คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : Lovely Toy 11 ::: ครั้งแรก
Lovely Toy 11 : ครั้งแรก
(“ฮัลโหล ลีทึกเหรอ”)
“อื้ม”
(“ชั้นซองมินนะ”)
“อื้อ มีอะไรเหรอ”
(“ว่างเปล่า จะชวนไปเที่ยว”)
“ก้อว่าง จะไปไหนล่ะ”
(“บาร์...ของพ่อฮยอกกี้น่ะ”)
“ก้อดีเหมือนกัน ไม่อยากอยู่คนเดียว...ฟุ้งซ่าน”
(“งั้นเดี๋ยวเจอกันที่ร้านเลยนะ รู้ใช่มั้ยว่าอยู่ไหน”)
“อื้ม”
(“งั้นเดี๋ยวเจอกันนะ”)
“อื้ม บายจ้า”
(“จ้า บาย”)
เห้อ~ ไปเที่ยวกลางคืน...เค้าทำอะไรกันนะ เราก้อไม่เคยซะด้วยสิ -O-
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ด้านซีวอน
“เห้ย! นึกยังไงอยากมาเที่ยววะ” ฮันเกิงถามเปิดประเด็น
“ไม่รู้ดิ รู้สึกว่าพักนี้มันแปลกๆ” ร่างสูงว่า
“แปลกยังไงวะ”
“ก้อ...ช่างเหอะ”
“งั้นคืนนี้ก้อมาดื่มกันซะหน่อยนะ” อึนฮยอกว่า ก่อนจะเรียกบริกรมาสั่งของ
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
“ทึกกี้!!! ทำไมนายมาช้าจัง”
“ก้อกว่าจะขอลุงคิวออกมาได้......ทีซีวอนล่ะไม่เคยห้าม” คนตาสวยบ่นพึมพำ
“งั้นก้อเข้าไปกันเถอะ” ศองมินว่า ก่อนจะผลักบานประตูเข้าไปในร้าน
“สวัสดีค้าบ กี่ท่านคร้าบ”
“เอ่อ...5 คับ” ซองมินตอบ
“เชิญด้านนี้คับ” บริกรเดินนำชายหนุ่มทั้ง 5 มาที่โต๊ะมุมนึงในร้าน
“แล้ว...อึนฮยอกอยู้มั้ยคับ”
“อยู่คับ แต่มีแขก VIP”
“อ่าว...งั้นไม่เป็นไรคับ ^^”
“สั่งอะไรมากินกันเถอะ ชั้นหิวแล้ว” ดงแฮว่าพลางลูบท้องตัวเองประกอบคำพูด
“เอ้าสั่งๆๆๆ”
……………………………………………
…………………………………….
……………………………
……………………
……………..
……….
…….
….
…
..
.
เพียงไม่นานของกินเล่นเล็กๆ น้อยๆ ก้อถูกวางเรียงรายอยู่บนโต๊ะ แต่ปราศจากเครื่องดื่มมึนเมาอย่างโต๊ะอื่นๆ เค้า
“นึกยังไงถึงชวนพวกเราออกมาน่ะซองมิน” ฮีชอลเอ่ยถาม
“น่านสิ” เรียววุคว่าแล้วเงยหน้าขึ้นมอง
“ก้อฮยอกกี้ชวนไว้ตั้งแต่เมื่อเช้าอ่ะ จะมาคนเดียวก้อเหงา”
“แล้วเค้าไปไหนซะล่ะ” ดงแฮถาม
“ก้อไม่รู้เหมือนกันน่ะสิ สงสัยมีแขกด่วนมั้ง”
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
กลับมาที่ด้านพระเอกของเรากันต่อ...
-*- ตอนนี้ผมกำลังสงสัย ว่าเพื่อนผมมีใครปกติสักคนมั้ย!?!
