ฟากฟ้าเมืองเบียร์
ต๊าย ตาย!!ยัยมะนาวหวานไปสร้างวีรกรรมอะไรไว้อีกล่ะ พึ่งจะรับปริญายังไม่ข้ามวันเลยก็มีเจ้าหน้าที่มาเชิญตัวเสียแล้ว นักศึกษาในกลุ่มพูดเสียงดังฟังชัด ไม่มีใครฟังเพี้ยนหูฝาดไปได้สักคนที่อยู่ที่นี่ (เรื่องนี้เขียนต่อจากเรื่องสะใภ้เมืองเบียร์) ตอนที่ 24 กายพร้
ผู้เข้าชมรวม
9,579
ผู้เข้าชมเดือนนี้
35
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ฝากผลงานเรื่องแรกด้วยนะคะ
ฟากฟ้าเมืองเบียร์
“ตึ้ง!“ เสียงดังโครมใหญ่
“นี่คุณ เดินน่ะดูตาม้าตาเรือหน่อย ทางเดินเขาเปิดตาดูก่อนเดินไม่ใช่หลับในอย่างนี้” เสียงชายหนุ่มเปล่งเสียงออกมาสุดเสียง เสียดายคอมพิวเตอร์แตกกระจายอยู่บนพื้น
“โอ้! ฉันขอโทษ” อรวัณทิ้งกระเป๋าที่ลากเดินตามฮาราดโดยไม่มองทางเดิน ก็เพราะยังโมโหด่านเสียภาษีบ้าๆ บอๆ นั่นแหละ เจ็บใจนักต้องจ่ายค่าโง่ ไม่รู้ว่าพักนี้เป็นอะไรมันช่างไม่ลงตัวพระราหูเข้าพระเสาร์มาแทรก รึไรมันช่างปั่นป่วนวุ่นวายอย่างนี้
“มันสายไปเสียแล้วสาวน้อย งานที่ฉันทำมาแรมปีข้อมูลอยู่ข้างในนั้นพังไปเพียงแค่พริบตา” คาเท้นพูดเสียงเศร้าใจ นึกเจ็บใจตังเองเช่นกันที่ถือคอมพิวเตอร์โดยไม่ใส่ถุงกันกระแทกเอาไว้ อยากจะบีบคอสาวหน้าใสให้ตายคามือ คงไม่ได้ช่วยอะไรให้ดีได้ขึ้นกว่าเดิม แถมจะแย่ลงอีก
“ฉันจะจ่ายค่าเสียหายให้นะ” แย่จริงเกิดเรื่องจนได้ ไม่รู้ว่าพักนี้ดวงตกหรือเปล่าทำไมทำอะไร ขึ้นมามีแต่เรื่องที่ไม่คาดคิดมาก่อน ชีวิตหนอชีวิต...
“อย่างว่าล่ะนะ บ้านเมืองของเธอคงไม่มีถนนให้เดิน จึงไม่รู้จักกฎจราจรในการเดินให้ถูกที่ถูกทาง คงมาจากประเทศเวียดนามสิท่าเซ่อซ่าอย่างนี้” พวกไร้อารยธรรมก็อย่างนี้แหละเข้ามาประเทศที่ศิวิไลซ์หน่อยก็ตื่นเต้น เนื้อเต้นทำอะไรไม่ถูกโฉลกเขา ผิดแปลกแหวกแนว
“เปล่าค่ะ ดิฉันมาจากประเทศไทยค่ะ ถนนในประเทศไทยมีให้เดินแต่อาจจะไม่สวยอย่างกับบ้านเมืองของคุณค่ะ” อรวัณแย้งพูดก่อนที่จะโดนเหน็บแนมมาอีก หนอยแน่ะ มาว่าให้เธอ ผู้ชายอะไรช่างปากจัดยิ่งกว่าผู้หญิงเสียอีก
“อ้อประเทศไทย ถึงผมจะไม่เคยย่างก้าวไปที่แผ่นดินนั้น แต่เคยได้สัมผัสวีรธรรมของสาวไทยไว้บ้างแรงเกินพิกัด มิน่าล่ะ” คาเท้น ยิ้มที่มุมปากแต่ไม่ได้เต็มใจยิ้ม แกล้งยิ้มเยาะมากกว่า หน้าตาก็ไม่เลวนี่ แต่ดูอ่อนวัยกว่าเขาหลายปี คำทิ้งท้ายไว้ทำเอาคนฟังหน้าซีดเผือดทันทีทันได
“ว่าไงคะ ฉันจะต้องไถ่โทษของคุณได้อย่างไรบ้าง ไม่ทราบ?“ อรวัณถามพลางมองคอมพิวเตอร์ที่กองอยู่บนพื้น
