[Fic Magi]Truth of Destiny {NL}

ตอนที่ 5 : Special : Game?

cinna mon

Special for Valentine’s Day

Game?

14 กุมภาพันธ์เป็นวันวาเลนไทน์ หรืออีกชื่อก็คือ วันแห่งความรักและความรักนวลสงวนตัวของหญิงสาว ในแต่ละประเทศจะมีประเพณีหรือการปฏิบัติที่แตกต่างกัน โดยรวมแล้วจะมีการเฉลิมฉลองที่เป็นการแสดงถึงความรักที่มีระหว่างกัน บางคนอาจจะทำบัตรอวยพรที่เขียนด้วยลายมือและตกแต่งอย่างสวยงาม แต่บางที่อาจจะเป็นการส่งดอกกุหลาบสีแดง มอบช็อคโกแล็ตให้แด่คนที่เรารักในวัน ซึ่งอย่างหลังคือประเพณีส่วนใหญ่ที่นิยมปฏิบัติมากที่สุด

และไม่ว่าจะเป็นยุคสมัยไหน หรือว่าประเทศใด ดอกไม้นั้นนับว่าเป็นสื่อรักแทนใจมากที่สุด ไม่เพียงแค่เป็นตัวแทนแห่งความรักสำหรับหนุ่มสาวเท่านั้น แต่ดอกไม้ยังสามารถสื่อความรักได้หลากหลายรูปแบบ ซึ่งดอกไม้ต่าง ๆ ก็จะมีความหมายแตกต่างกันไป

และเรื่องของดอกไม้นี่ก็คือจุดเริ่มต้นของเรื่องนี้...

“เกมส์?” เกียคุเอ็นยิ้มให้กับลูกเลี้ยงของตนอย่างมีความสุข ต่างกับอีกฝ่ายที่ทำใบหน้านิ่งเฉย แต่สงสัยว่าเธอวางแผนอะไรอยู่ เมื่อแม่ของตนรู้ว่าวันพรุ่งนี้คือวันอะไร ก็รีบเรียกเขา พวกน้องๆ และเลย์ลามาพูดคุยกัน โคเมย์และโคฮาก็ได้แต่ยืนนิ่ง ถึงในใจจะโวยวายและรู้สึกไม่ดี ฮาคุเอย์และน้องชายของเธอฮาคุริวก็ยืนฟังคำสั่งแม่แท้ๆของตนโดยไม่พูดค้านอะไรออกมา แน่นอนว่าโคเกียคุเองก็ก้มหน้านิ่งๆไม่พูดไม่จาอย่างเจียมเนื้อเจียมตัว...

ส่วนเลย์ลาที่วันนี้โดนจับแต่งองค์ทรงเครื่องให้เหมือนองค์หญิงตัวจริง ยิ่งทำให้สวยกว่าเดิม ด้วยฝีมือของฮาคุเอย์และโคเกียคุที่โดนเกียคุเอ็นสั่งก็โดนพาไปยืนฝั่งเดียวกับจูดัลและอัลซาเมน

“ใช่แล้วจ้ะลูกรัก เกมส์” ยิ้มหวานให้พวกลูกๆ และหยิบดอกกุหลาบจากมือของนายธนาคารข้างๆตนเอง

“ในเมื่อพวกลูกรู้ดีว่าวันพรุ่งนี้คือวันวาเลนไทน์ พวกเราเองก็ควรหากิจกรรมมาทำกันบ้าง แม่เลยคิดเกมส์นี้ขึ้นมาน่ะจ้ะ กฏกติกามีอยู่ว่าดอกไม้สำหรับวันวาเลนไทน์นี้ ต้องให้แก่คนที่จับฉลากได้ โดยทุกดอกและจำนวนของมันต้องมีความหมายด้วยเช่นกัน ใครได้ฉลากสีขาวแสดงว่าไม่ได้ให้คนอื่นนอกจากรอรับของคนอื่น แน่นอนว่าต้องบอกฉันด้วยว่าได้กระดาษว่าง ว่าไงจ๊ะ สนใจไหม เกมส์นี้ทั้งเลย์ลาและท่านนักบวชจูดัลเองก็ตกลงจะเล่นเลยนะ”

