ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Stars Sea

    ลำดับตอนที่ #2 : :::::::::::::: 2 ค้นพบ....ทะเล

    • อัปเดตล่าสุด 25 ต.ค. 49


             "ว่าไงนะ =O='' " ฟ้าอ้าปากค้าง....

             "ใช่ ฉันจะไม่เปลี่ยนชมรม ^[]^"

               ฉันมั่นใจว่าฉันทนอยู่ต่อไปได้... ถึงแม้ว่าฉันจะต้องทนดูพี่ชิน
    ซึ่งเป็นประธานชมรมและเด็กสาวคนรักปัจจุบันของพีชินก็เป็นน้องใหม่ของชมรม
    เราสดๆร้อนๆ

      


     ฟ้าก็ได้แต่ตามใจฉันล่ะนะ หึๆ ใครจะขัดใจคนหัวรั้นอย่างฉันได้ล่ะ ^_______^
     
    -------------------

              และแล้วช่วงเวลาที่พวกเรารอคอยก็มาถึง (- -ใครรอคอยเวลานี้วะ)
    คาบสุดท้ายของเย็นวันศุกร์ ชมรมบาสเกสบอล       ดีล่ะ จะได้ให้เห็นเลย ว่าฉันลืมพี่ชินไปได้แล้วเรียบร้อย~

     

     

              "0_0" ฉันเห็นสายตาของพี่ชินที่จ้องมองมาทางฉัน
    ราวกับเขาแปลกใจเหลือเกินที่ฉันยังสามารถมานั่งทนดูหน้าเขาได้         หัวใจฉันกระตุกเล็กน้อย แต่ฉันก็ขอสู้ตายค่าาาา - -V

     


               พี่ชินขยับตัว ทำท่าเหมือนจะเดินมาทางฉัน ดังนั้น สาวสวยใจกล้าอย่างฉัน...
    เผ่นสิคะ =[]=    อยู่ให้โง่สิ เด๋วเผลอน้ำตาพรากออกมาก็จบกัน...



               ฉันลากฟ้าออกมาให้ห่างจากพี่ชินที่สุดเท่าที่จะทำได้    โอเช ตรงนี้แหละ ทำเลแจ๋วสุดๆๆ  >.< แดดร่ม ลมตก ฮี่ๆ
    ฉันนั่งแหม่ะลงที่เก้าอี้  แล้วหมุนตัวไปทางแป้นบาสด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม ก่อนที่...

     

     

                  "ตึงง~ ///- -///"  อ๊ายย~   เก้าอี้เจ้ากรรมเจ้าเวรที่ฉันเพิ่งจะหย่อนก้นลงดันหงายหลังซะนี่!!

                    แย่แล้วว //><//  ทุกส่วนของฉัน (โดยเฉพาะส่วนก้น) กระแทกลงกับพื้นอย่างรุนแรง T-T แล้วหัวยังไปโขกกับโต๊ะข้างๆอีก     อายชะมัดเลยอะ.......

     


                   "ดาว!   O____O" พี่ชินวิ่งมาทางฉันอย่างตกใจ ก่อนจะเข้ามาจับที่ขา แขน หลัง และหน้าของฉัน - -"
    ทำอะไรน่ะ ฉันยังรักพี่อยู่นะ T^T   (จบกันT^T ชีวิตชั้น)    สาวน้อยหน้าหวานของพี่ชินเดิน มาหยุดมองฉันตาขวาง   พี่ชินคงรับรู้ได้ถึงรังสีอำมหิต =[]= จึงรู้สึกตัว และค่อยๆปล่อยมือออกจากตัวฉัน


                   "เอ่อ..." พี่ชินเกาหัวแก้เก้อ    "ถ้าอย่างงั้น  ไอ้ซี แกช่วยพาน้องเค้าไปห้องพยาบาลหน่อยนะ เพื่อน ^^"

     

     


