คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Kill-Family-Die
“สวัสดี ลูคัส”
“สวัสดีครับ… แล้วท่านเป็นใครกันครับ?”
“เราเป็นผู้บัญชา zumani คนท่บอกเธอว่าเธอมีพลังวิเศษน่ะ”
“zumani… อ๋อ!!! คนที่ให้ผมท่องคาถาแล้วก็มีสายฟ้าออกมาจากมือน่ะเหรอครับ เอ…..ก็แปลว่าท่านก็เป็นพระเจ้าน่ะสิครับ?”
“เราไม่ได้เป็นพระเจ้าของผู้ใดหรอก คนพวกนั้นยกย่องเราตรงที่เราเป็นคนที่คอยช่วยเหลือผู้อื่นก็เท่านั้น”
“แต่ว่าผมมีคำถามที่ยังไม่เข้าใจอยู่ครับท่าน ตรงที่ท่าน zumani บอกว่าผมจะสามารถท่องและใช้คาถาได้แต่ผมต้องเสียของอันเป็นที่รักมากที่สุดในชีวิตไป สิ่งนั้นคืออะไรครับ?"
“เราไม่สามารถบอกได้หรอก เกี่ยวกับความเป็นไปของชีวิต มันต้องเป็นไปตามทางที่กำหนด เราบอกไม่ได้กับสิ่งที่เกิดขึ้น ต้องให้เธอเรียนรู้ด้วยตัวเอง เธอต้องเจออะไรอีกหลายอย่าง แต่เราอยากให้มันเกิดขึ้นโดยที่ไม่บอกกับเธอ ถ้าบอกกับเธอไปแล้ว เธอจะไม่มีทางพัฒนาตัวเองได้เลย”
“ยิ่งท่านไม่บอก ผมก็ยิ่งอยากรู้ มันอัดอั้นตันใจมาก ท่านครับ โปรดบอกกับผมว่ามันจะเป็นอย่างไร?”
“เธอจะเป็นคนที่ยิ่งใหญ่ต่อไป ถ้าเธอพัฒนาและพยายามเราต้องไปก่อน…”
“ท่านๆๆๆๆๆ…………………………….”
“โธ่…เอาอีกแล้วเหรอเนี่ย ทำไมฝันบ่อยจังวะ” ลูคัสบ่นกับตัวเองเกี่ยวกับความฝันที่เกิดขึ้นมาตลอด3-4วันที่ผ่านมา
วันนี้เป็นวันอาทิตย์ ลูคัสอยู่บ้านเพื่อจะสะสางการบ้านที่อาจารย์สั่งมา เขาใช้เวลากลางวันทำการบ้าน เที่ยงก็ลงมากินข้าว แม่ของลูคัสก็ทำงานบ้านตามนิสัยของแม่บ้านที่ต้องดูแล ส่วนพ่อนั้นก็ออกไปทำธุระในตัวเมือง เย็นๆถึงจะกลับมาหาลูกและภรรยา
เวลาล่วงเลยไปจนถึงเวลาบ่ายสี่โมง ลูคัสก็วิ่งจากชั้นบนของบ้าน แล้วก็วิ่งเข้าครัว จัดการกับจานที่เลอะเทอะ แล้วก็บอกกับแม่ว่าจะออกไปเล่นฟุตบอลกับเพื่อนๆข้างบ้าน
1 ทุ่ม 15 นาที……..
“แม่ครับ กลับมาแล้ว หิวจังเลย”ลูคัสวิ่งหอบกลับมาบ้าน
แต่ลูคัสต้องตกใจอย่างมากเมื่อได้เห็นคนๆหนึ่งกำลังยืนเผชิญหน้ากับมารดา แต่สีหน้าอันวิตกกังวลของเธอนั้น สร้างความไม่สบายใจกับลูคัสเลย
“สวัสดี ลูเชีย ไม่ได้เจอกันซะนานเลยนะ เธอคงมีความสุขดีใช่ไหม?”
“แกออกมาจากคุกได้ไง? ฉันจับแกเข้าคุกหนาขนาดนั้นได้แล้วนะ”
“คนเราน่ะ นานวันก็ต้องมีการพัฒนากันบ้าง อย่าบอกนะ ที่ฉันโดนจับไปเธอไม่ได้พัฒนาตัวเองเลย?”
