วันนี้ป็นวันแรกของการเปิดเรียน เช้านี้รู้สึกตื่นเต้นเป็นพิเศษแถมฝนยังตกอีกต่างหาก
“ว้ายย!!! อุตส่าห์ตื่นเช้าแต่ต้องไปสาย เฮ้ออ~”>//<’
“อ๊อยย นี่ถ้าอีก5นาทีรถยังไม่ขยับนะ “ o_O
“5 4 3 2 1 00000” =.,=
“กริ๊ง กร๊างงงง!!”
“ฮัลโหล นี่ไอซ์ เค้ายังไม่ถึงไหนเลยอ่ะ แถมรถยังติดหนึบเลย”
“เออ รีบๆมานะ รออยู่ชั้น5 นะจ๊ะ”
“โอเค ได้เลย”
ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด ขณะนี้เวลา 9 นาฬิกา 59 นาที
“พี่ค่ะ จอดตรงนี้แหละค่ะ”แท็กซี่สีชมพูคาดทองแล่นมาจอดหน้าโรงเรียนแห่งหนึ่งใจกลางกรุงเทพ
“195บาทครับ”
“180 186 190 194...194” o_O!!
อ๊า า แย่แล้วจ๊อดดดด ชั้นเหลือตังค์อยู่แค่ 194บาท ไม่นะ ขืนบอกคนขับแท็กซี่ไปหล่ะก็
“อ่าว นี่ นักเรียนครับยังไม่เข้าโรงเรียนอีกมัวทำอะไรอยู่ครับ”
และแล้วเสียงสวรรค์ก็บรรเจิดขึ้น
“เอ่อ ......คือ คือว่า.....” ไม่ได้นะชั้นจะบอกอาจารย์ไม่ได้ทำไงดีอ่ะ เงินก็ไม่พอ ขอยืมดีไหมนะ
“ขาดเท่าไหร่ครับ” O-O
“195บาท ครบแล้วครับ” ^^
“ขะ ขอ ขอบคุณค่ะ” ถึงแม้มันจะงงๆไปบ้างแต่ก็รอดพ้นมาได้
“เอ้า เสร็จแล้วรีบๆเข้าโรงเรียนได้แล้วเดี๋ยวสายนะ”^^
“หวายยยย หล่อจัง” ^^
………………………………………………………………………………………..
ณ ห้องเรียน 401
“นี่ ไอซ์ๆๆ เมื่อกี้ค่ารถไม่พออ่ะ ขาด1บาท แล้วรู้ป่ะใครช่วยสมทบ”
“ไม่รู้ ใครอ่า”
“อาจารย์เวรหน้าโรงเรียนเว่ย”
“อ๋อ เหล่าซืออ่ะหรอ”
“อ่าว ไม่ใช่อาจารย์หรอ”
“ก็ใช่แหละ แต่เค้าเพิ่งอายุ 21เองนะ”
“O_o จริงดิ่”
“น่ารักใช่ไหมหล่ะ”
“ก็เออ ดิ่”
แล้วเรื่องราววุ่นๆก็เกิดขึ้น เพราะฉันนะสิ่ ไปรักต้องห้ามของเหล่าซือ
“โห โห โห โห โหยยยย......”
“ฮิ้ววววววว.......วว”
เสียงขบวนแห่ ดังกระหึ่มทั่วโรงเรียน นี่ขนาดพวกผู้ชายไปร.ด.กันนะเนี่ยก็วันนี้ที่โรงเรียนจัดงานแห่เทียนพรรษา
“เบส เหล่าซืออยู่ไหนอ่ะ”
“นั่นไง ๆ อยู่กับพวกห้อง3อะ”
“โห ไกลอ่ะ” ฉันแอบมองเหล่าซืออยู่ไกลๆ ถึงเหล่าซือจะไม่รู้หรอกนะ แต่ช่างเถอะ ฉันไม่ท้อ
“เอ้า เร็ว ๆหน่อยกลุ่มนั้นหน่ะ จะเข้าไหมวัดอ่ะ”เสียงอาจารย์คนหนึ่งตะโกนไล่พวกเรา
TT.
“เห้อ เหนื่อยมากอ่ะ ร้อนก็ร้อน “ เสียงยัยเมย์เพื่อนอีกคนนึงบ่นดังมาก
“นี่ถ้าขากลับนะ ไม่เอารถโรงเรียนมารับนะ โกรษจริงๆด้วย” ฉันบ่นงึมงำคนเดียว
“สงสัยเธอจะสมพรปากแล้วแหละ”
O_O!!! แล้วเสียงนี้ก็ทำให้ฉันถึงกับชะงัก
“เหล่าซือ !”
“ทะ ทะ ทำไมหล่ะค่ะ”
“โน้นไง” เหล่าซือชี้ไปทางหน้าวัด
“เฮ้ย รถโรงเรียน” พวกเราถึงกับตกใจเพราะพูดไม่ทันขาดคำรถโรงเรียนก็โผล่มาจริงๆ โหสววรค์ช่างเมตตาถึงมันจะเป็นระยะทางแสนสั้นแต่ก็ทำให้พวกเราหายเหนื่อยมากเลยทีเดียว และแล้วก็ถึงโรงเรียน
“นี่ นักเรียน ขึ้นห้องได้แล้วนะ”
“อะไรว่ะ เพิ่งจะได้ลงจากรถต้องขึ้นห้องอีกแล้ว”
ห้อง401
"เอ้่า ๆ ช่วยเงียบกันหน่อยนะครับ" เสียงเหล่าซือนี่นา
ผลงานอื่นๆ ของ SZYA
ผลงานอื่นๆ ของ SZYA
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้