                    แล้วฉันจึงได้สังเกตเห็นผู้ชายข้างหลังพี่ชิน    ผู้ชายผมสีดำสนิท ตัดกับผิวขาวใส ==' ถึงเหงื่อจะเปียกโชกทั้งตัว ทั้งที่ใบหน้า ผม    แต่ก็ยังดูดีชะมัดเลย
    ซี... เลิกคิ้วขึ้นข้างหนึ่ง   มองพี่ชินด้วยสายตาที่บอกไม่ได้อธิบายไม่ออก - -" ก่อนจะเหลือบมองฉัน  รอยยิ้มน่ารักปรากฏขึ้นที่มุมปากของเขา และลักยิ้มก็โผล่มาให้ทุกกคนได้ประจักแก่สายตา


                   อ๊ากกกกกก~    อะไรกันเนี่ยย

     เอางี้ เรียกว่า พี่ละกันนะ พี่ซีคนที่ว่านี้    ก็เดินเข้ามาหาฉัน   "เธอลงไปทำอะไรกับพื้นน่ะ"
    เอ๊าาาาา~   =[]= หล่อแต่โง่ค่ะ    ลงมานอนเล่นมั้งคะ   -*-   แต่ฉันไม่กล้าพูดออกไปหรอก  เลยได้แต่ส่งยิ้มแหยๆ ไปให้เขา

     

               "ลุกขึ้นมาสิครับ  จะให้พี่อุ้มไปรึไง - -+" พี่ซี ผู้ไม่ค่อยฉลาดถาม...    ขาแพลงอยู่ไงคะ เห็นมั้ยล่ะ
    เอ้อ... แล้วยัยฟ้าหายไปไหนเนี่ย เพื่อนอวัยวะหักไปแล้วทุกส่วน แล้วเธอหายไปไหนน~ TT^TT


               "ขาเจ็บอยู่น่ะค่ะ =O='' " ฉันบอกไป

     


               "อ้อ..." พี่ซีพยักหน้าหงึกๆ "เข้าใจล่ะ  แล้วเธอจะให้ฉันอุ้มใช่มั้ย" สรรพนามถูกเปลี่ยนไปกระทันหัน เพราะอะไรฉันไม่ทราบ ปัจจุบันฉันก็ยัง งงๆกับผู้ชายคนนี้อยู่ - -"

     


               "แค่พยุงก็พอแล้วค่ะ   ขาแพลง ไม่ใช่ด้วน=O="

     


                พี่ซีหัวเราะเบาๆ ก่อนจะส่งมือของเขามาให้ฉันจับ เพื่อดึงตัวฉันให้ลุกขึ้น     อูยยย TT ให้ตายสิ เจ็บชิ@%//~#(*ขออภัยที่สบถ แต่มันเจ็บไปถึงทรวงเลยล่ะ)

     

                มาถึงห้องพยาบาลทันใจมากก~กก....ก
    พี่ซีเงียบกริบตลอดทางที่พยุงฉันไป แถมยังไม่ยอมสบตาฉันอีก   สงสัยตัวฉันจะหนักเหมือนอิฐเหมือนปูนแหงๆ

     

               "โอ้ยยย   อูยๆ  พี่เบาๆ  อ๊ายย เจ๊บบบ......... ....... ... . โว้ยยยยย~ ~" ฉันแหกปากร้องลั่นอย่างไม่อายสายตาใครๆ

     

     

     

     

               เด็กผู้ชายรุ่นน้องน่าตาน่ารัก จ้องมองฉันอย่างตกใจ  O_O

     

     

              "เฮ้ย ไอ้เท็น นั่นพี่ดาวของแกเปล่าวะ - -" กำลังแหกปากลั่นห้องพยาบาลเลยอะ =[]="


               ฉันได้ยินชื่อฉันแว่วๆ แต่ว่า.... โอ้ยยยยยยย พอได้แล้ว ใครก็ได้ช่วยหยุดยัยพยาบาลบ้าเลือดนี่ทีเถิดด   ฉันจะขาดใจตายแล้ว T^T

     

     

     "หุบปาก เดี๋ยวเธอได้ยิน //- -//" แล้วฉันก็ได้ยินเสียงเขกหัวสองสามที

     

    ------------------------

    TALK BY TEN:

               งงมั้ยครับ ^___^ แนะนำตัวก่อนเลยละกัน กระผม... เท็นครับ  อยู่ห้องม.3/5     เจ้าของรอยยิ้มบาดใจสาวๆ   ฮิๆ^^