“ฉันวางมือไปตั้งแต่แกโดนจับแล้วล่ะ มันไม่มีความจำเป็นอะไรที่จะต้องใช้มันอีก เพราะไม่มีตัวสร้างความวุ่นวายให้กับประเทศอย่างแก”
“แหมๆๆ ทำพูดไปได้ ฉันมันอันตรายนักหรือ?….โอ๊ะโอ….นั่นลูกชายเธอเหรอ ลูเชียหล่อไม่เบาเลยนะเนี่ย”
“อย่ามาแตะต้องลูคัสนะ แกไปได้แล้วแล้วอย่ามายุ่งกับครอบครัวหรือกับคนอื่นๆอีก”
“มันไม่ง่ายไปหน่อยมั้งลูเชีย เธอก็น่าจะรู้ดีว่าฉันกลับมาเพื่ออะไร คงไม่มาเพื่อจะทักทายแล้วก็ไปหรอก ที่มาวันนี้ฉันจะมาล้างแค้นที่เธอกับกาโด้จับฉันให้ไปอยู่ในที่ทีทรมานที่สุด ฉันไม่เคยลืมเลยที่โดนให้อยู่ไนห้องขังที่สูงเป็นร้อยๆเมตร หนาเป็นร้อยๆชั้น พื้นเต็มไปด้วยทรายแถมไม่มีหลังคาอีก เวลาร้อนทำเอาฉันแทบบ้า เวลาหนาวก็แทบจะขาดใจ เวลาหน้าฝนก็เปียกทุกวันจนเกือบตายเพราะเป็นไข้ แล้วไอกุญแจมือคาถาของกาโด้ก็ทำเอารำคาญอยากจะทำลายมันจริงๆ แต่ก็หนาเหลือเกิน ฉันต้องอดทน ทำสมาธิจนทำลายมันได้ พอพังมันได้ นับประสาอะไรกับคุกแค่นั้น เธออยากรู้มั้ยว่าตอนนี้พลังของฉันเป็นอย่างไรบ้าง? เตรียมรับมือ!!!!!
“แกจะทำอะไร?”ลูคัสตะโกนออกมา
“Firebaria Destrotiano(ไฟเยอบารีอา เดสโทรทีอาโน)ไฟของข้าจงทำลายบุตรของหญิงคนนั้น”
มีไฟเหมือนม่านบาเรียปกคลุมตัวของชายผู้นั้นแล้วก็ขยายตัวออกจนจะไปหาตัวของลูคัสและลูเชีย
“ลูคัสหลบไปลูก”ลูเชียผลักลูคัสออกไปจนตัวเองถูกไฟเผาที่แขนขวา
“โอ๊ะโอ…ช่างเป็นแม่ลูกที่น่ารักอะไรเช่นนี้ ถ้าเกิดฉันทีลูกอย่างเธอบ้างก็คงดีไม่น้อย ฉันจะสอนลูกให้ทำลายทุกอย่างบนโลกนี้ไปเลย
“Wataria Protecio(วาทารีอา โพรเทซิโอ)พลังวารีจงคุ้มครอง”
ทันใดนั้นก็มีน้ำออกมาจากมือของลูเชียสร้างเป็นม่านป้องกันให้
ลูคัส
“เธอก็ยังเหมือนเดิม ยังเป็นห่วงคนรอบข้าง แถมคาถาของเธอยังใช้ได้ดีมีประสิทธิภาพเหมือนเมื่อก่อน”
“ฉันไม่ลืมในสิ่งที่เรียนมาหรอกแต่ก็ไม่เคยเอาไปใช้ในทางที่ผิดอย่างแกหรอก คามัส”
“แหม…คนดีจริงๆ ถ้าวันนั้นเธอช่วยฉันก็ดีน่ะสิ ฉันคงจะได้เป็คนดีอย่างเธอบ้าง แล้วคนอื่นก็จะนับถือฉัน”
“อย่ามาประชดกันคามัส!!! ถ้าไม่ทำตัวเองป่านนี้ก็คงมีคนนับถืออยู่แล้ว”
“ฉันไม่อยากจะเสียเวลาเปลืองน้ำลาย วันนี้ฉันจะมาฆ่าเธอ ไม่ได้มาต่อล้อต่อเถียง”
“Firelucia Arrowarias(ไฟเยอลูเซีย อาโรวาเรียส)ไฟของข้าจงเปลี่ยนเป็นลูกศรแล้วทำงายสองคนนั้นซะ”
“Satona Proticial (ซาโทน่า โพรทิเชียล)โล่ห์หินจงปกป้อง” แท่งหินขึ้นมาเป็นกำแพงป้องกันลูกศรไฟเอาไว้
