ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic : Baramos]หัวขโมยแห่งบารามอส !!>เฟริน-โรเวน

    ลำดับตอนที่ #13 : ประชุม

    • อัปเดตล่าสุด 28 พ.ค. 51


     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

                    ฉายา เมจิคปรินซ์ พ่อมดที่จะมาดลบันดาลให้ใจคนตรงหน้ามาเป็นของพี่

     

                    คำพูดตรงๆแบบไม่เขินอายของคนตรงหน้า ทำเอาคนไม่ค่อยอายอ้าปากค้าง ดวงหน้านวลแดงก่ำ ในใจก็สบถด่าคิลที่นั่งหัวเราะในลำคออยู่ข้างๆ

     

                    ...โรเวน ฮาเวิร์ด...

     

                    ...ทำไมกัน ทั้งๆที่เพิ่งจะรู้จักแต่กลับคุ้นเคยประหลาด...

     

                    ...แล้วก็นัยน์ตาคู่นั้นอีก นัยน์ตาที่สะกดให้ใจมันหวั่น...

     

                    พลัน เฟรินก็ลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็ว แล้วชวนคิลเดินออกไป พร้อมกับคำพูดที่คิลฟังอย่างไม่เชื่อหูตัวเอง

     

                    ไปคิล เดี๋ยวไปเรียนไม่ทัน

     

                    ชวนไปเรียน... จากคนที่ไม่เคยจะขยันเรียนเนี่ยนะ... บทแก้เขินของนาย ไม่ได้ความจริงๆ เฟริน เดอเบอโรว์

     

                    โรเวนเพียงยิ้มบางแล้วเดินตามไปติดๆ หมายจะไปส่งถึงห้องเรียน แต่คนข้างหน้าก็หันกลับมาเสียก่อน

     

                    พี่โรเวน ไม่มีเรียนหรอฮะ ไปเข้าห้องเรียนได้แล้วละ

     

                    อ๊ะ โรเวนชะงักฝีเท้าเล็กน้อย ก่อนจะหัวเราะเบาๆอย่างอารมณ์ดี แล้วก็โบกมือลา ลืมไปเลย

     

                   

     

     

                    แสงจันทร์นวลผ่องดูแล้วชวนสบายตา แต่ก็ไม่ได้เข้ากับอารมณ์ของสาวน้อยที่อยู่ในห้องนอนสักนิด ร่างบางทำหน้าบึ้งพร้อมๆกับกระดิกเท้าข้างที่ยกขึ้นมาไขว่ห้างอย่างรำคาญใจ

     

                    ช้าจริงๆ คาโล

     

                    แล้วเส้นความอดทนก็ขาดดังโผล๊ะ เฟรินดึงกระดาษแผ่นเล็กๆข้างโต๊ะทำงานของคาโลออกแล้วเขียนลงไปด้วยลายมือหวัดๆว่า

     

                    คาโล แกมัวทำอะไรดึกดื่น ไม่กลับมานอนหรือไง หรือไปเที่ยวหลีหญิงอยู่ หืม  ลงชื่อ เฟริน

     

                    เขียนไปอย่างรวดเร็วแต่ก็ไม่วายแขวะใส่คนที่ยังไม่กลับมาด้วย ก่อนที่ดวงหน้านวลจะร้อนผ่าว แล้วเขียนต่อลงไปสั้นๆว่า

     

                    คิดถึง

     

                    มือบางหยิบกระดาษมาติดไว้ที่หน้าประตูห้องด้านใน หวังว่าคนที่เข้ามาจะเห็นและเขียนตอบเธอ เฟรินหาวเล็กน้อย แล้วกระโดดขึ้นไปนอนบนเตียง

     

                    หลังจากเฟรินหลับไปสักครู่ ประตูหน้าห้องก็ค่อยๆแง้มเปิดออก แสงจากด้านนอกลอดเข้ามาในห้องที่มืดสนิท คาโลเดินเข้ามาเบาๆก่อนจะแกะกระดาษบนประตูมาอ่าน ร่างสูงกระตุกยิ้มบาง ก่อนจะแทนที่ด้วยความเศร้าหมองบนใบหน้าได้รูปนั้น คาโลหยิบดินสอแท่งหนึ่งออกมาแล้วตอบกลับไปสั้นๆ

     

                    อืม งานยุ่ง

     

                    คาโลทิ้งตัวลงนั่งบนเตียงของตัวเอง แล้วครุ่นคิดอย่างเคร่งเครียด

     

                    ...ทำไม ต้องทำดีกับฉัน ด้วย...

     

                    ...ทั้งๆที่ควรจะเกลียดๆฉันไปซะ...

     

                    ..ฉันมันไม่มีค่าพอ สำหรับเธอ เฟลิโอน่า...

     

                    ...ที่ของฉัน ควรจะเป็นของเขา...

