ลำดับตอนที่ #62
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #62 : ตอนพิเศษ วันเกิดเต้
“เจเจ มานี่ครับ” ผมเรียนเจเจในขณะที่เจเจกำลังเดินออกมาจากห้องน้ำ และทำท่าจะเดินเข้ากลับไปเล่นของเล่นที่หน้าทีวี เหมือนเดิม
“มีไรครับพ่อ” เจเจถามกลับมาเสียงใส
“ชู่วววววววว เบาๆครับ พ่อมีอะไรจะบอก” ผมทำเสียงเบาๆ แทบจะกระซิบก็ว่าได้ เพราะตอนนี้นายเต้กำลังนั่งดูซีรีส์เกาหลีอยู่ที่หน้าทีวี คงกำลังอินอยู่กับพระเอกหน้าสวย และนางเอกหน้าเอ่อ จนไม่สนใจอะไรผมเลย
“มีรายยย ครับบบ” เจเจก็เริ่มสนุกกับผม ทำเสียงเบากว่าผมอีก
“พ่อจะเซอร์ไฟส์พี่เต้ครับ” ผมบอกเจเจ
“เซอร์ไฟส์อะไรเหรอ” เจเจพูดเสียงเบาๆ ทำหน้างง
“วันนี้วันเกิดพี่เต้ครับ” ผมบอกเจเจเบาๆ พร้อมกับเอามือปิดปากเจเจไว้
“หือออออ วือเกิดพื่อตื้อ” เสียงอู้อี้ของเจเจดังลอดมาจากมือผมครับ ดีนะที่ผมรู้ทัน เอามือปิดปากไว้ได้ก่อน ไม่งั้นคงลั่นห้องแล้วตอนนี้
“เงียบๆสิเจเจ” ผมดุเจเจไปนิดนึง
“ครับบบ” เจเจลากเสียงเบาๆ คงคิดว่าการลากเสียงยาวๆ ทำให้มันเบาสินะ แต่เปล่าเลย ระดับเสียงก็ยังเท่าเดิม
“แล้วพ่อจะทำไง” เจเจถามผม
“นั่นดิ ทำยังไงดี” ผมถามลองภูมิเจเจ
“เจเจว่า เราปิดไฟ แล้วก็เอาเค้กไปให้พี่เต้เป่าดีมั๊ยคับ” เจเจบอกผม
“แค่นี้เองเหรอ” ผมถามเจเจไป เพราะรู้สึกว่า มันไม่ได้มีอะไรแปลกไปเลย
“อืออออ งั้นก็ปิดไฟ แล้วก็หลอกผีพี่เต้ เสร็จแล้วก็เอาเค้กไปให้พี่เต้ ดีป่ะครับ พี่เต้กลัวผีจะตาย” ดูครับดู ความคิดเด็กย่าง 4 ขวบ คิดอะไรชั่วร้ายแบบนี้ได้ด้วยเหรอเนี่ย
“ก็ดีนะพ่อว่า” แต่ผมก็ชอบนะครับ เพราะนายเต้ มันกลัวผีจริงๆครับ ไฟดับทีนึง ต้องรีบโทรตามให้ผมกลับมาจากที่ทำงาน ผมกลับช้างอนไปสามวันแปดวันเลยครับ
“นี่คุณ ผมลงไปเอาของข้างล่างกับเจเจหน่อยนะ พอดียามโทรมาบอก” ผมแกล้งตะโกนบอกนายเต้
“อือๆ” เสียงของนายเต้ตอบกลับมาโดยไม่ได้สนใจอะไรผม แล้วผมก็แกล้งเดินไปเปิดประตู เพื่อให้ดูเนียนว่าผมได้ลงไปแล้วจริงๆ
แล้วผมก็เริ่มแผน โดยการให้เจเจไปซ่อนที่ผ้าม่าน ข้างหน้าต่างของคอนโด นายเต้ไม่ทันเห็นอะไรหรอกครับ เพราะมัวแต่อินกับหนังเกาหลีอยู่ ส่วนผมก็เข้าไปหยิบเค้กมาครับ ผมเอามันไปแอบไว้ในตู้เย็นห้องนอนผม แล้วก็จุดเทียนวางไว้ในห้องนอนตัวเอง
แล้วผมก็ออกมาส่งสัญญาณบอกเจเจ ด้วยการยกนิ้ว ทำท่าโอเคไปให้ ไอ้ตัวเล้กก็ส่งมือมาให้ผมเหมือนกัน พร้อมกับรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ แล้วผมก็เดินไปที่แผงควบคุมไฟ ก่อนที่จะดึงคับเบรกลง
“พรึ่บ !!!!!!!!”
