คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : จากทวีป sand สู่ the dragon clan
ระหว่างที่เทเลอร์ได้เอาเรือออกจากท่าไปได้ซักพัก
“กับตันค่ะดูนั่นสิค่ะ” ผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาพูดกับเทเลอร์พลางชี้ขึ้นไปบนฟ้า เทเลอร์ก็ได้มองตามมือของเธอที่ชี้ไป
ฟากฟ้ามีเมฆสีขาวปกคลุมไปทั่ว เสียงดังเหมือนกับน้ำตกกระทบหิน
“Remi Maltese” เทอเลอร์พูดเบาๆ สีหน้าเริ่มถอดสี
“กางใบเรือหันหางเสือสี่สิบห้าองศาออกให้ห่างจากท่าเรือให้มากที่สุดเร็ว” เทเลอร์หันไปสั่งกับลูกเรือทุกๆคน เมเฮนและมีบารอนได้วิ่งมาหาเทเลอร์
“เกิดอะไรขึ้น” เมเฮนพูด
“นายรีบหาที่ยึดตัวนายไว้กับเรือดีกว่านะสิ่งที่นายไม่เคยเห็นกำลังจะเกิดขึ้น” ยังไม่ทันที่เทเลอร์จะพูดจบน้ำจำนวนมหาศาลได้ตกลงมาจากฟากฟ้าสีขาว ~ตูม! ลงมาตรงบริเวณท่าเรือที่พวกเขาออกมา น้ำท่วมไปทั่วบริเวณ เรือที่ไม่สามารถหลบได้ต่างแหลกเป็นเสี่ยงๆ เรือของเทเลอร์ได้แต่กระเด็นไปตามแรงคลื่นเท่านั้น
“เป็นไงนั่นล่ะ Remi Maltese ปรากฏการณ์ที่ไร้ข้อพิสูจน์ไงล่ะนี่เป็นแค่ครั้งเล็กๆนะ” เทเลอร์หันไปบอกเมเฮนและมีบารอน
“นี่บ่อยไหมที่จะเกิดขึ้น” มีบารอนถาม ขณะมองหาความเสียหายบนเรือ
“เป็นประจำนะชินๆกันแล้ว”เทเลอร์ตอบ
“เอาล่ะพวกนายไปพักผ่อนได้แล้วไปต้องเดินทางกันอีกนานกว่าจะถึง” เทเลอร์พูด
ทั้งคู่จึงไปพักในห้องที่เทเลอร์จัดไว้ให้
เวลาผ่านไปชั่วโมงแล้วชั่วโมงเล่าเรือยังคงค่อยๆล่องไปตามทะเล sand ที่ยิ่งใหญ่ จุดมุ่งหมายคือท่าเรือของเมืองประวัติศาสตร์ shing เพื่อที่จะออกเดินทางไปสู่เมืองมังกรในตำนานที่รองรับศึกครั้งใหญ่เมื่อ5ปีก่อน ศึกที่เกิดการสูญเสียครั้งใหญ่ทุกๆเผ่าพันธุ์
“กับตันค่ะโจรสลัดค่ะ” ผู้หญิงคนเดิมพูดพลางชี้ไปที่เรือขนาดใหญ่ที่ปรากฏธงรูปกะโหลก
“รีบไปปลุกแขกแล้วไปบอกลูกเรือทุกๆคนให้เตรียมอาวุธ” เทเลอร์สั่งขณะที่รีบวิ่งไปหาอาวุธ
ว่าแล้วผู้หญิงคนนั้นก็เข้าไปปลุกเมเฮนกับมีบารอนให้เตรียมตัว เทเลอร์ก็ได้เตรียมอาวุธทุกอย่างไว้แล้ว เรือโจรสลัดค่อยๆเข้ามาเรื่อยๆๆ โจรสลัดหนึ่งในนั้นนำเชือกมาผูกขึงกับเรือของเทเลอร์แล้วพวกโจรสลัดจำนวนมากก็วิ่งขึ้นมาบนเรือ