              ผมมีรอยยิ้มที่เหลือเฟือครับ และผมอยากจะมอบรอยยิ้มของผมให้เธอคนนั้นของผมครับ ^[]^
    เดี๋ยวผมจะเล่าให้ฟังเลยละกัน ว่า 'เธอ' เป็นใครกัน

     


             เธอ... เป็นดาวครับ ดาวมัธยมปีที่สี่  แล้วเธอก็ยังจะชื่อดาวอีกด้วย เธอเป็นสมชื่อเลยล่ะครับ เป็นผู้หญิงที่สวยน่ารักมากๆเลย เธอตัวเล็กๆผอมๆ   ผมยาว ผิวขาว ตาโตครับ  ตรงสเป็คเลยล่ะ
    แต่ไม่ใช่แค่นั้นครับ เธอมีของดีอีกเยอะ แห่ะๆ   ผมพูดเล่นนะคร้าบบ >_<       เธอจิตใจดีสุดยอดเลยด้วย

     


                วันที่ผมได้เห็นหน้าเธอ....
    วันนั้นฝนตกครับ   ฝนตกหนักมาก ที่โรงเรียนของพวกเรานี่แหละ


       ~จนวันที่เดินตากฝน เหมือนโดนฟ้าผ่ากลางหัวใจ เจอเอาเธอคนนี้ ถูกใจ

       เธอมากับฝน สวยตรงที่เดินตากฝน ตัวเปียกฝน เธอก็ยังสวยดี ~
    (*หมายเหตุ เนื้อเพลง เธอมากับฝน

    พอๆ ไม่ใช่เรื่องและ - -" ไม่ใช่ครับ ผมล้อเล่นๆ

     

              เรื่องจริงคือ...    ผมเจอเธอยืนคุยโทรศัพท์ครับ    คุยไปร้องไห้ไป  เธอใช้มือเล็กๆปิดมือถือเอาไว้ เผื่อกั้นไม่ให้เสียงสะอื้นเล็ดลอดเข้าไปให้อีกคนทางสายได้ยิน
    ผมยืนจ้องมองเธออยู่นาน จนเธอวางสาย และล้มตัวลงนั่งกับพื้น    เธอฟุบหน้าลงกอดหัวเข่าของตัวเองไว้แน่น  ก่อนจะเริ่มต้นสะอึกสะอื้นอีกครั้ง

     

             เกิดอะไรขึ้นกับเธอกันนะ    ช่วงเวลานั้น ผมเป็นห่วงเป็นใยเธอจริงๆ ทั้งๆที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอคือใคร ชื่ออะไร     แต่กลับรู้สึกห่วงเธอมากมาย
    ผมรอจนเธอลุกขึ้น และกลับไปบ้านไปเสียก่อน   ผมจึงกลับบ้าน

     

     


               จากวันนั้น ผมก็ได้เจอเธอบ่อยมาก   ผมเดินผ่านเธอหลายครั้งโดยที่เธอไม่รู้ตัว     ผมแอบมองเธออยู่ตลอดเวลาโดยที่เธอไม่รู้
    และคุณก็รู้   ว่าความลับไม่มีในโลก   พวกเพื่อนๆของผมก็รู้จนได้ ว่าผมแอบหลงใหลผู้หญิงคนนี้    จึงไปเสาะสืบมา ผมถึงได้รู้ว่า
    เธอคนนี้มีชื่อว่า ดาว แก่กว่าผม 1 ปี อยู่ ห้อง 4/5    เป็นดาวประจำม.4เลยเชียว    แย่เลย อย่างนี้ผมก็หมดหวังสิ = =

     

               มาถึงปัจจุบันแล้วล่ะ  ผมกำลังมองเธออยู่ครับ ถูกแล้ว   ตอนนี้ผมก็ยังแอบมองเธอ...    แต่ว่า.. T T
    เธอมากับรุ่นพี่คนโปรดของผมคนหนึ่งเลย รุ่นพี่ซีครับ    เป็นรุ่นพี่ที่ผมนับถือมากทีเดียว  นี่รุ่นพี่คนนี้เป็นศัตรูหัวใจของผมหรือนี่


