หัวขโมยแห่งบารามอสตอนรักน่ารักๆขอเฟรินกะคาโล

เนื้อเรื่อง

เปิดเทอมใหม่วันแรก

                "นี่ เฟรินนายจะเก็บของมั้ยเนี่ยเดี๋ยวมีประชุมนะ" เสียงเจ้าชายน้ำแข็งดังขึ้นหลังจากเจ้านั่นเก็บของเสร็จแล้ว ส่วนตัวเธอนั่งซีเรียสคิดถึงเรื่องเมื่อตอนเช้าอยู่ ก็เธอเห็นไอ้คาโลมันยืนคุยกะเรนอนแล้วใจมันก็เต้นไม่เป็นจังหวะน่ะสิทั้งๆที่รู้ก็ยังรู้สึกเดือดปุดๆ 'ไอ้คาโลบ้าเอ๊ย'

            "เฟริน- - เฟริน"

                "เฟรินนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน"

                "โอ๊ย" เสียงไอ้คาโลบ้าตะโกนซะหูแทบดับ

                "นายเป็นอะไร"

                "ป่าวนี่" ปากก็บอกว่าป่าวแต่ในใจเดือดจนแทบจะระเบิด

                "นายเป็นอะไรบอกฉันสิ"

                "ไม่ได้เป็นอะไรไง- - อุ๊ย" เจ้าตัวอุทานออกมาเมื่อรู้สึกว่ามีคนมากอดจากข้างหลัง 'ไอ้คาโลบ้า'

                ตอนนี้หน้าอยู่ห่างกันแค่คืบ สายตาอ่อนโยนมองมาทางเธอทำให้แม่ตัวดีหน้าแดงไปถึงหู

            "นี่ พวกนาย จะทำอะไรกันก็ให้ฉันออกไปก่อนได้มั้ย งั้นฉันไปรอที่ห้องอาหารดรากอนก็ได้"เสียงคิลดังขึ้นขัดจังหวะทำให้เจ้าชายน้ำแข็งหงุดหงิดแต่มือก็ยังไม่ปล่อยเจ้าตัวยุ่งที่อยู่ในอ้อมแขน

                "งั้นเดี๋ยวพวกฉันตามไป นายไปก่อนแล้วกัน" คาโลพูดจบ คิลก็แอบยิ้มๆแล้วเดินออกจากห้องไป

                "นี่ตกลงนายจะบอกฉันได้รึยังว่านายเป็นอะไรกันแน่"

                "..."

                "งั้นถ้านายไม่บอกฉันก็จะกอดนายไว้อย่างนี้ยิ่งนานเท่าไหร่ต้องขอของแถมด้วยนะ"

                "ของแถมบ้าอะไรของนาย"

                "ก็จูบซัก2-3ทีหอมแก้ม2-3ครั้งไง" คาโลพูดแล้วก็ยิ้มให้ ผู้ชายบ้าไรวะยิ้มโคตรน่ารักเลย

                "ก็..."

                "ก็อะไร"

                "ก็ฉันเห็นนายกับเรนอน..." พอถึงตอนนี้มันก็พูดไม่ออกหน้าร้อนผ่าว

                "นายหึงเหรอ" คาโลพูดยิ้มๆ

                "จะบ้าเหรอใครหึงนาย"

                "ฉันไม่ได้คิดอะไรกับเรนอนหรอกนะ แค่พูดคุยตามมารยาทน่ะ" คาโลพูดจบก็หันตัวแม่สาวตัวดีที่ทำให้หัวใจของเค้าไม่อยู่กับตัวมาประจันหน้ากัน

                "คนที่ฉันจะคิดอะไรด้วยมีแต่นายเท่านั้น"ว่าแล้วก็ดึงตัวแม่ยอดยุ่งเข้ามากอด

                เจ้าตัวดีที่อยู่ในอ้อมกอดเกิดอายขึ้นมาเลยเอามือทุบอกผู้เป็นที่รักแต่คาโลกลับรู้ทันคว้ามือของเจ้าหล่อนไว้

                "ฉันรักนายนะ" คำนี้ทำให้เจ้าตัวยุ่งหยุดอาละวาดได้

                "...."

                "แล้วนายล่ะ"

                "อีตาบ้าคาโลปล่อยนะ"

                "ไม่ปล่อยจนกว่านายจะบอกว่ารักฉัน"

                "...ก็ได้- - ฉันรักนาย" ย๊ากกกกกก พูดแล้วเจ้าตัวดีก็หน้าแดงเป็นลูกตำลึงก่อนที่ริมฝีปากอบอุ่นจะประทับเป็นคำมั่นสัญญารัก

                                                             *********************************

อ่านกันแล้วช่วยกันเม้นหน่อยนะคะยังแต่งไม่ค่อยดีเท่าไหร่แต่ว่ายังไงก้อเม้นกันหน่อยนะคะเรื่องนี้ก้อสั้นจิงๆนะเนี่ยเหอๆ