“........” ทั้งห้องเงียบกริบไม่มีเสียงตอบรับ แต่สุดท้ายแล้วก็ยอมรับเกมส์นั้นอย่างไม่เต็มใจ มันเป็นแค่เกมส์ธรรมดาๆที่ไม่มีความหมายอะไรเลยด้วยซ้ำ

“งั้นเริ่มการจับฉลาก” นายธนาคารถือกล่องที่บรรจุฉลากเล็กๆภายในนั้นออกมาและยื่นให้จับทีละคน...

“งั้นฉันก่อนละกัน” โคฮาเดินไปหยิบ

“ต่อไปฉันเอง...”

“ผมต่อท่านพี่โคเอนละกันนะครับ...”

“งั้นฉันต่อท่านโคเมย์เองค่ะ ฮาคุริวต่อไปให้โคเกียคุก่อนนะ”

“ครับท่านพี่ มานี่สิโคเกียคุ”

“อ่ะ! ค่ะ!”

“เฮ้ๆ ฉันยังไม่ได้จับเลยนะ ไหงยัยอัปลักษณ์ได้จับก่อนล่ะ!”

“........”

เสียงวุ่นวายยังคงดังเรื่อยๆจนกว่าจะจับฉลากเสร็จ และผลของฉลากถูกตั้งกฏใหม่ว่าห้ามเปิดเผยให้อีกฝ่ายรู้จนกว่าจะให้ดอกไม้สำเร็จ ส่วนผู้ที่ได้กระดาษเปล่ามีเพียง 2 คนคือเลย์ลาและโคเกียคุ

“....เลย์ลา เธอมากับฉันก่อนนะ” จักรพรรดินีเกียคุเอ็นยิ้มหวานให้เลย์ลา เธอเห็นเช่นนั้นจึงเดินตามอีกฝ่ายไปท่ามกลางสายตาของทุกคนที่ยังคงสงสัยเธอและไม่ไว้ใจเธอ

“เอาไงต่อดีอ่ะพี่โคเมย์ เล่นต่อเหรอ?” มือเล็กๆขยำกระดาษแล้วโยนทิ้ง

“มันก็คงต้องเป็นอย่างนั้น” พับกระดาษเก็บใส่แขนเสื้อนิ่งๆ “เพราะว่าไม่แน่หากเลิกกลางทางหรือถ้าทำผิดกติกาอาจจะมีปัญหาตามมาทีหลังก็เป็นไปได้”

จึงตกลงกันได้ว่าทำตามกฎนั่นแหล่ะดีที่สุด...

นักบวชหนุ่มแห่งจักรวรรดิถึงกับตีหน้าเครียดตอนนอนอยู่บนต้นไม้ในสวนโดยมีเลย์ลานั่งอ่านหนังสืออยู่ใต้ต้นไม้นั่งฟังเขาบ่น “ทำไงดีฟะเนี่ย..” กระดาษในมือของจูดัลเขียนไว้ว่า ‘เร็น โคเกียคุ’ ซึ่งเธอเป็นคนที่เขาต้องให้ดอกไม้ แต่ปัญหาอยู่ที่ว่าควรจะให้เธอยังไงดี “ยัยเลย์ลา! ช่วยคิดหน่อยสิ!”

