คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : 1
การทำสัญญาระหว่างเรา
ซุบซิบๆ
เห้ .. เขาซุบซิบอะไรกัน- -
ฉันเหมือนตัวประหลาดขนาดนั้นเลยหรอ แค่ย้ายมาห้อง6/1 วันแรกก็โดนนินทาเอาซะแล้วแหะ
''เห้ ไอ่บิ้ง ดีจังที่แก มาอยู่ห้องเดียวกับฉัน''
''อ่าหะ แกก็ดูร่าเริงดีนี่ คูณไม่เห็นจะ เศร้าคอระห้อยระหิกเหมือน ธรรมดาเลย''
''ก็ .. หม่อนนหายโกรธฉันแล้ว ว่ะ ดีใจเว้ยยยยย>o<''
''ไม่ต้องดีใจขนาดนั้นก็ได้เว้ย โหวกเหวก โวยวาย น่ารำคาญ - -^^ ''
'' เออๆ แกเพิ่งย้ายมา ยังไงก็ ระวังตัวไว้หน่อยก็ดี .. พวกนี้ แลจะไม่ค่อยชอบแกสักเท่าไร''
''ขอบใจที่เตือน แต่ฉันคงจะชินแล้ว มากกว่า ฉันมาที่นี่เพราะเควส ที่ได้รับจากผู้อำนวยการ น่ะ- -''
'' น่าสนใจดีนี่หว่า แล้วให้รับอะไรมาล่ะ''
''ดูแลนาย เกียรติศักดิ์ หรือเดรค จอมขี้เซา ไวท์เรส ของเราไง ซวยชิพ shit!'' ฉันสบถ เป็นภาษาอังกฤษออกมาเบาๆ อย่างเหนื่อยใจ
''O__o' โอ้โห นายน่าตาดีแห่งโรงเรียนเรานี่เอง ว่ะฮ่า นายนั่นไม่เข้าห้องเรียน หรอก แกเหนื่อยแน่ ที่ประจำมันคงเป็นหลังอาคาร 5 ที่มีต้นไม้เยอะๆน่ะ คงไปนอน.. ''
'' อ๋อ งั้นก็ดีจะไปลากมาเดี๋ยวนี้เลย''
''เห้ บิ้งอย่าเพิ่งไปเลย หมอนั่นไม่ยอมกลับมากลับเธอง่ายๆหรอกนะเว้ยยยย !!''
''เอาน่า อย่างน้อยก็แค่หลอกล่อนิดหน่อยเท่านั้น :'D ''
''ไม่ตลกนะเว้ย - - เอาเถอะแต่มันเป็นงานแก แล้วแต่แกแล้วกัน''
''ไว้เจอกัน คาบแรก แปดโมงครึ่งเว้ยย''
''อือ''
ตึก 5 สินะ ที่ที่มีต้นไม้เยอะๆ .. นอนไม่กลัวงูรึไงกัน= ='
ในที่สุดฉันก็เดิน มาถึง จุดๆที่ คูณบอกฉันแล้ว
ไม่เห็นจะมีเลยนี่หว่า มันโกหกเปล่าวะ.. - - '
''ZZZZzzz .....zzzZZZzzz ''
เอ้ะ !! เจอแล้ว เอิ่มม.. มันอยู่บนต้นไม้.. โอ้โห หน้าตาดีสมเป็น หนุ่มฮอตแห่ง ไวท์เรส จริงๆ -[]-'
'' เห้ นายยย โย่ววววว.. ตื่นสิ เว้ยย''
'' .....................''