     

                   

     

                    วันเวลายังคงผ่านมาเรื่อยๆ พร้อมๆกับเสียงหัวเราะที่ไม่เคยจางหายไปจากเฟลิโอน่า เกรเดเวล นับวันเธอกับโรเวนยิ่งสนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆ

     

                    ไม่สนิทก็แปลกเต็มทน เมื่อทุกๆพักโรเวนจะปราดเข้ามาหาเฟรินเสมอๆ จนคิลอดแซวเสียไม่ได้ แถมก่อนนอนทุกๆคืนพี่เขาก็อุตส่าห์ส่งดอกไม้สวยๆมาให้ไม่เคยขาด

     

                    ส่วนเฟรินก็ดูเหมือนจะไม่ค่อยสนใจคาโลมากเท่าเดิม เมื่อคาโลพยายามจะหลบหน้าเฟรินตลอดเวลา แต่ก็ยังโผล่มาบางครั้งตอนพักเที่ยง ซึ่งพี่โรเวนก็ไม่ได้ว่าอะไร

     

                    ประชุมอะไร

     

                    เฟรินถามเบาๆแล้วยกช้อนตักข้าวเข้าปาก ก่อนจะสำลักอย่างแรง ร่างบางสะเทือนไปตามแรงไอ ทำให้โรเวนที่อยู่ข้างๆรีบส่งแก้วน้ำให้แล้วลูบหลังเบาๆ

     

                    คาโลเพียงยิ้มบางก่อนตอบเสียงนุ่ม

     

                    งานคัดเลือกไฮคิงองค์ต่อไปน่ะ จัดที่เอดินเบิร์กนี่

     

                    โห เจ๋งชะมัด ได้กระทบไหล่คนดังอีกแล้ว เฟรินโผล่งออกมาอย่างอารมณ์ดี พร้อมกับหัวเราะร่า ชวนให้คนบนโต๊ะหัวเราะเบาๆ ก่อนคิลจะย้อนถึงความจริง

     

                    นายจะได้ตายก่อนกระทบไหล่ละสิ ป้อมอัศวินก็ยังต้องระเห็จไปเป็นกรรมกรตกแต่งตามเคย

     

                    โรยกแก้วชาขึ้นจิบก่อนจะเปรยเหย้าต่อจากคิล

     

                    หรือนายจะไปแสดงรำพัด เหมือนที่พวกผู้หญิงเขาทำกัน

     

                    บ้า!”

     

                    เฟรินสบถเบาๆ แล้วถอนหายใจยาว ก็คงได้แต่หวังว่าจะไม่เป็นอย่างนั้น

     

                    สักพักต่อมา ทั้งหมดก็มาอยู่ที่ห้องประชุมของสภาสูงแห่งป้อมอัศวิน ปรินซ์คาโลในมาดเจ้าชายเต็มยศเดินนำเข้าไปก่อน ก่อนจะทิ้งตัวนั่งที่เก้าอี้บนสุด ซึ่งเป็นตำแหน่งของหัวหน้าป้อม

     

                    ทุกคนนั่งประจำตำแหน่ง แล้วไม่นานสมาชิกสภาก็ค่อยๆทยอยกันมาเรื่อยๆ ก่อนประตูจะปิดลงเสียงดังบ่งบอกว่าวาระการประชุมได้เริ่มขึ้นแล้ว

     

                    คาโลกระแอมเบาๆเรียกความสนใจ ก่อนจะหยิบเอกสารหนาเตอะบนโต๊ะออกมาอ่าน

     

                    จากที่เรารู้ๆกันอยู่แล้ว งานนี้เอดินเบิร์กคงต้องมีการรักษาความปลอดภัยให้กษัตริย์ทุกๆพระองค์อย่างยิ่งยวด และจากการประชุมกษัตริย์คราวที่แล้ว ป้อมอัศวินเราตัดสินให้คนที่มีฝีมือมาก ไปรักษาการณ์คิงที่มีความสำคัญสูงไปแล้ว ในครั้งนี้ทางฝั่งปราสาทขุนนางก็เลยเป็นฝ่ายเลือกให้อารักขาตามประเทศของตน

     

                    แต่แน่นอนว่างานนี้เสี่ยงมาก นอกจากคิงทั้งยี่สิบสี่ประเทศแล้วจ้าวปิศาจเอวิเดสแห่งเดมอสก็จะให้เกียรติเสด็จมาเป็นประธานด้วย

     

                    จึงต้องขอให้ยอดนักรบอันดับหนึ่งของป้อม ไปคุ้มครองคิงเอวิเดสแทนเจ้าหญิงเฟลิโอน่า

     

                    สายตาทุกคู่เลื่อนไปจับที่ไธนอส แต่คำพูดต่อมาของคาโลทำให้สายตาทุกคู่เปลี่ยนมามองคนที่นั่งตรงข้ามในทันที

     

                    รุ่นพี่โรเวน ฝากด้วยนะครับ

                    อืม

     

                    โรเวนเพียงตอบรับในลำคอ ขณะที่เฟรินแย้งขึ้นมาในทันที

     

                    นายทำงี้ไม่ได้คาโล แล้วฉันละ

                    คุ้มกัน คิงเซท แทน











    ง่า ตอนนี้สั้นไปหน่อยนะคะ แต่รับรองว่าตอนที่14ยาวแน่ค่ะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×