“เอ๊ยยยยยยยยยยยย” เสียงของนายเต้ดังขึ้นทันที ที่แสดงสว่างข้างหน้าหายไป เหลือเพียงแค่แสงไฟจากข้างนอก ที่ส่องผ่านหน้าต่าง
“คุณเท่ห์ เจเจ” และนั่นคือเสียงต่อมา
“ฮือออออ คุณเท่ห์ เจเจ”
“แก็กกกกกกกกกกกกก” เสียงของผ้าม่านที่เจเจยืนอยู่ปิดไปโดยตัวของเจเจ ถือผ้าม่านแล้ววิ่งไปอีกทาง ทำให้ในห้องตอนนี้มือสนิท
“พุทโท ธัมโม สังโฆ พุทโธ ธัมโม สังโฆ” เสียงของนายเต้สวดบทอะไรของเค้าก็ไม่รู้ มือก็พยายามจิ้มโทรศัพท์ห้อง เพื่อโทรหาผม แต่พลาดไปแล้วละครับ ผมตั้งสั่นเอาไว้ในห้องนอนแล้ว
“รับสิคุณเท่ห์ รับสิ” เสียงของนายเต้ดูร้อนรน จนผมอยากจะหลุดขำออกมาให้ได้
“เจเจ คุณเท่ห์อ่ะ แกล้งอะไรผมหรือเปล่าเนี่ย ไม่ขำแล้วนะ ไอ้ผีบ้า เมื่อเช้าก็ทำบุญตักบาตรไปให้แล้วนะ ยังจะมาตามหลอกหลอนกันอีก จำไว้เลยนะ โกรธแล้วด้วย”
ดูเค้าครับดูเค้า ไปโกรธพวกผีอะไรนั่นอีก ก่อนที่ใครบางคนที่อกแตกตาย และก่อนที่เจเจจะหลุดขำออกไป ผมก็เดินเข้าไปเอาเค้กในห้องตัวเองครับ
“เอี๊ยดดดดดดดดดดดดดด” เสียงเปิดประตูห้องผมครับ
“ใครอ่ะ” นายเต้ถามขึ้นมาทันทีครับ
“ผมถามว่าใคร คุณเท่ห์ ? เจเจ ?”