“.......” ดวงตาไร้แววละสายตาจากหนังสือขึ้นมามองจูดัล ก่อนจะขวักมือให้ลงมานั่งข้างล่าง แน่นอนว่าอีกฝ่ายก็ยอมทำตามง่ายๆ เมื่อลงไปนั่งข้างๆแล้วเลย์ลาก็เขียนข้อความให้อ่าน พลางวาดรูปประกอบ

‘กุหลาบสีแดงเป็นดอกกุหลาบที่แทนความหมายว่า ‘ฉันรักเธอ’ ถ้ามอบดอกกุหลาบสีแดงให้แก่คู้รักนั้นหมายความว่าคุณจริงจัง และอยากใช้ชีวิตที่เหลือร่วมกับเขา

กุหลาบสีขาวเป็นดอกไม้ที่แสดงถึงความบริสุทธิ์ ในความรักที่ไม่ต้องการสิ่งตอบ

กุหลาบสีชมพู เป็นตัวแทนของความโรแมนติกที่สุด แสดงถึงความรักที่กำลังจะเติบโตขึ้นเรื่อย ๆ

กุหลาบสีเหลือง ซึ่งสีเหลืองแสดงถึงความสดใส ส่วนมากจะนำไปเยี่ยมผู้ป่วย หรือมอบแทนความรู้สึกดี ๆ ให้แก่เพื่อน

ดอกทิวลิปสีแดง เป็นการแสดงออกถึงความรักอย่างเปิดเผย

ดอกคาร์เนชั่นสีชมพู ใช้แทนความหมายว่า  ‘ถึงอย่างไรผมก็ยังรักคุณ’  หรือ ‘คุณยังอยู่ในหัวใจฉันเสมอ’

ดอกลิลลี่สีขาว แสดงถึงความรักที่บริสุทธิ์ เฉกเช่นเดียวกับกุหลาบขาว นอกจากนั้นยังแสดงบถึงความรักที่อ่อนหวานและจริงใจ หรืออาจจะแทนความหมายว่า ‘ฉันรู้สึกดี ที่ได้รู้จักและอยู่ใกล้คุณ’

สุดท้าย...ดอกฟอร์เก็ตมีนอต มีความหมายลึกซึ้งว่า รักแท้   หรืออาจะสื่อความหมายว่า ‘ได้โปรดอย่าลืมฉัน และอย่าลืมความรู้สึกดี ๆ ที่เคยมีให้กัน’

และดอกกุหลาบสามารถแตกออกมาได้เช่น

1 ดอก มีความหมายว่ารักแรก

2 ดอกคือ......’

“........เยอะชะมัดเลย” หน้าซีดลงไปเล็กน้อยกับสิ่งที่เลย์ลาเขียนออกมา

‘ก็อยากรู้ไม่ใช่รึไงว่าควรทำยังไง...’ เธอเขียนตอบกลับ

“..........” เจอคำนี้เข้าไปถึงกับเงียบเลยทีเดียว “เอาไงเอากัน! เดี๋ยวฉันกลับมา!” ว่าแล้วก็หยิบพรมวิเศษออกมาก่อนจะบินหายไป ส่วนเลย์ลาก็ยังคงนั่งอยู่ใต้ต้นไม้นั่นเหมือนเดิม จนกระทั่งเวลาผ่านไปอีกฝ่ายก็กลับมาหาและนั่งทำอะไรบางอย่างกัน

แถมคุยแบบเสียงดังโวยวาย ไม่ใช่เพราะความสนุกสนาน แต่เสียงนั่นฟังดูแล้วเจ็บปวดมากกว่า

ส่วนองค์ชายคนอื่นๆถึงกับมาขอปรึกษาเรื่องนี้กับพี่ชายคนโตของพวกเขาว่าควรทำยังไงกับดอกไม้ที่จะต้องให้คู่ของตนที่จับฉลากได้ แต่พวกเขาก็ไม่ทราบเรื่องนี้มากนักเนื่องจากประเพณีนี้พวกเขาไม่ค่อยจะได้ยินมามากนัก แต่คาดว่าคงเป็นประเพณีของประเทศหนึ่ง

