คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : The beautiful : chapter 6
6
“เฮ้ย O_O”
“O_O”
“กะ แก มาอยู่ตรงนี้ได้ยังไงนะ” ไคถามด้วยความตกใจ
“ก็ฉันได้มาเรียนในห้องนี้นะสิไอ้ดำ” ซันนี่ตอบแต่ในใจรู้สึกโล่งทันที เห้ออ นึกว่าจะจำฉันได้นะไอ้ดำ
“ห๊า” ไคดูตกใจ “แล้วแกมีสิทธิ์อะไรห๊ะถึงมานั่งข้างๆฉันน่ะ”
“นายจะตกใจทำไมห๊ะ แล้วอีกอย่างฉันก็ไม่ได้อยากนั่งข้างๆกับนายหรอกนะ แต่พอดีอาจาร์ยเลือกให้น่ะ”
“ไอ้บ้านี้ ทำไมฉันถึงต้องมาซวยด้วยว่ะ ชีวิตฉันจะหมดความสุขก็เพราะแกไอ้ซุนยู” ไคบอกอย่างหัวเสีย
“อ้ายเฮ้ย ไอ้ดำทำไมโทษกันอย่างนี้ล่ะ” ซันนี่เถียงกลับ
“เพราะฉันไม่ชอบขี้หน้าแกไงว่ะ ไอ้ซุนยู!!!” ไคพูดเสียงดังจนอาจาร์ยและเพื่อนๆให้มามองหันหมด ทำให้คนตัวโตกว่าต้องยุติศึกกับซันนี่ทันที
“นายไค นายมีปัญหาอะไรกับเพื่อนใหม่รึเปล่า” อาจาร์ยโบอาถาม
“ป่าวฮะ ผมแค่ทักทายเขาเฉยๆฮะ ใช่ไหมเว้ยซุนยู” ไคทำเป็นกลบเกลื่อนและทำเป็นกอดคอซันนี่
“ใช่ฮะอาจาร์ยแล้วแค่ทักทายกันตามประสาเพื่อนใหม่เท่านั้นเอง ไม่มีไรฮะ ^^” ซันนี่ตามน้ำไป
“เอ่อก็ดี อย่าให้อาจาร์ยรู้นะว่ามีปัญหากันน่ะ” อาจาร์ยหรี่ตามถาม
“ไม่มีแน่นอนฮะ” ทั้งสองพูดขึ้พร้อมกัน
“งั้น ครูไปสอนก่อนนะ หวังว่าทุกคนจะตั้งใจเรียนกันนะ”
“ครับอาจาร์ย” ทุกคนตอบพร้อมกัน
หลังจากที่อาจาร์ยโบอาออกไป ซันนี่ก็ดึงแขนของไคออกจากตัวทันที
“ไอ้คนฉวยโอกาสส” ซันนี่เผลอพูดออกมาเพราะไม่เคยโดนชายใดแตะตัวเลย
“แกว่าอะไรน่ะ” ไคถามอย่างสงสัยในคำพูดของซันนี่
“เอ่อ... ฉันแค่บอกว่าข้างนอกสวยดีนะ ฮ่าๆๆ” ซันนี่นึกขึ้นได้จึงแถไปเรื่อย
“แต่ฉันรู้สึกว่าแกจะพูดว่า...”