ไอ้ซีวอนก้อโวยวายบ้าบออะไรไม่รู้
ไอ้ฮันก้อนั่งท่าทางอมทุกข์เชียว สาเหตุเดียวที่ทำให้มันเป็นได้ขนาดนี้คงหนีไม่พ้นฮีชอล
แล้วไอ้เยซองอีกคน เพ้อเข้าไป เรียววูคค เรียววุค เค้าคงจะมาหาหรอก...
เป็นผม ผมก้อไม่มารักมันหรอก เสือผู้หญิงอย่างมัน ไหนจะชอบหาเรื่องเค้าไปวันๆ แล้วยังเป็นผู้ชายที่ไม่เคยรักใครจิง... ไม่เคยคบใครเป็นแฟนสักคน...จะให้เค้าเชื่อเหรอว่ารักเค้าจิงๆ ...ไม่มีทาง
ส่วนเจ้าอึนฮยอก...ก้อนั่งมองนาฬากา แล้วพึมพำเบาๆ ว่าซองมินอยู่นั่นแหละ
แล้วดงแฮของผมล่ะ!!!!!!
อ๊ะ! นั่นเจ้าอึนฮยอกจะไปไหนน่ะ อย่าบอกนะ ว่าซองมินมาที่นี่!!!!
ถ้ามีซองมินก้อต้องมีดงแฮ!!!!!!!!!!!!!!!!!! ฮ่าๆๆๆๆ ((เกี่ยวเหรอวะบอม - -))
คิดได้อย่างนั้นแล้ว ผมก้อเลยเดินตามอึนฮยอกออกไป
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
กลับมาที่ด้านนายเอกของเรากันต่อ ((โอ้ย...ย้ายไปย้ายมา มึนวุ้ย -O-))
“ผมเอาไวน์มาเสิร์ฟคับ” บิกรหนุ่มว่าพลางทำท่าจะวางแก้วลงบนโต๊ะ
“เห~ พวกเราไม่ได้สั่งนะ” เรียววุคว่า
“แต่ว่ามีคนสั่งให้มาส่งโต๊ะนี้นี่คับ”
“เอ๋~ อึนฮยอกรึเปล่า” ลีทึกหันไปถามซองมิน
“ไม่น่าจะใช่นี่หน่า” ซองมินว่า คิ้วบางขมวดเข้าหากันอย่างครุ่นคิด
“เค้าเอามาให้ก้อดื่มๆ ไปเถอะ ของฟรี!!!” ฮีชอลว่า ((น่าน..อิเจ๊เริ่มงก -*-))
“งั้นก้อ...ฉลอง!!!”
แกร๊ง
เสียงแก้วกระทบกัน แล่วชายหนุ่มทั้ง 5 ก้อกระดกน้ำสีองุ่นนั่นเข้าปาก
“ฮ้า~ ไม่เห็รอร่อยเลย...แหวะ ไปเอาไวน์ห่วยๆ แบบนี้มาจากไหนกันนะ” ซองมินว่า เบ้หน้าน้อยๆ ขณะที่คนที่ไม่เคยกอน หน้าเริ่มขึ้นสีน้อยๆ ด้วยอาการมึนเมา
“ฮะๆ ก้อหวานดีออก >/////<” คนตาสวยว่า
“งั้นเอาของชั้นไปกินเลย” ซองมินว่าพลางผลักแก้วของตนไปให้เพื่อนรัก
“อึ่กๆ
“นี่!!! นายไม่เคยกินเดี๋ยวก้อเมาหรอก” ฮีชอลปราม
“ชั้นไม่ต้องเดี๋ยวหรอก...เมาแล้วล่ะ” ซองมินว่าพลางจ้องเพื่อนอย่างแปลกใจกับท่าทางที่ไม่เคยเห็นมาก่อน
“หวัดดีคับ มากันแค่นี้เหรอ” เสียงของชายแปลกหน้าคนนึงดังขึ้น
“เอ่อ...”
