คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : วางแผน
ณ ที่พักของเจ้าชายเรย์
“ข้าขอโทษด้วย ข้าไม่ได้ตั้งใจให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้น” ลูคัสกล่าว
“เฮ้อ แล้วทีนี้จะทำยังไงล่ะ ข้าให้เจ้าไปบอกท่านพ่... เอ่อหมายถึง ฝ่าบาทให้ยกเลิกคำสั่งงี่เง่านั้น แต่เจ้ากลับไปหาเรื่องฝ่าบาท เจ้าจะให้ข้าทำยังไง รบเคียงข้างเจ้าสู้กับอดีตพ่อตัวเองเรอะ” เจ้าชายเรย์พูดขึ้น
“โธ่ เจ้านี่ ก็ข้าโมโหนี่นา”
“จะยังไงก็แล้วแต่ ตอนนี้เจ้าหนีไปก่อน ไปที่ป่าวังวนนั้น ไปรอข้า แล้วข้าจะตามไป”
“แต่ข้าว่...........”
“เจ้าไม่ต้องออกความเห็นใดๆ รีบไปซะ ข้าขี้เกียจไปแหกคุกเพื่อช่วยเจ้าทีหลัง เร็วเข้าสิ”
แล้วลูคัสก็หายตัวไป พร้อมกับกล่าวว่า “ข้าเสียใจ”
“ขอประทานอภัย ทหารจากพระราชวังมาขอเข้าเฝ้าพะย่ะค่ะ”
‘มาจนได้ซินะ’ เจ้าชายเรย์คิดในใน
“พวกเจ้ามาทำอะไรที่นี่ ข้าไม่อยากต้อนรับแขกจากพระราชวัง”
“กระหม่อมได้รับคำสั่งให้มาจับตัวท่านลูคัสพะย่ะค่ะ"
"ลูคัสไม่ได้กลับมาที่นี่ พวกเจ้ากลับไปซะ"
" พวกกระหม่อมรับคำสั่งมาให้ตรวจค้นให้ละเอียดพะย่ะค่ะ ขอประทานอภัยด้วยหากพวกกระหม่อมต้องกระทำการล่วงเกิน” เสียงจากหัวหน้าทหารกล่าว
“ถ้าเช่นนั้นก็ตามใจพวกเจ้า รีบๆตรวจ แล้วก็รีบๆไปซะ”
หลังจากนั้นเหล่าทหารก็ทำการตรวจอย่างละเอียด
“มีรับสั่งว่า หากไม่เจอท่านลูคัส ต้องเชิญเจ้าชายเรย์กลับพระราชวังด้วย” หัวหน้าทหารคนเดิมกล่าว
“ข้าไม่อยากไป เจ้ามีปัญหารึเปล่าล่ะ กลับไปบอกท่านพ่..... ข้าหมายถึงฝ่าบาทด้วยว่า ให้พระองค์มาคิดเรื่องชาวบ้านจะดีกว่า มาคิดตามหาลูคัสว่าตอนนี้อยู่ที่ไหนจะดีกว่า”
เหล่าทหารทำท่าจะจับตัวเจ้าชายเรย์ แต่เจ้าชายเรย์ชักดาบออกมาแล้วกล่าวว่า “ถ้าพวกเจ้าโดนตัวข้าแม้ปลายเล็บ ข้าจะฆ่าพวกเจ้าให้หมด”
“ด้วยอำนาจศักดิ์สิทธิ์แห่งดาบ จงพาข้าไปหาลูคัสเดี๋ยวนี้!!” แล้วเจ้าชายเรย์ก็หายไป ทิ้งไว้เพียงความหวาดหวั่นของเหล่าทหารว่า จะไปกราบทูลกษัตริย์ของพวกเขาอย่างไรดี เกี่ยวกับเจ้าชายเรย์
“ลูคัส” เสียงเรียกทำให้ลูคัสตกใจได้ไม่น้อย
“เป็นไงบ้างเรย์” ลูคัสถาม
“ไม่มีอะไรร้ายแรงหรอก ก็แค่ฝ่าบาทอยากจะได้หัวเจ้าไปประดับฝาคุกใต้ดินแค่นั้น”
“ข้าไม่ให้มีแค่หัวข้าไปประดับคนเดียวแน่”
“5555 เจ้านี่มันแส่หาเรื่องจริงๆ ตอนนี้ข้ารู้แล้วล่ะ ว่าข้าควรทำยังไง”
“ยังไง?”
“ถ้าฝ่าบาทยอมรับฟังคำของข้านั่นก็เป็นเรื่องดี แต่ถ้าไม่ ข้าจะรบเคียงข้างเจ้ายังไงล่ะ ช่วยเหลือชาวบ้านพวกนั้น ตอนนี้เรื่องราวมันชักจะเลยเถิดไปมากแล้ว” เจ้าชายเรย์กล่าวอย่างเคร่งเครียด
“ฮ่ะๆๆๆ เจ้านี่เพี้ยนจริงๆ มีกำลังอยู่แค่น้อยนิด แต่กลับคิดการใหญ่”
“ข้ารู้น่า ว่าต้องทำยังไง..
เจ้าก็รู้ดีนี่ เทพแอนนูเอลกับเทพแอนเน่ 2 เทพีผู้ไม่ต้องชะตากัน
ถ้าคานาอันบูชาเทพแอนนูเอล พวกเราก็ขอกำลังจากเทพแอนเน่ เทพผู้มีความเฉลียวฉลาดเป็นเลิศยังไงล่ะ”
“อืมม มันเหมือนกับใช้เทพเป็นเครื่องมือยังไงยังงั้น”
“เอ๊ะ เจ้านี่ ปากหาเรื่องจริงๆ พวกเราไม่ได้ใช้เป็นเครื่องมือ แต่พวกเราบูชาท่าน ทำบูชายัญให้ท่านเหมือนๆกับเทพแอนนูเอลไง”
“ความคิดเข้าท่า แต่ข้าก็ขอร้องให้นั่นเป็นทางเลือกที่ 2 ละกันนะ”
................................................................................
พวกเขาทั้ง 2 คงไม่รู้ว่ากำลังมีใครฟังการสนทนาของทั้ง 2 อยู่อย่างตั้งใจ
"แล้วพวกเจ้าจะรู้ว่าใครกันแน่ จะถูกใช้เป็นเครื่องมือ ฮ่าๆๆๆๆๆ"
ความคิดเห็น