“ไม่มีก็ไม่มีอะไรสิ นอนมากจนสมองไม่ดีแล้วมั้งนายอ่ะ”
“แกว่าฉันอีกแล้วน่ะไอ้ซุนยู” ไคเริ่มที่จะก่อสงครามกับซันนี่อีกครั้ง
“ป๊าวววววนะ”
“หึ่ย ฝากไว้ก่อน เลิกเรียนแกกับฉันต้องมีเคลียร์”
“ได้สิ ที่ไหน เมื่อไหร่ก็บอกมานะ ไค ^^” ซันนี่ตอบแบบไม่กลัวไคเลย
ด้านแทยอนและแบคฮยอนทั้งคู่ก็ไม่ต่างอะไรกับซันนี่และไคที่นั่งเถียงกันเมื่อครู่นี้
“เฮ้ นายนะไปนั่งที่อื่นได้มั้ยว่ะ” แบคฮยอนพยายามไล่แทยอนออก
“ก็อยากไปอยู่หรอกนะ ถ้าเกิดที่ไม่เต็มฉันไปนั่งที่อื่นที่ไม่ใช่ที่นั่งข้างๆแกหรอกไอ้ตุ๊ดอายไลนเนอร์”
“เฮ้ย นายว่าใครเป็นตุ๊ดห๊ะ ไอ้เตี้ย”
“ก็หมาแถวนี้ละมั้ง คิคิ” แทยอนหัวเราะคิกคักที่ได้ด่าแบคฮยอน
“โธ่เว้ยย ไม่เคยมีใครเคยมาว่าฉันแบบนี้มาก่อนเลยนะ”
“ ฉันนี้แหละที่จะด่าว่านายคนแรกในโรงเรียนนี้ บยอน แบคฮยอน J ”
“แล้วฉันจะคอยดูว่านายจะทำอะไรฉันไปได้กี่น้ำ ไอ้เตี้ยแทงกูง ” ทั้งสองมองด้วยสายตาดุเดือด
“อ่าๆ พวกเรามาเริ่มเรียนกันเถอนะ ^^;” คยองซูที่มองอยู่นานพูดขัดทั้งสองก่อนที่จะมีอะไรเลยเถิดไปมากกว่านี้
หลังเลิกเรียน
“เฮ้ๆ ยูซอง นายนะรู้รึยังว่าได้อยู่หอไหนอ่ะ” ชานยอลถามยุนอาที่กำลังเก็บของอยู่
“ยังเลย เห็นว่าเย็นนี้อาจาร์ยจะพาฉันและเพื่อนๆไปดูนะ” ยุนอาพูดพลางที่กำลังเก็บของอยู่
“ถ้าได้อยู่หอเดียวกันคงจะดีเนอะว่าไหม”
“อื้ม ^^ งั้นฉันไปก่อนนะ พรุ่งนี้เจอกันนะชานยอล” เก็บของเสร็จก็พร้อมกับบอกลาชานยอลทันที แต่ลูกบอลเจ้ากรรมดันมาทำให้ยุนอาลื่นจะล้ม
“เห้ยยยยย/ว้ายยยยย” ยุนอาที่กำลังจะล้มดีที่ชานยอลคว้าเอวยุนอาเอาไว้ทัน ไม่งั้นมีก้นจ้ำเบ้ากันแน่ๆ
ทั้งสองสบตากันแน่นิ่ง หัวใจของทั้งคู่รู้สึกเต้นแปลกๆทันที
“เฮ้ยยย ยุน... เอ๊ย ยูซอง”
เสียงของแทยอนทำให้ทั้งคู่หลุดจากภวังค์ รีบผละออกจากกันทันที
“เอ่อ... ข ขอบคุณนะ ชานยอล . /// . ”ยุนอาก้มหน้าพูดทันที
“มะ ไม่เป็นไร” ชานยอลก็ไม่ต่างกัน
พูดเสร็จยุนอาก็รีบลากเพื่อนทั้งสองออกไปทันที ปล่อยให้ชานยอลยืนเหม่อยู่คนเดียว
“เฮ้ยยย ไอ้ชานยอล” เสียงไคเรียกทำให้ชานยอลสะดุ้งตัวโหยงขึ้นมา
“ ตกใจฉันทำไมว่ะ ฉันไม่ใช่ผีนะโว้ยยย ”
“ก็แกมาแบบเงียบๆนี่หว่า แล้วเรียกฉันทำไม”
“เลิกเรียนแล้ว เราจะไปหาอะไรสนุกๆทำน่ะสิ เร็วๆ ไอ้เพื่อน11คนรอแกอยู่นะเว้ยย”
“อีกแล้วหรอว่ะ โรงเรียนไหนอีกล่ะ”
“เจ้าเก่าเรานั่นแหละ รีบไปเถอะก่อนที่อาจาร์ยจะมาตรวจเวรหน้าโรงเรียน”
“เออๆ ”
กิจวัตรหลังเลิกเรียนของพวกเขาทั้ง12คนก็คือไปมีเรื่องชกต่อยกับโรงเรียนอื่นไปทั่วโดยที่อาจาร์ยคนไหนก็ไม่สามารถห้ามยั้งพวกเขาได้เลย
