คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : 2
'ค่ายนี้เธอเป็นคนใช้'
''แม่ บิ้งกลับมาแล้วค่า :'D''
''จ่ะๆ รีบกินข้าว อาบน้ำแล้วก็เข้านอนนะ พรุ่งนี้มีประชุมคณะกรรมการนักเรียนนี่บิ้ง แม่เห็นบิ้งเขียนมันไว้ที่บอร์ดน่ะ''
''อ๋อค่ะ ใช่แล้ววบิ้งเกือบลืมแล้วเชียว ขอบคุณนะคะที่เตือน แฮ่ๆ''
''จ่ะ ฝันดีล่วงหน้านะลูก ''
''ค่ะ ราตรีสวัสดิ์ นะคะแม่''
ฮี่ๆ กลับมาบ้านแล้วดีใจจุงเบยย.. ไม่ค่อยเหนื่อยเท่าไรเลยทำความสะอาดน่ะ ฮ่าๆ แต่อาทิตย์หนึ่งแหนะ น่าเบื่อเหมือนกันนะเนี่ย แต่ชั่งเถอะ แค่อาทิตย์เดียว
รีบกินข้าว อาบน้ำ นอน ดีกว่า บู๊วว
ตั้งแต่วันที่ฉันและนายนั่นทำสัญญากัน มาวันนี้มันก็ ห้า ไม่สิหก เอ๋..เจ็ดแล้วมั้ง ก็ราวๆหนึ่งอาทิตย์ได้แหละ กำหนด งานบ้านก็หมดลงพอดี เย้ ถึงจะเหนื่อยแต่ก็มีความสุขได้อยู่กับบันนี่ สุดแสนจะน่ารัก >///< ตอนฉันทำงานบันนี่ก็จะชวนคุยจนลืมเหนื่อยไปเลย พูดแล้วคิดถึงจัง
ก็อกๆๆ !
''เชิญ ค่ะ''
''สวัสดีจ้า ตอง มาแต่เช้าเชียวนะ'' ฉันทักทายเลขาคนสวยก่อนจะเดินเข้าห้องประชุม
''ก็ต้องมาคอยเตรียมการนี่คะ เป็นเลขาพี่บิ้งทั้งทีต้องทำตัวให้มีประโยชน์''
''จ้าๆ วันนี้เรามีประชุมเรื่องอะไรมั่งเอ่ยย'' ฉันพูดพร้อมดูกองเอกสาร ที่วางอยู่บนโต๊ะทำงานของฉัน
''ก็ ประชุมรายเดือน เหมือนทุกครั้งแหละคะ แต่ไม่แน่ใจว่าท่านผู้อำนวยการและครูใหญ่จะมีอะไรเสริมไหม''
''อ๋อ โอเคจ่ะ เตรียม เอกสาร รายเดือนเสร็จแล้วสินะ วางประจำ ที่ของทุกคนเลยแล้วกันนะ''
''รับทราบค่ะ''
หลังจากประชุมไป 30 นาที
''ฮาโหล่วว นักเรียนที่น่ารักทุกคน''
''สวัสดีค่ะ/ครับ ท่านผู้อำนวยการ''
''วันนี้ประชุมโอเคมั้ย บิ้ง''
''เรียบร้อยค่ะ ผู้อำนวยการ''
''โอเค แต่รู้สึกจะมีเรื่องที่พวกเธอต้องยุ่งอีกแล้วล่ะ''
'' -0- '' นั่นคือสีหน้าทุกคน ที่พร้อมยอมรับความวุ่นวายที่ผู้อำนวยการจะเอามาให้เผชิญ
''โรงเรียนเราจะจัดกิจกรรมค่ายอาสานะ ไปแจกสมุดหนังสือให้กับน้องๆทางภาคเหนือ ที่ดอยคำ''
''แล้วผู้อำนวยการต้องการให้พวกเราทำยังไงกับกิจกรรมนี้คะ''
''พวกเธอ ซึ่งเป็นคณะกรรมการ ต้องไปแล้วก็.. ท้ายทริปนี้ครูจะพาพวกเธอไปเที่ยว >0<''