“ข้าคือวินนิงค์กับตันเรือโจรสลัดข้าต้องการเรือลำนี้และทรัพย์สินทุกๆอย่างบนเรือรวมทั้งพวกแกด้วยที่จะมาเป็นลูกเรือให้ข้า” ชายผู้มีหน้าตาโหดเหี้ยมพูด
“นั่นมันวินนิงค์กับตันเรือโจรสลัดที่ชั่วร้ายในแถบน่านน้ำนี้ เป็นอีกคนหนึ่งที่รัฐบาลต้องการตัวมากที่สุด” เทเลอร์หันไปพูดกับมีบารอน
“นี่ลุงจะบ้าหรอใครเขาจะให้กันฟรีๆแล้วใครจะไปเป็นทาสลุงพูดดีๆหน่อย” มีบารอนพูด เทเลอร์ได้แต่กุมกะบาน
“เวนจริงๆ”
“หึนี่คือตัวอย่างสำหรับคนที่คิดจะต่อต้าน” กับตันโจรสลัดพูดพร้อมกับชักดาบออกมาฟาดฟันเข้าใส่มีบารอน มีบารอนก็ยกดาบขึ้นมาปกป้องตัวเองแล้วก็ฟันกลับไปบ้างแต่ก็โดนกันไว้ได้เช่นกันทั้งคู่ต่อสู้ไปซักพักกับตันโจรสลัดก็พลาดท่าโดนมีบารอนฟัน
“กับตัน” พวกโจรสลัดที่เหลือพูดพร้อมกับชักดาบเข้ามาสู้ด้วยแต่ก็ไม่สามารถสู้เมเฮนกับมีบารอนได้
“นี่หรอคนที่รัฐบาลต้องการตัวโจรสลัดที่ชั่วร้ายท่าทางรัฐบาลนี่จะกระจอกเหลือเกินนะ” เมเฮนพูด
“อย่าได้ใจไปพวกนี้นะมีอยู่เยอะแยะเต็มไปหมด” เทเลอร์พูดพลางแกะเชือกที่ผูกติดกับเรือของโจสลัดออก
“ไปเดินทางกันต่อไม่นานก็จะถึงแล้วพวกเจ้าไปนอนต่อเถอะเกิดอะไรขึ้นข้าก็จะไปเรียกเอง
“ตกลง” มีบารอนพูด ขณะที่เดินกลับไปที่ห้อง
“ข้าขอไม่นอนดีกว่าข้าจะยืนอยู่ตรงนี้ล่ะ” เมเฮนพูดขณะที่ยืนจับหัวเรืออยู่ “ตามใจเจ้าแล้วกัน”เทเลอร์พูดพร้อมยกมือทำทีที่ไม่มีปัญหา
~ ผ่านไปสามถึงสี่ชั่วโมง ~
“ตื่นได้แล้วค่ะ” ผู้หญิงคนเดิมมาปลุกมีบารอน
“มีอะไรหรอ”มีบารอนพูดอย่างสะลึมสะลือ
“กับตันให้มาตามค่ะ” หญิงคนนั้นพูดพลางเดินออกไปก่อน มีบารอนก็เดินตามเธอออกมา ก็เห็นเมเฮนและเทเลอร์ยืนอยู่ที่หัวเรือที่ๆทั้งคู่มองออกไปนั้นเป็นแผ่นดินขนาดใหญ่ที่มีผู้คนพลุกพล่านเต็มไปหมด
“ดูนั่นสินั่นเหละทวีป shing ไงล่ะ” เทเลอร์หันไปพูดกับมีบารอน
“ถึงซะทีนะ” เมเฮนพูด
“เอาล่ะเตรียมตัวเอาเรือเข้าท่า” เทเลอร์หันไปบอกกับทุกๆคนบนเรือ
~ หลังจากที่เอาเรือเทียบฝั่งแล้ว ~