“โอ๊ะโอ….พลังหินอันหนักแน่น ยังไม่เปลี่ยนไปเลยนะกาโด้”
“แกก็ยังชั่วช้าไม่เปลี่ยนไปเลยนะคามัส วันนั้นฉันน่าจะฆ่าแกไปได้ซะก็ดี”
กาโด้ บิดาของลูคัสเดินเข้ามาอย่างสุขุม ลูคัสไม่เชื่อในสายตาของตัวเองว่าคนทั้งสามคนนั้นสามารถท่องคาถาแล้วก็มี น้ำ หิน ไฟ ออกมาได้ ทำให้ลูคัสนิ่งจนขยับไปไหนไม่ได้เลย อาจจะรู้สึกตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
“ลูกมันหน้าตาเหมือนพ่อมันจริงๆ แต่ทำไมหนอ มันไม่เก่งเอาเสียเลย น่าเสียดาย ถ้าเป็นลูกฉันล่ะก็ฉันจะสอนมันให้หมดเลยแล้วก็เอาไว้ฆ่าคนให้หมด”
“ยังเลวได้ไม่มีที่ติจริงๆ ฉันนึกว่าแกโดนจับเข้าคุกแล้วจะสำนึกผิด แตี่ที่ไหนได้ แกก็ยังชั่วไม่มีเปลี่ยน สงสัยแกคงต้องไปสำนึกผิดที่นรกวันนี้แน่ๆ ถึงจะดี”
“ปากดีจริงนะแก ก็ดีเหมือนกัน วันนี้ฉันจะคิดบัญชีกับแกทั้งสองคนเลย เอ๊ะ!! ไม่สิ ต้องทั้งครบครัวเลยถึงจะถูก Lavarial Magmanos(ลาวารีอัล แม็กมานอส)
ลาวาจงประทุ” พลังอันมหาศาลของคาลามิอุสได้ออกมาจากมือ ไฟอันแดงฉานออกมาจากร่างของเขาด้วย
“จงฆ่ามัน” คาลามิอุสโบกมือไปทางลูคัส แล้วไฟที่ออกมานั้นก็พุ่งตรงเข้าไปหทายจะปลิดชีพของลูคัส
“Watario Protecio(วาทาริโอ โพรเทซีโอ) พลังวารีจงคุ้มครอง”สายน้ำออกจากมือของลูเชียเข้าป้องกันลูคัส
“Satonary Bulanal(ซาโทนารี่ บูลานอล)หินจงกระแทก” กาโด้ชี้นิ้วไปทางคาลามิอุส กระสุนหินก็ออกมามากมายแต่คาลามิอุสก็หลบได้อย่างง่ายดาย
“ไม่สนุกเอาเสียเลยกาโด้ มือปราบแห่งฮาไซน์มันหายไปไหนหมดล่ะ กระสุนหินแค่นั้นทำอะไรไม่ได้หรอกน่า ฉันไม่อยากเล่นแล้วล่ะ เรามาปิดบัญชีกันเลยดีกว่า” คาลามิอุสยิ้มเย้ยออกมาอย่างมีความสุข
“Firelucia Clonomarinos(ไฟเยอลูเซีย โคลโนมารินอส)ไฟของข้า จงเพาะร่างข้าขึ้นมา”ลูกไฟออกมาแล้วกลายเป้นร่างมนุษย์ซึ่งเป็นร่างขอคาลามิอุส แต่ไม่มีหน้า ลำตัวสีแดงฉาน
“ตอนนี้ก็สู้กันได้แล้ว ฉันรู้นะว่าแกสองคนแยกออกจากกันไม่ได้
ประสิทธิภาพของแกจะลดลงก็ตอนที่แกแยกกันสู้นี่แหละ เรามาทำให้มันจบเร็วๆดีกว่า ร่างเสมือนของข้าจงไปฆ่าผู้หญิงคนนั้นซะ”
ร่างที่เพาะขึ้นปรี่เข้าหาลูเชียด้วยความเร็ว ระหว่างที่ลูเชียกำลังประมืออยู่นั้น กาโด้กำลังยืนประจัญหน้ากับร่างจริงของคาลามิอุสตัวต่อตัว
“ฉันรอเวลานี้มานานแสนนาน กาโด้วันที่จะต่อสู้กันตัวต่อตัวแบบนี้ ฉันล่ะดีใจยิ่งนัก”
“แล้วแกหาที่อยู่ได้ไง?”