ไร้เสียงตอบจากผมสองคน มีแต่ตัวของผมที่ถือเค้กที่จุดเทียนออกมา
“แฮปปี้เบิร์ดเดย์ ทูยู” ผมเริ่มขึ้นครับ
“แฮปปี้เบิร์ดเดย์ ทู่ยู้” เจเจ ตามมา
“แฮปปี้เบิร์ทเดย์ แฮปปี้เบิร์ทเดย์ แฮปปี้เบิร์ทเดย์ทู่ยู” เสียงของผมกับเจเจจบลง พร้อมกับเค้ก้อนโตที่ผมเลือกมาเป็นอย่างดี จ่ออยู่ตรงหน้านายเต้
“เล่นอะไรของคุณอ่ะ ไม่ตลกเลยนะ” อีกคนตอบมา พร้อมกับหน้าบึ้งครับ
“ผมเปล่านะ เจเจเป็นคนคิด”
“อ้าวพ่อ ไหงงั้นง่ะ” เจเจสวนขึ้นมา พร้อมกับทำหน้างงๆ
“ก็เจเจนั่นแหละ บอกว่าให้หลอกผีพี่เต้”
“ก็พ่อบอกว่าปิดๆไฟร้องเพลงมันเชยไง”
“เห็นมั๊ยคุณ เจเจคิด” ผมรีบสรุป แล้วหันไปบอกนายเต้
“พ่อเจ้าเล่ห์” เจเจแอบบ่นออกมา เตียงก้น่าจะรู้นะครับ แอบบ่นอะไร ได้ยินกันทั้งห้อง
“พอกันทั้งสองพ่อลูกเลย จำไว้ก็แล้วกันนะ อย่าให้ถึงคราวพี่เต้บ้าง พี่จะแกล้งใก้ฉี่เล้ดเลย” นายเต้พูดคาดโทษผม ก่อนจะหันไปเอาจมูกขยี้แก้มเจเจคาดโทษบ้าง ผมละอยากให้นายเต้คาดโทษผมแบบนั้นบ้างจัง
“ไม่มีทางซะหรอก เจเจไม่ฉี่ใส่กางเกงแล้ว เจเจเก่งแล้ว อีกอย่าง เจเจใส่แพมเพิส ไม่กลัวๆ” ดูครับ ที่ขี้โม้ ทั้งที่ยังใส่ผ้าซับอนามัยอยู่
“เป่าซะทีสิคุณ เทียนจะละลายหมดแล้ว” ผมบอกนายเต้
“อธิษฐานก่อนเพ่เต้” เจเจบอกนายเต้ นายเต้หลับตาแป๊บนึง เหมือนกำลังนึกอะไรของเค้า ริมฝีปากและแก้มของเค้าเหมือนจะอมยิ้มเล็กน้อย ก่อนจะออกแรงเป่าเทียน โดยมีเจเจช่วยเป่าจนดับ
“เป่าแล้ว ไปเปิดไฟได้แล้วคุณ” นายเต้ใช้ผม ก่อนที่ผมจะเดินไปหยิบไฟฉายที่วางไว้ข้างๆทีวี มาเปิดเพื่อส่องทางไปที่แผงควบคุมไฟ
“แก็ก !!” เสียงเปิดสะพานไฟของผม แต่สิ่งที่ตามมาคือความเงียบเหมือนเดิม
ผมลองปิดขึ้นลงอีกสองสามรอบ แต่ก็ไม่มีผลอะไร
“เจเจ ลองไปเปิดม่านดูหน่อยสิลูก” ผมตะโกนบอกเจเจ ก็เห็นเงาเล็กๆ ตะคุ่มๆไปที่ริมหน้าต่าง พร้อมกับลากม่านให้เปิด ข้างนอกคอนโดในตอนนี้ที่สว่าง และไม่มีท่าทีว่าจะมืดตรงหย่อมไหน จนผมให้คำตอบแก่ตัวเองได้
“สงสัยจะฟิวส์จะขาดวะ” ผมพูดออกไปลอยๆ
“คุณเท่ห์ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
และนั่นคือเสียงตอบกลับมาแบบไม่ต้องคิดว่า ผมจะโดนงอนไปอีกกี่วัน ,, เฮ้ออ ไอ้ไฟเฮงซวย
............................................................
เป็นตอนพิเศษวันเกิดเต้ครับ ซึ่งตรงกับวันเกิดนักเขียนพอดีเลย ช่างบังเอิญจริงๆ ฮ่ะฮ่าๆๆ นักเขียนไม่ได้คิดว่าตัวเองเป็นเต้เลยนะครับ แต่ยังไงก็แล้วแต่ ขอคำอวยพร และขอของขวัญเป็นการจองนิยายของผมคนละชุดนะครับ เจเจฝากมาบอกว่าเจเจรักทุกคน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น