'' นายเกียรติศักดิ์ นายตื่นได้แล้ว ลงมาคุยกับฉันหน่อยย''
'' หือ .. '' เขาตอบแบบเหมือนครึ่งหลับ ครึ่งตื่นเลยแหะ
''ลง มา เดี๋ยว นี้'' ฉันเน้น คำนิดๆเพื่อย้ำให้เขาเข้าใจว่า ให้ลงมาหาฉันได้แล้ว ประมาณนั้น
'' อะไรของเธอ ยัยบิงโก ''
'' นายคุยกับใคร- -'' ''
''กับเธอนั่นแหละ ยัยบิงโก ''
'' ฉันชื่อ บิ้งโกะ ย่ะ ไม่ใช่ บิงโก ''
'' นั่นแหละฉันตั้งให้ ใหม่ ว่าแต่มีอะไร ว่ามาสิ ขี้เกียดลงไป ''
'' นายต้องไปเข้าเรียนเดี๋ยวนี้ ''
''เธอ พูดอะไรนะ .. ให้ฉันไปเข้าเรียน ประสาทเถอะ ''
''ไปเข้าเรียนเถอะ นะ ไปนอนที่ห้องเรียนก็ได้ เอากระเป๋า บังๆหน้าไว้ อาจารย์ก็ไม่เห็นหรอก''
''เธอจะบ้าหรอ ยังไงอาจารย์ก็เห็นอยู่ดี แล้วอีกอย่างนอนตรงนี้สบายกว่าตั้งเยอะตั้งแยะ ''
''นี่ฟังนะ เดรค ฉันไม่มีเวลาว่างขนาดมาดูแลนาย หรอก ผู้อำนวยการให้ฉันมาดูแลนายให้เข้าเรียน ตรงเวลา ทุกวิชา ทำการบ้านให้เสร็จ ทั้งงานค้างงานใหม่ อีก บลาๆๆๆ''
''เธอไม่ต้องทำตามผู้อำนวยการทุกอย่างก็ได้ นี่ .. ฉันไม่อยากเรียนอยู่แล้วไม่จำเป็นต้องไปเรียน ไม่จำเป็นต้องทำการบ้านหรอก เธอก็คงไม่ต้องเดือดร้อนตามฉันอีก เจ๊ากันมั้ย''
''ไม่เว้ยยย ถ้าฉันไม่ทำเควสนี้ ฉันจะถูกไล่ออก เข้าใจไหมมมม !! ''
'' ไม่เกี่ยวกับฉัน ฉันไม่สน ''
''มันเกี่ยวกับฉันเต็มๆ ฉันจะลากนาย เข้าห้องเรียนให้ได้ !!''
พูดเสร็จฉันก็ไม่ยืนเปล่า รีบปีนต้นไม้ ต้นที่เดรค นอนอยู่ สูงได้ระดับนึง ฉันก็กระชาก ขาของเดรค ลงมา
อั๊กก .. !!
แหม เสียงแบบนี้เดากันไม่ยากใช่ไหมละ ฉันตกลงมาค่ะ .. มือก็จับขานายเดรคไว้ด้วย - -'
O_o แล้วไหงเป็นงี้ล่ะ เขาทับตัวฉันอยู่ อร้ายยยยยยยยยยยยยย /////
''โอ้ยย เธอเล่นอะไรไม่เข้าเรื่อง เป็นยังไงละ เจ็บตรงไหนรึป่าว O_O ''
เขาทำหน้าตกใจเพราะ ว่าหน้าเราใกล้กันม๊ากกมากก ละสิ ถ้าฉันเป็นพวกผู้หญิงคนอื่นที่ชอบนายนี่ ฉันคงดีใจไม่ใช่น้อย แต่ ณ บัดนี้ฉันมาเพื่อทำงานค่ะ !