เรื่องนี้เขียนต่อจากเรื่องสะใภ้เมืองเบียร์คะ
อรวัณ ศิริพรรณ
สาวไทยผู้ที่เพิ่งจะเรียนจบต้องสูญเสียงทุกสิ่งทุกอย่างในวันที่เธอสำเร็จ ผู้มีผิวสีน้ำผึ้ง
รูปร่างสูงเพรียวใบหน้างดงาม หลังจากที่เคยผิดพลาดอย่างสาหัสอย่างที่ไม่น่าให้อภัย เธอก็มุ่งแต่เรียน จนได้เกียรตินิยมอันดับหนึ่ง ชีวิตได้พลิกผันให้มาเริ่มต้นใหม่ จากคนที่ไม่มีใครยอมรับจากความสามารถของเธอ พออยู่ใต้ร่มเงาของคาเท้น เธอก็กลายเป็นที่ยอมรับนับหน้าถือตา เธอได้ค้นพบความหมายของชีวิต แก้ไขข้อผิดพลาด จนได้ตอบสนองความพึงพอใจ ตามความต้องการของมนุษย์
คาเท้น มูลเลอร์
พระสหายเก่าขององค์ชาย โธมัสแห่งบาเด้น ได้ตัดขาดความสัมพันธ์กันตั้งแต่เจ้าชายอภิเษกสมรสได้ไม่นาน เพราะเขาบังอาจกล้าดีเกินควรไปขอพระองค์หญิงผู้เป็นพระชายามาทำรัก จึงโดนตัดสัมพันธ์ระหว่างเพื่อน มิตรภาพได้สิ้นสุดลงอย่างน่าเสียดาย ทั้งที่รู้จักมักคุ้นกันมาตั้งแต่สมัยยังเยาว์วัย ยังเคยปั้นปราสาททรายมาด้วยกัน
สาวไทยวัยยี่สิบแปดผู้ที่เพิ่งจะเรียนจบแพทย์ศาสตร์มาหมาดๆ ยังไม่ถึงข้ามคืน ต้องมาสูญเสียบิดา ด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ เพราะเดินข้ามถนน จึงโดนรถชนเอาตายกลางทางในระหว่างนำส่งโรงพยาบาล ส่วนมารดาผูกคอตายตาม ตายคนละทีคนละเวลาแต่วันเดียวกันจึงต้องกลายมาเป็นเผาศพคู่กัน
ดังฟ้าประทานน้าสาวที่ไม่เคยส่งข่าวคราวมาเลย จู่ๆ ก็โผล่มาหวังว่าจะมาทำเซอร์ไพรส์หลานสาวแสดงความยินดีด้วยในวันรับปริญญาบัตร จึงได้กลายเป็นผู้ปกครองเธอเพียงชั่วพริบตา และได้ชักชวนเธอให้มาอยู่ที่ประเทศเยอรมันนีด้วย ประเทศที่เจริญแล้วขั้นตอนการขอวีซ่าเข้าเมืองยากมาก แต่ไม่มีปัญหาอะไรสำหรับเธอเพราะอาชีพหมอในประเทศที่พัฒนาแล้วยังขาดแคลน เธอจึงขอไปเรียนต่อปริญาเอก
ปราณี เจ้าหญิงแห่ง บาเด้น นามเดิมว่า ปราณี โพนเงิน
หลังจากได้อภิเษกสมรสกับเจ้าชายโธมัสก็ได้รับการสถาปนาให้เป็นเจ้าหญิงแห่ง บาเด้น ผู้เป็นน้าสาวของอรวัณ ที่แอบส่งเสียเธอ คอยดูและชื่นชมความสำเร็จของเธออยู่ห่างๆ
องค์ชาย โธมัสแห่ง บาเด้น
น้าเขยผู้หลงรักน้าสาวตั้งแต่แรกพบ ได้พบเจอเธอตรงทรายหาดเมืองพัทยา ในระหว่า
ที่กำลังขายส้มตำไก่ย่าง ชีวิตที่ไม่ต่างกับเจ้าหญิงซินเดอร์เรลล่า ได้พลิกผันจากหญิงสาวชาวบ้านธรรมดาจนกลายเป็นเจ้าหญิง มีผู้คนนับหน้าถือตากล่าวขานถึงในแดนไกลลิบ
เมตตา โพนเงิน