ด้านซันนี่ แทยอน ยุนอา ก็ถูกอาจาร์ยคิมพามาที่หอพักประจำโรงเรียน
“โห้วววว ใหญ่ชะมัดเลย” แทยอนตื่นเต้นขึ้นมาทันที
“นี่ แทยอนเธอจะตื่นเต้นทำไมเนี่ยย อย่าทำตัวน่าสงสัยสิ” ซันนี่กระซิบปรามแทยอนทันที
“เอ่อ อ่อ หอสวยดีนะฮะอาจาร์ย สวยกว่าที่โรงเรียนเก่าตั้งเยอะแหนะ” แทยอนรู้สึกตัวก็รีบทำเนียน
“อื้ม ส่วนมากนักเรียนที่เข้ามาใหม่ก็บอกอย่างเดียวกับนายนั่นแหละ ไปเถอะ อ่อ แต่ฉันมีข่าวร้ายจะบอกพวกนายนะ ว่าพวกนายทั้งสามไม่ได้อยู่ห้องเดียวกัน พอดีห้องที่ว่างๆมันเต็มหมดเลยนะ เหลือแต่ห้องที่มีนักเรียนสองคนและที่มีนักเรียนคนดียวนะ เพราะหอของเราห้องหนึ่งจะอยู่สามคนน่ะ พวกนายจะอยู่รึป่าวละ ”
อาจาร์ยคิมอธิบายให้ทั้งสามฟัง ทั้งสามหันมองกันเลิ่กลั่ก
“ว่าไงพอไหวรึป่าว”
“เอ่อ ครับ อยู่ได้ครับ” แทยอนตอบแต่ในใจรู้สึกอยากจะร้องไห้ทันที
“โอเค อ่ะนี่เป็นกุญแจ ดูหมายเลขตรงกุญแจแล้วตามหาห้องเอานะ อาจาร์ยไปก่อนนะ โชคดี ^^” อาจาร์ยคิมพูดเสร็จก็เดินออกไป
“ซวยแล้วไงพวกเรา แล้วดูหมายเลขตรงกุญแจสิ ห้องนี้อยู่คนละชั้นกันเลยอ่ะ ” ซันนี่พูดเหมือนจะร้องไห้ทันที
“ฉันไม่อยากห่างพวกเธอเลยอ่ะ ถ้าเกิดรูมเมทของฉันจับได้ขึ้นมาจะทำไงอ่ะ” ยุนอาดูร้อนรนมา
“เห้อออ ฉันก็ไม่อยากให้เป็นอย่างนี้หรอกนะ แต่ทำไงได้ล่ะ เราไม่สามารถเลือกได้นิ งั้นตามๆไปก่อนเถอะ ยังไงเราก็ต้องแก้แค้นไอ้12คนนั้นให้ได้นะ อย่าลืมสิ” แทยอนบอก
“อื้มๆ แต่ฉันว่าพวกเขาดูภายนอกไม่น่าใช่อันธพาลที่กระทืบซึงยุนเลยนะ โดยเฉพาะชานยอลน่ะ”
“เห้ ยุนอาแกจะมากลับลำไม่ได้นะ แกต้องร่วมมือกันแก้แค้นให้ซึงยุนนะ เราต้องให้พวกนั้นต้องสมองวุ่นบ้าไปเลยเข้าใจไหม แล้วอีกอย่างที่เธอพูดว่าโดยเฉพาะชานยอลน่ะ หมายความว่าไง แกชอบหมอนั่นเหรอ อย่าคิดเชียวนะ ไอ้12คนนั้นคือศัตรูของเราทุกคนจำไว้นะ ” ซันนี่พูดปรามยุนอาทันที
“ฉะฉันไม่ได้ชอบชานยอลสักหน่อย ฉันจะไปชอบคนที่กระทืบน้องชายฉันได้ไงล่ะ” ยุนอารีบปฎิเสธทันที
“อืม ก็ดี งั้นฉันว่าเราต้องคงแยกย้ายกันไปแล้วล่ะ ถึงห้องใครห้องมันแล้วไลน์มาบอกฉันด้วยเข้าใจไหม”
แทยอนบอกเพื่อน “แล้วทำอะไรๆก็ระวังตัวกันด้วยนะห้ามให้ใครจับได้เข้าใจไหม
“โอเค”
หลังจากแยกย้ายกันแทยอนก็เริ่มเดินตามหาห้องทันที เดินหาไปสักพักก็เจอห้องหมายเลข 409 ทันที
“อ่า เจอสักทีหาจนขาจะลากอยู่แล้วเนี่ยยย ” แทยอนบ่นพึมพาพลางจะหยิบกุญแจขึ้นมาไขแต่ก็ต้องชะงักเพราะห้องไม่ได้ล็อก
“อ้าว ห้องไม่ได้ล็อกหรอเนี่ยย คงมีคนอยู่สินะ” แทยอนรู้ดังนั้นจึงเดินเข้าไปทันที เมื่อเดินเข้ามาก็ต้องอึ้งกับดีไซน์การตกแต่งห้องที่ดูสบายตาสุดๆตรงกับที่ตัวเองชอบเลยทีเดียว
