คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Lesson 00 Intro
Lesson 00 – Intro
ก๊อก ก๊อก
แอดดด
เสียงเปิดประตูเข้ามาอย่างถือวิสาสะของชายหนุ่มร่างสูงโปร่ง มองดูน้องชายของตนที่ไม่มีทีท่าว่าจะตื่นเช้าๆ ได้เพียงสักหนึ่งวัน แล้วส่ายหัวออกมาเบาๆ คงไม่มีวันนั้นจริงๆ
“ ไอ้ตี๋! ตื่นได้แล้ว !”
เสียงทุ้มต่ำที่มักจะดังขึ้นในทุกๆเช้าของวัน มันน่าหงุดหงิดสำหรับคนที่กำลังเพลิดเพลินอยู่ในโลกแห่งจินตนาการ และการที่นอนตื่นสายจนต้องมาปลุกมันก็น่าหงุดหงิดสำหรับคนตื่นเช้าในโลกความจริงเช่นกัน
“อื้อ เฮีย ผมขออีกห้านาที”
ประโยคสุดฮิตที่ใครๆต่างก็พูดกัน แต่ไม่มีใครที่จะทำมันได้จริง คนที่ถูกต่อรองก็เอือมระอากับประโยคนี้ ห้านาทีของโลกความฝันมันเท่ากับหนึ่งชั่วโมงของโลกความจริง นายคิดอย่างงั้นมั้ยบี1 ?
“ไม่ได้โว้ยยยย ลุกขึ้นเดี๋ยวนี้”
คนเป็นพี่ดึงแขนทั้งสองข้างให้อีกคนลุกขึ้นนั่ง เปลือกตาคู่เล็กยังคงจับติดกันแน่นไม่แยกออกจากกัน โอเค๊ ไม่ยอมตื่นใช่มั้ย ต้องเจออย่างนี้!
ผ่างงงง!
“โอ้ยยย เฮียมาร์ค !!!”
วิธีนี้ได้ผลเสมอ ทุกคนย่อมแพ้แสงแดดในยามเช้า! ขนาดหมอพัคจีซังผู้แข่งแกร่งยังต้องพ่ายแพ้ต่อแสงแดดยามเช้าเลย
“ฮ่าๆๆๆ รีบอาบน้ำ แล้วลงไปด้านล่างป๊ารอคุยด้วยอยู่”
“อื้อ”
“เร็วๆนะ อย่าให้ต้องใช้มาตรการขั้นเด็ดขาด”
“ครับๆ ทราบแล้วครับ”
“ดีมากน้องรัก”
มาร์คขยี้หัวน้องชายของเขาอย่างหมั่นเขี้ยว ไม่รู้จะน่ารักน่าฟัดน่าลากไปไหน ถ้ายองแจน้องรักมีสามีเฮียคงเหงาตายแน่ๆ
.
.
.
.
“กว่าจะเสด็จลงมาได้นะขอรับ!”
เสียงกวนบาทาสุดแสนประชดประชันอย่างรักใคร่อย่างนี้ ไม่มีใครแล้วนอกจากเฮียมาร์ค ผู้ที่เป็นพี่ชายยอดรักยอดดวงใจยอดขมองอิ่มของยองแจ... ขอกระโถนให้ยองแจหน่อยครับ อยากอ้วก
“ก็คนมันง่วงนี่หว่าเฮีย นี่วันนี้หลับในห้องน้ำน้อยกว่าปกตินะ!”
หลับในห้องน้ำน้อยกว่าปกติ... นี่เป็นเรื่องที่สามารถเอามาพูดด้วยความภาคภูมิใจได้จริงๆใช่มั้ย? โอเค ถ้ายองแจบอกว่าใช่ มันก็ต้องใช่
“ครับๆยองแจคนขยัน เฮียจะไม่ต่อว่ายองแจครับ ยองแจถูกที่สุด”
“เฮีย ว่างๆไปเช็คประสาทหน่อยมั้ยครับ แล้วป๊าอยู่ไหน”
ยองแจมองไปรอบๆบ้านก็ไร้วี่แววของคนเป็นพ่อ สงสัยจะออกไปทำงานแล้วมั้ง กว่ายองแจจะตื่นกว่าจะอาบน้ำเสร็จ ป๊าคงไปทำงานบ่ายเลยทีเดียว
“ถ้าจะไปก็คงจะต้องไปด้วยกันทั้งคู่แหละครับน้องยองแจสุดที่รัก ..แล้วน้องยองแจคิดหรอครับว่าป๊าจะรอน้องยองแจอาบน้ำเสร็จ?”
“ไม่คิดครับ”
“ดีครับ สำคัญตัวดีครับน้องยองแจ ถึงป๊าจะไม่อยู่แต่เฮียอยู่ ป๊าบอกเฮียหมดละ”
“ว่ามาสิครับเฮียรอฟังอยู่”
“ได้ครับ.. ไอ้เด็กบ้า ไอ้เด็กขี้เซา ไอ้เด็กขี้เกียจ ไอ้เด็กนอนตื่นสาย ไอ้เด็กอาบน้ำนาน ไอ้..”
“พอครับ ยองแจให้ว่าเรื่องที่ป๊าบอก ไม่ใช่ด่ายองแจครับ เฮียมาร์คดึงสติหน่อยน่า”
อุ่ย ลั่นครับ มันพลั้งปากไปโดยไม่ได้คิด ... มั้ง.. //ยิ้มโชว์ฟันสวย
“แหม่ เล่นคำฮิตนะครับน้องยองแจ น้องยองแจได้ฟังแล้วก็คงต้องดึงสติเหมือนเฮียนะครับ.. ตั้งใจฟังให้ดีนะ ป๊าบอกว่าจะให้น้องยองแจคนน่ารักเนี่ย ดูแลกิจการต่อจากป๊าหลังจากเรียนมหาลัยจบทันที ซึ่งน้องยองแจก็น่าจะรู้ดีว่า กิจการของบ้านเราติดต่อกับลูกค้าหลากหลายประเทศ และที่สำคัญคือ.. ประเทศจีนครับมีลูกค้ารายใหญ่อยู่มากมาย ดังนั้นน้องยองแจคนใสใสจึงจำเป็นต้องเรียนภาษาจีนครับ ซึ่งก็ไม่ต้องห่วงครับน้องยองแจ ป๊าสุดรักสุดหวงของเราได้หาเหลาซรือ* ไว้ให้น้องยองแจคนดูดีแล้วครับ.. ซึ่งนั่นก็คือ!!”
*เหลาซรือ = คุณครู
“เฮียมาร์คใช่ป่ะ!”
“ผิดครับ.. แต่เป็น หวังแจ็คสัน ต่างหากล่ะครับน้องยองแจ”
TBC.
จบค่ะ 5555555555 จบบทนำแล้วค่ะ ได้โปรดอย่าถามค่ะว่าทำไมสั้นขนาดนี้ คนเขียนเองก็ไม่อาจทราบได้ค่ะ และคงจะสั้นแบบนี้ในทุกๆตอน #อ้าววว ต้องขอขอบคุณที่อ่านจนถึงตรงนี้ค่ะ
//กราบงามๆ ไอวอนนาเซย์ไอเลิฟยูน้า~
ความคิดเห็น