              "อ้าว เท็น  ไปกัดกับหมาที่ไหนมาล่ะ หมดหล่อเลยเรา ^^" รอยยิ้มของรุ่นพี่คนนี้ส่งมาให้กับผม  พร้อมด้วยคำพูดเจ็บแสบ ><
    แต่ก็จริงอย่างที่พี่เค้าว่า ผมสะบักสะบอมไปทั้งตัว

     

              "สวัสดียามเย็นครับรุ่นพี่ มากับแฟนเหรอครับ^___^" ผมถามด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม แต่ในใจผมร้อนรน

     


              "ใช่ แฟนฉันเอง" รุ่นพี่ซีตอบเรียบ ทำเอาหัวใจของผมดับวูบ  เธอมีเจ้าของแล้วเหรอเนี่ยย ผมอยากจะร้องไห้โฮ T T

     

              "ฉันล้อเล่น - -'' หน้าซีดเลยอะ    ชอบเค้าหรอ?" รุ่นพี่ซี เอาศอกมากระทุ้งผม    ตกลงล้อเล่นใช่มั้ยนี่   มันไม่ใช่เรื่องเล่นๆนะ แต่ผมก็โล่งอกอยู่ไม่น้อย

     

              ">_<//" ผมเขินหน้าแดงเลยล่ะฮะ     ทำไมผู้ชายอย่างผมถึงกลายเป็นแบบอย่างนี้ไปได้

     

             พี่ซีมองแก้มแดงๆของผม แล้วก็ตบไหล่ผมดังผลั่ก   "เดี๋ยวฉันช่วยเอง   เป็นแม่สื่อ เอ้ยย... พ่อสื่อให้นายสองคนเอง โอเชมะ^___^"

     

             อ่าา รุ่นพี่ที่รักของผ๊มม   รักพี่ซีจัง >.<  หุหุ    ความฝันผมจะเป็นจริงแล้วว~

     

          หลังจากนั้นไม่นาน เสียงร้องอวดครวญของเธอก็ดังลั่นออกมาจากห้องพยาบาล
          
          เพื่อนผมที่เพิ่งเดินมาเมื่อตะกี้ หันไปมองอย่างสนอกสนใจ มันจ้องมองเธออยู่นาน และแล้วมันก็ตะโกนออกมาจนได้ -[]-

     

     

           "เฮ้ย ไอ้เท็น นั่นพี่ดาวของแกเปล่าวะ - -" กำลังแหกปากลั่นห้องพยาบาลเลยอะ =[]="

     

            "หุบปาก เดี๋ยวเธอได้ยิน //- -//" ผมเอ็ดทันที อย่างเคยตัว     ก่อนจะเอื้อมมือไปเขกหัวเพื่อนสองที

     


            พี่ซีมองดาวแล้วก็อมยิ้ม - -" ยิ้มอะไรครับ - -^    อ๊ะ ไม่ๆๆ  ใจเย็นไว้ เท็น    นั่นรุ่นพี่นะ  เก็บอาการไว้หน่อยๆ
    และแล้วดาวคนสวยของผมก็เดินหน้าบูดออกมาจากห้องพยาบาล

     

            "@%//~#@%//~#" เป็นชุดครับ - - คำหยาบคายหลุดออกมาจากเรียวปากสีชมพูอ่อนหวานของผู้หญิงคนสวยคนนี้ - -"

     

            "ดาว   นี่รุ่นน้องพี่นะ ^^" พี่ซีบุ้ยใบ้มาทางผม   ผมเริ่มจะเป็นเกลียวแล้วคร๊าบบ   ช่วยด้วย T T   เขิน

     

            "อือ หวัดดีนะ" เธอพยักหน้าให้ผม ก่อนจะส่งรอยยิ้มที่ทำให้หัวใจผมพองโต~

     

             เธอเอาแต่ลูบคลำที่.......ของเธออยู่นั่นแหละ  (ก้นครับ.. ก้น อย่าคิดลึกกับเธอนะ!!! - -'')

     