'' >____< เย้ !! เที่ยวที่ไหนคะๆ/ครับ '' ทุกคนสีหน้าดูดีขึ้นมาก แล้วก็ซุบซิบต่างๆนาๆ
''ก็แถวๆนั้นแหละ เดี๋ยวค่อยว่ากันอีกทีหลังตอนแจกหนังสือให้กับน้องๆ''
โอ๊ะ โอ.. ผู้อำนวยการเดินมาทางฉันแหละ=0='
'' เอ่ออ.. บิ้ง เดี๋ยวตามครูมาหน่อยแล้วกัน'' นั่นไงว่าแล้วเชียว
ไอหยา มันจะมีอะไรเกิดขึ้นกับฉันอีกละเนี่ย
'' ค..ค่า''
''ค่ายอาสาครั้งนี้ เธอต้องพาเกียรติศักดิ์ไปด้วยนะ จะได้ชินเพราะพวกครูตกลงกันว่าจะให้เธอกับนายเกียรติศักดิ์เป็นบัดดี้กันเวลาทำอะไรจะได้สะดวก ^____^''
''เอ่ออ.. แน่ใจหรอคะ ว่ามันจะดี บิ้งว่าไม่ดีมั้งคะ TT''
''เอาน่า แค่ไปค่าย 3 วัน 2 คืนเอง คิดว่าไปเที่ยวแล้วกัน''
''ค่ะ งั้นก็แล้วแต่เลยค่ะ -___-'' คิดสิคิดว่าไปกับนายเดรค นรกแน่ๆ
''งั้นตามนี้นะบิ้ง เดี๋ยวครูจะให้ อาจารย์นพนภาไปแจ้งนายเกียรติศักดิ์เอง''
''ค่ะ สวัสดีค่ะ''
บิ้ง อยากจะเอาหัวโขกกำแพงง ... ไปค่ายอาสา ไม่เท่าไรสนุกดี ไม่เที่ยวทั้งทีดีใจจังเลยย!! แต่ไอ่มีหมอนั่นไปด้วยเนี่ย แย่สุดๆ!! แต่ก็เพื่อเกรดค่ะ บิ้งจะต้องยอม -3-'
ฉันเดินออกจากห้องประชุมหลังจากที่ช่วยตองเก็บเอกสารและสั่งการเรื่องค่ายอาสา+ทริปทัวร์เที่ยวของพวกเรา แต่แล้วบิ้งก็เจอสิ่งที่ไม่คาดคิด !! เฮือกก!! นายเดรค ยืนอยู่หน้าห้องประชุม ...!! ว่าแต่นายนั่นมาทำไม ทุกทีแค่ห้องเรียนยังไม่อยากจะย่างกายเข้ามาเลยนี่นา
''เห้ หวัดดี'' เป็นคำที่นายนั่นพูดเมื่อเห็นฉัน
''อ่า.. หวัดดี''
''เธอ รู้ใช่ไหมเรื่องเข้าค่ายอะไรนั่น - -^'' อ้ะ! ว่าแล้วต้องถามเรื่องนี้ไม่มีผิด (เมื่อกี้ยังบอกว่ามาทำไมอยู่เลย)
''อ่าหะ เข้าค่ายอาสา+ทริปทัวร์เที่ยวของพวกฉัน''
''แล้วทำไมฉันต้องไปด้วย ล่ะวะเนี่ยย''
''ก็ถามอาจารย์ นพนภาสิ ฉันจะรู้ไหม''
''ก็อาจารย์นพนภาบอกให้มาถามเธอ เธอน่าจะรู้ดีกว่าเขา''
'' - - '' (โยนมาให้ฉันเลยหรออาจารย์)
''แล้วตกลงว่าไง''
''ก็ สรุปง่ายๆนะ ผู้อำนวยการ ให้ฉันกับนายเป็ดบัดดี้กัน ไปไหนต้องไปด้วยกัน ทำอะไรต้องทำด้วยกัน''
'' ห้ะ ! ให้ตายเหอะ''
''ทำใจยอมรับเถอะนะ ถือว่าช่วยเกรด4ของฉัน T^T''
''ก็ได้ งั้นค่ายนี้เธอเป็นเบ้ฉัน โอเค๊ ?''
''ห้ะ เบ้ นายจะบ้าหรอ แค่งานอาสาก็แย่พอแล้วนะ''
''ก็ตามสัญญาไง ข้อแลกเปลี่ยน เธอให้ฉันไป เธอต้องเบ้ฉันตลอด ทริปก๋วยเตี๋ยวอะไรนั่น''
''ก็ได้ ! เพราะมันเป็นสัญญา '' เจ็บใจนัก
''อ่าหะ งั้นก็ตามนั้น.. กดหนดการ ยังไงละท่านประธานนน''
''ไปวันที่ 13 กันยา-15กันยา ที่จะถึงนี่แหละ ส่วนรายละเอียดก็ไม่มีไรมากเตรียมของที่จำเป็นไปแค่นั้น''
''13 กันยา.. 13 กันยา!! พรุ่งนี้ใช่ไหม โครตจะกระทันหันเลย''
''ก็นะ ทำใจแล้วกัน ฉันไปละ''
''อ่าหะ พรุ่งนี้ก็ฝากด้วยนะ ยัยเบ้ :'P''
''ชิ.. ย่ะ !!''
''เร็วเข้าเร็วเตรียมตัวเข้า สำภาระ เอามาพร้อมใช่ไหมมม!!''
เสียงอาจารย์ นพนภา ตะโกนเตืนอทุกคน เช็คสภาพข้างของที่จะเตรียมไปค่ายครั้งนี้
ทุกคนแลจะตื่นเต้นมาก มีแต่ฉันนั่งเซ็ง อยู่ข้างๆนายเดรค หมอนั่นทำตัวชิวได้ใจเลยแหะ ไม่มาเป็นฉันมั่งไม่รู้หรอก ชิส์ !!
''นพดล''
''มาครับ''
''นริญทิพย์''
''มาค่ะ''
''ณเดชศวร''
''มาครับ''
''ไชยพล''
''มาค๊า ><''
''...!!''
''อุ้ย ขอโทษครับ มาครับ''
''อธิป..ชมชิด..ส่งเสริม..........'' แล้วอาจารย์ก็เช็คชื่อต่อไป
วันนี้เราจะเดินทางกันโดยรถตู้ ของโรงเรียนดีนะที่มันมีสภาพดีนิดหน่อย 555
ขนมพร้อม!!
ตังพร้อม!!
กระเป๋าพร้อม!!
ขึ้นรถค่ะ >< //ดีใจจะได้ไปเที่ยว เห้ เห้ เห้!! แต่เซ็งจิตตรงมีเดรคไปด้วย แล้วก็ต้องนั่งข้างนายนั่นนี่สิ TT ต้องนั่งรถ ตั้ง8 ชั่วโมงเลยนะ แง่ๆ แต่ไม่เป็นไร ทุกอย่างบิ้งพร้อมค่ะ มาเที่ยวโดนเฉพาะเลย555
ภายในรถ ทุกคนเริ่มทยอยหลับกันแล้วเพราะ เราเดินทางกันมา กว่า 3 ชั่วโมง แล้วนี่ก็น่าจะประมาณ 2ทุ่มกว่าๆเกือบ3ทุ่ม แล้วล่ะ หลังจากที่ นั่งเล่นเกมส์มาในรถ แบตโทรศัพท์ก็ใกล้หมดแล้ว ขนมก็เก็บไว้บ้างดีกว่า บิ้งขอนอนมั่งดีกว่า ง่วงง!! ZZZzzZZzz
(Drake : Talk )
โอ้วว ผมไม่คิดเลยว่าชีวิตผมจะต้องมาเข้าค่ายอาสา แบบนี้ (ธรรมดาผมไม่ได้เลวนะแค่ไม่ อยากทำอะไรยุ่งยาก) นี่ก็เดินทาง ไม่สินั่งทาง มาในรถตู้อันคับแคบของโรงเรียนที่แสนจะสภาพสวยโอเวอร์ (ประชด) ก็ประมาณ 3 ทุ่มแล้วแหละ ทุกคนในรถเงียบปากกันหมด เพราะส่วนใหญ่ หลับเป็นตาย ไอ่คนข้างๆผมนี่ก็หลับไปแล้วซะด้วยสิ จะว่าไปนะ ยัยนี่ตอนหลับก็น่ารักดีนะ ไม่โวยวายด้วย
แก้มนิ่มด้วย ฮ่ะฮ่าๆ (แอบหยิก)
''อื้ออ ..งั่มๆ จะเอาเลย์ถุงนั้น''
''โหย ยัยตะกละ ฝันยังเห็นเป็นของกิน''
''น่านน ไง นั่น เลย์จ๋า งับบ!''