“มีนูหริกชั้นฝากเรือลำนี้ไว้กับเธอนะเธอจงเป็นกับตันแทนชั้นมันเป็นเรือที่มีค่าสำหรับพวกเราเธอจงดูแลมันไว้ดีๆ” เทเลอร์หันไปพูดกับผู้หญิงคนหนึ่ง
“ค่ะกับตันชั้นจะดูมันให้ดีที่สุดค่ะ~ ฮือๆ”ผู้หญิงคนนั้นพูดทั้งน้ำตา
“ชั้นต้องไปก่อนแล้วนะ” เทเลอร์พูดพลางเดินนำเมเฮนกับมีบารอนไป
“เดี๋ยวเราไปแวะซื้อเสบียงก่อนดีกว่าเพราะการเดินทางยังอีกไกลนักที่เมืองนี้เป็นเมืองขนาดใหญ่” เทเลอร์พูดพลางชี้ไปรอบๆซึ่งดูเหมือนเมืองขนาดใหญ่ที่ตั้งอยู่กลางทะเลทรายรอบๆเมืองจะมีชาวบ้านมาตั้งร้านขายสิ่งของอยู่เต็มไปหมดไม่ว่าจะเป็นของกินของใช้อาวุธหรือของแปลกๆซึ่งเป็นอารยะธรรมของที่นี่ เทเลอร์เดินนำออกไปผ่านร้านขายถ้วยชามผ่านร้านขายอาวุธ มีบารอนกระชากแขนของเทเลอร์เข้าข้างใน
“เราไม่มีเวลามากนะ” เทเลอร์พูดพร้อมพยายามจะกระชากแขนหนี
“น้าๆแป๊ปเดียว” มีบารอนอ้อน
“แต่นายไม่มีเงินไม่ใช่หรอ” เทเลอร์พูด
“แต่นายมีนี่” มีบารอนพูดอย่างไม่สนใจแล้วเดินเข้าไป ภายในมีอาวุธมากมายมีทั้งดาบมีดขวานธนูเครื่องราง
มีบารอนตื่นตาตื่นใจมาก แต่สิ่งที่เขาสนใจที่สุดเห็นจะเป็นดาบขนาดใหญ่สีดำที่มีอักษรสลักโบราณติดอยู่ เขาจับมันขึ้นมาดู
“นั่นมันดาบต้องคำสาปนะผู้ที่ครอบครองไม่เคยมีใครรอด”เจ้าของร้านเดินออกมาอธิบายเป็นชายแก่ในชุดสีดำ
“จริงหรอสวยดีนี่” มีบารอนพูด
“ถ้านายสนใจชั้นขายให้ถูกๆ 800 เซนี่เป็นไง”ชายแก่พูด
“จริงหรอถูกมากตกลงชั้นซื้ออันนี้ล่ะ” มีบารอนพูด
“จ่ายตังค์สิเทเลอร์”มีบารอนสั่ง
“ชั้นไปเป็นขี้ข้านายตั้งแต่เมื่อไหร่” เทเลอร์พูดแบบไม่สบอารมณ์
“น่าๆเดี๋ยวดาบนี้มันก็จะปกป้องนายไงล่ะ”มีบารอนพูดพลางเอามือตบไหล่เทเลอร์
“แต่นั่นมันดาบต้องสาปนะ”เทเลอร์ท้วง
“เรื่องหลอกเด็กน่า” มีบารอนพูด
“ถ้างั้นเอาดาบที่พาดอยู่ที่หลังเจ้ามาแลกก็ได้” ชายแก่ในชุดดำพูด
“งั้นตกลงเลย” ว่าแล้วมีบารอนก็ส่งดาบไปให้ชายแก่
“ไปกันเถอะ” เทเลอร์พูด ว่าแล้วพลางทั้งสามคนก็เดินออกไปจากร้าน มีเพียงชายแก่ที่ยืนอยู่แล้วพูดไล่หลังไป
“เจ้าเลือกดาบถูกแล้วมีบารอนเอ๋ยความยิ่งใหญ่กำลังจะรอเจ้าอยู่ถ้าเจ้ารู้วิธีใช้มัน”