แต่สิ่งที่เขียนอยู่ที่พื้นในสวนซึ่งมองผ่านหน้าต่างห้องของโคเอ็น ด้วยฝีมือของเลย์ลาทำให้พวกเขารู้มากขึ้นว่าควรจะทำยังไง

“ผู้หญิงคนนั้นฉลาดกว่าที่คิดนะเนี่ยเนอะพี่เอน เนอะพี่เมย์”

“นั่นสินะ... ผู้หญิงคนนั้นรู้เรื่องเยอะกว่าพวกเราคิดมาก เหมาะที่จะนำมาใช้ประโยชน์ได้”

“...นั่นแหล่ะคือเหตุผลที่เธอยังคงอยู่ได้โดยที่ฉันไม่จัดการเธอซะ” พี่คนโตกล่าวก่อนจะมองไปทางหน้าที่เห็นเธอนอนพิงต้นไม้อยู่ และหันกลับมามองกระดาษในมือตน ที่เขียนว่า ‘เลย์ลา’

“งั้นผมขอตัวก่อนดีกว่า ต้องเอาดอกไม้ไปให้แล้วค่อยกลับมาเคลียร์งานอีก”

“ผมไปด้วย แล้วเจอกันนะครับพี่เอ็น”

น้องชายทั้ง 2 คนออกไปจากห้องเพื่อไปนำดอกไม้มาให้กับคู่ที่ตัวเองได้รับ ต่างกับตัวเองที่ยังนั่งคิดว่าควรให้อะไรแก่เธอ คิดจนไม่สามารถนั่งนิ่งๆได้ จึงลุกออกไปเดินเล่นเผื่อจะนึอะไรบางอย่างออก

และเขาไปเห็นบางอย่างเข้า..

“เฮ้ยป้า!!”

เสียงเรียกที่ดูคุ้นเคยทำให้โคเกียคุหันไปมอง “มีอะไรเหรอจูดัลจั...”

ฟึ่บ... เมื่อเด็กสาวหันไปมองก็พบว่ามีบางอย่างสวมเข้าที่หัวของตนด้วยฝีมือของเด็กหนุ่มซึ่งเป็นนักบวชแห่งจักรวรรดิ สิ่งที่อยู่บนหัวของเธอก็คือมงกุฎดอกกุหลาบที่ทำจากดอกกุหลาบสีแดง

“ให้” คำสั้นๆที่ฟังดูง่ายๆของอีกฝ่ายกับรอยยิ้มที่ดูร่าเริงนั่นทำให้โคเกียคุถึงกับนิ่งไป “เฮ้? ได้ยินไหมเนี่ยป้า บอกว่.....”

ใบหน้าหวานของเด็กสาวแดงก่ำของเหมือนกับสีแดงของดอกกุหลาบนั่นทำให้จูดัลถึงกับนิ่งไปชั่วขณะหนึ่ง ประโยคที่ตั้งใจจะพูดต่อกลับไม่สามารถเอ่ยออกมาได้ ไม่นานหน้าของเข้าเองก็แดงเหมือนกับอีกฝ่ายไม่มีผิดเพี้ยน...

บรรยากาศเองก็ช่างเงียบและเป็นใจนัก...

“.......” ถึงแม้เขาจะไม่รู้เรื่องพวกนี้มากนัก แต่ก็รู้ว่าบรรยากาศแบบนี้ควรปล่อยไปและไม่ควรเข้าไปยุ่ง โคเอ็นจึงเดินออกไปจากตรงนั้นปล่อยให้เด็กหนุ่มเด็กสาวเขาจัดการกันเอง...

แต่จูดัลรู้สึกโล่งใจที่อีกฝ่ายไม่รู้ความหมายของจำนวนดอกกุหลาบที่ตนให้ ถ้ารู้...มีหวังได้คุยกันไม่ติดแน่นอน

...กุหลาบ 11 ดอก... แทนความหมายว่า รักเธอที่สุด...

