คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : The beautiful : chapter 1
1
ณ ห้องพยาบาลของโรงเรียน
หลังจากที่ยุนอาฟื้นคืนมาก็เอาแต่ร้องห่มร้องไห้ไม่หยุดโดยมีเพื่อนทั้งสองคอยปลอบอยู่
“ฮือๆๆ ฉันจะทำยังไงดี ฉันมีน้องชายอยู่คนเดียวนะ” ยุนอาพูดออกมาทั้งน้ำตา
“ใจเย็นสิยุนอา น้องเธอยังไม่ตายนะ เจ้าซึงยุนน่ะ อึดจะตาย โดนกระทืบมาแทบจะร้อยครั้งยังไม่เห็นจะตายเลย” แทยอนพูดปลอบยุนอา
“แต่ครั้งนี้หนักที่สุดเลยนะแทยอน ซึงยุนน่ะถึงจะไปมีเรื่องมีราวเลือดตกยางออกยังไง ก็ไม่เคยถึงกับไอซียูเลยสักครั้ง ฮือๆ ” ยุนอาร้องไห้หนักกว่าเดิม
“ เอาเถอะๆ ยังไงเราก็ต้องเราก็ต้องแก้ปัญหาให้ซึงยุนอยู่ดีนะ” ซันนี่พูดขึ้นมา
“แล้วเราจะไปแก้ปัญหายังไงล่ะ ฮึกๆ” ยุนอาถามด้วยน้ำตา
“อย่างแรก เธอควรที่จะหยุดร้องไห้ก่อนนะยุนอา” แทยอนพูดตัดปัญหาให้ยุนอาหยุดร้อง
“ฮึกๆ ก็ได้ ..ฮึก” ยุนอาพยายามกลั้นเสียงสะอื้น
“ฉันว่าวันนี้หลังเลิกเรียน เราควรที่จะไปดูซึงยุนน่ะ แล้วถามว่าเห็นหน้าพวกที่กระทืบไหม” ซันนี่บอกเพื่อนๆ
“ใช่ ยัยซันพูดถูก เธอควรที่จะไปดูน้องชายเธอนะ จะได้ไม่ต้องร้องจนน้ำตาเป็นสายเลือดอย่างนี้ เข้าใจ๊”
แทยอยพูดเสริมขึ้น ยุนอาพยักหน้า
“อื้มๆ” ยุนอาสะอื้นเล็กน้อย
“โอเค ฉันว่าเราควรไปกินข้าวกันเถอะ ฉันหิวมากๆๆๆๆๆๆ เหลือเวลาอีกตั้งครึ่งชั่วโมง “ ซันนี่พูดขึ้น
“ยัยเตี้ยเอ้ยยย มีเรื่องย่างงี้ยังจะห่วงกินอีกนะ” แทยอนบ่นซันนี่
“ใครจะเหมือนเธอล่ะยัยทอมเตี้ย วันๆเอาแต่นั่งอ่านการ์ตูนทั้งวันไม่กินข้าวไม่กินปลาล่ะยะ” ซันนี่แขวะแทยอนไปบ้าง
“หยอยย ใครเป็นทอมกัน ฉันน่ะผู้หญิงแท้นะจ้ะ ไม่เคยสับสนทางเพศ”แทยอนเถียงไปบ้าง
“พอๆๆ เธอสองคนน่ะเลิกเถียงกันได้แล้ว มัวแต่เถียงกันเดี๋ยวก็ไม่ได้กินกันหรอก”ยุนอาพูดปรามเพื่อนทั้งสอง
“ก็ได้จ้ะ แม่คนดี”ทั้งสองพูดขึ้นพร้อมกัน ยุนอายิ้มออกมาก่อนจะจุงเพื่อนทั้งสองออกไปจากห้องพยาบาล
ณ โรงพยาลบาล S
หลังจากเลิกเรียนทั้งสามก็เดินทางมาเยี่ยมซึงยุนที่โรงพยาบาลยุนอาเหมือนจะดูสบายใจขึ้นบ้างหลังจากที่หมอบอกว่าอาการของซึงยุน ไม่น่าเป็นห่วงซะเท่าไหร่ แค่ฟกซ้ำ มีบาดแผลเล็กน้อยตามร่างกายเท่านั้น
ขณะที่สามสาวกำลังเดินไปที่ห้องพักของซึงยุน แทยอนก็พูดว่า