ทั้งสามเดินออกจากร้านขายดาบมาได้ซักพักเดินผ่านฝูงชนไปเรื่อยๆ
“นั่นไงร้านขายอาหาร” มีบารอนชี้ไป ทั้งสามได้เดินเข้าไปมีบารอนและเมเฮนเดินไปนั่งบนโต๊ะแล้วสั่งเหล้ามากิน ขณะที่เทเลอร์กำลังง่วนอยู่กับการจัดเตรียมอาหารแห้งกับเจ้าของร้าน พอเทเลอร์ได้ของที่ต้องการแล้วจึงถามราคากับเจ้าของร้าน “ทั้งหมดเท่าไหร่”
“2800เซนี่” เจ้าของร้านพูด
“หาแพงสุดๆเลย” เทเลอร์ท้วง
“ก็ที่เจ้าถือนะ800 เซนี่ส่วนอีกสองพันนะค่าเหล้าของสองคนนั้น” เจ้าของร้านพูดพลางชี้ไปที่
มีบารอนกับเมเฮนที่กำลังชนแก้วกันอยู่ เทเลอร์ได้แต่กุมกะบานแล้วจ่ายเงินแต่โดยดี
แล้วเดินนำสองคนนั้นออกไป
“นายสองคนกำลังทำให้ชั้นหมดตัวนะ” เทเลอร์พูด
“แหมมนิดๆหน่อยๆน่า” มีบารอนพูด
ทั้งสามเดินออกจากเมืองไปท่ามกลางทะเลทรายที่ร้านระอุ ออกไปไกลเรื่อยๆออกไปเรื่อยถึงแม้บรรยากาศที่ร้อนระอุซีกเพียงใดก็ไม่ทำให้ทั้งสามคนหยุดเดิน ผ่านออกไปท่ามกลางทะเลทราย
ใกล้ค่ำแล้วทั้งสามได้หยุกพักแล้วนำอาหารออกมากินกัน เทเลอร์บอกว่าจะค้างที่นี่แล้วออกเดินทางต่อในยามเช้า บรรยากาศในยามเช้าพระอาทิตย์สูงเหนือยอดไม้ นกน้อยเริ่มบินออกจากรัง ทั้งสามเริ่มออกเดินทางไปเรื่อยๆ
บรรยากาศเริ่มที่จะเปลี่ยนจากทะเลทรายจนกลายเป็นป่าไม้และหุบเขาพวกเขาเดินลัดเลาะไปตามทางบนหุบเขาที่เต็มไปด้วยแมกไม้และบรรยากาศที่สงบร่มรื่น
“เมื่อไรจะถึงหมู่บ้านซักหมู่บ้านนะชั้นเหนื่อยจะแย่แล้ว” มีบารอนบ่น
“ดูนั่นสิ”เทเลอร์พูด ทั้งสองหันมองไปตามทางที่เทเลอร์พูด เห็นเป็นเหล่านักบวชนั่งม้าออกโปรดสัตว์ช่างเป็นภาพที่งดงามยิ่งเมื่อตัดกับแสงตะวันยามเช้า
“นั่นนักบุญแห่งขุนเขาผู้ยิ่งใหญ่ รักสงบบำเพ็ญตบะแต่วิชาในการต่อสู้แข็งแกร่งมาก” เทเลอร์พูด ทั้งสามรีบวิ่งไปยังกลุ่มนักบวชเหล่านั้น
“หลวงพ่อจะไปโปรดสัตว์ที่ไหนหรือ” เทเลอร์ถามนักบวชคนหนึ่งพร้อมกับยกมือขึ้นไหว้
“อาตมาจะไปรับบุญที่หมู่บ้านข้างหน้านี่แหละ” นักบุญผู้นั้นพูด
“อีกไกลไหมหลวงพ่อ” เทเลอร์ถามขณะที่เดินไปตามทางที่ลัดเลาะภูเขา