ยายผู้แก่เต่าดังตะวันกำลังรอวันจะดับแสง ผู้ที่ได้เดินทางมาใช้ชีวิตบั้นปลายที่ประเทศเยอรมันอาศัยใต้ร่มชายคาที่คฤหาสน์แห่ง บาเด้น
องค์ชาย โธมัสแห่ง บาเด้น
น้าเขยผู้หลงรักน้าสาวตั้งแต่แรกพบ ได้พบเจอเธอตรงทรายหาดเมืองพัทยา ในระหว่า
ที่กำลังขายส้มตำไก่ย่าง ชีวิตที่ไม่ต่างกับเจ้าหญิงซินเดอร์เรลล่า ได้พลิกผันจากหญิงสาวชาวบ้านธรรมดาจนกลายเป็นเจ้าหญิง มีผู้คนนับหน้าถือตากล่าวขานถึงในแดน
แคร์ทีน ฟิดเชอร์
สาวเยอรมันเชื้อสายรัสเชีย เป็นคนที่ดูแลราชอาจักรแห่ง บาเด้น ที่คอยตรวจสอบดูแลความเรียบร้อย มีหน้าที่ดูแลเรื่องอาหารการกินและความเป็นอยู่ของทุกคน เป็นผู้ที่เรียนจบสายการโรงแรมมา
ฮาราด สมิต
องครักษ์ของเจ้าชายโธมัส ผู้ซื่อสัตย์ถวายงานรับใช้มาหลายปี จงรักภักดีมาตลอด
มิตเตอร์ ฟิลลิป สไนเดอร์
ผู้จัดการของคาเท้น เป็นคนดูแลควบคุมงานด้านบริหารให้กับคาเท้น พยายามให้บิ๊กบอสอย่างคาเท้นหยุดงานเพื่อมาดูแลบริหารหัวใจตนเอง จากคนที่เคยใช้แต่แรงกาย ทำเพื่อแลกกับเงิน พอได้เจออรวัณ เขาได้กลายเป็นเพื่อนของนายเป็นทั้งเพื่อนที่รู้ใจ และบ่าวใช้มันสมอง
ซาร่า สไนเดอร์
ภรรยามิสเตอร์สไนเดอร์ ผู้ที่ชอบดูถูกเหยียดหยามชนชั้นต่ำ และแบ่งแยกสีผิว
ผลงานอื่นๆ ของ Madam Ludwig/นิวาส ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Madam Ludwig/นิวาส
"รับวิจารณ์นิยาย MIND MELODY"
(แจ้งลบ)ชื่อเรื่อง: ฟากฟ้าเมืองเบียร์ นามปากกา: Madam Ludwing ชื่อเรื่อง(10/10): ชื่อเพราะคะ อ่านแล้วดูสวยงามมากเลยคะ พล๊อตเรื่อง(20/20): พล๊อตน่าสนใจคะ เป็นพล๊อตรักแบบผู้ใหญ่ๆเนอะ ซึ่งเราชอบนิยายแนวนี้มากเลยละคะ สรุปว่าพล๊อตน่าสนใจ น่าติดตามมากๆเลยคะ การเดินเรื่อง(4.5/10): การเดินเรื่องของไรเตอร์อ่านแล้วคือดีครึ่งไม่ดีครั้งคะ ส่วนใหญ่อ่านแล้วต้องอ ... อ่านเพิ่มเติม
ชื่อเรื่อง: ฟากฟ้าเมืองเบียร์ นามปากกา: Madam Ludwing ชื่อเรื่อง(10/10): ชื่อเพราะคะ อ่านแล้วดูสวยงามมากเลยคะ พล๊อตเรื่อง(20/20): พล๊อตน่าสนใจคะ เป็นพล๊อตรักแบบผู้ใหญ่ๆเนอะ ซึ่งเราชอบนิยายแนวนี้มากเลยละคะ สรุปว่าพล๊อตน่าสนใจ น่าติดตามมากๆเลยคะ การเดินเรื่อง(4.5/10): การเดินเรื่องของไรเตอร์อ่านแล้วคือดีครึ่งไม่ดีครั้งคะ ส่วนใหญ่อ่านแล้วต้องอ่านหลายรอบไรงี้คะ ก็คือมันติดขัดนั้นแหล่ะไม่ค่อยจะลื่นไหลนะคะสำหรับการเดินเรื่องแต่ก็พอที่จะอ่านรู้เรื่องนะเพราะว่ามันดีครึ่งไม่ดีครั้ง เนื้อหาเหมาะสมกับพล๊อต(14/15): เนื้อหาเหมาะสมคะ เข้ากับพล๊อตได้ดีคะแต่มันก็เกี่ยวข้องกับการบรรยายด้วยนะ บรรยายขัดก็ทำให้เนื้อหาดูไม่สละสลวยด้วยนะคะ การบรรยาย(5/15): ไรเตอร์บรรยายเรื่องได้ติดขัดนะคะ ไม่ค่อยจะลื่นไหลเพราะว่าไรเตอร์ใช้คำที่ไม่เข้ากัน อย่างเช่น เจ้าหน้าที่ตำรวจผู้ปฏิบัติงาน คือ ทำไมต้องผู้ปฏิบัติงานเลยมันทำให้อ่านแล้วสะดุดทันทีเลยยคะ ถ้าไรเตอร์เขียนแบบนี้ เจ้าหน้าที่ตำรวจที่กำลังปฎิบัติหน้าที่ตอบพลเมืองดีไป คือไรเตอร์เขียนคล้ายๆกับเรื่องที่แล้วอะคะ ทำนองเดียวกัน ใช้คำไม่เข้าพวกและบรรยายได้ติดขัด มีหลายประโยคคะที่ไรเตอร์ใช้คำไม่เข้าพวกทำให้การบรรยายดูติดขัดและไม่ลื่นไหลไปด้วยนะ ตอนพูดก็ให้เหมือนเราพูดกันเลยคะ มีบทพูดอันหนึ่งที่อ่านแล้วรู้สึกขัดมาก “พ่อแม่ไม่มารึ ลูกสาวจบทั้งคน” ถ้าจะเปลี่ยนเป็น “พ่อแม่ไม่มายินดีด้วยรึ ลูกสาวจบทั้งคนนะ?” ไรเตอร์ควรใส่ประโยคให้เต็ม ให้ลูกเล่นให้ดีคะเพราะถ้าเขียนแบบนี้มันไม่รู้เรื่องนะ มีอีกหลายประโยคเลยคะ ถ้าแก้ได้ก็แก้นะคะ การใช้ภาษา(4/10): ภาษาอย่างที่บอกไปคะ ไรเตอร์เขียนภาษาที่ดูแล้วไม่สละสลวยและใช้คำซ้ำจนเกิดความน่ารำคาญและภาษาที่ใช้สำนวนก็ดีบ้างไม่ดีบ้างคะ คือเข้าใจคะว่าไม่ค่อยเก่งภาษาไทยแต่ถ้าบรรยายหรือใช้คำที่สละสลวยก็ทำให้นิยายน่าอ่านยิ่งขึ้นและอาจจะทำให้ผู้อ่านฟินเลยก็ได้ ตัวละคร(5/5): ตัวละครน่าสนใจมากเลยคะ แต่ละคนดูมีเสน่ห์มาก เหมาะสมกับบทบาทมากจ๊ะ การจัดเรียงตัวหนังสือ(10/10): เว้นวรรค ย่อหน้า บรรทัดได้ดีคะ เรียบร้อย ตัวหนังสือเห็นชัดเจนเลย หน้าปกนิยาย/ธีมในการตกแต่ง(1.5/5): หน้าปกมันดูจัดไม่ดีคะ น่าจะหารูปที่ดูสวยๆมากกว่านี้นะคะ เสร็จแล้วก็เขียนเรื่องย่อให้เข้าใจดีกว่าประโยคยาวๆแบบนั้นนะคะ รูปภาพตัวละครก็จัดให้อยู่ตรงกลางก็ดีนะคะ คะแนนรวม : 74/100 อ่านน้อยลง
โฮคาเงะรุ่นที่ 25 | 6 ก.พ. 58
6
0
"รับวิจารณ์นิยาย MIND MELODY"
(แจ้งลบ)ชื่อเรื่อง: ฟากฟ้าเมืองเบียร์ นามปากกา: Madam Ludwing ชื่อเรื่อง(10/10): ชื่อเพราะคะ อ่านแล้วดูสวยงามมากเลยคะ พล๊อตเรื่อง(20/20): พล๊อตน่าสนใจคะ เป็นพล๊อตรักแบบผู้ใหญ่ๆเนอะ ซึ่งเราชอบนิยายแนวนี้มากเลยละคะ สรุปว่าพล๊อตน่าสนใจ น่าติดตามมากๆเลยคะ การเดินเรื่อง(4.5/10): การเดินเรื่องของไรเตอร์อ่านแล้วคือดีครึ่งไม่ดีครั้งคะ ส่วนใหญ่อ่านแล้วต้องอ ... อ่านเพิ่มเติม
