คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : บทที่ 2 พบหน้ากัน
บทที่ 2 พบหน้ากัน
“นี่ เมื่อไร จะเจอล่ะ นักฆ่าที่ว่า เธอถูกให้นัดมากำจัดแกล เรเนียนนะฉันเบื่อแล้วน้า-พี่ริว”เด็กหนุ่มที่ดูจากภายนอกที่จริงแล้วๆภายใต้ใบหน้าที่คล้ายเด็กหนุ่มนี้นั้น เป็นเด็กสาววัยเพียง 13ปีเท่านั้นเอง นัยน์ตาคมกริบดุจพญาอินทรีสีน้ำตาลเข้มกำลังฉายแววเบื่อหน่ายกับการรอ ผมสีบลอนท์ทองสว่างซอยสั้นระต้นคอ แต่งกายแบบกะจะว่าเรียกสาวๆเต็มที่ แต่ไม่ขอกล่าวถึง(เพราะขี้เกียจ) นาม คารอน เดเมดิค หัวขโมยระดับเทพที่เก่งที่สุดในดินแดนเฟริคาน มีประวัติที่เป็นปริศนามาก
“อดทนสิ”สั้นๆง่ายที่ออกมาจากปากเพื่อนสาวแต่คงจะเรียกว่าเพื่อนสาวได้ไม่เต็มปากนักก็มันดันเป็นทอมนี่หว่า นัยน์ตาสีแดงสดเช่นเดียวกับสีผม ใบหน้านั้นหล่อเหลาราวกับเทพบุตร ใส่แค่เสื้อกั๊กสีดำตัวเดียวเท่านั้น กางเกงสีน้ำตาลเข้มขาสั้น กลางอกมีรอยสักดูเท่ ที่ไม่มีใครดูมันออกมาเป็นผู้หญิงก็เพราะมันหน้าอกแบนมากอย่างกับผู้ชายจริงๆถ้าไม่ติดที่ว่าวันมีตรงส่วนนั้นส่วนเดียวที่เป็นของผู้หญิงก็คงไม่รู้หรอก เจ้านะชื่อ โยชิเอซึมิ เซย์ริว ชื่อเล่นว่า ริว มันเป็นเด็กเร่ร่อน เมื่อก่อนมันมักถูกพ่อเลี้ยงลวนลาม แม่กับมันนั้นต้องทนทุกข์เป็นอย่างมาก สุดท้ายแม่มันก็ตรอมใจตาย เท่านั้นแหละ เส้นด้ายแห่งความอดทนก็ขาดสะบั่น เลยฆ่าพ่อเลี้ยงงาม นั้นเป็นการฆ่าคนครั้งแรกของริว ปัจจุบัน ริว ทำอาชีพนักฆ่าเป็นนักฆ่ามืออันดับที่ 3 ของกองบัญชาการ อายุเพียง 14 ปีเท่านั้น
“โธ่ พี่ริวคุง ฉันก็เบื่อรอเหมือนกันแล้วน้า-ก็นายดันเล่นมาก่อนนัดหมายตั้ง 3 ชม. อ่ะ”เด็กสาววัย 13 ปีอีกคนผมสีทองอ่อนออกสีส้มคาดผมด้วยที่คาดผมสีขาว นัยน์ตาสีแดงก่ำเลือดหมูกลมโต จัดว่าเป็นคนสวยพอตัว แถมยังแต่งตัวแบบล่อตะเข้อีกต่างหาก นามโนเอล โรซิเอล ยัยนักต้มตุ๋นตัวดีประจำกลุ่ม ชอบสร้างแต่ปัญหา ถูกพ่อแม่แท้ทิ้งตั้งแต่วัยเพียง 2 ขวบเท่านั้น แต่โชคดีที่ได้รับการรับเลี้ยงดูแลจากครอบครัวของคารอน เป็นเพียงคนเดียวในกลุ่มที่รู้ฐานะที่แท้จริงของคารอน เริ่มหากินเอง ดูแลตัวเองตอนอายุ 9 ปี เดี๋ยวนี้ไม่ต้องให้พ่อแม่ของคารอนเลี้ยงดูอีกแล้ว
“นั่นสิ เธอเป็นอะไรของเธอเนี่ย พี่ริว อย่าบอกนะว่า เธอยังไม่เลิกตัดใจจากยัยนักฆ่าฝึกหัดอยู่นะ ฉันว่านายตัดใจซะเถอะ ยัยนั้นนะป่านฉะนี้ คงเสร็จยัยนักฆ่าอันดับหนึ่งแล้วม้าง-พี่ริว 555+”คารอนกล่าวก่อนที่จะหายตัวไปเพราะถ้าขืนอยู่ต่อได้มีหวังจากเพื่อนซี้กลายเป็นเพื่อนซี้แหงงเลยอ่ะ
