คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : มิ น จ๊ อ ก ปุ ก ปุ ย - บทนำ
FLUFFY PANDA
LUHAN x MINSEOK
**********
มิ น จ๊ อ ก ปุ ก ปุ ย
บทนำ
“มีเสือดาวหิมะสามตัว เลียงผาหก เสือโคร่งและเสือไซบีเรียอีกอย่างละสองตัว อ้อ!...มีกอริลล่าภูเขาอีกสองตัว โห ไอ้นี่มันร้ายว่ะ ขนแต่ของหนักๆทั้งนั้น ติดคุกหัวโตแน่มึง” ร่างสูงโปร่งเจ้าของใบหน้าสวยหวานในเครื่องแบบผู้พิทักษ์สันติราษฎร์พูดขึ้นพร้อมกับใช้กระดาษรายชื่อในมือเคาะหัวคนที่นั่งคุกเข่าอยู่ตรงหน้าแรงๆหนึ่งที คนถูกทำร้ายเงยหน้าขึ้นมามองนายตำรวจหนุ่มตรงหน้าพร้อมกับแสยะยิ้ม
“คิดจริงๆเหรอครับคุณตำรวจว่ามีแค่นี้” ชายวัยกลางคนผิวเข้มใบหน้าดุดันเอ่ยขึ้นอย่างยียวนพร้อมกับยักคิ้วให้กับร่างโปร่งที่ยืนค้ำหัวอยู่ ลู่หานหันกลับไปมองผู้ต้องหาอีกครั้งก่อนจะขมวดคิ้วเข้าหากันจนยุ่งเหยิง
“อย่ามากวนตีน มีอะไรจะพูดก็พูดมา” ตำรวจหนุ่มเอ่ย ก็เห็นๆอยู่ว่าสัตว์ป่าที่เขาจับได้หลังรถบรรทุกคันนี้มีเท่านี้ ไอ้บ้าตรงหน้านี่คิดจะปั่นหัวเขาอยู่แน่ๆ
“เปล๊า! ถ้าคุณเห็นแค่นั้นมันก็มีแค่นั้นอ่ะ” ผู้ต้องหายักไหล่ตอบกลับมาพร้อมกับส่งยิ้มกวนบาทามาให้ทำเอาลู่หานหัวเสีย ชายหนุ่มขยี้ผมตัวเองแรงๆอย่างหงุดหงิดก่อนจะหันไปบอกเพื่อนร่วมงานด้วยน้ำเสียงราบเรียบ
“เดี๋ยวผมจะไปตรวจดูในรถบรรทุกซะหน่อยเผื่อมีอะไรเหลืออยู่ ยังไงคุณช่วยติดต่อพวกนักอนุรักษ์แล้วก็เอาตัวมันไปดำเนินคดีทีนะ”
“ครับ อ้อแล้วสารวัตรจะกลับเข้ามาอีกรึเปล่าครับ นี่ก็ใกล้จะเลิกงานแล้วด้วย” นายตำรวจถามขึ้น ลู่หานขมวดคิ้วชั่งใจชั่วครู่ก่อนจะส่ายหน้าพร้อมกับยิ้มออกมาน้อยๆ
“ไม่ละจ่า วันนี้วันสำคัญของมินซอกน่ะ” สารวัตรหนุ่มเอ่ยพร้อมกับยิ้มเขินๆออกมาเมื่อเจอสายตาล้อเลียนของเพื่อนร่วมงาน ลู่หานโบกไม้โบกมือแก้เก้อก่อนจะเดินตรงไปยังลานจอดรถในส่วนกลางซึ่งมีไว้สำหรับจอดรถที่ถูกจับกุมมาได้ก่อนจะหยุดอยู่ที่รถบรรทุกสัตว์ขนาดใหญ่ ชายหนุ่มเดินสำรวจไปทั่วรถเพื่อหาความผิดปกติแต่ก็ไม่พบอะไรที่ด้านหลังจึงเปลี่ยนเป้าหมายไปเป็นด้านหน้าแทน ไฟฉายขนาดเล็กถูกยกขึ้นมาถือและส่องไปยังเบาะรถทั้งทางด้านคนขับและคนนั่ง แวบแรกทุกอย่างก็ดูเหมือนจะไม่มีอะไรผิดแปลกไปแต่ทว่าหากมองดีๆที่ใต้เบาะฝั่งคนขับนั้นมีกล่องลังสีน้ำตาลเข้มขนาดพอดีวางอยู่
“ใครมันเป็นคนค้นรถวะ แล้วมาบอกว่าไม่มีแล้ว” สารวัตรหนุ่มสบถด้วยความหงุดหงิดก่อนจะเปิดประตูและดึงกล่องลังเจ้าปัญหามาออกมา เสียงขลุกขลักดังขึ้นเล็กน้อยทำเอาร่างโปร่งขมวดคิ้วพร้อมกับวางของดังกล่าวลงกับพื้นและเปิดดูทันทีอย่างไม่รีรอ
งื๊ดๆ
“เฮ้ย!!!” ลู่หานถึงกับร้องเสียงหลงเมื่อเห็นสิ่งที่อยู่ตรงหน้า สัตว์ตัวกลมขนสีน้ำตาลแดงนอนขดตัวอยู่ในลังพร้อมกับส่งเสียงร้องแหลมหูออกมาเบาๆ ชายหนุ่มอ้าปากกว้างพลางมองสิ่งมีชีวิตตัวอ้วนตรงหน้าตาไม่กระพริบ
“ตัวอะไรวะเนี่ย...” ตำรวจหนุ่มพึมพำแต่ก็เสียงดังพอที่จะให้ใบหูของเจ้าตัวน้อยขยับมายังต้นเสียง สัตว์น้อยตรงหน้าหันหน้ากลับมาจ้องลู่หานด้วยดวงตากลมโตใสแจ๋วก่อนจะร้องครางออกมาเบาๆ
งื๊ดๆ
...