ชื่อเรื่อง: ฟากฟ้าเมืองเบียร์ นามปากกา: Madam Ludwing ชื่อเรื่อง(10/10): ชื่อเพราะคะ อ่านแล้วดูสวยงามมากเลยคะ พล๊อตเรื่อง(20/20): พล๊อตน่าสนใจคะ เป็นพล๊อตรักแบบผู้ใหญ่ๆเนอะ ซึ่งเราชอบนิยายแนวนี้มากเลยละคะ สรุปว่าพล๊อตน่าสนใจ น่าติดตามมากๆเลยคะ การเดินเรื่อง(4.5/10): การเดินเรื่องของไรเตอร์อ่านแล้วคือดีครึ่งไม่ดีครั้งคะ ส่วนใหญ่อ่านแล้วต้องอ่านหลายรอบไรงี้คะ ก็คือมันติดขัดนั้นแหล่ะไม่ค่อยจะลื่นไหลนะคะสำหรับการเดินเรื่องแต่ก็พอที่จะอ่านรู้เรื่องนะเพราะว่ามันดีครึ่งไม่ดีครั้ง เนื้อหาเหมาะสมกับพล๊อต(14/15): เนื้อหาเหมาะสมคะ เข้ากับพล๊อตได้ดีคะแต่มันก็เกี่ยวข้องกับการบรรยายด้วยนะ บรรยายขัดก็ทำให้เนื้อหาดูไม่สละสลวยด้วยนะคะ การบรรยาย(5/15): ไรเตอร์บรรยายเรื่องได้ติดขัดนะคะ ไม่ค่อยจะลื่นไหลเพราะว่าไรเตอร์ใช้คำที่ไม่เข้ากัน อย่างเช่น เจ้าหน้าที่ตำรวจผู้ปฏิบัติงาน คือ ทำไมต้องผู้ปฏิบัติงานเลยมันทำให้อ่านแล้วสะดุดทันทีเลยยคะ ถ้าไรเตอร์เขียนแบบนี้ เจ้าหน้าที่ตำรวจที่กำลังปฎิบัติหน้าที่ตอบพลเมืองดีไป คือไรเตอร์เขียนคล้ายๆกับเรื่องที่แล้วอะคะ ทำนองเดียวกัน ใช้คำไม่เข้าพวกและบรรยายได้ติดขัด มีหลายประโยคคะที่ไรเตอร์ใช้คำไม่เข้าพวกทำให้การบรรยายดูติดขัดและไม่ลื่นไหลไปด้วยนะ ตอนพูดก็ให้เหมือนเราพูดกันเลยคะ มีบทพูดอันหนึ่งที่อ่านแล้วรู้สึกขัดมาก “พ่อแม่ไม่มารึ ลูกสาวจบทั้งคน” ถ้าจะเปลี่ยนเป็น “พ่อแม่ไม่มายินดีด้วยรึ ลูกสาวจบทั้งคนนะ?” ไรเตอร์ควรใส่ประโยคให้เต็ม ให้ลูกเล่นให้ดีคะเพราะถ้าเขียนแบบนี้มันไม่รู้เรื่องนะ มีอีกหลายประโยคเลยคะ ถ้าแก้ได้ก็แก้นะคะ การใช้ภาษา(4/10): ภาษาอย่างที่บอกไปคะ ไรเตอร์เขียนภาษาที่ดูแล้วไม่สละสลวยและใช้คำซ้ำจนเกิดความน่ารำคาญและภาษาที่ใช้สำนวนก็ดีบ้างไม่ดีบ้างคะ คือเข้าใจคะว่าไม่ค่อยเก่งภาษาไทยแต่ถ้าบรรยายหรือใช้คำที่สละสลวยก็ทำให้นิยายน่าอ่านยิ่งขึ้นและอาจจะทำให้ผู้อ่านฟินเลยก็ได้ ตัวละคร(5/5): ตัวละครน่าสนใจมากเลยคะ แต่ละคนดูมีเสน่ห์มาก เหมาะสมกับบทบาทมากจ๊ะ การจัดเรียงตัวหนังสือ(10/10): เว้นวรรค ย่อหน้า บรรทัดได้ดีคะ เรียบร้อย ตัวหนังสือเห็นชัดเจนเลย หน้าปกนิยาย/ธีมในการตกแต่ง(1.5/5): หน้าปกมันดูจัดไม่ดีคะ น่าจะหารูปที่ดูสวยๆมากกว่านี้นะคะ เสร็จแล้วก็เขียนเรื่องย่อให้เข้าใจดีกว่าประโยคยาวๆแบบนั้นนะคะ รูปภาพตัวละครก็จัดให้อยู่ตรงกลางก็ดีนะคะ คะแนนรวม : 74/100 อ่านน้อยลง
โฮคาเงะรุ่นที่ 25 | 6 ก.พ. 58
6
0
ความคิดเห็น