            "นี่ สนใจ รุ่นน้องฉันหน่อย ^_________^   เมื่อกี้เธอว่าเธอหิวนี่นา  งั้นเดี๋ยวรุ่นน้องสุดหล่อของฉันพาเธอไปกินข้าวนะ"

     


             นี่แหละครับ พี่ซีของผม     ทำอะไรโดยไม่สนใจความคิด ความรู้สึกของคนอื่น  คิดเองเออเองไปหมด =[]=
    แต่ดาวของผม //- -// ก็ไม่ได้แสดงอาการปฏิเสธอะไรออกมา
     ว่าแล้ว พี่ซีก็เดินจากไป ทิ้งผมไว้กับดาวสองคน


            "ไง นายชอบฉันหรอไง หืมม? 0.0" ดวงตากลมโตของเธอจ้องมองมาที่ผม ทำเอาผมมือไม้สั่น พูดอะไรไม่ออก

     

             "เอ่อ... วันนี้อากาศร้อนจังเลยนะครับ!!!"   แป่ววววว~   --  --ll   กำจริงๆเลยฮะ

     


    ---------------------

    TALK BY DAOW:


             กลับมาอีกครั้ง~   ไม่รู้ว่าเป็นไงมาไง จู่ๆ ฉันก็มาลงเอยกับการนั่งกินไอติมกับรุ่นน้องขี้อายคนหนึ่งที่ชื่อ เท็น....
    เขาดูเกร็งๆเล็กน้อย แต่ก็น่ารีกดี ^_________^ ฉันใจกว้างอยู่แล้ว   เป็นมิตรกับทุกคน.......... ... .   แล้วก็ชั้นรักเด็กค่ะ ^ ^(บ้าไปแล้วเรอะ)


            "นี่   นายชื่อเท็น อยู่ม.3/5 ใช่มั้ย" ฉันชวนเค้าคุย เพราะถ้ารอให้เด็กคนนี้ยิงคำถามมาก่อน ฉันคงจะเฉาตายก่อน

     

     "อ่ะ.....ครับ O_O รู้ได้ยังไงล่ะครับ"


     
     "^________^" ฉันตักไอติมคำใหญ่เข้าปาก "

     

     เฮ้ออ~ ทำไมมันเงียบอย่างนี้ล่ะ ชวนฉันคุยหน่อยสิๆ

     

     "นี่ ฉันถามคำถามอะไรเอ่ยมั้ย ฟังดีๆนะ    ครูอะไรทั้งชีวิตมีปากกาด้ามเดียว???? ^ ^" ฉันนึกมุกอะไรเอ่ยขึ้นมากู้สถานการณ์เงียบของเราสองคน

     

     "ครูขี้งก  ครูจน   ครูไม่มีตังค์  ...... ฯลฯ" เท็นพยายามตอบทุกอย่างที่นึกออก   ฮ่าๆ ขำชะมัดเลย เจ้าเด็กนี่ตอบไม่ได้ใกล้เคียงเลยอะ

     


     "เฉลยล่ะน้าา~ ><    แอ่น แอ้น แอ๊นนนน-------->>>>   ครูวันเพ็ญ (one pen) ที่สอนเลขของเท็นไง  ฮ่าๆๆๆ ^[]^" ฉันหัวเราะคิกคักกับมุกของตัวเองที่เจ๋งสุดๆๆๆ
    เท็นก็หัวเราะไปกับฉันด้วยนาา~   เห็นมะ ว่าฉันน่ะมีพรสวรรค์ ^__^ ฮิๆ   

     

               และแล้ว 1 อาทิตย์ของฉันก็จบลง ที่การมานั่งกินไอศกรีม กับรุ่นน้องที่ฉันเพิ่งได้รู้จักเมื่อ ครึ่งชั่วโมงก่อน ^ ^ 


    ฝันดีนะคะ ทุกๆคน^__________________________^

     

    ----------------------------------


    จบไปอีก 1 บทค่ะ   นี่ก็ตอนที่สองแล้วน้าาา  ><  ติชมได้เหมือนเดิมค่ะ ขอบคุณทุกๆกำลังใจนะคะ ไม่ว่ามากหรือน้อย

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×