“เล่นเอาแย่เหมือนกัน ฉันต้องหนีจากหมาป่าทะเลทรายในคุก ออกมาก็ต้องเดินมาเรื่อยๆ ทำเอาแทบบ้า แต่โชคดีที่ตัวฉันมันทนความร้อนได้นาน ไม่งั้น2-3วันฉันคงตายไปแล้ว แล้วก็ตามเก็บคนที่เคยร่วมงานกับแกมาเรื่อยๆ ทีละคนสองคน จนรู้ว่าแกอยู่ที่นี่”
“แล้ทำไมต้องกลับมาหาฉันด้วย?”
“ฉันมาเพื่อต้องการจะแก้แค้นที่แกกับลูเชียทำกับฉันเอาไว้ ช่างแสบสันยิ่งนัก ถ้าวันนี้ฉันไม่ได้ฆ่าแก เมียแก หรือลูกชองแก คงจะบ้าตายแน่ๆอย่ามาเสียเวลาเลยดีกว่า มันเสียอารมณ์ ฉันจะฆ่าแก…..”
“ก็ดี…ฉันจะช่วยแกให้นอนซะที จะได้ไม่ต้องมาตามล้างตามผลาญกันอีก”
กาโด้พูดจบ คาลามิอุสก็ปรี่เข้าหากาโด้ทันที
ทางด้านลูเชียที่กำลังต่อสู้กับร่างเพาะของคาลามิอุส อย่างดุเดือด ลูเชียก็เพลี่ยงพล้ำ
ร่างเสมือนใช้คาถาไฟหมายจะฆ่าลูคัสที่ยังไม่ได้สติ ลูเชียใช้คาถาน้ำป้องกันลูคัสจนลืมดูตัวเอง ร่างไฟเข้าประชิดตัวลูเชียแล้วเปลี่ยนลูกไฟเป็นดาบเข้าทำร้ายทางด้านหลังของลูเชีย
“ลูคัสตื่นได้แล้วลูก…”ลูเชียกระซิบลูคัสเบาๆให้ตื่นขึ้นมาจากภวังค์ที่ยังตกใจอยู่ให้ตื่นขึ้นมา
ลูคัสก็เห็นแม่ของตนเต็มไปด้วยเลือด ลูคัสตกใจอย่างมาก เพราะยังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับมารดา เห็นแต่ว่าตอนนี้มีร่างไฟสีแดงยืนประกบร่างของลูเชียอยู่ ก็รู้ได้ทันทีว่าแม่ของตนถูกฆ่าจนถึงแก่ความตาย แล้วร่างไฟนั้นก็หายไป
“แม่…….แม่อย่าตายนะ……แม่……………”ลูคัสร้องไห้ออกมา
“แม่คงเลี้ยงลูกได้แค่นี้นะ แม่รู้ว่าพอลูกโตขึ้นลูกจะเป็นคนดี”
“แล้วคนที่สู้กับพ่อมันเป็นใคร?”
“ถ้าอยากรู้ก็ถามพ่อเอาละกันนะ แม่……………………”
“แม่…………………!!!!!!”ลูคัสตะโกนด้วยความเสียใจอย่างมาก และโมโหตัวเองที่ไม่สามารถช่วยแม่ได้เลย ลูคัสนั่งนิ่งสงบ มองร่างที่ไร้วิญญาณของมารดา กาโด้หันกลับไปมองที่ภรรยานอนลงกับพื้น ก็รู้ทันทีว่าลูเชียได้จากไปเสียแล้ว
กาโด้ต่อสู้กับคาลามิอุส ด้วยพลังอันมหาศาลที่ทั้งคู่ต่างใช้คาถานั้น กาโด้เหมือนจะได้เปรียบและมีโอกาสที่จะฆ่าคาลามิอุสได้
“Satona Destrofloriwa(ซาโทนา เดสโทโฟลรีวา)จงทำลายพื้นที่ยืนอยู่ซะ” กาโด้ใช้มือสัมผัสพื้นแล้วพื้นก็ยุบตัวลงจนไปทำลายพื้นที่คาลามิอุสยืนอยู่ ถึงแม้จะหนีแต่ก็หนีไม่พ้น
ตัวของคาลามิอุสโดนพื้นดูดลงไปครึ่งตัว ขยับก็ไม่ได้
“แกแพ้แล้วล่ะคามัส ถึงจะแยกออกมาสู้กัน แต่ฉันก็ยังมีประสิทธิภาพอยู่ แกคิดเอาเองมากกว่านะคามัส”
“ถึงแกไม่ตาย แต่อย่างน้อย เมียของแกก็ตาย ฉันก็สบายใจ แล้วอีกอย่าง แกคงลืมไปแล้วล่ะสิว่า…..”