“อ้าวไม่มีคนอยู่นี่นาสงสัยจะลืมล็อกห้องละมั้ง อยู่ห้องนี้ก็ไม่เลวร้ายเท่าไหร่หรอกมั้ง เจ้าของห้องสองคนนี้อาจจะเป็นคนที่สบายๆเป็นกันเองละมั้ง” แทยอนมองไปรอบๆห้องสักพักก็จัดของทันที โดยที่เธอตัดสินใจใช้เตียงชั้นที่3เป็นที่นอนของเธอทันทีเพราะรู้ว่าชั้น2กับชั้น1มีคนนอนอยู่แล้ว
“เฮ้อออ จัดของเสร็จสักที ไปอาบน้ำดีกว่าเรา” แทยอนจัดของเสร็จประมาณสามทุ่มๆกว่าเลยตัดสินใจว่าอาบน้ำเสร็จจะเข้านอนเลย ร่างเล็กเดินไปหยิบผ้าขนหนูทันที เกิดเดินเข้าห้องน้ำไป
ทางด้านแบคฮยอนกับคยองซูหลังจากที่ไปมีเรื่องมาก็รีบกลับมาทันทีที่ห้องตัวเองทันที แต่พอจะหยิบกุญแจขึ้นมาไขก็ต้องชะงักเพราะว่าห้องไม่ได้ล็อก
“อ้าวเฮ้ยย ห้องไม่ได้ล็อก”
“อ่อ แบคฮยอนโทษทีนะ พอดีว่าก่อนไปเรียนนะฉันตื่นสายไปหน่อย ฉันรีบมากเลยลืมล็อกห้องน่ะ” คยองซูกล่าวเอ่ยขอโทษแบคฮยอน
“ทีหลังนายก็อย่ารีบจนลืมล็อกสิคยองซู” แบคฮยอนติคยองซูนิดหน่อยก่อนที่จะเดินเข้าห้องไป
แทยอนที่ยังไม่รู้ว่ารูมเมทอีกสองคนคือใครกำลังฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดี หลังจากนั้นเธอก็อาบน้ำเสร็จพอดีจึงรีบออกมาแต่งตัวทันที แต่ยังไม่ทันไรสบู่ที่วางอยู่ตรงพื้นก็ดันทำให้แทยอนที่ไม่ทันเห็นเหยียบไปเต็มจนลื่นถลาพอดีกับที่ร่างสูงเจ้าของห้องเดินมาเพื่อที่จะล้างหน้าไม่ทันเห็นจึงทำให้แทยอนไปชนร่างสูงล้มไปด้วยกัน
“เฮ้ยยยย/ว้ายยยยย” เสียงของทั้งดังพร้อมกันทำให้คยองซูที่เดินมาทีหลังเห็นจึงรีบมาดูด้วยตกใจทันที
“แบคฮยอนเกิดอะไรข.. O_O” ยังไม่ทันพูดจบคยองซูก็ต้องตาโตกับภาพที่เห็น คือแทยอนที่หลับตาปี๋อยู่ในออ้มกอดของแบคฮยอนโดยที่แบคฮยอนที่เริ่มจะรู้สึกตัวว่ามีใครอยู่ในอ้อมกอดของเขา แทยอนที่หลับตาปี๋เพราะความกลัวก็เริ่มรู้สึกว่าเธอไม่รู้สึกเจ็บเหมือนมีอะไรมารองรับไว้เธอจึงค่อยๆลืมตาขึ้นมามองและภาพที่เห็นตรงหน้าก็คือหนุ่มผมบลอนด์ศัตรูของเธอนั้นเอง
“ ไอ้เตี้ย/ไอ้ตุ๊ดอายไลน์เนอย O_O”
.................................................................................................................................
มาอัพแล้วนะค่ะ ขอโทษทีหายไปนานนนะค่ะ พอดีมีแต่การบ้านเลยไม่มีเวลาอัพ
สวัสดีปีใหม่ย้อนหลังนะค่ะ ^^
ตอนหลังๆนี้จัดมาให้แม่ยกแบคแทโดยเฉพาะค่าา 55555
ตอนหน้ามาดูว่าใครจะมาเป็นรูมเมทของซันนี่และยุนอากันนะจ้ะ
เรื่องอาจจะดูยืดๆน่าเบื่อหน่อยนะค่ะ
อ่านแล้วติชมได้จ้า ♥
ความคิดเห็น