จนยามราตรีมาเยือนเขาก็ยังคงนึกไม่ออกว่าควรจะทำยังไงจึงได้แค่เดินไปหาดอกกุหลาบมา แต่ทว่าพวกขุนพลตัวเองเอาใจเขามาไปหน่อยเลยหามาให้เยอะเกินเหตุ และในขณะที่โคเอนกำลังจะเดินกลับไปที่ห้องพร้อมกับพวกกองดอกกุหลาบถุงโตที่พวกขุนพลเอามาให้ก็เจอกับเลย์ลาที่ยังนั่งอยู่ใต้ต้นไม้ที่กำลังผลิดอกนั้นเช่นเดิม หากแต่ใบหน้าที่ดูผ่อนคลาย และดวงตาปิดนั่นคาดว่าเธอกำลังหลับอยู่เป็นแน่แท้

สองขาพาเดินไปหาหญิงสาวที่นอนหลับตาพริ้มอยู่ใต้ต้นไม้นั่น ก่อนจะคิดอะไรบางอย่างออกจึงเดินไปลาก(?)ถุงนั่นขึ้นมาและแกะที่มัดก่อนจะปา(?)ใส่เธอที่นอนอยู่ [ไรท์: ว้อท!!?] ผ้าที่คลุมอยู่นั่นถูกแกะออกทำให้ดอกกุหลาบทั้งหมดที่อยู่ภายในปลิวออกมากระจัดกระจายเต็มพื้นที่...

“....” กลิ่นหอมของกุหลาบสีแดงแตะเข้าจมูกทำให้เธอตื่นขึ้นจากนิทรา

การตื่นขึ้นครั้งนี้ทำให้เธอประหลาดใจกว่าเดิม ภาพที่เธอเห็นคือผู้บัญชาการภาคตะวันตกเร็น โคเอนถือผ้าผืนใหญ่กำลังยืนอยู่ต่อหน้า ท่ามกลางดอกกุหลาบที่ปลิวว่อนอยู่ในอากาศร่วงมาสู่พื้นเต็มไปหมด ยิ่งคืนนี้เป็นคืนที่ท้องฟ้าเต็มไปด้วยดวงดาวส่องแสงระยิบระยับ ยิ่งทำให้ภาพนั้นเหมือนกับภาพในความฝันไม่มีผิด

“ถือว่าให้แล้วนะ แค่นั้นแหล่ะ...” ชายหนุ่มพูดแค่นั้นก่อนจะเดินจากไป ปล่อยให้เธอนั่งอยู่ท่ามกลางดอกกุหลาบเหล่านั้น

......ให้งั้นเหรอ.....เกมส์นั่นสินะ...... เลย์ลาคิดในใจและมองไปรอบๆตัวเองก่อนจะพึมพำอะไรบางอย่าง มือเล็กหยิบไม้ขึ้นมาเขียนที่พื้น...

‘จำนวนกุหลาบ 9,999 ดอก’

ร่างเล็กนิ่งไปก่อนจะหยิบดอกกุหลาบที่ยังสภาพดีที่สุดที่ติดอยู่บนหัวของตนและหมุนมันดูเล่นๆ

....เขาคงไม่รู้ความหมายของมัน... และคาดว่าดอกไม้พวกนี้ได้มาจากคนอื่นๆเป็นแน่....

เธอคิดเช่นนั้นในใจ ดังนั้นเธอจึงคิดว่าที่เขาให้ไม่มีความหมายอะไรมากนักนอกจากอยากให้ แต่ถึงแม้เธอจะคิด... เธอก็ไม่เข้าใจมันอยู่ดีว่าทำไมใจของเธอถึงเต้นไม่เป็นจังหวะอย่างนี้...

กุหลาบ 9,999 ดอก..... มันมีความหมายว่า แทนความจริงใจทั้งหมดที่ฉันมีให้เธอจากนี้และตลอดไป.....