“ฮะ มากันแค่นี้ มีอารายเหรออออออ~”
ก่อนที่ฮัชอลจะตอบ คนตาสวยก้อชิงพูดขึ้นมาซะก่อน
“ออกไปเต้นกันสักเพลงมั้ยค้าบ”
“ไม่ล่ะ ขอบจัย” ฮีชอลว่า
“เห~ ทามายล่า เค้าชวนก้อไปหน่อยซี่~” ดงแฮที่ดูแล้วก้อมีอาการไม่ต่างจากลีทึกนักบอก
“แต่...”
“นั่นสิๆ ไปเต้นกานดีกว่า หนายๆ ก้อมาแล้วน้า” คนตาสวยว่า ก่อนจะลุกขึ้นตามแรงฉุดของชายแปลกหน้า
“นี่ๆ ไม่เคยเต้นเลยอ่า~ เค้าม่ายเคยเที่ยว ต้องทำไงเหรอ” คนตาสวยมองอีกคนตาแป๋ว
“เดี๋ยวผมสอน...”
“แล้วที่เหลือนี่จะนั่งเหงาอยู่ทำไมล่ะคับ ไปมันส์กันหน่อยสิ” สิ้นคำชวน หนุ่มหน้าหวานอีก 2 คนก้อพร้อมใจกันลุกขึ้นด้วยอาการมันเมาน้อยๆ ทั้งคู่
สุดท้ายก้อเหลือเพียงฮีชอลและซองมิน ที่นั่งอยู่กับโต๊ะ
“สถานการณ์แบบนี้ไม่ดีแหงๆ” ฮีชอลว่า
“...นั่นสิ ชั้นไปตามอึนฮยอกดีกว่า” ซองมินว่า ก่อนจะลุกขึ้นไปตามหาคนรัก
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
“♪~♫~♫~♫~♪~”
“ทำไมคนเย้อจางงง~ มันเบียดกานอ้ะ” คนตาสวยปรือตาถามชายแปลกหน้าที่มาด้วยกัน
“^^ เค้าก้อเต้นกันอย่างงี้แหละคับ”
“เหรอ ^/////^” ร่างบางยิ้มปรือตาลงเล็กน้อย กับใบหน้าที่ขึ้นสีอ่อนๆ ดูแล้วเหมือนจงใจยั่วใครยังไงไม่รู้สินะ...
ยืนเต้นอยู่ได้ไม่นานายแปลกหน้าก้อเริ่มมีท่าททีแปลกๆ มือที่เคยใช้ประกอบท่าทางการเต้น เริ่มแชเปะปะมาอยู่แถวๆสะดพกของร่างบางที่ยังไม่ค่อยมีสตินัก จึงไม่ได้สนใจอะไร
เมื่อเห็นอย่างนั้นชายแปลกหน้าจึงค่อยๆ เลื่อนมือต่ำลงมา ลูบไล้ต้นขาอ่อนผ่านเนื้อผ้ายีนส์ที่ร่างบางสวมใส่อยู่
เช่นเดิม...ร่างบางที่เรียกได้ว่าเมาไม่รู้เรื่อง ก้อไม่ได้สนใจอะไร
“ดื่มอีกสิคับ” ชายแปลกหน้าเชิญชวนต่อ ก่อนจะส่งแก้วให้ร่างบางทันที
ซึ่งร่างบางเองก้อรับไว้เช่นกัน
หึ...ขนาดเมื่อกี้ยังเมาไม่รู้เรื่อง
ซัดเข้าไปอีกแก้ว.. สติก้อคงไม่เหลือแล้วล่ะ...
โฮ่ๆๆๆๆ วันนี้อัพได้ยาวกว่าเดิ๊มมมมมมมม ((นิสนึง - -))
วันนี้เอาไปแค่นี้ก่อนรึกานเน้ เด๋วพุ่งนี้มาอัพต่อ ^ ^
ค้างคาไว้งี้แหยะ หุหุหุหุ
พระเจ้าอวยพรค่า ::: คาราเมลชีสเค้ก
ความคิดเห็น