งื๊ดๆ
“เหวยยยย ลูกหมานี่นา!” ชายหนุ่มโพล่งขึ้นมาสุดเสียงหลังจากพิจารณารูปลักษณ์ของสิ่งมีชีวิตตรงหน้าอยู่ครู่หนึ่ง ลู่หานยิ้มแต้ออกกว้างก่อนจะพูดกับเจ้าตัวน้อยในกล่องด้วยน้ำเสียงกระตือรือร้น
“แกเป็นหมาสินะ พันธุ์อะไรเนี่ยทำไมอ้วนตุ๊ต๊ะขนดกปุกปุยแบบนี้ หูยยยย น่ารักจังเลยง่ะ” พูดพร้อมกับเอื้อมมือไปลูบขนฟูฟ่องของสัตว์ตรงหน้าด้วยความตื่นเต้น ลู่หานนั่งเล่นกับลูกหมาขนสีน้ำตาลแดงอยู่นานก่อนที่ความคิดหนึ่งจะพุ่งเข้าสู่โสตประสาท
“แกนี่ไงของขวัญวันเกิดของเปาจื่อ!” เสียงร้องของลู่หานทำเอาลูกแก้วใสของสัตว์ที่ชายหนุ่มคิดว่าเป็นลูกหมาจ้องมองด้วยความฉงน ลู่หานจัดการหอบกล่องลังขึ้นมาแนบอกก่อนจะเดินเตาะแตะไปยังลานจอดรถในส่วนของเจ้าหน้าที่พร้อมกับพึมพำกระดี๊กระด๊าไปตลอดทาง
“ถ้าให้น้องปุยเป็นของขวัญวันเกิดมินซอก พนันได้เลยว่าเจ้าตัวต้องชอบแน่ๆ >O<” สารวัตรหนุ่มพูดอย่างหลุดมาดพร้อมกับก้มลงไปยิ้มให้สัตว์ตัวน้อยด้วยความเอ็นดู
“ไปกันเถอะอีหนู เดี๋ยวป๋าจะพาไปหาแม่และบ้านใหม่!” ลู่หานพูดอย่างมาดมั่นก่อนจะฉีกยิ้มกว้างจนเต็มแก้มไปตลอดทาง
ไม่นานรถยนต์ของคุณตำรวจหนุ่มก็แล่นออกจากโรงพักไป...พร้อมกับลากคุกไปด้วยโดยที่เขาไม่รู้ตัว...
TBC.
เรารีไรท์เรื่องใหม่ รู้สึกว่าแบบเก่ามันไม่มีอะไรเลย #พูดเหมือนแบบใหม่มันมีอ่ะแก 555555 เรื่องนี้ไม่มีอะไรมากค่ะ ดราม่ามีนิดหน่อยพอกรุบกริบ นอกนั้นเป็นความน่ารักของสามชีวิตในบ้านหลังน้อยๆนี้ล้วนๆเลย XD ใครอยากอ่านฟิคคลายเครียดไร้สาระ คุณมาถูกทางแล้ว ฮ่าาาา ฟิคนี้อัพเรื่อยๆ แต่งเรื่อยๆค่ะ ความยาวของแต่ละตอนคงไม่เยอะเท่าไหร่ ชิวๆเนาะกับเรื่องนี้ 5555555
ติชมในทวิตติดแท็ก #มินจ๊อกปุกปุย ให้เราด้วยน้า
ความคิดเห็น