''เห้ยย โอ้ยย'' ยัยนี่ละเมอเพ้อพบเห็นนิ้วผมเป็นเลย์แล้วสิ เจ็บเป็นบ้า
''จ้วบบ หงึกๆ..'' แหม่มีทำท่าดูดนิ้วเหมือนเวลากินเสร็จด้วย
พึบ
โชคดีที่ผมใส่เสื้อกั๊กมา เธอคงหนาวแหง สั่นกระดิ๊กๆเชียว
ดึกแล้วเหมือนกัน นอนมั่งดีกว่า ฮ๊าฮ่าๆ
แต่ก็นะ เข้าค่ายอาสาหรอ แกล้งยัยบ๊องนี่ดีกว่า น่าสนุกดี ^^-
(End )
พึ่บบ!
สดุ้งตื่นซะงั้นฉัน มะกี้ฉันฝันว่าได้กินเลย์ด้วยแหละท่านผู้ชม อาย่อยยเฟ่อร์>///< เอ้าเอ้ะ ! หน้าใครO_o นายเดรคนี่ โอ้วว หน้าเราใกล้กันมากย้ำมากกก!! แทบหอมแก้มกัน!!
-/////- หลับต่อแก้เขินดีกว่า บิ้งเขิน ไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนแล้ว ดีนะเดรคหลับอยู่ เอ๊ะ นี่! เสื้อกั๊กของเดรคแน่ๆเลย เขาก็ใจดีเหมือนกันแหะ ขอบคุณนะ ^^
''เอ้าทุกคนนน!! หยับก้นลงจากรถเร็ว ถึงที่พักที่ผู้อำนวยการสุดหล่อ หาไว้ให้แล้วว^-^''
''โอ้ หาววว'' ฉันบิดขี้เกียจ และพยายามลืมตามองโดยรอบบ O_o'
สุดยอดด สวยมาก!! โรมแรงมันขั้นหรูหราเลยแหละ ไม่อยากจะเชื่อว่า โรงเรียนไวท์เรสจะพาคณะกรรมการ มาพักค่ายอาสาที่โรงแรมสุดยอดเยี่ยมแบบนี้
''เก็บอาการหน่อย ยัยบ๊อง ตาโตเป็นไข่ห่านเชียว'' เดรคเดินมาทักฉันขณะที่ฉันตกตลึงในความหรูหราของโรงแรม
''- -^ ย่ะ''
''เอ้าๆ ครจะแจ้งแล้วนะจ๊ะ ว่าจะแบ่งที่พักยังไง ห้องพักมีทั้งหมด ก็ 14 ห้องนะ เนื่องจากเรามากัน 26 คน นักเรียน 24 คน ครู 2 คน ให้นักเรียนเลือกคู่แล้วกันนะ ห้องละ2คน ตามนี้นะจ๊ะ ไอรดา ช่วยนำกุญแจแจกให้เพื่อนๆด้วยนะจ๊ะ''
''รับทราบค่ะ อาจารย์นพนภา'' ฉันหยิบกุญแจ ทั้ง 12 ห้องมา แล้วก็เริ่มคิดแล้วว่าจะคู่กับใครดี..? ตองดีไหมน๊า เพราะพวกแจกัน ฟางและหมี่หยก ก็ไม่ได้มาซะด้วยTT
พึ่บ.. เดรคหยิบกัญแจตัดหน้าฉันไปแล้วเขาก็พูดสิ่งที่ฉันไม่ได้คิดซะด้วย !!