“ตายซะเถอะคามัส!!!!”
“ยังมีลูกของแกอีกไงเล่ากาโด้ Firelucia Arrowirias”
กาโด้ลืมไปว่ายังมีลูคัสอีกคนอยู่ คาลามิอุสใช้คาถาไฟฆ่าลูคัส กาโด้ตองไปป้องกันลูกเลยไม่ได้ระวังตัวเองเหมือนกับลูเชีย เขาใช้คาถาหินป้องกันลูคัสแต่ว่า….
“แกคิดผิดซะแล้วกาโด้ แกมันโง่จริงๆ ลืมไปรึไงว่าอย่าหันหลังให้ศัตรูระหว่างต่อสู้เด็ดขาด”
ยังไม่ทันที่กาโด้จะสร้างกำแพงหินขึ้นมา เขาก็โดนแผนหลอกของคาลามิอุส จนตัวเองโดนคาถาไฟของคาลามิอุสทำร้ายจนร่างนั้นล้มลง ลูคัสเห็นร่างของพ่อล้มลง ก็รีบเข้าไปหาทันที
“โอ๊ะโอ…น่าสงสารจริงๆ วันนี้พ่อกับแม่ต้องมาตาย ช่างเป็นภาพที่น่าเสร้าเสียนี่กระไร”
“พ่อครับ พ่อฟื้นสิ แล้วผมจะอยู่กับใครล่ะ แม่ก็ไปจากผมแล้วนะ พ่อจะมาทิ้งผมอีกเหรอ? พ่อๆๆๆ………..”
ลูคัสเขย่าตัวกาโด้ แต่กาโด้ไม่มีการขยับใดๆทั้งสิ้น
“คราวนี้ก็เหลือแกคนเดียวแล้วหนุ่มน้อย ฉัยจะจัดการกับแกยังไงดีล่ะ? เก็บเอาไว้ดีไหมหนอ เอ๊ะ!!!ฉันไม่อยากให้เลือดพันธุ์นี้อยู่ในโลกอีก ฉันฆ่าแกดีกว่า”
“ฉันจะฆ่าแก!!!!~………………………”
ไม่ทันที่คาลามิอุสจะฆ่าลูคัส ตอนนี้ลูคัสโกรธจัด เส้นผมตั้งขึ้นมาทั้งหัว นัยตาสีดำกลับเปลี่ยนเป็นสีฟ้าอย่างน่าประหลาดใจ มีสายฟ้ามากมายออกมาจากตัวของเขา เป็นพลังอันมหาศาลระเบิดออกมาอย่างเห็นได้ชัด พื้นสั่นสะเทือนอย่างมากคาลมิอุสตกใจอย่างมากที่ไม่เคเห้นพลังอันมหาศาลขนดนี้ แต่ว่าลูคัสยังควบคุมไม่ได้ สายฟ้าและพลังนั้นหมดไปอย่างรวดเร็ว ลูคัสหมดสติแล้วล้มลงกับพื้น
“น่าสนใจ เด็กคนนี้เป็นคนที่มีพลังมหาศาลอย่างไม่น่าเชื่อ ถ้ามันใช้คาถาเป็นป่านนี้เราตายแน่ๆ รอเวลาที่มันเติบโตขึ้นมาจะดีกว่าจะได้ฆ่าอย่างสมศักดิ์ศรีหน่อย เดี๋ยวโดนลูกน้องว่าแกล้งเด็กไม่มีทางสู้” คาลามิอุสพูดในใจกับตัวเองเกี่ยวกับพลังของลูคัส
“Fireluma Destroflowari(ไฟเยอลูมา เดสโทรโฟลวารี) ไฟจงทำลายพื้น” คาลามิอุสใช้มือประกบตรงพื้นีท่ถูกกาโด้กักไว้ พื้นก็ระเบิดออก แล้วก็กระโดดขึ้นมาอย่างง่ายดาย
“เจ้าหนู ตามหาข้าให้เจอ วันใดที่เจ้าฆ่าข้าได้ วันนั้นล่ะจะเป็นวันที่เจ้าจะมีอิสระภาพ” คาลามิอุสพูดกับลูคัสในสภาพหลับไหลและทิ้งสัญลักษณ์ของตนไว้ให้ลูคัวด้วย พร้อมมกับเดินจากไป….
ความคิดเห็น