''ไม่เป็นไร ลุกออกไปได้แล้ว หนักก-____-''
''อ้ะ โทษที''
''นายจะยอมไปเรียนดีดีไหม- - ''
'' ไม่''
''เอางี้ ทำข้อตกลง หรือเรียกอีกอย่างว่า สัญญากันไหมล่ะ ''
''เห ? น่าสนุกดีนี่หว่า แล้วมันเป็นยังไงละ''
''ฉันต้องการให้นายไปเข้าเรียน นี่คือสิ่งที่ฉันต้องการ ส่วนนายก็บอกสิ่งที่นายต้องการมาฉันจะทำให้ ยกเว้นเรื่องอย่างว่า นะ-0-' ''
''โอ้ะ ดีเลย ตอนนี้ฉันขาดคนดูแลบ้าน.. ไปทำความสะอาดบ้าน อาทิตย์ หนึ่งแล้วกัน ''
''ก็ได้ บ้านนายอยู่ไหนละ''
''เดี๋ยวกลับพร้อมฉันก็ได้''
'' อ่ะหะ งั้นตอนนี้ไปเข้าเรียนกันได้แล้ว ตามสัญญา..''
'' อ่าหะ ''
''เห้ ..อย่าลืมนะ นี่แค่ข้อแรกถ้าเธออยากให้ฉันทำการบ้าน กับอีกหลายๆอย่างก็ ต้องมีข้อแรกเปลี่ยนเพิ่ม เธอจะไหวหรือเปล่า ยัยเปี้ยกบิงโก ''
''ดูถูกฉันไปแล้วย่ะ ไหวค่ะไหว คนอย่างไอ่บิ้งโกะ ทำอะไรต้องทำให้สำเร็จ''
'' โอ้โห งั้นเธอก็เตรียมใจยอมรับ ข้อตกลงอันโหดเหี้ยมได้เลย ฉันจะใช้เธอเยี่ยงทาส !''
'' ไม่เป็นไร แลกกับเกรด 4 ที่รักของฉัน ฉันยอมม ฮ่าๆๆ''
''ทนได้ทนไป หึหึ - -^^ ''
โอ้โห .. นายเดรค เก่งอย่างที่ครูใหญ่ ท่านบอกจริงๆแหะ จะเรียนก็เรียนได้นี่หว่า
ตอนที่ฉันเดินกลับมาพร้อม นายนั่น ทุกคนก็มองฉันตาเป็นเกลียวเลย ล่ะ
คงชมในใจว่าฉันเก่ง ละมั้งง //อันนั้นมันในมโน ของฉัน แต่ที่จริง คงริษยามากกว่าโดยเฉพาะ สายตาของพวกผู้หญิง(ก็นายนั่นฮอตมากในไวท์เรส แต่ไม่ค่อยสุงสิงกับใครเพราะใช้เวลาส่วนมากในการนอนหลับ ไม่ใช่หลับนอนนะเออ=0= )
เอาเถอะนี่ก็เย็นแล้ว รอนายเดรค ดีกว่าเพราะ ต้องไปทำความสะอาดบ้านให้เขา... เดี๋ยวนะนี่ฉันเป็นประธานนักเรียนหรือว่าขี้ข้า วะคะ !
บรึ่นนนนนนนนนนนน...!!
O_O นายนี่ขับรถ มาโรงเรียนหรอเนี่ย ฉันเพิ่งรู้นะคะเนี่ยย
''ยืนอึ้ง อยู่ได้ขึ้นมาสิยัยบิงโก''
''ย่ะ ฉันไม่ยักจะรู้ว่านายขับรถมาโรงเรียนด้วย''
''อันที่จริงเขาก็รู้กันทั้งโรงเรียนแหละ มีแต่เธอที่มาเช้าเกินที่จะได้เห็น รถสปอตของฉัน''
''นายมาสาย สินะ อ๋อ อย่างนี้ที่เอง''
''อะไรของเธอ''
''ก็ มาถึงก็ นอนเลยสินะ นายนี่มันจริงๆเลย''
''จะอะไรก็เรื่องของฉัน ถึงบ้านแล้ว''
''O_o ' ห้ะ นายอยู่คอนโดหรอ ''
''ใช่ แปลกใจขนาดนั้นเลยหรอ''
''อื้ม ก็นายควรจะอาศัยอยู่กับพ่อแม่ไม่ก็ญาติสิ''
''ไม่หรอก พวกเขายุ่งกับธุระกิจที่รัดตัวมาก ฉันอยู่กับน้องสาวน่ะ''
'' >< น้องสาวหรอ ฉันชอบๆ''
'' เธอชอบฉันหรอ หืมม ตรงดีนี่''
''จะบ้าหรอยะ ฉันชอบเด็กผู้หญิง น้องสาวนายไม่ใช่นาย!!''