''เราเอาห้องนี้แล้วกันเลขสวย 131'' เขาพูดพรางมองพวงกุญแจเลขห้อง
''ห้ะ เราหรอ ? เราไหนกันฉันไม่นอนกับนานหรอกนะ''
''เห้..! ก็เธอบอกเองว่าจะเป็นเบ้ฉัน''
''เบ้ มันเป็นคนใช้ไม่ได้ต้องไปนอนร่วมห้องกับนายซักหน่อย''
''เบ้นั่นแหละต้องติดตามฉันทุกฝีก้าว ต้องช่วยฉันทำทุกๆอย่าง''
หึ่ย เห็นทีคงขัดไม่ได้ ก็แค่อยู่ร่วมห้องกับนายนี่ ดูแล้วตองคงอยู่กับ จั๊กจั่นTT
ยอมก็ได้เว้ยย
''ก็ได้''
''แค่นั้นก็จบ กุญแจน่ะแจกๆไปซะ แล้วหยิบกระเป๋าตามมานะ ยัยบ๊อง''
''จ้า คุณชายย!!'' ฉันประชดใส่เดรค แต่ดูเหมือนเขาจะไม่สะทกสะท้านเลยสินะ
หลังจากที่แจกกุญแจห้องให้กับทุกคนเรียบร้อยแล้ว ฉันก็หิ้วกระเป๋าเดินตามเดรคไปที่ห้อง131 ทันที สภาพที่ฉันเห็นไม่น่าดีใจเท่าไรนัก ไม่อยากจะบอก!! เตียงมีเตียงเดียวTT ทำไมทำกับบิ้งได้..T^T
''ยีน ทำซากอะไรอยู่นั่น จัดกระเป๋าเข้าที่สิยัยบ๊อง''
''ย่ะ ขอพักมั่งไม่ได้หรือไง กระเป๋านายก็หนักเหมือนกันนะฉันเหนื่อย ขอ5นาที''
'' 1.....2.....3.....4.....5!! 5 นาทีแล้วจัดของ!!''
''O_o 5 นาทีย่ะไม่ใช่5 วิ''
''นั่นแหละ บ้านฉันเรียก5นาที จัดการสัมภาระของเธอซะ''
''ก็ได้ๆ สั่งจังนะคุณชาย''
''ก็เธอเป็นเบ้ฉัน''
''.....'' เถียงไม่ออก TT
ผ่านไป 10 นาที
ท้ายที่สุดฉันก็เก็บสัมภาระของฉันเสร็จเรียบร้อย พร้อมกับเก็บสัมภาระเดรคด้วย แต่กระเป๋าเขานั้นมันชั่งลวงโลกมาก เขาเอามาแค่ชุดลำลอง3ชุด โทรศัพท์ และที่ชาตแบตเตอร์รี่ แต่ที่มันหนักๆน่ะ เขาใส่หินมาทั้งกระเป๋า !! คงคิดว่าจะแกล้งฉันสินะ นายมังกร!! หึ้ย เอาคำชมฉันคืนมานะเอาคำชมฉันคืนมาเล้ยย!! ให้ตายเถอะ พอฉันค้นพบว่ามันเป็นก้อนหิน เขาก็ปล่อยกร๊ากก หัวเราะเหมือนเห็น หน้าฉัน จิ้มอุนจิซะงั้น!! อย่าให้ได้เอาคืนนะ แม่จะเล่นให้น่วม!
ตอนนี้ก็ 7 โมงแล้วล่ะ (คิดว่าเร็วสินะ ก็ถึงนี่ตี2 พวกเราก็นอนต่อกันทั้งนั้น มีแต่ฉันไม่กล้านอน นั่งทำทีจัดกระเป๋ายั้นเช้านี่แหละTT) ทุกคนค่อยๆทะยอนพาท้องที่ร้องดังโกรกกราก ไปฝากกับที่ห้องอาหารภายในโรงแรม ว่าแล้วฉันก็หิวแล้วล่ะ ไปกินมั่งดีกว่า
''นี่นายไปกินข้าวกันเถอะ''
''เธอไปกินเถอะ อ้อ! เอามาฝากฉันด้วยนะ
''ทำไมนายไม่ไปกินเองละ เดี๋ยว8โมง อาจารย์ก็จะเรียกรวมไปทำกิจกรรมค่ายอาสาแจกหนังสือกับน้องๆแล้วนะ''
''ก็ขี้เกียจน่ะ อีกอย่างเธอเป็นเบ้ เอาของมาเผื่อเจ้านายด้วยแล้วกัน''
''ก็ได้ย่ะ''
15 นาทีผ่านไป (ฉันกินข้าวเร็วใช่ไหมละ โฮ้ะ โฮ้ะ โฮ่!)
''อ่ะนี่ ข้าวของนาย''
''ฉันไม่กินไอ่นี่ ไปเอามาใหม่''
''ไม่ กินๆเข้าไปเถอะอย่าเรื่องมากน่า''
''ไม่ ถ้าเธอไม่ทำตามละก็..''
''อะไร เกรด4 ฉันหรอ ฉันไม่กลัวหรอกย่ะ ''
''ไอ่นี่ตายย!!'' มันกล้าเล่นนะมุกนี้ เดี๋ยว หะเห้ยย!!
''ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยย ยอมแล้วจ้า อยากกินอะไรบิ้งจะเอามาให้ทุกอย่างเลยเจ้าค่ะT^T''
''หึหึ หวงมันดี งั้นฉันจะเก็บมันไว้ตลอดทริปเลย!''
''อย่านะ อย่าทำอะไรเตาถ่านน!!''
''เตาถ่าน ..? ชื่อของมันหรอไอ่เต่า นี่น่ะ-^-''
''ใช่ๆ มันชื่อเตาถ่าน นายอย่าทำอะไรมันเลยนะ ขอละT/\T''
''ก็ได้ เห็นแก่ไอ่เต่าชื่อประหลาดๆ นี่ฉันกินข้าวที่เธอเอามาแล้วกัน มันเสียเวลา ดูนาฬิกาสิกี่โมงแล้ว''
''7โมง45 นาทีค่า ''
''อ่าหะ เตรียมกระเป๋าเป้ฉัน แล้วก็ของของเธอด้วย''
''เจ้าค่ะ คุณชาย''
ยอมจำนน เพราะเต่าถ่านค่ะ มันคือตุ๊กตาเต่าที่ ฉันรักมากเลยนะ นายนั่นหาเจอได้ไงT^T แอบเอามาด้วยเพราะว่า กลัวมันเหงา(ตุ๊กตาไม่มีชีวิตหรอกย่ะ) มีย่ะ!! เดี๋ยวมันนั่งร้องไห้ในห้องคนเดียวจะทำไง บิ้งก็เลยเอามาด้วย แต่มันก็พาซวยนะ ทำให้บิ้งต้องยอมอ่อนให้นายนั่นทุกอย่าง!! ไม่เป็นไรบิ้งรักเตาถ่าน บิ้งยอม><
''ฮาโหล่ววว มายสติวเดนท์ ที่น่าเลิฟทุกคน เรากำลังจะไปแจกสมุดหนังสือให้น้องๆกันแล้วนะพร้อมไหม!!''
''พร้อมค่า/ครับบ!''
''งั้น ป่ะ ขึ้นรถ!!''
ขวับ!! แน่นอนทุกคนหันมองรถ ตามทิศทางของนิ้วที่ผู้อำนวยการชี้ไป
!!!
มัน เอิ่มม สวยดีนะ กันดารจังรถ รถในสายตาทุกคนตอบนี้คือ เหมือนจะเป็นคล้ายๆสิบล้อ นั่งได้ เป็นร้อยคนเชียวแหละฉันว่า- -
''ฮ่ะฮ่า ไม่ต้องตกใจไป รถมันบังอยู่ เราก็ไปรถตู้เหมือนเดิมแหละ!''
ฟี้ววว ... ทุกคนถอนหายใจกันยกใหญ่
ไม่กี่นาที เราก็ถึงโรงเรียนของน้องๆกันแล้วล่ะ >__<
ตื่นเต้นมากมายยย
ทุกคนขนหนังสือลงจากหลังรถ เตรียมแจกน้องๆที่ ท่าทางหน้าตาตื่นเต้นมว๊ากกมากก น้องๆนาร่ากันมากเลย รับของก็ขอบคุณด้วย พวกเรามีโอกาศได้อยู่ทานข้าวกลางวันกับน้องๆด้วย มีกิจกรรมนันทนาการด้วย สนุกมากๆเลย ตอนท้ายอาจารย์นพนภาก็ขอเก็บภาพไว้เป็นที่ พวกเราลาอาจารย์ที่โรงเรียน บ้านหนองคอนแวน เสร็จก็ขึ้นรถเตรียมกับที่พักและคุยเรื่องโปรแกรม เที่ยวกันพรุ่งนี้ >///< อาจารย์นพนภาบอกจะพาไปเที่ยวน้ำตกวชิรธาร ไหว้พระที่ดอยอินทนนท์ แวะไปที่วัดพระธาตุดอยสุเทพราชวรมหาวิหาร ชมดอกไม้ที่อุทยานหลวงราชพฤกษ์ ดูหมีแพนด้าที่สวนสัตว์เชียงใหม่ จบท้ายที่ดอยแม่ตะมาน เยอะใช่ไหมล่ะ แอบอิจฉาล่ะสิ ฮี่ๆ ไปเตรียมตัวดีกว่า อยากเที่ยวแล้วสำหรับวันพรุ่งนี้
ความคิดเห็น