“เฮ้อ-จริงเลยไอ้พวกนี้”เด็กสาวคนสุดท้ายในกลุ่ม ผมสีม่วงอ่อนยาวถึงกลางหลัง นัยน์ตาสีแดงคมเฉียบฉายแววเบื่อหน่าย ก็เพื่อนๆในกลุ่มเธอมีซักคนที่เต็มบางไหมนี่ เธอชื่อ ลูนาเรีย เดม่อนฟ็อกซ์ เรียกสั้นๆว่า ลูน ลูนาเรียเป็นลูกสาวสุดรักสุดหวงเพียงคนเดียวของเลลิเอล เดม่อนฟ็อกซ์ หัวหน้าเผ่าปีศาจจิ้งจอกเก้าหาง เป็นลูกครึ่งจิ้งจอกเก้าหางครึ่งมนุษย์ แม่ที่ชื่อ ซิลเวีย เสียชีวิตตั้งแต่ลูนาเรียยังเล็กๆ เป็นเหตุให้คุณพ่อตัวดีหวงลูกสาวเกินเหตุ สุดท้ายลูกสาวตัวดีอย่างเธอจึงประชดหนีออกมาจากบ้าน มาผจญภัยข้างนอกซะเลย อายุ 14 แล้ว จริงแล้วร่างที่แท้จริงของเธอนั้น มีหูและหางของจิ้งจอกเก้าหางโพล่ออกมา และความสามารถในการต่อสู้จะเพิ่มขึ้นอีกด้วย บ้านเกิดอยู่ที่วินดิออคย์ ปัจจุบันอาชีพที่เลี้ยงดูตัวเองตั้งแต่หนีออกจากบ้านคือ นายพรานมือฉมังอันดับ 1 แห่งเฟริคาน ถ้าคุณอยากได้สัตว์ประเภทไหน เป็นหรือตาย ยากแค่ไหน ขอแค่คุณมีเงินเยอะ คุณเธอทำได้ทุกอย่าง
ณ กลางตลาดของอาณาจักรวาเตอร์เรีย
“ที่นี่มีอาไรน่ากินบางน้า-หือ”คารอนกล่าวอย่างอารมณ์ดีพลางเดินดูตลาดไปเรื่อยๆ
“เฮ้-แพนโด เรามาที่นี่ทำไมล่ะ”เฟรอาน่ากล่าวถามอย่างไม่เข้าใจ ว่าแต่ยัยนักฆ่าอันดับ 1 นี่มองไปมองมา ก็สวยจังเข้าไปทักดีไหมน้า-แล้วเธอจะจำเราได้ไหมน้า-คารอนคิดอย่างเพลิดเพลิน
“ไม่ทราบ คุณผู้หญิงกำลังหลงทางหรือกระไรครับ”คารอนเดินตรงเข้าไปแล้วกล่าวทักทายอย่างสุภาพและนุ่มนวลให้พวกเฟรอาน่า
“เธอ...คารอน เดเมดิค ยัยหัวขโมยตัวแสบ เพื่อนคุณเซริวนี่”เรย์ทักขึ้นมาเป็นคนแรก
“เห-คุณคารอนที่เรย์กับเฟรบ่นถึงบ่อยๆงั้นเหรอ”แพนโดร่ากล่าวถามอย่างสงสัยแล้วชี้หน้าของทั้ง 3 คนไปมาเนื่องจากที่เธอเคยเห็นคารอนป็นครั้งแรกเพราะเมื่อ 3 เดือนที่แล้วเธอป่วยเลยตามยังพวกนี้ไปทำภารกิจไม่ได้(ภารกิจของเฟรอาน่ากับเรย์อย่างเดียวนะ แต่แพนโดร่าชอบสะเออะไปด้วย)
“ตายแน่ฉัน ทำไมซวยซ้ำซวยซ้อนขนาดนี้เนี่ย ชาติที่แล้วฉันคงทำกำไว้กับยัยนี่เยอะแน่ๆเลยเรา แล้วพวกริวล่ะ”พอเฟรอาน่าบ่นเสร็จก็เป็นเรื่องสนทนาทันที
“ฮิ ฮิ ดีจังที่คุณนักฆ่าคนสวยอันดับหนึ่งยังจำข้าพเจ้าได้ ช่างเป็นเรื่องที่น่ายินดีจริงๆขอรับ”คารอนกล่าวอย่างยียวนกวนประสาทแถมทำท่าเอามือปิดปากตัวเองน้อยๆทำให้ดูเหมือนกำลังกวนสหะบาทาเบื้องล่างของคนแถวนี้
“อย่ามานอกเรื่อง คารอน บอกมาเร็วๆ จะได้รีบทำภารกิจแล้วกลับบ้านไปหาครอบครัว”
“แล้วไอ้ที่คุณเรียกว่าบ้านกับครอบครัวของคุณนะ มัน...ดูยังไงมันก็ไม่น่าจะเป็นบ้านกับครอบครัวเลยนะพวกคุณว่าไหม ท่าน”คารอนสวนเฟรอาน่ากลับทันควัน
กรอด !