''อ่าหะ รอดตัวไป ฟู่วว =3=''
''รอดตัวอะไร - -^''
''ก็ ถ้าเธอฉัน ฉันคงเฉาตายแหงๆ''
'' ฮ่ะ ฮ่า ฉันไม่มีทางชอบนายเด็ดขาด ไม่-มี-ทาง ''
''ก็คอยดูแล้วแล้วกัน '' เดรคยิ้ม แบบมีเลศนัย
''-_____-''
''เลิกทำหน้าแบบนั้นแล้ว กดลิฟท์ ซะ ชั้น13 ''
ตึ๊งตึ่งง ...
ประตูลิฟท์ถูกเปิดออก นายเดรคนำไป ยังห้องของเขา ห้อง 123 งั้นหรอเลขสวยจังฉันน่าเอาไปเล่นหวย ใช่ป่ะ ><' อ๊ะไม่ใช่
โอ้โห ห้องของเขา เรียบมากเลย อ่ะ โทนดำขาว น่าอยู่มว้ากกๆ ฟอร์นิเจอร์ ถูกจัด แบบระเบียดจัด ยกเว้นพวกถุงขนม นมเนย ต่างๆนาๆที่อยู่ตามพื้นห้องนั่งเล่น แล้วก็ เสื้อผ้ากระจัดกระจาย เล็กน้อย T[]T
มันคงจะดีมากถ้าห้องของนาย สะอาดกว่านี้
>o< นั่นนนนนนน น้องสาวนายเดรคแน่ๆเลย หน้าตาน่ารักจิ่มลิ้มม มากๆ อายุ น่าจะประมาณ 15 -____-
แอบเสียใจนิดๆ คิดว่าน้องอายุ 6-8 ขวบซะอีก น่าขย้ำเลย>o< แต่ไม่เป็นไร ยังน้อยเขาก็น่ารักกว่าพี่ที่สุด!!
''บันนี่ นี่ บิ้งโกะ เขาจะมาทำความสะอาดแทน แม่บ้านสัก อาทิตย์หนึ่งนะ''
''ค่า ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ พี่บิ้งโกะ ชื่อน่ารักจังเลยนะคะ ><''
''ขอบใจจ่ะ ยินดีที่ได้รู้จักน้าบันนี่ ชื่อเธอก็น่ารักมากๆ เลย :'D ''
''>//////<'' บันนี่ไม่พูดแต่เขินตัวม้วนเลย ฮ่าๆ
''ให้เธอทำความสะอาด ไปนะ สักประมาณ 6 โมงฉันจะมารับไปส่งบ้านแล้วกัน ''
''โอเคๆ ไม่เกิน 2 ชั่วโมงเสร็จแน่นอน !! ^o^ ''
''อืม งั้นก็ดี''
เริ่มจากตรงไหนดีน้า .. เก็บขยะแล้วก็ค่อยกวาดแล้วก็ถู แล้วกัน ฮี่ๆ
งานบ้านน่ะจิ๊บๆ แปปเดียวเดี๋ยวบิ้ง จักการเอง
เก็บ เก็บ เก็บ เก็บ...