“ไม่ไกลหรอกแล้วเจ้าล่ะจะไปที่ใดหรือ” นักบวชผู้นั้นถาม
“เราจะไปDragon Clan กันนะหลวงพ่อ” เทเลอร์ตอบคำถามนั้น นักบวชรูปนั้นยื่นมือออกมาให้เทเลอร์รับของสิ่งหนึ่งไว้
“ของสิ่งนี้จะช่วยปกป้องพวกเจ้าจากสิ่งชั่วร้าย” นักบวชผู้นั้นพูด เทเลอร์ยกมือขึ้นมาดูพบกันเศษเสี้ยวของก้อนหินที่ถูกผูกทำเป็นจี้ห้อยคอเทเลอร์นำมันขึ้นมาห้อยคอและเดินทางต่อไป ในทางที่ลัดเลาะไปบนเขาที่คดเคี้ยว ไม่นานนักก็ถึงหมู่บ้านซึ่งเป็นหมู่บ้านเล็กๆที่มีผู้อยู่อาศัยไม่มากนัก มีคนนำสิ่งของมามอบให้กับนักบุญเหล่านั้น พวกเขาได้คุยกับชายชาวบ้านคนหนึ่งชายคนนั้นให้พวกเขาพักที่บ้านด้วย ชายคนนั้นชื่อ อัลวาลฮิม เขาเป็นชายพื้นเมืองธรรมดาๆ เขาพูดคุยอย่างถูกใจกับมีบารอน ตอนบ่ายมีบารอนหายไปพร้อมกับอัลวาลฮิมทั้งคู่บอกว่าจะพากันไปตกปลาในลำห้วยใกล้ๆกับหมู่บ้าน ส่วนเมเฮนได้แต่นอนเล่นกับ นิโครัสหมาป่าของมีบารอนซึ่งไม่ยอมตามเจ้าของไปตกปลาด้วย อาจเป็นเพราะมันกลัวน้ำก็เป็นได้
ท่ามกลางป่าที่สงบยามเย็นนกน้อยใหญ่ต่างพากันบินกลับรัง อัลวาลฮิม กับ มีบารอนยังคงตกปลากันอย่างสนุกสนาน ท่ามกลางบรรยากาศเหล่านั้น
“นั่นเหยี่ยวของเมเฮนนี่” มีบารอนพูด พลางชี้ไปเหนือหัวซึ่งมีเจ้าเหยี่ยวซึ่งบินวนรอบอย่างกระวนกระวายอยู่
“ต้องเกิดเรื่องอะไรแน่ๆ เรากลับกันเถอะ” มีบารอนชวน
“อือ” อัลวาลฮิมตอบรับ
ทั้งคู่พากันวิ่งผ่านทางเล็กในป่าจนใกล้เข้าหมู่บ้านไปทุกๆทีทั้งคู่เห็นเปลวไฟลุกโชนมาจากหมู่บ้าน
“เกิดอะไรขึ้นนะ” อัลวาฮิมพูด พอทั้งคู่เข้าไปจนถึงหมู่บ้านแล้วซ่อนตัวเงียบๆอยู่หลังแมกไม้ภาพที่ชายทั้งสองเห็นเป็นกลุ่มโจรป่าออกเข่นฆ่าชาวบ้าน และมีชายตัวขนาดใหญ่กำลังทำร้ายเมเฮนที่พยายามสู้อย่างสุดฤทธิ์ชายคนนั้นมือขวาถือขวานที่ใหญ่โตมากเข้าไล่ฟาดฟันใส่เมเฮน เทเลอร์นอนสลบเพราะถูกทำร้ายอยู่ด้านหลัง บ้านหลายหลังถูกเผา ชาวบ้านถูกฆ่าตายนอนอยู่เกลื่อนไปหมดกลิ่นคาวของเลือดคละคลุ้งไปทั่วทั้งบริเวณ เป็นภาพที่น่าหดหู่ใจมาก มีบารอนไม่พูดพล่ามรีบวิ่งเข้าไปช่วยเมเฮนโดยการนำดาบฟันลงไปใส่เจ้ามือขวานมันเอาขวานขึ้นมากันไว้ได้
