ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    イチゴ's story

    ลำดับตอนที่ #1 : R♥Lover - Rei's story 50%

    • อัปเดตล่าสุด 13 ก.พ. 53





    เสียงเฮฮาของเพื่อนๆ  ดังมาจากสนามเบื้องหน้า 

    เขามองดูเพื่อนๆ เล่นกันอย่างสนุกสนาน  มีเพียงเขาเท่านั้น  ที่ต้องนั่งเหงาอยู่คนเดียว

    เพราะโรคที่เป็นมาตั้งแต่กำเนิด ทำให้เขาออกกำลังกายแรงๆไม่ได้

    ทั้งที่เป็นผู้ชายแท้ๆ  ร่างกายกลับอ่อนแอ อ่อนแอกว่าผู้หญิงจริงๆ เสียอีก  เขาคิดน้อยใจในโชคชะตา





    "..เรย์!!!" เสียงกรีดร้องดังมาจากทางสนาม  ทันทีที่เขาหันไปมอง

    พลั่กก !

    ลูกบอลก็ลอยมาปะทะหน้าเขา เข้าซะแล้ว .. 

    "...." ความรู้สึกที่แสบหน้าอย่างแรง  โดยเฉพาะตรงจมูก  เขาค่อยๆใช้มือสัมผัสตรงจมูกเบาๆ

    เลือดนี่นา..

    ทำไมนะ  พระเจ้าถึงต้องให้เขาเป็นคนอ่อนแอขนาดนี้ด้วย

    เขาค่อยๆยืนขึ้น  แล้วเดินออกไปจากตรงนั้น

    "เฮ้  เรย์  ไม่เป็นไรนะ" เด็กชายร่างสูงเดินเข้ามาหาเขา  เรย์มองคนตรงหน้าแล้วคิดอิจฉาในใจ

    ตัวก็สูง  หน้าตาก็ดี  เล่นกีฬาก็เก่ง  ทำไมเขาไม่เกิดมาเป็นแบบนี้บ้างวะ 

    "อือ  ไม่ค่อยเจ็บเท่าไหร่" เรย์หันไปยิ้มให้กับ  โคอิจิ เพื่อนที่สนิทที่สุดของเขาเพียงคนเดียว

    "ให้ไปส่งที่ห้องพยาบาลมั้ย?" โคอิจิ ถามด้วยความเป็นห่วง

    "ไม่เป็นไร  ฉันไปเองได้  ขอบใจนะ"





    มิโยชิ  เรย์  ห้อง 3B  โรงเรียนมัธยมต้น O เด็กหนุ่มที่เกิดมาหน้าหวานผิดปกติ  บวกกับความความที่เป็นคนไม่ค่อยแข็งแรง  ทำให้เขาโดนล้อบ่อยๆ  ว่าเป็นผู้หญิง  และเหตุนี้เอง  ที่ทำให้เขาเป็นคนพูดน้อย ถึงน้อยมาก  เพื่อนที่เข้าใจเขาเพียงคนเดียวคือ คุโด โคอิจิ  กัปตันทีมฟุตบอลของโรงเรียน  ชายหนุ่มที่สุดแสนจะเพอร์เฟค   เป็นที่ใฝ่ฝันของสาวๆทั้งหลาย   ไม่รู้ทำไมถึงมาเป็นเพื่อนกับคนขี้อายแบบเขาได้ 



    แอ๊ดด

    "ขออนุญาตนะครับ" เรย์ก้าวช้าๆเข้าไปในห้องพยาบาล

    เขาเดินไปที่โต๊ะของคุณพยาบาล  แต่กลับไม่พบใคร

    "อ่าว  ไม่อยู่หรอหรอ"เขาพึมพำกับตัวเอง

    ตึก ตึก..
      เสียงฝีเท้าดังมาจากข้างหลังเขา  ค่อยๆใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ   

    เขายืนนิ่ง  ไม่กล้าแม่จะหันไปมอง

    ตึก!  มันใกล้เข้ามากว่าเดิม

    แปะ!  ถึงกับสะดุ้ง เมื่อรู้สึกถึงมือเย็นๆ  ที่อยู่บริเวรไหล่ข้างซ้าย

    ความกลัวเกิดขึ้นภายในจิตใจ  เขาไม่รู้จะทำอย่างไร  จึงหลับตาแน่น  แล้วค่อยๆย่อ ลงไปนั่งยองๆกับพื้น  มือทั้งสองข้างประสานกันบนหัว  แขนแนบติดหู

    "...ฮิ.." มันหัวเราะด้วย  ความกลัวยิ่งเพิ่มมากขึ้นทวีคูณ  น้ำตาลูกผู้ชายเริ่มคลอเบ้า

    " ฮิ..ฮิ"  ครั้งนี้ไม่น่ากลัวเหมือนครั้งแรก  เขาจึงค่อยๆหันกลับไปมองช้าๆ


    ภาพตรงหน้าทำให้เขาช็อกยิ่งกว่าเจอผี

    ซากุราอิ  มิสะ!


     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×