กวาด กวาด กวาด
ถู ถู ถู ถู
... 1 ชั่วโมงต่อมา
วิ้งๆ ><
ฉันเจ๋งไหมล่ะ แค่ชั่วโมงเดียวก็ทำ ทุกอย่างเสร็จหมดแล้ว โอ้ ห้องนี้ น่าอยู่เหมือนใหม่เลยอ่ะ ><
''นี่น้ำกับขนมค่ะพี่บิ้ง เหนื่อยแย่เลยนะคะเนี่ย''
''ขอบคุณมากนะ บันนี่ อ้ะ ..แล้วเดรค ไปไหนล่ะ''
''น่าจะออกไปข้างนอกค่ะ เห็นว่าพี่สามรถเสีย''
''อ๋อ จ้าๆ'' งั้นนี่ฉันก็กลับบ้านช้าน่ะสิ ชิชะ ดีนะที่โทรบอกคุณแม่สุดที่รักไว้แล้ว ว่าจะกลับประมาณ6 โมง
''นี่พี่บิ้งโกะเป็นแฟนพี่เดรค หรอคะ *0*'' บันนี่ทำหน้าตา สนอกสนใจมากก- 0 - แต่เสียใจด้วยน้องสาวไม่ใช่อย่างที่เธอคิด
''ไม่ใช่เลยจ่ะ -0- ''
''ง่า พี่บิ้งโกะ ก็น่ารักแบบนี้ นิสัยดีด้วย ไม่ใช่แฟนพี่เดรคหรอคะ บันนี่เสียใจจัง TT''
''แฮ่ะๆ พี่ก็แค่มาทำตามข้อแลกเปลี่ยนน่ะ นะ นายนั่นฮอตจะตาย แฟนสวยๆสักคนหาไม่ยากหรอก ''
''ก็ บันนี่ชอบพี่บิ้งโกะ นี่นา ไม่เป็นไรอีกหน่อย บันนี่ว่า พี่เดรค คงจะชอบพี่บิ้งโกะแหงๆ''
'' -//////- ไม่หรอกคงเกลียดกันเข้าไส้มากกว่า'' พูดแบบนี้ฉันก็เขินเหมือนกันนะเนี่ย-___-'
''ฮ่าๆ คอยดูแล้วกันค่ะ ฮี่ๆ >0< '' ทำไมสองคนนี้ถึงชอบพูดว่าคอยดู เหมือนกันเลย สมเป็นพี่น้องกันจริงๆเลยคู่นี่
''อ่ะแล้ว นี่อยู่กันสองคนพี่น้องหรอ -0-''
''ใช่ค่ะ ป๊ากับม๊า อยู่ที่ปารีส ก็เกี่ยวกับธุระกิจ นั่นแหละค่ะ''
''แบบนี้ บันนี่ไม่เหงาหรอ อยู่กับพี่ชายแบบหมอนั่น- -''
''เอ.. จะว่าไปก็แอบเหงานะคะ แต่ว่าอาทิตย์นี้บันนี่ไม่เหงาหรอกค่ะ''
''อ้าวทำไมหรอจ๊ะ ไปทัศนศึกษาหรอ''
''ไม่ค่ะๆ (>_< ) ( >_<) ''
'' ทำไมล่ะจ๊ะ''
''ก็ พี่บิ้งโกะ จะมาอยู่กับหนู ทุกเย็นนี่นาดีใจจัง''
'' ฮ่าๆ พี่ก็ดีใจนะที่ได้อยู่กับบันนี่ บันนี่น่ารักมากๆเลยอ่ะ''
แล้วเราสองคนก็คุย สัพเพเหระกันไปตามภาษาผู้หญิงๆ
..1ชั่วโมงผ่านไป
(Drake : Talk )
ไอ่สามเพื่อนรัก อยู่ดีดีก็ดันเรียกไปดูสภาพรถ ซะงั้น รถมันพังนอน เงียบอยู่หน้าเซเว่น ตรงปากทางเข้าโรงเรียน เลยโทรเรียกช่างกันให้วุ่นวาย แล้วก็เหมือนรถสามมันจะถูกลอบทำร้ายซะงั้นแหละ เห็นว่าตัดสายเบรค เตรียมไว้ด้วยน่ะนะ ดีจังที่มันเกิดขึ้นกับรถมันไม่ใช่รถผม
ผม มองนาฬิกาข้อมือ นี่ก็จะ6 โมงแล้ว หลังจากเสร็จธุระเรื่องรถของสามแล้ว ผมเลยขอตัวกลับบ้านก่อน
ผมเปิดประตูเข้าไป ก็พบว่า .. ยัยบิ้งโกะ นั่นหลับอยู่คาโซฟา กับยัยบันนี่เลย- -
'' เห้ !! พวกเธอ สองคน ตื่นๆๆ ตื่นได้แล้วว '' ผมเรียกพร้อม เขย่าตัวสองคนนี้เบาๆ
''.....................''