“หึๆเล่นลับหลังไม่ดีเลยนะอยากร่วมวงสนุกด้วยสินะเชิญเลย” ชายมือขวานพูด
“พวกเรากลุ่มโจรป่ามือขวานมินฮิวจะเป็นคู่มือให้แกเอง” ชายคนนั้นพูดทับ มีบารอนและเมเฮนพยายามที่จะสู้กับมันแต่กับทำอะไรไม่ได้เลยความแข็งแกร่งของชายคนนี้ไม่ธรรมดา ผ่านไปหลายนาทีสภาพของมีบารอนที่สะบักสะบอมไม่ได้ต่างไปจากเมเฮนเลยพวกเขาไม่มีแรงกระทั้งเดินด้วยซ้ำ
“หึๆเก่งแต่ปากสินะถึงวันตายของพวกแกแล้ว” ชายมือขวานพูด
ไม่เราจะมาตายอย่างนี้ไม่ได้ภารกิจที่ท่านมาเวอุสมอบหมายเรายังไม่สำเร็จเลยเราจะตายไม่ได้
มีบารอนคิดในใจ
“หัวหน้าดูนั่นสิ” หนึ่งในโจรป่าคนหนึ่งพูด พลางชี้ไปที่เหล่าพระที่ควบม้ามาจากในป่าพร้อมกับอัลวาลฮิมที่วิ่งตามมา
“นักบุญแห่งขุนเขา” ชายมือขวานพูด
“ถอยเร็วๆ” ชายมือขวานหันไปพูดกับโจรป่าที่กำลังหอบทรัพย์สินแล้วพากันวิ่งนี้ไป เมเฮนและมีบารอนต่างหมดสติแล้วล้มลงเมื่อทั้งคู่เมื่อเขาได้สติพบว่าเทเลอร์กับอัลวาลฮิมกำลังประถมพยาบาลพวกเขาอยู่
“บาดแผลนายเยอะมากเลย” เทเลอร์พูด
“นายก็บาดเจ็บเหมือนกันไม่ใช่หรอ” มีบารอนลุกขึ้นมาแล้วพูด
“ชั้นไม่เป็นอะไรมากหรอกแค่ถูกไม้ฟาดสลบไปนะ” เทเลอร์พูด “แต่เมเฮนนะสิร่างกายบอบช้ำมาก” เทเลอร์บอก
“พวกนายจะอยู่รักษาตัวให้แผลหายก่อนก็ได้นะ” อัลวาลฮิมพูด
“ไม่ดีกว่าชั้นว่าจะรอให้เมเฮนฟื้นพวกเราก็จะไปแล้วล่ะ” มีบารอนพูด
“เออแล้วเมื่อคืนพวกโจรป่าหายไปไหนหมดหรอ” เทเลอร์ถามอัลวาลฮิม
“ชั้นไปตามพวกนักบวชมานะพวกนั้นกลัวนักบวชมากเพราะท่านนักบวชมีวิชาแกร่งกล้ามากพอนักบวชมาพวกนั้นก็เลยหนีไป”อัลวาลฮิมพูด
“อ๋อนักบุญแห่งขุนเขาสินะ”เทเลอร์พูดขึ้น
“นั่นเมเฮนฟื้นแล้ว”อัลวาลฮิมพูดพลางชี้ไปที่เมเฮนซึ่งกำลังสลึมสลือ
หลังจากที่เมเฮนฟื้นได้ไม่นานทั้งหมดก็จัดข้าวของแล้วเริ่มออกเดินทางอีกครั้ง
ได้ข้อมูลจากอัลวาลฮิมว่าไปอีกไม่ไกลนักจะถึงแล้วอาจจะซัก2-3วันก็เป็นไปได้
การเดินทางที่ยาวไกลนี้จะจบลงเมื่อใดพวกเขาจะพบดาบมังกรในตำนานหรือไม่ไม่มีใครรู้ทุกสิ่งทุกอย่างยังคงเป็นความลับต่อไป~
ความคิดเห็น