ผู้ล่าให้สาสมโดยคนที่ต้องการจะตายจะไม่มีวันตาย!

ปล.นิยายเรื่องนี้เป็นิยายอบอุ่น(?)

Jack the ripper

ชายที่จิตใจบิดเบี้ยว ถูกหลอกใช้และหันหลังให้กับความรัก
สร้างสรรค์สตรีให้เป็นผลงานสีเลือด ทว่าในจิตใจยังคงมีสิ่งที่ยึดหวังคือสตรีตะวันออกนางนั้น

           หลังจากที่เขาปลิดชีวิตสิ่งโสมมเหล่านั้นก็ได้พาสตรีแห่งตะวันออกหนีออกมาอย่างสับสน แม้ใจหนึ่งเขาอยากดับแสงสว่างตรงหน้าและสร้างสรรค์ให้กลายเป็นผลงานศิลปะชั้นเลิศด้วยมือของตน แต่อีกใจกลับไม่อยากให้นางเปื้อนกลิ่นคาวเลือดหรือเห็นภาพเมื่อครู่แม้แต่น้อย เพราะสตรีผู้นี้ยังคงความบริสุทธิ์งดงามโดยไม่ต้องย้อมสี แม้จะมีใบหน้าหมองเศร้าจนอยากเข้าไปปลอบประโลม ทว่าตอนนี้เขาคือชายที่จิตใจบิดเบี้ยวไม่สมควรที่จะอยู่ข้างเธอ ถึงจะอยากพาเธอไปด้วยกันก็ไม่สามารถทำได้ ทำได้เพียงพาเธอออกมาจากเมืองนั้นเพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่ ก่อนจะเดินทางเข้าสู่คฤหาสถ์แสนวิปลาสทิ้งทุกอย่างไว้เบื้องหลังเพราะมือของเขานั้นมีไว้เพื่อคร่าชีวิตและทำลาย มันเป็นมือที่ไม่สามารถปกป้องใครได้อีกแล้ว. . .

          แจ๊คได้แต่หัวเราะกับตนเอง นี่คือตัวตนของเขา เดอะริปเปอร์แสนโรคจิตและโดดเดี่ยวเป็นเส้นทางที่เขาได้เลือกแล้วแต่ทำไมกัน. . . บนใบหน้าของเขาน้ำตาไม่หยุดไหลเสียที

Geisha

ผีเสื้อแดงที่โด่งดังแห่งแดนตะวันออก สตรีที่เพรียบพร้อมและสูงค่าที่ไม่เคยมีใครเคยเอื้อมถึง
กระทั้งตามชายที่รักเธอมาแต่งงานยังตะวันตก แต่เขากลับเห็นเธอเป็นเพียงไม้ประดับ

          หลังจากที่สามีเดินทางไปยังอินเดียเธอต้องอาศัยอยู่ท่ามกลางสภาวะกดดันจากรอบข้างจนไม่กล้าออกไปไหน วันหนึ่งได้คิดโทรศัพท์หาสามีแต่กลับได้ยินเสียงจากโทรศัพท์ด้วยความไม่ตั้งใจ

          “สำหรับฉันมิชิโกะเคยไม้ประดับที่สวยงาม แต่ตอนนี้แม้แต่ทำตัวเป็นดอกไม้โง่ๆยังทำไม่ได้น่าผิดหวังจะตาย ถ้าอยากได้ก็มาเอาไปซะสิ”

          “. . .” เธอยกหูโทรศัพท์ค้างอยู่เงียบๆจนสายตัดไป กำลังใจสุดท้ายที่ต้องการกลับกลายเป็นการเปิดปากแผลให้กว้างขึ้น เธอทำได้เพียงร้องไห้กับการตัดสินใจที่ผิดพลาดไปครั้งนี้ นานวันเข้าความเครียดสะสมที่ไร้ซึ่งคนเข้าใจกลายเป็นสาเหตุให้แท้งลูกที่เฝ้าอุ้มท้องดูแล เมื่อขอความช่วยเหลือไม่มีใครคิดจะสนใจ ความทุกข์ที่ได้รับทำให้เธอการขังตัวเองไว้อย่างไร้ที่ไป หวาดกลัวคนที่จะเข้ามา กรีดร้องอย่างบ้าคลั่งโดยไร้เสียงและคนเหลียวแล ได้แต่คิดถึงชีวิตที่ผ่านมาและนึกถึงชายจิตกรที่เคยมาทำงานในแดนตะวันออก เขาคือชายที่ปฏิเสธเธอ ทว่าทุกเวลาที่อยู่ร่วมกันช่างมีค่าในความทรงจำ ช่างเวลาที่แม้จะมีแต่ความเงียบแต่กลับมีบรรยากาศของความอบอุ่น สบายใจและเข้าใจกัน ผิดกลับตอนนี้ที่หนาวเย็นเสียดกระดูก ช่วงเวลาเหล่านั้นช่างน่าโหยหาเหลือเกิน. . .

ขอบคุณภาพจาก Pinterest

Theme : Sakurai Winter

มโน story
แต่งสด ลงสด ตามหาบุคคลอยู่เรือเดียวกัน