''นี่เพิ่งจะ 6 โมงเองนะบันนี่ลุกก บิ้งโกะ ตื่นจะกลับบ้านม้ายยย!!''
'' ห้ะ !! ไฟไหม้ ย๊ากก ไฟไหม้ อ่ะ บันนี่ไฟไหม้ T^T '' ยัยบิ้งโกะเบอะ ตื่นมาทั้งที่ตาหลับO_O' โหวกเหวก โวยวายทำให้ บันนี่ตื่นมาด้วยอีกคน
'' แง ! ป๊าม๊าช่วยบันนี่ด้วยไฟไหม้ '' ยัยนี่ก็อีกคน ตื่นมาร้องไห้ เฉยเลยเอ้า-..-
''พวกเธอลืมตาแล้วดูไฟไม่ไหม้เว้ยย -0-''
'' ไฟ ไม่ ไหม้ หรอ-0-'' บันนี่และบิ้งโกะ ประสานเสียง
''ใช่ ''
''อ๋ออ อย่างงี้นี่เอง หลับไปตั้งแต่เมื่อไรกันนะ''
''นั่นสิพี่บิ้งโกะ บันนี่คุยเพลินไปหน่อย ฮ่าๆ''
''6 โมงแล้ว ป่ะ เดี๋ยวฉันไปส่ง''
'' อ่าๆ บ๊ายยบายบันนี่พรุ่งนี้เจอกันนะ >_o''
'' บ๊ายบายยค่าพี่บิ้ง ไว้เจอกันค่ะ >< ''
ผมเดินนำโด่งออกมาก่อนเลย ไม่รู้ยัยสองคนนั้นสนิทกันขนาดนั้นตั้งแต่เมื่อไร ขนาดผมเป็นพี่แท้ๆของ บันนี่ เธอยังไม่เคยพูดจาดีกับ ผมขนาดนี้ เลย น่าน้อยใจไหมล่ะ TT' แต่ก็ดีนะเห็นน้องสาวยิ้ม มีความสุขออกหน้าออกตา เลย ทุกทีบันนี่ก็ยิ้มดุมีความสุขแหละ แต่วันนี้ เหมือนมีความสุขมากๆ บิ้งโกะทำให้ บันนี่มีความสุข ผมก็ดีใจนะ
ผมเริ่มขับรถมาเรื่อยๆ จนลืมไปว่าไม่รู้จักบ้านยัยนี่- -'
''นี่ แล้วบ้านเธอ อยู่ไหน''
''อ๋อ !! ลืมบอกไปเลยแหะ บ้านฉันอยู่ ข้างๆบ้านป้านี''
'' โอ้ แล้วบ้านป้านีอยู่ไหนละ - -^ ''
''อยู่ข้างบ้านฉันสิถามได้''
''เธอ วอนรึไงหะ- -!! ''
'' ฮ่ะ ฮ่ะฮ่าๆ ฉันก็แค่ล้อเล่นน่ะ บ้านฉันอยู่ สุขุมวิท 16 ใกล้ๆเซเว่นน่ะ''
''อืม''
''นั่นๆ นั่นแหละบ้านฉันหลังสีครีมๆน่ะ ^0^''
''บ้านเธอสีสวยดีนะ ''
''แต้งกิ้วว งั้นฉันไปแล้วนะไว้เจอกัน''
''อ่า บาย''
ความคิดเห็น