คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : A0NB00N1st ; ผมงอน
“ อ้นนนนน “ เสียงหวานของคนที่เดินเข้ามาในห้องดังขึ้นในขณะที่ร่างสูงที่นั่งอยู่กำลังจะตักเค้กเข้าปาก.. เมื่อได้ยินเสียงนี้เขาจึงวางช้อนลงทันที ก่อนที่จะยกยิ้มทรงสเน่ห์ไปให้อีกฝ่าย
“ อ้าวพี่บูรณ์ เลิกเรียนแล้วหรอครับ ^^ “
“ อือเลิกแล้ว ว่าแต่..เฮ้ย เค้ก *0* “ บูรณ์ ตาลุกวาว (?) ทันทีเมื่อเห็นเค้กรสโปรดของเขาที่วางอยู่ตรงหน้า คาดว่าร่างสูงนี่จะเป็นเจ้าของด้วยน่ะสิ !
“ ขอชิมหน่อยดิอ้น -/- “ ไม่รอให้อ้นตอบอะไรบูรณ์ใช้ช้อนพลาสติกที่วางอยู่ตักเค้กเข้าปากทันที..
“ อะเอ่อ ตามสบายเลยครับ งั้นเดี๋ยวผมเอาช้อนอีกอันมากินล่ะกัน “ อ้นยิ้มแหยๆใช้ก่อนที่จะเดินไปในห้องครัว บูรณ์ยกยิ้มขึ้นอย่างมีเลศนัย
“ เสร็จโจร -.,- “
“ ผมมาแล้ว หาช้อน..อยู่..ตั้งนาน =[]= “ เมื่ออ้นเดินเข้ามาก็ต้องเบิกตาโพลงทันทีเมื่อเค้กของเขาบัดนี้ไม่เหลือแม้แต่เศษซาก... ทำเอาร่างสูงน้ำตาคลอทันที .. เค้กรสนี้รสโปรดของเขาแถมแพงด้วย T^T
“ พี่บูรณ์.. “ ร่างสูงทิ้งตัวนั่งลงคุกเข่าอย่างอ่อนแรง (บางทีมันก็เว่อร์ไปป่าววะ55555555555555 : ไรท์เตอร์)
“ เฮ้ย ขอโทษนะเว้ย แบบมันเพลินอะ . _. “ บูรณ์แก้ตัว ..แถมแก้ตัวไม่ขึ้นด้วยสิ = =’
“ ใจร้าย..... “ พูดจบอ้นก็เดินออกไปจากตรงนี้ทันที
ปัง!
และปิดประตูห้องนอนแรงๆ.. =_=;
“ มันบ้าหรือบ้าวะนั่น “ บูรณ์ส่ายหัวอย่างเอือมระอา อ้นก็เป็นแบบนี้จนเขาชินแล้วล่ะ ขี้งอนเป็นที่หนึ่ง แย่ๆๆ (?)
“ เฮ้อ นี่ก็ทุ่มกว่าๆแล้วอาบน้ำดีกว่า ..”
.
.
“แล้วกูจะพูดกับตัวเองทำไมเนี่ย... “ สิ้นเสียงนี้บูรณ์ก็เดินเข้าห้องน้ำทันทีเพราะชุดนอนเขาแขวนไว้หน้าประตูห้องน้ำทุกวันน่ะนะ =___=;
..ไม่นานนักบูรณ์ก็เดินออกมา
กึก!!!
“ เชี่ยเจ็บ... อะไรวะ “ สายตาคมก้มลงมาที่เท้าตัวเองก็พบกับ...
กีตาร์
“ เชี่ยแล้วไง....... สายขาด “ ทำเอาบูรณ์เหงื่อตกพลั่กๆ เขากายใจเข้าลึกๆก่อนที่จะหยิบกีตาร์ขึ้นมา และเดินไปเคาะประตูห้อง
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“ อ้น...แหะๆ “ ร่างบางเปิดประตูเข้าไปก็พบกับร่างสูงที่นอนอ่านการ์ตูนอยู่ เขาเงยหน้ามองร่างบางนิ่งๆ บูรณ์ยื่นกีตาร์ตัวนี้ไปให้อีกฝ่าย...
“ เอาวางไว้ตรงนี้เลยครับ “ อ้นตอบอย่างไม่ใส่ใจอะไร
“ คือ...สายมันขาดอะ .___. “ ร่างบางก้มหน้าหลุบต่ำอย่างรู้สึกผิด #หรอ
“ เฮ้ย..ส..สายขาดหรอพี่ “
“ อือ ขอโทษนะ ไม่ได้ตั้งใจ...เดี๋ยวพรุ่งนี้.. “
“ ฮึก.. “
=[]= !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
“ พี่..ใจร้าย..ฮึก “ ร่างสูงกำมือแน่น ใบหน้ามีน้ำตาปะปนอยู่
โอย...น่าสงสารจังเลย..
หรา...
boon
“ เฮ้อ อ้นหายงอนเหอะ -^- “ ผมล้มตัวนอนข้างๆอ้นที่แกล้งหลับอยู่ แถมยังเอาหน้าฟุบลงกับหมอนอีก!
“ ไม่! พี่โครตใจร้ายเลยแม่ง ฮึก “ แหนะ ยังมีสะอื้น แม่งเป็นไรมากป่าวเนี่ย..
“ หน่า..หายงอนเถอะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ไปเปลี่ยนสายให้ “ ผมกอดอีกฝ่ายจากด้านหลังและเอาใบหน้าซุกกับหลังของอ้น
เขินอะครับ อิอิซ่า...
“ ปล่อยผม.. “ อ้นดิ้นขลุกขลัก แม่งง้อดีๆไม่ชอบ =_=
“ หายงอนเหอะน้า.. “ มือผมเริ่มลูบวนไปที่แผ่นท้องอีกฝ่าย
ไม่รู้อะไรสั่งให้ผมทำแบบนี้ไปนะแต่แบบ.. แม่ง.. มาจากก้นบึ้งหัวใจเลยอะ
...ผมอยากลวนลามมัน (?)
“ เฮ้ย พี่.. “ อ้นสะดุ้งโหยงเมื่อผมกดจูบที่ต้นคอมัน...
“ หายงอนเหอะ -/- “ ผมดึงตัวมันให้ขึ้นคร่อมผม ก่อนที่ผมจะ....
-///////////////////////-
อิอิซ่า555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555
5555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555
55555555555555555555555555555555555555555555523232232232332 เลิ้บครับบาย... จากใจเลย
จบจร้าาาส์ (?)
พี่บูรณ์ใสใสนะตอนนี้ขอบอก .
เม้นท์ดิเอ๋เม้นท์ !!!!!!!!!!!!
ตอนนี้แลดูมี สาระ (เฬว)
ความคิดเห็น