“เห็นไหมล่ะ ยัยยุนอาฉันบอกแล้วว่าน้องเธอน่ะไม่ถึงตายหรอก ยัยเด็กกลุ่มนั้นก็พูดให้มันเป็นเรื่องใหญ่เท่านั้นแหละ”
“ใครจะไปรู้ล่ะ ก็ฉันห่วงน้องชายนี่นา”
“เธอน่ะ เลิกห่วงมันซะทีเถอะ ซึงยุนน่ะ มันดูแลตัวเองได้แล้วนะ”แทยอนพูดขึ้นมาอย่างรำคาญกับการที่ยุนอารักน้องตามใจน้องมากเกินไป จนซึงยุนเสียคนไปแบบนี้
“ก็ฉันมีน้องชายคนเดียวนี่แทยอน” ยุนอาถึงกับน้ำตาคลอ
แทยอนเห็นท่าว่ายัยยุนอาขี้แยจะเขื่อนแตกอีก จึงทำเป็นพูดตัดบท
“เอาเถอะๆ ฉันว่าไปเยี่ยมซึงยุนเถอะ”
“นี่ๆ พวกเธอไปเยี่ยมซึงยุนกันก่อนเลยน่ะ ฉันจะไปห้องน้ำแปป” ซันนี่พูดขึ้นมา
“โอเคๆ งั้นพวกเราไปกันก่อนนะ แล้วเธอก็รีบๆตามมาแล้วกัน” แทยอนเอ่ยขึ้น
“โอเค”
หลังจากที่ซันนี่เข้าห้องน้ำเสร็จเรียบร้อย เธอจึงรีบออกมาจนไม่ดูทางจนทำให้ชนกับใครบางคน
“ขอโทษนะค่ะ”ซันนี่ก้มหัวขอโทษอย่างรีบๆจึงไม่เห็นหน้าคนที่เธอชน
“เธอคิดว่าเธอเป็นใครฮะ คิดว่าคำขอโทษแค่นี้ความผิดมันจะหมดงั้นหรอ” ชายหนุ่มผิวเข้มคนที่เธอชนพูดขึ้นอย่างอวดดี
“เอ๊ะ ก็บอกว่าขอโทษแล้วไง”ซันนี่เงยหน้ามองชายหนุ่มผิวเข้ม
“โทษทีนะ พอดีว่าฉันน่ะ ไม่ชอบคนทำอะไรแบบส่งๆ” ชายหนุ่มผิวเข้มพูดจากวนประสาท
“โธ่เอ๊ยไอ้ดำ คิดว่าใหญ่มาจากไหนเหรอ ถึงมาวางก้างกับคนอื่นนะ”
“ถึงฉันจะดำ แต่ฉันก็ไม่ได้เตี้ยม่อต้ออย่างเธอนี่”
“นะ นาย ฮึ่ย ฉันไม่มีเวลามาเถียงกับนายหรอกนะ หลบไปได้แล้ว ฉันรีบ”ซันนี่พูดอย่างอารมณ์เสีย
“ถ้าไม่หลบล่ะ เธอจะทำอะไรฉันฮึ”ชายหนุ่มผิวเข้มยังไม่เลิกกวนประสาท
“จะทำอะไรน่ะหรอ”
.
.
.
.
.
.
.
.
ปั่ก!
“ก็ยังงี้ไงล่ะ ฮ่าๆๆ” ซันนี่หัวเราะอย่างสะใจ
“ธะ เธอ O.o” ชายหนุ่มจุกจนพูดไม่ออก ได้แต่ กุมเป้าเอาไว้ด้วยสีหน้าเจ็บปวด
“งั้น ฉันไปละนะ ขอให้ลูกชายน้อยของนายปลอดภัยนะจ้ะไอ้ดำ บ๊ายบายยย ฮ่าๆ”
ซันนี่เดินหัวเราะสะใจออกไป
เราคงไม่ต้องเจอแล้วนะไอ้ดำ หึๆ
....................................................................................................................................
เป็นยังไงบ้างจ้ากับตอนแรกของเรื่อง
คงจะรู้สิน่ะว่าไอ้ดำที่ซันนี่ด่าคือใคร55555555555
ตอนหน้าจะมีเรื่องวุนๆอะไรเกิดขึ้นอีกอย่าลืมติดตามนะจ้ะ
อ่านแล้วติชมกันได้จ้าาาา ♥
ความคิดเห็น