เสียงเฟรอาน่ากัดฟันอย่างเครียดแค้นแต่พอครั้นจะเชือดทิ้งก็ไม่ได้ เพราะตามกฎของสภาหลักๆคือ ห้ามฆ่าคนที่ไม่ใช่ภารกิจเด็ดขาด ก้ทำได้แต่ตั้งลากยัยพวกนี้เดินหนี คารอนเท่านั้น
“ฮ้า-จะเดินไปไหนละทุกท่าน จะไปหาพี่ริวไม่ใช่เหรอนะ”
“ใช่แล้วจะทำไม”
“ก็ตามฉันมาสิ เดี๋ยวจะพาไปหา ยัยนั่นนะมารอพวกเธอก่อนเวลานัดตั้ง 3 ชม.แน่ะ ไม่รู้จะรีบมาทำไมนักหนา”คารอนกล่าวพลางเดินนำพวกเฟรอาน่าไปทางที่พวกริวอยู่…
“เฮ้ ! พี่ริววววววววววว พวกนักฆ่าที่ต้องทำงานร่วมกับพี่ในภารกิจนี่นะ”คารอนตะโกนบอกพวกเพื่อนๆที่นั่งรอกันอยู่ทั้ง 3 คนที่กำลังกินน้ำผึ่งแห่งวาสที่เป็นของขึ้นชื่อของวาเตอร์เรียอยู่อย่างเอร็ดอร่อย
“เรย์ซัง ไม่เจอกันนานเลยนะ”เซริวทักเรย์เป็นคนแรกด้วยเสียงเรียบๆประจำตัวทั้ง ที่อยากจะเข้าไปสนิทสนมมากกว่านี้แท้ๆ แต่เพราะเกรงใจนักฆ่าอันดับ 1 อย่างเฟรอาน่าเท่านั้น
“อืม ยินดีที่ได้เจอกันอีกค่ะ พี่ริว พี่ลูนและคุณโนเอล”
“เอาเถอะมาวางแผนกันที่ไม่เกี่ยวอย่ายุ่ง ริว เรย์มานี่สิ”เฟรอาน่ากล่าวขึ้นมาด้วยอารมณ์ฉุนเฉียวเพราะตลอดทางเธอถูกคารอนพาหลงทางหลายรอบบวกกับกวนบาทาหลายหน
“อืม/ค่ะ”ซริวกับเรย์กล่าวพร้อมกันก่อนจะช่วยเฟรอาน่าวางแผนในภารกิจครั้งนี้ ซึ่งไมมีใครล่วงรู้เลยว่าการทำภารกิจครั้งนี้อาจนำมากซึ่งสิ่งที่วุ่นวายไม่รุ้จักจบและมันจะทำให้ชีวิตของพวกเธอเปลี่ยนไปตลอดกาล !
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
อ๊ากกกกกกกกกกกก หายไปตั้ง 5 วันขอโทษฮะ
พอดีการบ้านเยอะและ ใกล้สอบกลางภาคแล้วด้วย
จะพยายามต่อไปค่ะ
กรุณาเม้นเยอะๆน้าาาาาาา
ความคิดเห็น